Casanova… Fiscalist... of Goethe - Amkreutz & Donners ...

Amkreutz & Donners
Belastingadviseurs
Uw routeplanner in het labyrint van grensoverschrijdende regelgeving
U weet natuurlijk als geen ander welke obstakels u tegenkomt bij het
regelen van uw financiële en fiscale vraagstukken, met name wanneer u rekening dient
te houden met zowel Nederlandse als Belgische regelgeving.
Amkreutz & Donners Belastingadviseurs ruimt deze obstakels
graag voor u uit de weg en wijst u de weg bij grensoverschrijdende
(belasting)vraagstukken.
Wij bieden maatwerkoplossingen, specifiek gericht op
uw financiële of fiscale situatie, zodat uw problemen te lijf worden gegaan
met heldere en duidelijke oplossingen.
Amkreutz & Donners Belastingadviseurs is reeds vele jaren
actief op het gebied van grensoverschrijdende advisering.
Ondernemers, zelfstandige beroepsbeoefenaren en particulieren kunnen
bij ons terecht voor fiscale advisering, estate planning,
bedrijfsopvolging, fusies en overnames en bedrijfsstructurering.
Heldere, duidelijke en efficiënte dienstverlening
is waar wij voor staan.
Amkreutz & Donners
Belastingadviseurs
U vindt ons aan de Akerstraat 90 in Heerlen (NL).
Telefoonnummer: +31 (0)45-405 8 405, e-mail: info@adadvies.nl, of kijk voor
meer informatie op onze website www.adadvies.nl
van software via Zwitserland. Slechts twee po-
litieke reacties volgden met ethische verwijten.
De bekendmaking dat de Nederlandse Prinses
Christina vermogen in een trust op Guernsey beheert,
levert nauwelijks reacties op en is volgens
de media - behalve volgens twee politieke bonzen
- niet uitzonderlijk of illegaal. In beide landen
lijkt het beeld te ontstaan dat belastingontwijking
(legaal) niet langer verschilt van belastingontduiking
(illegaal). Zo verwordt fiscale ethiek
steeds vaker het vakjargon van de fiscalist.
Wat vindt de fiscalist zelf
Bij de behandeling van het dagthema “Fiscalist,
een vak met toekomst” op 11 juni van het
RB werd van de zijde van de beroepsorganisatie
gesteld dat de marktontwikkelingen laten zien
dat de fiscalist niet generalist maar nog veel
meer specialist zal moeten zijn. De fiscalisten,
ruim 800 in de zaal, konden via een elektronisch
handapparaat stemmen of zij het eens waren
met de stellingen van de befaamde sprekers
Professor Dr. L.G.M. Stevens en Professor Mr.
G.J.M.E. de Bont.
Namens het Ministerie sprak M.H. Brunia RA.
Voorafgaand aan de behandeling van de getoonde
stellingen van elke spreker werden de
stemmen elektronisch geteld. Na afloop van de
spreekbeurt werden de stemmen opnieuw geteld.
Op deze wijze werd het stemgedrag meetbaar
vóór en ná behandeling van de stelling.
Hilarisch was het resultaat dat de spreker van
het ministerie, in strijd met zijn bedoeling, de
fiscalisten achteraf nog meer had overtuigd van
het feit dat de fiscalisten zichzelf niet wensen te
beschouwen als partner van de overheid.
Het stemresultaat toonde aan dat de professoren
dit beeld van de fiscalisten alleen nog maar
versterkten. De fiscalist wenst geen beroeps-
Casanova…
Fiscalist... of Goethe
bescherming. Hij wil autonoom blijven. Universiteiten
zijn net als bedrijven. Internationaal is
de Nederlandse fiscale Masteropleiding steeds
minder interessant en dus minder kostendekkend.
De fiscale opleidingen werden al minder
bezocht door een historisch gebrek aan belangstelling
onder de studenten. Twee universiteiten
sloten al de deuren van hun fiscale faculteit. De
wetgever kan en zal dit niet veranderen omdat
zij niet gebaat is met fiscalisten die alleen maar
belastingbesparingen na lijken te streven. De
tendens dat beroepsorganisaties deze opleidingen
steeds meer gaan overnemen is nu al zichtbaar.
Wellicht komt dit de autonomie ten goede
en de wetgever ook. Want het is belangrijk dat
Nederland internationaal op de kaart blijft staan
als land met het grootste fiscale verdragennetwerk
ter wereld.
Conclusie
De roep om rechtse regeringen wordt in beide
landen alsmaar luider. De interne rechtsorde
wordt steeds meer geweld aangedaan. Burgerlijke
ongehoorzaamheid vindt hier zijn voedingsbodem.
De belastingmoraal is hier niet mee gediend.
Verhoging van de pensioengerechtigde
leeftijd wordt uitonderhandeld als een verworvenheid.
De fiscalist ziet zich nu al steeds meer
geconfronteerd met de risico’s door de toename
van fiscaal ethische vraagstukken. Ik denk
dat de wetgever, net als bij het gedoogbeleid,
op termijn haar fout zal inzien dat naleving van
regelgeving door zelfsturing ernstige beperkingen
kent. De fiscalist doet er daarom goed aan
Goethe’s uitspraak tot lijfspreuk te nemen: “Hoe
meer men weet, hoe meer men twijfelt.”
Mr. Erik Donners
Amkreuz & Donners Belastingadviseurs
www.adadvies.nl
Column