Agora janu. (ilse) - Katholieke Hogeschool Kempen

Agora
AGORA • Driemaandelijks tijdschrift van het HIKempen
Tiende jaargang • januari 2003 • nr. 1
IN DIT NUMMER
3 KHK-toekomst
6 Tevredenheidsonderzoek
8 De Gele Balans
10 Jurgen Van Gorp
12 Rudy Hoskens
16 Kwaliteitszorg
18 Even stilstaan
20 Zorgberoepen
22 Uitgewuifd
24 Eindwerksite
26 Sport
28 SID-In
31 Agenda
Associatie K.U.Leuven

Woord vooraf
Stakeholders gevraagd
Elk individu of elke groep die betrokken is bij de werking van een organisatie of er
rechtstreeks of onrechtstreeks belang bij heeft, is een stakeholder van die organisatie.
Het begrip stamt uit het milieu van de gokkers, waar de stakeholder bij het afsluiten
van een weddenschap de belangrijkste persoon is. Hij is de bewaarder (the holder) van
de pot of de inzet (the stake).
Ondernemers zijn er hoe langer hoe meer van overtuigd dat het kapitaal niet de enige
inzet is bij hun weddenschap en ook dat de aandeelhouders niet de enige belanghebbenden
zijn in de onderneming. Steeds meer bedrijven kiezen voor het stakeholdersmodel
omdat ze de onderneming zien als een netwerk van relaties waarin ze
verantwoordelijkheid dragen voor alle betrokkenen.
Ook onze hogeschool wil zo een maatschappelijk verantwoorde onderneming zijn die
haar beleid uitstippelt in overleg met de studenten, met de medewerkers en met de
omgeving waarin we actief zijn. Het is opvallend dat de visitatiecommissies in de eerste
plaats peilen naar die betrokkenheid. Voor onze huiscultuur van spontaan en
gestructureerd overleg krijgen we goede cijfers. Met onze niet-afstandelijke samenwerking
tussen studenten en docenten en met onze waardering van de inspraak scoren
we bijzonder goed. Kwaliteitsdeskundigen weten dat een grotere betrokkenheid van
de stakeholders bij het proces ook hun betrokkenheid vergroot bij de verbetering van
dat proces.
In het jaar 2003 komen een aantal belangrijke dossiers op onze tafel, waarbij
communicatie en overleg belangrijk zijn. Voor de Katholieke Hogeschool Kempen eindigt
in 2003 ook haar achtste academiejaar en daarbij is de cyclus rond voor de vierjarige
mandaten in de academische raad, in de departementale raden en in de onderhandelingscomités.
Daarom worden dringend stakeholders gevraagd om met evenveel inzet
en betrokkenheid als de voorbije vier jaar aan die dossiers te werken.
Ik wens alle studenten en medewerkers het allerbeste voor het nieuwe jaar. Als jullie
samen met de ontelbare mensen die met onze hogeschool te maken hebben,
stakeholder willen worden, dan kunnen we er zeker van
zijn dat onze inzet goed bewaard is. En dan durf ik wedden
dat de Katholieke Hogeschool Kempen ook in 2003 een
duurzame onderneming blijft.
2 • HIKempen Agora
Maurice Vaes
algemeen directeur
Colofon
Agora is het driemaandelijkse tijdschrift van het Hoger
Instituut der Kempen, de Geelse campus van de Katholieke
Hogeschool Kempen
Kleinhoefstraat 4, 2440 GEEL
tel. 014 56 23 10
fax 014 58 48 59
e-mail: info@khk.be
website: www.khk.be
Verspreiding en abonnementen
Agora wordt gratis verdeeld onder de studenten en
personeelsleden van het Hoger Instituut der Kempen.
Andere belangstellenden kunnen een abonnement nemen
door € 7,50 over te schrijven op rekeningnummer
733-3099264-47 t.n.v. KH Kempen met de vermelding
Abonnement Agora. Een jaarabonnement geeft recht op
drie nummers, die verschijnen in de maanden januari,
mei en oktober.
Redactie Dirk De Roose
Fred Goossens
Paul Grauwen
Lisbeth Stilman
Bert Van Hirtum
Marc Van Kerckhoven
Luc Vanwesemael
Ivo Verheyen
Redactiesecretaris
Luc Damen (tel. 358)
Werkten ook mee
Hans Baeyens
Tony Bastijns
Wilfried Gonthier
Kristine Hendrickx
Sigrid Jaeken
Hilde Sels
Jurgen Van Gorp
Daisy Vanvelthoven
Fotografie Ward Colen
Dirk De Roose
Kristine Hendrickx
Roger Leysen
Jan Lievens
Herman Mariën
Jurgen Van Gorp
Illustraties Clem Verbiest
Hoofdredacteur
Maurice Vaes
Eindredactie Luc Damen
Piet Lambrecht
Willem Mees
Jan Van Geel
Vormgeving Jef Van Rooy
Marc Van Kerckhoven
Druk De Beurs, Antwerpen
Verantwoordelijke uitgever
Maurice Vaes
HIKempen, Geel
Voorpagina: SKMO-studenten op alle
terreinen thuis.
