Beknopt Handboek bij het Investeren in de Braziliaanse Markt

C.2) Juridische aspekten bij de aanschaf van onroerend goed door niet-
Brazilianen
De aanschaf van onroerend goed in Brazilië wordt geregeld bij de grondwet,
waarin principe de regels niet verschillen tussen die voor Brazilianen niet-
Brazilianen, zei het dat er beperkingen bestaan in het recht op de aanschaf
van grond in landbouw- en grensgebieden, alsmede in specifieke gebieden
die van belang worden geacht voor de nationale veiligheid.
Alvorens tot de aanschaf van onroerend goed kan worden overgegaan dient
de portentiële koper zich te registreren bij de Braziliaanse Federale
belastingdienst, en een belastingnummer aan te vragen. Voor individuele
personen is dat een “CPF”; “Cadastro Pessoa Física”, en voor bedrijven een
“CNPJ”; “Cadastro Nacional de Pessoa Jurídica”. Om zulks te bewerkstelligen
moeten een groot aantal documenten worden overhandigd, waarbij het voor
bedrijven geldt dat er tevens een in Brazilië woonachtige procuratiehouder
moet worden aangesteld, die vervolgens over brede volmachten moet
beschikken. (zie ook de andere benodigdheden en wetenswaardigheden voor
de oprichting van een bedrijf in de hoofdstukken B.3 en C.1)
Een lastig bijkomend feit is dat de meeste documenten in Nederland door een
notariskantoor gelegaliseerd moeten worden en moeten worden
afgestempeld door het Braziliaanse Consulaat in Rotterdam, om vervolgens te
worden vertaald door een in Brazilië geregistreerde beëdigde vertaler.
In de Braziliaanse praktijk beginnen verkoop transacties van onroerend goed
meestal met een voorlopig contract, bijvoorbeeld onder de naam
“Compromisso de Compra e Venda”, wat lettelijk vertaald betekent
“Overeenkomst tot Koop en Verkoop”. Hierin belooft de verkoper het
onroerend goed niet aan anderen aan te bieden voor een bepaalde periode,
meestal 30 dagen, terwijl beide partijen beloven binnen die periode alle
documenten te zullen verzamelen. Bij de ondertekening van dit
“Compromisso” wordt meestal een aanbetaling gevraagd, vaak 10 tot 20%
van de koopsom. Als het de verkopende partij niet lukt om de documenten
binnen die tijd te verzamelen die nodig zijn om het pand daadwerkelijk te
mogen verkopen, moet deze aanbetaling aan de koper worden terugbetaald.
Als het de kopende partij daarintegen niet lukt om de documenten en / of het
restantbedrag binnen die tijd te verzamelen, is het niet ongebruikelijk dat de
aanbetaling, of tenminste een deel daarvan, als boete wordt ingehouden.
Makelaarskantoren, “Agência Imobiliária” genaamd, mogen niet worden
verward met notariskantoren in Nederland. Het zijn namelijk geen officiële
Kompas - C.2