Agora janu. (ilse) - Katholieke Hogeschool Kempen

appreciëren het menselijke contact en de
kansen tot zelfontplooiing in hun beroep.
Wie in het vak zit, heeft vaak wel bedenkingen
bij de hoge werkdruk die het
gezinsleven te zwaar belast. Verrassend
resultaat van de studie: de sector tilt
minder zwaar dan algemeen gedacht aan
de verloning. Niet dat ‘het niet wat meer
zou mogen zijn’, maar een breekpunt is
het niet. Hier zijn overduidelijk mensen
aan het werk die hun motivatie nog ergens
anders dan in het loonzakje vinden.
Toch weten we bijvoorbeeld dat de sector
de financiële discriminatie tussen verplegend
personeel in ziekenhuizen en in
verzorgingstehuizen niet te pruimen vindt.
In het onderzoek maken jullie nadrukkelijk
het onderscheid tussen identiteit
en imago. Waarom?
Identiteit is de manier waarop de zorgverstrekkers
zichzelf en hun beroep zien
en beleven. Imago slaat op het beeld dat
de maatschappij van hen heeft. Wij vermoedden
vóór het onderzoek dat er een
merkbaar verschil zou zijn tussen die
twee, en dat blijkt inderdaad ook te klop-
pen. De mensen in de zorgberoepen denken
zeer positief over hun werk, maar ze
denken tezelfdertijd dat de maatschappij
hen maar matig waardeert. Wij hebben
redenen om te denken dat zij zich daarin
vergissen, en dat het met het imago allemaal
wel meevalt. Vergelijk met het onderwijs:
leraren hebben lang gedacht dat
de maatschappij hen scheef bekeek, maar
onderzoek toont keer op keer aan dat dat
beeld niet klopt. Ze scoren heel hoog op
de schaal van het maatschappelijk vertrouwen.
Het zou zeer de moeite waard
zijn om dit ook voor het zorgberoep te
onderzoeken.
Wat moet er gebeuren om de zorgelijke
situatie te verbeteren?
De situatie is eigenlijk niet zorgelijk. Met
de beroepen en de werkers is niets
fundamenteel mis, integendeel zelfs. Toch
is er werk aan de winkel. Om te beginnen:
een betere marketing van het beroep zou
al veel oplossen. Be good and tell it, zeggen
de marketeers, en de zorgberoepen doen
alleen het eerste. Ze moeten zich positiever,
zelfbewuster en met meer zelfver-
trouwen profileren. Dat is hun eigen verantwoordelijkheid.
Maar ook de overheid
heeft hier een taak. Die moet deze
beroepen positief in beeld brengen, met
een campagne bijvoorbeeld. Als de zaak
niet gestuurd wordt, komen deze beroepen
pas in de media als het slecht gaat.
Denk aan de witte woede, de problemen
in opvangtehuizen voor criminele jongeren,
enzovoort. Die al te negatieve beeldvorming
is echt geen goede zaak.
Ten slotte moet de overheid ervoor zorgen
dat de werkomstandigheden attractief
zijn, bijvoorbeeld door onrechtvaardige
verschillen in verloning weg te werken.
Zeker weet je het als onderzoeker
natuurlijk nooit, maar we denken dat met
die stappen de attractiviteit van de zorgberoepen
al aanzienlijk zou toenemen.
Ik voel er als het ware een nieuwe
studie aankomen.
GC (handenwrijvend): Reken maar van
yes.
Ivo Verheyen
Agora HIKempen • 21