Overname toegestaan met correcte bronvermelding

Onderwijs
De onderwijscarrière van Louis Genoe
begon in september 1964, toen hij aan het
toenmalige Hoger Instituut der Kempen
leraar werd bij de technisch ingenieurs. In
1977 werd die studierichting omgedoopt
in industrieel ingenieur en dat jaar werd
hij ook hoogleraar. Vier jaar later volgde
de promotie tot afdelingshoofd van de
industrieel ingenieurs en in 1992 werd hij
algemeen directeur van ‘de HIK’. Maar
niet voor lang. In 1995 ruilde hij Geel
immers in voor Brussel, waar hij eerst
even secretaris-generaal van het Vlaams
Verbond van Katholieke Hogescholen (VVK-
HO) was en een jaar later diezelfde functie
kreeg bij het Vlaams Secretariaat van het
Katholiek Onderwijs (VSKO). Ook die taak
behoort ondertussen tot het verleden,
want sinds 1 januari 2002 is Louis Genoe
met pensioen. En dus had hij tijd om
enkele maanden later voorzitter van de
Algemene Vergadering en de Raad van Bestuur
van de KH Kempen te worden. In die
functie maakt hij van heel dichtbij de
ingrijpende veranderingen in het hoger
onderwijs mee. Een van die veranderingen
was de toetreding van de KH Kempen
tot de Associatie K.U.Leuven.
Na de Sorbonne- en de Bolognaakkoorden
wilde de overheid de hogescholen
verplichten om regionale
associaties te vormen. Uiteindelijk
koos de Antwerpse KH Kempen voor
een associatie met de Brabantse K.U.
Leuven. Hoe was dat mogelijk?
KHK-toekomst
Werk aan de winkel
Acht jaar na het nieuwe hogeschooldecreet wordt er weer grondig aan het hoger onderwijs gesleuteld. De
vorming van associaties met andere instituten is ondertussen achter de rug, maar over de bachelor/masterstructuur,
die de krimpende kloof tussen universitair en hogeschoolonderwijs nog meer zal verkleinen, moet
nog heel wat vergaderd worden. De KHK wordt daarbij vertegenwoordigd door Louis Genoe, die sinds april
2002 voorzitter is van de Algemene Vergadering en de Raad van Bestuur van deze hogeschool. Met hem hadden
we een gesprek over de toekomst van het hoger onderwijs.
Die regionaliteit, die de overheid inderdaad
voorstond, is op initiatief van rector
Oosterlinck van de K.U.Leuven doorbroken.
Dat dat mogelijk was, is onder meer
te danken aan de grondwettelijke vrijheden
van onderwijs en vereniging. De KH
Kempen koos zeer duidelijk voor de associatie
K.U.Leuven, omdat die een sterke
associatie vormt, die bovendien 3 K’s
hoog in het vaandel draagt: Katholiek,
Kwaliteitsvol en Kredietwaardig. En die 3
K’s zijn ook voor onze hogeschool zeer
belangrijk. Ook in de Europese hogeronderwijsruimte
wordt via netwerkvorming
een hoge kwaliteit nagestreefd.
In de Algemene Vergadering van elke
hogeschool en universiteit zetelen nu
ook leden die niet meer aan de eigen
hogeschool verbonden zijn. Kan de
KH Kempen binnen die structuur nog
altijd een eigen beleid uitstippelen?
Ja, dat blijft mogelijk. De Algemene Vergadering
mag dan nog voor bijna zestig procent
uit leden van andere instituten bestaan,
de bevoegdheid ervan beperkt zich
alleen maar tot die welke bij wet zijn
vastgelegd, zoals onder meer de goedkeuring
van de jaarrekeningen en het
opmaken van de begrotingen. Ze beperken
zich met andere woorden tot een
bewaking van de kredietwaardigheid. Alle
andere bevoegdheden vallen onder de
Raad van Bestuur, en die bestaat - net zoals
voorheen - uit eigen mensen. Het perso-
neelsbeleid blijft bijvoorbeeld een bevoegdheid
van de Raad van Bestuur, maar
de Algemene Vergadering kan wel ingrijpen
als door het gevoerde beleid de kredietwaardigheid
van de hogeschool in het
gedrang komt. Maar een ruimere samenwerking
op het niveau van de associatie
behoort in de toekomst tot de mogelijkheden.
En luisteren de universiteiten ook
naar de wensen en voorstellen van de
hogescholen?
Agora HIKempen • 3

Dat valt best mee. In de vergaderingen
over de vorming en statuten van de associatie
reageerden de K.U.Leuven, de
K.U.Brussel en de katholieke hogescholen
positief op mijn voorstellen en suggesties
vanwege ons hogeschoolbestuur.
Misschien waren dat toevallig punten die
ook voor de andere hogescholen interessant
waren. De ervaring die ik in Brussel
heb opgedaan, komt bij dergelijke onderhandelingen
goed van pas. In mijn functie
van secretaris-generaal heb ik immers
gezien hoe bepaalde onderhandelingen
verlopen. Ik had toen zitting in het Overkoepelend
Onderhandelingscomité, waar de
overheid met vakbonden en inrichtende
machten onderhandelde over ontwerpen
van decreten en besluiten. Tijdens die
4 • HIKempen Agora
jaren heb ik natuurlijk ook heel wat mensen
leren kennen in diverse organisaties.
En hoe belangrijk zijn de opleidingen
van één cyclus in die vergaderingen,
want die zijn toch typisch voor de
hogescholen?
Minstens even belangrijk als de andere
hogeronderwijsopleidingen. De maatschappelijke
relevantie van de ééncyclusopleidingen
staat buiten kijf. Die opleidingen
van drie jaar tellen immers nog steeds
het grootste aantal studenten. Ook in
universitaire kringen groeit de waardering
voor die opleidingen en binnen de
associatie kunnen samenwerkingsverbanden
ontstaan.
Welke invloed zal de invoering van de
bachelor-masterstructuur hebben op
de bestaande hogeschoolopleidingen?
