Agora janu. (ilse) - Katholieke Hogeschool Kempen

Leven na de hogeschool
Belgium’s X-files, de BBC-documentaire over de Belgische aanpak van de zaak-Dutroux ging in Groot-
Brittannië en bij ons niet onopgemerkt voorbij. Uitvoerig aan het woord kwam ook ene Rudy Hoskens, hoofd
van het onderzoeksteam en … oud-student van onze hogeschool. Na de BBC, France 3, TV Suisse en de
geschreven pers dus tijd voor het grote Agora-interview.
Het was oud-collega Marc Van Canegem
die het dichtstbijzijnde redactielid de nodige
tips verschafte die leidden tot de
opsporing van Rudy Hoskens. Zijn student
van destijds bood geen weerstand,
wat na verhoor de volgende feiten opleverde.
Hoe is uw carrière na de hogeschool
in grote lijnen verlopen?
Na mijn opleiding Secretariaat-Moderne
Talen en Marketing aan het HIK in Geel
koos ik in september 1984 voor de rijkswacht
en drie jaar opleiding om keurgegradueerde
te worden. Zo hoefde ik én
niet naar het leger én had ik meteen een
inkomen.
Als jong opperwachtmeester ging ik in
1987 aan de slag bij het mobiele legioen in
Brussel en in 1989 stapte ik na
een succesvol toelatingsexamen
over naar de sectie zware
criminaliteit van de BOB Brussel.
Dat jaar ook begon Patriek
De Baets met de oprichting
van de financiële sectie om
vooral zwaar geladen financiële
en fiscale dossiers aan te pakken.
Daarvoor zochten ze
mensen met relevante ervaring
en/of een diploma hoger
onderwijs. Van die laatsten
waren er toen nog weinig bij de
rijkswacht en dat was mijn geluk.
Van begin 1991 tot juli
2000 ben ik vrijwel hoofdzakelijk
bezig geweest met fiscale
en financiële onderzoeken,
12 • HIKempen Agora
Rudy Hoskens
maar vanaf eind augustus 1996 dus ook
met de beruchte X-dossiers, zeg maar
Regina Louf. Onder andere door tegenwerking
in die fameuze X-files ben ik
uiteindelijk naar de privé-sector getrokken,
naar Ernst & Young, waar een collega
en ik de service line Forensic Services hebben
opgestart. Ondertussen werk ik
sinds augustus 2002 als senior manager bij
PricewaterhouseCoopers, waar ik verantwoordelijk
ben voor de service lines Investigations
and Forensic Services.
U bent uit frustratie bij de BOB
vertrokken. Spijt dat u er ooit aan
bent begonnen?
Toch niet. We hadden een uitstekend
team dat zeer goed op elkaar ingespeeld
was, en de – zware - dossiers waren
interessant en belangrijk. Het dossier
waar het voor de financiële sectie van de
BOB Brussel destijds allemaal mee begonnen
is, was de zaak-Kirschen in de
Antwerpse diamantsector, een van de
grotere fiscale dossiers ooit in België.
Verder hebben wij dossiers behandeld
zoals de klinische labs, verschillende dossiers
m.b.t. tot de bankwereld, het CE-
PIC-dossier met baron Bennoît de Bonvoisin
en het obussendossier. De voldoening
is steeds zeer groot geweest.
En dan struikelt u uitgerekend over
die X-dossiers. Een zwarte bladzijde?
Ja en nee. Het is natuurlijk frustrerend als
je onderzoek op dergelijke wijze wordt
geboycot, vooral omdat wij geloofden dat
we die zaak - en mogelijk andere onopgehelderde
feiten - grotendeels hadden
kunnen oplossen. Bovendien
hebben ze onze carrière willen
kraken. In 1997 kwam ik in
aanmerking om officier te worden
en verder door te groeien.
Drie jaar lang is me die benoeming
geweigerd. Er liep zogezegd
een gerechtelijk onderzoek
ten laste van X, lees: mijn
team. Uiteindelijk zijn we over
de hele lijn witgewassen en
werd in juni 2000 het licht dan
toch op groen gezet, maar toen
hoefde het voor mij ook niet
meer. Mijn carrière was er
toch aan. We hebben trouwens
na vijf jaar procederen
nog altijd een paar zaken lopen