Het is de bedoeling dat de huidige opleidingen
in de nieuwe BaMa-structuur worden
ondergebracht en bekrachtigd met
een bachelor- of een masterdiploma.
Volgens het ontwerp van structuurdecreet
dat momenteel nog in de maak is,
zal er een Accrediteringsorgaan in het
leven geroepen worden om de minimale
kwaliteits- en niveauvereisten voor de
opleidingen te bepalen. Alle opleidingen
zullen hoe dan ook een inspanning moeten
doen om aan die vereisten te voldoen.
De accreditatie is een basisvoorwaarde
voor het uitreiken van de graden van
bachelor en master.
Volgens het ontwerp van structuurdecreet
worden de bacheloropleidingen
geleidelijk ingevoerd vanaf het academiejaar
2004-2005 en de masteropleidingen
vanaf het academiejaar 2007-2008. Parallel
met de uitbouw van deze bachelor/
master-structuur worden de bestaande
opleidingen geleidelijk afgebouwd. Volledig
nieuwe bachelor- en masteropleidingen
kunnen vanaf het academiejaar 2006-
2007 aangeboden worden. Alle opleidingen
die geaccrediteerd zijn en erkend als
nieuwe opleidingen, worden in een Hoger
Onderwijs-register ingeschreven. Dat
register wordt jaarlijks openbaar bekend
gemaakt.
De omschakeling naar de bachelormasterstructuur
kost waarschijnlijk
veel geld. Wie moet er voor die extra
kosten opdraaien?
In de eerste plaats zal dat de overheid zijn,
die de omvorming van de hogeschoolopleidingen,
de innovatie en de flexibilisering
van het onderwijs met aanvullende
middelen zal financieren. Dat staat zo in
het ontwerp van structuurdecreet. Van
2003 tot 2006 zal de regering daarvoor
18,7 miljoen euro vrijmaken. Dat bedrag
moet wel verdeeld worden tussen alle
Vlaamse hogescholen. Voor de academisering
van de opleidingen met twee cycli
zullen de Vlaamse hogescholen gedurende
die periode voor 37,5 miljoen herstructureringskredieten
ontvangen. Of

deze bedragen zullen volstaan, is zeer de
vraag. In de hele overbruggingsperiode
blijven de werkingskredieten bevroren,
en ook dat is geen goede zaak voor het
onderwijs. Zo zal bijvoorbeeld een stijging
van het aantal studenten onvermijdelijk
tot grotere klasgroepen leiden. En een
daling van het studentenaantal heeft dan
weer op langere termijn nefaste gevolgen.
Nu, als er tussen departementen sterke
verschuivingen zijn in de studentenaantallen,
dan kan er binnen een hogeschool
nog altijd over de verdeling van de ‘enveloppe’
gesproken worden. Hoe het nieuwe
financieringssysteem er in 2007 zal
uitzien, is voorlopig nog een vraagteken.
Vast staat dat de overheidsuitgaven voor
onderwijs in Vlaanderen ver onder het
OESO-gemiddelde liggen. Er is in ieder
geval nog een lange weg te gaan, met veel
werk en veel vergaderingen. Zo moeten
de hogescholen, volgens het ontwerp van
structuurdecreet, uiterlijk op 31 mei 2003
hun onderwijsontwikkelingsplan aan de
regering bezorgen.
HIK Kort
HIK Kort
KHK Campus Japan
Biedt de bachelor-masterstructuur ook
nieuwe mogelijkheden voor de opleidingen?
Waarschijnlijk wel. Ik vermoed dat er in
die nieuwe structuur ook nieuwe vormen
van samenwerking zullen ontstaan, waar-
bij de hogeschoolopleidingen meer bij het
projectmatige wetenschappelijke onderzoek
betrokken zullen worden. Ook binnen
de associatie zullen de databanken en
de ICT-netwerken van de universiteiten
en van de hogescholen toegankelijk zijn
voor alle deelnemende instellingen.
Zal de nieuwe bachelor-masterstructuur
ook de werkgelegenheid beïnvloeden?
Dat zal natuurlijk in ruime mate afhangen
van de nieuwe financiering van het hoger
onderwijs, die tegen 2007 aangekondigd
wordt. Als de hogescholen binnen de
nieuwe structuur bijkomende opdrachten
krijgen, dan dient de enveloppe substantieel
verhoogd te worden en kunnen
er ook nieuwe personeelsleden aangetrokken
worden. Maar dat is natuurlijk
toekomstmuziek. Ondertussen blijft het
vooral nog koffiedik kijken.
Hartelijk bedankt voor dit interview.
Jan Van Geel
In oktober leerde u al ons Finse zustertijdschrift
kennen. En nu blijkt ook
onze hogeschool een naamgenoot te
hebben, de Japanse KHK. De Koatsu
Gas Hoan Kyokai, of High Pressure
Gas Safety Institute van Japan, mag
dan geen hogeschool zijn, toch zijn er een paar parallellen. Als belangrijkste organisatie die in Japan in haar domein ijvert
voor ongevallenpreventie, tekent de KHK voor opleiding en onderzoek en ontwikkeling op vele terreinen. Daarbij nemen
naast kwaliteitszorg en internationalisering ook nauwe contacten met alle geledingen van de maatschappij een ruime plaats
in. Allemaal erg herkenbaar, niet?
Agora HIKempen • 5

Onderzoek
Hoe tevreden is de burger
over de dienstverlening van de stad Geel?
Tevredenheidsonderzoeken hebben de
laatste jaren in het bedrijfsleven steeds
meer aan belang gewonnen. In het kader
van kwaliteitsbewaking is het voor bedrijven
van essentieel belang te weten hoe
klanten de dienstverlening evalueren. Op
die manier immers kan er nog beter aan
de verwachtingen van de klanten worden
voldaan.
Ook openbare besturen leveren diensten
aan de bevolking, waardoor het ook voor
een stadsbestuur belangrijk is te weten
hoe zijn bevolking die diensten ervaart.
Toch zijn er weinig voorbeelden op een
professionele manier onderzocht
Maar het stadsbestuur van Geel is de
uitdaging aangegaan en heeft de marketingafdeling
van de Katholieke Hogeschool
Kempen Campus HIKempen Geel gevraagd
een grootschalig tevredenheidonderzoek
op te zetten. Tegelijkertijd gedurfd én
uniek in Vlaanderen.
6 • HIKempen Agora
De doelstelling van het onderzoek was
dubbel. Enerzijds wenste de stad te peilen
naar de tevredenheid van de bevolking
van zowel de stadsdiensten (zoals bevolking,
bouw en milieu, enz.) als de decentrale
diensten (bibliotheek, zwembad,
Cultureel Centrum enz.) Anderzijds wilde
men de effectiviteit van de communicatie
van het stadsbestuur naar de bevolking
in kaart brengen.
Campusmarketeers
in actie
In het voorjaar van 2002 hebben tweedejaarsstudenten
Marketing daarom een
900-tal Gelenaars, zowel in het centrum
als in de landelijke parochies, persoonlijk
aan huis geïnterviewd. Voor de selectie
van de steekproef vertrokken ze van de
kieslijsten. Het resultaat was een onderzoek
met een betrouwbaarheid van meer
dan 95%.
Meer dan de helft van de ondervraagden
was het voorbije jaar minstens één keer
op het stadhuis. De diensten bevolking
(51%), bouw en milieu (33%) en burgerlijke
stand (31%) krijgen, zo blijkt, het meeste
volk over de vloer.

Vier op de vijf ondervraagden geven alle
diensten een goed cijfer. Vooral de bereikbaarheid,
vakkennis en correctheid
van informatie scoren hoog. Over de
vriendelijkheid van het personeel en de
openingstijden zijn de Gelenaars iets minder
tevreden. De decentrale diensten
doen het zelfs nog beter: negen op de tien
respondenten zijn hier tevreden over de
dienstverlening.
De openingstijden van de stadsdiensten
blijken een gevoelig punt te zijn, zeker bij
de actieve bevolking. Bijna een op de vier
werkenden is daarover ontevreden. Een
extra avondopening of latere openingstijden
in de namiddag zou aan heel wat
problemen tegemoet komen, zo wees
het onderzoek uit. Bovendien zijn de
openingstijden slecht bekend bij de Gelenaars:
minder dan 20% van de ondervraagden
was op de hoogte van de normale
uurregeling. Voor de avondopening
en de zomerregeling ligt de bekendheid
nog aanmerkelijk lager.
Ook de communicatie naar de burger
kreeg een positieve beoordeling: maar
liefst 95% van de ondervraagde Gelenaars
vindt dat de stad hen goed informeert. De
vijf procent die het tegendeel beweerde,
wil meer en betere informatie over verkeer
en openbare werken.
Het bekendste infokanaal is zonder meer
het stedelijke infoblad, dat bijna 90% van
de ondervraagden spontaan vernoemde.
9 van de 10 ondervraagden blijken het
ook te gebruiken. De meeste lezers weten
trouwens niet alleen de inhoud naar
waarde te schatten, de verzorgdheid en
de inhoud van het infoblad dragen evenzeer
hun goedkeuring weg. De stedelijke
uithangborden en de infofolders blijken
daarentegen veel minder bekend te zijn.
En ook voor de Geelse website, die op
het moment van het onderzoek nog niet
in gebruik was, blijkt minder belangstelling
te bestaan. Ruim 90% van de ondervraagden
antwoordde negatief op de vraag
of ze in de toekomst gemeentelijke info
via e-mail of website wenst te ontvangen.
Niettegenstaande de positieve resultaten
is er nog heel wat werk aan de winkel. Om
de dienstverlening nog verder te optimaliseren,
worden de resultaten momenteel
besproken in verschillende kwaliteitskringen.
Kwaliteit is een constante uitdaging,
waar elke dag aan gewerkt moet worden.
Binnen enkele jaren zal de peiling nog
eens worden overgedaan, en dan zal
duidelijk blijken of alle inspanningen ook
wat hebben opgeleverd.
Tony Bastijns
Agora HIKempen • 7

Eindwerk In evenwicht op De Gele Balans …
een hele klus of kinderspel?
De laatste jaren vestigen wetenschappers en media herhaaldelijk de aandacht op twee onrustwekkende trends
bij de westerse bevolking. Enerzijds krijgen steeds meer mensen op steeds jongere leeftijd te kampen met
overgewicht; anderzijds blijkt ook de fysieke fitheid van de jeugd schrikbarend achteruit te gaan. Voor Kristine
Hendrickx meer dan reden genoeg om vorig academiejaar haar -bekroonde - eindverhandeling aan dat thema
te wijden. De oud-studente G&C getuigt.
Van krantenkop
tot eindwerk
Slechte eet- en leefgewoonten liggen aan
de basis van het probleem. Het overaanbod
aan suiker- en/of vetrijke voedingsmiddelen
en de afgenomen hoeveelheid
dagelijkse beweging monden uit in tal van
welvaartsziekten zoals hart- en vaatziekten,
kanker en diabetes. Dat kon u al in de
kranten lezen: 15 % van de Belgische kinderen
is te dik! (Het Laatste Nieuws, 22/06/
2002); Jongeren trappen steeds sneller op
hun adem (De Morgen, 15/04/1999); en
Conditie van Vlaamse scholieren is er sterk op
achteruit gegaan (Gazet van Antwerpen,
15/02/2000).
Vertrekkende van de stelling ‘Jong geleerd
is oud gedaan’ groeide bij mij het
idee om voor het lagereschoolkind een
pedagogisch preventieproject te ontwerpen
dat de beide facetten, gezonde voeding
en beweging, verenigt en dat daarbij
gebruik maakt van het bij deze groep
enorm populaire medium, de computer.
Mijn ontwerp mondde uit in een drieluik,
waarbij de kinderen via een waaier van
activiteiten op een speelse manier een
heleboel informatie kunnen opsteken over
een gezond eet- en leefpatroon en waarbij
ze eveneens bewust (gemaakt) worden
van hun eigen gewoonten op dit vlak.
Ik doopte mijn project vervolgens De Gele
Balans, een naam die perfect aansluit bij
8 • HIKempen Agora
de bedoeling van het project, namelijk het
promoten van een Gezonde en Evenwichtige
LEvensstijl.
Concreet
Het eerste luik van het project start met
een kringgesprek over de voedingsdriehoek.
De bedoeling van die activiteit is
dat de kinderen de verschillende voedingsmiddelen
leren onderverdelen in acht
voedingsgroepen en die vervolgens leren
situeren in de driehoek. Verder gaat er
ook aandacht naar het belang van elke
voedingsgroep voor de gezondheid.
Na het inleidende gesprek volgt het hoekenwerk.
In elk van de vier themahoeken
kunnen de leerlingen gedurende een 20tal
minuten telkens op een totaal andere
manier werken rond het thema gezonde
voeding.
Zo beluisteren zij in de luisterhoek een
opname van een gesimuleerd kookprogramma,
waarna ze a.h.v. een aantal gerichte
vragen het gerecht moeten beoordelen
op zijn voedingswaarde en ondermeer
moeten proberen de minder gezonde
ingrediënten te vervangen door

een gezonder alternatief.
In het tweede luik van het project staat
het thema bewegen centraal.
Aan de hand van een grote balans krijgen
de kinderen uitleg over de werking van de
energiebalans in het lichaam. Ze ontdekken
ondermeer hoe ze die balans beter in
evenwicht kunnen houden en wat de
gevolgen zijn van een onevenwichtige
energiebalans.
De inleiding wordt afgesloten met de volgende
uitdaging: de leerlingen leggen eerst
een gezond ontbijt in de ene schaal van de
balans, waardoor die uit evenwicht raakt.
Vervolgens moeten ze in een fiets-, stepen
loopproef gewichtjes verdienen om de
balans weer in evenwicht te brengen. Als
dit lukt binnen de gestelde tijd, dan hebben
ze het bewegingsspel en dus ook de uitdaging
gewonnen.
Het derde en laatste luik ten slotte is De
Gele Balans-cd-rom. Dit spel is opgebouwd
uit acht verschillende spelstramienen,
waarbij de kinderen in een eentegen-een-situatie
voor de hoogste score
spelen. Elk spelstramien omvat per speler
een of meer opgaven, waarvoor ze beiden
afwisselend aan de beurt komen.
Het eindspel ten slotte draait om de
voedingsdriehoek en wordt in tegenstelling
tot de acht andere spelen niet tegen
elkaar maar samen gespeeld.
De proef op de som
Ontwerpen is één ding. Er iets mee doen
is een ander. En waar kun je De Gele
Balans beter uittesten dan in Geel? …
Tijdens mijn stageperiode in het Centrum
voor Leerlingenbegeleiding in Geel voerde
ik mijn project uit in het 5e leerjaar van
een drietal Geelse basisscholen. 110
kinderen namen de proef op de som. En
aan hun enthousiasme viel niet te twijfelen!
Waar een
eindwerk toe leiden kan …
Op de Vrije Basisschool Sint-Dimpna wordt
het project voortaan als vast onderdeel
opgenomen in het programma van het 5e
leerjaar. Ook andere basisscholen dienden
al een aanvraag voor het project in.
De Gele Balans maakt bovendien kans op
een plaatsje in de databank van de CANON
Cultuurcel van het Departement Onderwijs.
Verder werk ik op dit moment -
samen met een werkgroep uit het bijzonder
onderwijs - aan een aangepaste versie
voor het BUSO.
Ook buiten het onderwijs bewijst het
project zijn nut. Zo wordt het cd-romspel
in mijn (recent opgerichte) diëtistenpraktijk
gebruikt bij de begeleiding van
kinderen met overgewicht.
Kristine Hendrickx
Op donderdag 28 november 2002
vond de veertiende editie van de
Prijs voor de Diëtetiek Kellogg’s
Benelux plaats. Afgestudeerden
met het beste eindwerk binnen
de opleiding Voedings- en Dieetkunde
van de tien Belgische hogescholen
presenteerden en verdedigden
er nogmaals hun eindverhandeling.
Een jury van professionele
voedingsdeskundigen
selecteerde uit tien finalisten
Kristine Hendrickx voor de eerste
prijs. Zij kreeg voor De Gele
Balans, haar educatief project
over gezonde voeding en beweging
voor kinderen van 10 tot 12
jaar, begeleid door collega An
Swerts, een cheque ter waarde
van € 1250. De Katholieke Hogeschool
Kempen krijgt daardoor de
eer om in 2003 de volgende editie
te organiseren, waarvoor een
cheque ter waarde van € 5 000
wordt geschonken aan de hogeschool.
Agora HIKempen • 9

Kennisoverdracht Impressies uit Algerije
De ene ingenieur is de andere niet, ook of vooral niet in Algerije. Vandaar uit dat land de vraag aan Franse
en Belgische hogescholen om ginds mee een degelijk postuniversitair onderwijs uit de grond te komen
stampen. Voor de KH Kempen was dat geen roepen in de woestijn. Collega Jurgen Van Gorp nam de
handschoen op en geeft ons impressies van een reis.
C’est quoi ça? De Algerijnse douanebeambte
staart achterdochtig in mijn bagage
en de verzameling IC’s, programmers en
gevaarlijk uitziende hoogvermogen-thyristorschakelaars.
In het licht van 11
september vraagt hij zich waarschijnlijk af
waarom het vliegtuig niet ontploft is.
Ik probeer de man eerst te overdonderen
met wat technobabbel en leg hem de
details uit van de PIC-programmer.
Vreemd genoeg kan het zijn interesse niet
opwekken. Dan maar gezagsargumenten.
Ik haal de brief boven met de uitnodiging
van de Chambre de commerce en goochel
met de namen van de ministers en oudministers
die me uitnodigden. Dat heeft
wel effect. Na wat twijfelen klapt de man
mijn koffer dicht. Il faut déclarer! en hij
wijst naar het douanekantoor. De formulieren
mag ik naar eigen inzicht invullen en
even later word ik van ver naar buiten
gewuifd.
Onder een bloedhete zon wacht Joseph
Rivat me op. Hij is een Franse jezuïetenpater
die met enkele kopstukken uit de
Algerijnse politiek het CIARA, of Centre
d'Initiation à des Activités de Recherches
Appliquées, heeft opgericht.
Verscheidenheid
Het CIARA wil ingenieursstudenten in
Algerije voortgezet onderwijs geven.
In het land studeren jaarlijks maar liefst
15 000 ingenieurs af. Sommigen van
hen kunnen zich meten met onze bur-
10 • HIKempen Agora
gerlijk ingenieurs, maar de meesten
halen ‘maar’ ons graduaatsniveau. Die
verscheidenheid leidt tot grote klachten
van zowel de studenten als het
bedrijfsleven. De bedrijven kunnen
immers het niveau van de kandidaten
niet meer inschatten en dat terwijl er
grote werkloosheid heerst bij de afgestudeerde
ingenieurs.
Daarom besliste het CIARA om een kleine
selectie ingenieurs een jaar lang bijkomend
onderwijs te verschaffen. Aangezien
de universiteiten in Algerije vrijwel
uitsluitend theoretisch onderwijs geven,
ligt de nadruk vooral op praktijklessen.
Zo krijgen de studenten een jaar extra
specialisatie en zullen ze beter de alle-
Ingenieurs in Algerije werken tegen hoog tempo aan de nieuwe
bedrijven van morgen.
daagse problemen van de bedrijven kunnen
oplossen.
Ter plaatse
Het onderwijs moet noodgedwongen in
Algerije zelf gebeuren. De kans is te groot
dat een beloftevolle student in het buitenland
blijft plakken, aangelokt door de
hoge salarissen daar. De landvlucht uit
Algerije is legendarisch.
Als de berg niet naar Mohammed mag,
moet Mohammed naar de berg. En dus
kregen hogescholen in Frankrijk en België
de vraag om mee te helpen aan de uitwerking
van dat postuniversitair onderwijs.

De KH Kempen was een van de enige
hogescholen die haar hulp aanbood. Tijdens
het voorbije jaar werd een lessenpakket
samengesteld met de mensen van
het CIARA en nu sta ik dus op de luchthaven
met in mijn koffer een cursus programmeerbare
logica en een cursus PICmicrocontrollers.
De ontvangst door Joseph is uitermate
hartelijk. We hebben elkaar weer zes
maanden niet meer gezien. Hij voert me
langs de zwaarbewaakte straten naar de
gebouwen die het CIARA van de jezuïeten
heeft gehuurd. Daar wacht me een al
even hartelijke ontvangst door de Indiër
Ravy, de man die momenteel het belangrijkste
deel van de lessen voor zijn rekening
neemt. Ravy startte als kernfysicus in
India, begeleidde verschillende Nobelprijswinnaars
in Engeland en vluchtte later
weg van een kernprogramma in Irak.
Momenteel geeft de uiterst bescheiden
filantroop les aan jongeren in Algerije. In
de komende week zal ik ook de andere
uiterst enthousiaste medewerkers van
het CIARA terugzien.
Ruilen
De volgende dagen geef ik mee les aan de
eerste groep studenten die zich ingeschreven
heeft. De lessen zijn intensief:
zes dagen, acht uur per dag en in het
Frans. Het is zowel voor de Arabische
studenten als voor mezelf een vreemde
taal. We sluiten een deal. Ik leer hun
microcontrollers, als zij me bijschaven in
de Franse taal. In de les zitten ook
mensen uit enkele bedrijven. Hun inschrijvingsgeld
wordt gebruikt om mijn
vliegtuigticket te betalen en alle kosten te
dekken.
De lessen zijn uniek in Algerije. Het land
is nog maar net ontsnapt aan het communisme
en heeft nog volop te lijden onder
het terrorisme van moslimfundamentalisten.
Deze vorm van bijscholing, terwijl de
mensen eigenlijk al in het bedrijfsleven
moeten staan, staat in schril contrast met
de hopeloze situatie van de miljoenen
inwoners in de hoofdstad Algiers.
Het vooroordeel dat in de moslimlanden
vrouwen onderdrukt worden, klopt hier
helemaal niet. In de les zitten zowel
jongens als meisjes, en geloof maar dat ik
minstens zoveel lastige vragen krijg van de
meisjes uit het publiek. Van het enthousiasme
van de studenten kunnen leraars
hier in België overigens alleen maar dromen.
Het is duidelijk dat deze jongeren
hier zijn om bij te leren. Ik moet dikwijls
voorop lopen op mijn lessen om de vele
vragen te kunnen beantwoorden.
Dankbaarheid
Hoezeer mijn bescheiden bijdrage gewaardeerd
wordt, merk ik tijdens de
volgende dagen. Bijna elke avond is er wel
ergens een feestje om me te bedanken.
De ene dag word ik uitgenodigd bij de
Belgische vertegenwoordiger van de Europese
Commissie in Algerije. Een andere
dag eten we met de hand een gebraden
lam bij een minister thuis. En een derde
avond is er een feestje in de gebouwen
van het CIARA, op initiatief van een oudminister
die acht jaar lang het land mee
heeft bestuurd. Het geeft aan hoe groot
de politieke steun is voor de organisatie.
Door de intensieve lessenreeks is er amper
tijd om de stad Algiers te bezoeken. In
het beste geval gaan we ergens in een
naburig dorp op vrijdag een ijsje eten.
Om in het dorp te geraken, rijden we
langs een bergmassief waar onlangs nog
gevochten werd tussen het leger en terroristen.
Alles went. Hoezeer Algerije
ook als een gevaarlijk land wordt omschreven,
het onveiligheidsgevoel is min-
Tijdens de praktijklabos staan ook de vrouwen hun mannetje.
der dan wanneer je, pakweg, in Amsterdam
rond loopt.
Wordt vervolgd
Het vertrek kan emotioneel genoemd
worden. Ik krijg van mijn studenten een
prachtige, traditioneel geschilderde glasplaat.
Ik draag het kleinood met de
grootste zorg door de luchthaven om het
veilig thuis te krijgen. Spijtig genoeg laat
mijn huishoudster het schilderij enkele
weken later al op de grond uiteenspatten.
Ach, dan gaan we volgend jaar toch gewoon
terug. De onderhandelingen zijn
momenteel bezig.
Volgend jaar gaat trouwens een ingenieursstudent,
Wouter Boeckx, zijn thesis
in Algerije schrijven. Die verhandeling
kan aan de basis liggen van een langdurige
samenwerking. Algerije is een land in
volle opbloei, dat zijn weg zoekt in de
moderne wereld. De KH Kempen speelt
een bescheiden rol in de opleiding van de
jongeren die de toekomst van het land
zullen bepalen.
De beheerraad van het CIARA. Jurgen Van Gorp derde van rechts.
Jurgen Van Gorp
Agora HIKempen • 11

Leven na de hogeschool
Belgium’s X-files, de BBC-documentaire over de Belgische aanpak van de zaak-Dutroux ging in Groot-
Brittannië en bij ons niet onopgemerkt voorbij. Uitvoerig aan het woord kwam ook ene Rudy Hoskens, hoofd
van het onderzoeksteam en … oud-student van onze hogeschool. Na de BBC, France 3, TV Suisse en de
geschreven pers dus tijd voor het grote Agora-interview.
Het was oud-collega Marc Van Canegem
die het dichtstbijzijnde redactielid de nodige
tips verschafte die leidden tot de
opsporing van Rudy Hoskens. Zijn student
van destijds bood geen weerstand,
wat na verhoor de volgende feiten opleverde.
Hoe is uw carrière na de hogeschool
in grote lijnen verlopen?
Na mijn opleiding Secretariaat-Moderne
Talen en Marketing aan het HIK in Geel
koos ik in september 1984 voor de rijkswacht
en drie jaar opleiding om keurgegradueerde
te worden. Zo hoefde ik én
niet naar het leger én had ik meteen een
inkomen.
Als jong opperwachtmeester ging ik in
1987 aan de slag bij het mobiele legioen in
Brussel en in 1989 stapte ik na
een succesvol toelatingsexamen
over naar de sectie zware
criminaliteit van de BOB Brussel.
Dat jaar ook begon Patriek
De Baets met de oprichting
van de financiële sectie om
vooral zwaar geladen financiële
en fiscale dossiers aan te pakken.
Daarvoor zochten ze
mensen met relevante ervaring
en/of een diploma hoger
onderwijs. Van die laatsten
waren er toen nog weinig bij de
rijkswacht en dat was mijn geluk.
Van begin 1991 tot juli
2000 ben ik vrijwel hoofdzakelijk
bezig geweest met fiscale
en financiële onderzoeken,
12 • HIKempen Agora
Rudy Hoskens
maar vanaf eind augustus 1996 dus ook
met de beruchte X-dossiers, zeg maar
Regina Louf. Onder andere door tegenwerking
in die fameuze X-files ben ik
uiteindelijk naar de privé-sector getrokken,
naar Ernst & Young, waar een collega
en ik de service line Forensic Services hebben
opgestart. Ondertussen werk ik
sinds augustus 2002 als senior manager bij
PricewaterhouseCoopers, waar ik verantwoordelijk
ben voor de service lines Investigations
and Forensic Services.
U bent uit frustratie bij de BOB
vertrokken. Spijt dat u er ooit aan
bent begonnen?
Toch niet. We hadden een uitstekend
team dat zeer goed op elkaar ingespeeld
was, en de – zware - dossiers waren
interessant en belangrijk. Het dossier
waar het voor de financiële sectie van de
BOB Brussel destijds allemaal mee begonnen
is, was de zaak-Kirschen in de
Antwerpse diamantsector, een van de
grotere fiscale dossiers ooit in België.
Verder hebben wij dossiers behandeld
zoals de klinische labs, verschillende dossiers
m.b.t. tot de bankwereld, het CE-
PIC-dossier met baron Bennoît de Bonvoisin
en het obussendossier. De voldoening
is steeds zeer groot geweest.
En dan struikelt u uitgerekend over
die X-dossiers. Een zwarte bladzijde?
Ja en nee. Het is natuurlijk frustrerend als
je onderzoek op dergelijke wijze wordt
geboycot, vooral omdat wij geloofden dat
we die zaak - en mogelijk andere onopgehelderde
feiten - grotendeels hadden
kunnen oplossen. Bovendien
hebben ze onze carrière willen
kraken. In 1997 kwam ik in
aanmerking om officier te worden
en verder door te groeien.
Drie jaar lang is me die benoeming
geweigerd. Er liep zogezegd
een gerechtelijk onderzoek
ten laste van X, lees: mijn
team. Uiteindelijk zijn we over
de hele lijn witgewassen en
werd in juni 2000 het licht dan
toch op groen gezet, maar toen
hoefde het voor mij ook niet
meer. Mijn carrière was er
toch aan. We hebben trouwens
na vijf jaar procederen
nog altijd een paar zaken lopen

voor eerherstel en morele schadevergoeding.
Maar desondanks …
boden die X-dossiers een prachtige werkervaring.
Alle mogelijke onderzoekstechnieken
hebben we met succes toegepast:
verhoortechnieken, observatietechnieken,
telefoonobservatie en de inzet van
bijzondere middelen. Natuurlijk heeft dat
handenvol geld gekost, maar als je denkt
aan wat er met die kinderen gebeurde of
nog zou kunnen gebeuren, dan was dat
zeker geen verloren geld.
Hoe komt een financieel speurder
eigenlijk bij de X-dossiers terecht?
Louter toevallig. In augustus 1996 zijn die
twee meisjes gevonden bij Dutroux en
meteen was het alle hens aan dek. Zo wou
onderzoeksrechter Connerotte destijds-
Dutroux en zijn kompanen financieel helemaal
laten doorlichten om mogelijke verbanden
bloot te leggen. En daarvoor
hadden toen in België alleen de financiële
secties van de BOB en de gerechtelijke
politie in Brussel de mankracht en de
knowhow. Met heel de ploeg zijn we er
meteen aan begonnen.
Wekelijks brachten wij verslag uit bij
Connerotte. Zo ook die ene dag toen hij
telefoon kreeg van een zekere Regina
Louf. En Connerotte, die geen Nederlands
spreekt, vroeg een van ons om dat
even over te pakken. Tijdens dat korte
telefoongesprek gaf zij aan dat zij graag
een verklaring wou komen afleggen over
Agora HIKempen • 13

soortgelijke zaken. En dat was dat, tot
Connerotte ons een week later opbelde.
Ons financieel onderzoek voor hem was
bijna rond en hij had geen Nederlandstalige
onderzoekers, dus zouden wij voor
hem die zaak van Regina Louf willen aanpakken?
Zo zijn wij eringetuimeld.
U heeft dan gruwelijke dingen gehoord.
Hoe was uw reactie?
Bij ons eerste - nachtelijke - verhoor
drong het niet echt door, de tweede keer
wel. Je kunt moeilijk geloven wat je
hoort. Maar uiteindelijk laat je je daardoor
niet (mis)leiden: je noteert gewoon
wat er gezegd wordt, en maakt een objectief
verslag. Toch kun je op zo’n moment
de steun van een hecht team goed gebruiken
om eens over die zaken na te praten,
want thuis zwijg je daar natuurlijk over.
Het team bestond grosso modo uit twee
ploegen: een verhoordersploeg onder Patriek
De Baets en een opzoekingsploeg,
die ik leidde. Patriek bezorgde mij uitge-
14 • HIKempen Agora
tikte versies van de verhoren, die wij dan
gebruikten voor verder onderzoek.
Gelooft u na uw onderzoek nu zelf in
een pedofilienetwerk?
Als politieman noteer je waarheidsgetrouw
wat er tijdens een verhoor gezegd
wordt. Feiten die je na diepgaand onderzoek
hebt kunnen staven, alleen daar
geloof je in. Van Regina hadden we
ongeveer 2 500 bladzijden verhoor, die
we niet allemaal hebben kunnen natrekken.
Toch hebben we een groot aantal
zaken hard kunnen maken. Er waren dus
gegevens die verder onderzoek rechtvaardigden.
Hadden we alles mogen onderzoeken,
dan zou misschien 80% gefantaseerd
zijn gebleken, maar dan nog zou
er 20% waarheid zijn die verder onderzoek
rechtvaardigde. Trouwens, ook
veel van wat toen in bepaalde media is
verschenen, was opgeblazen. Volgens mij
was Dutroux geen eenzaat, maar om nu
van een wijdvertakt netwerk te spreken?
En Nihoul? Zijn naam zijn we in de jaren
daarvoor in tal van financiële dossiers
tegengekomen en per toeval duikt zijn
naam weer op in de zaak-Dutroux. En
ook per toeval zijn het weer dezelfde
mensen die tegen hem aan het werken
zijn. Er waren voor sommigen in elk geval
genoeg gegevens om het onderzoek te
laten stilleggen ... Maar wie dat waren en
waarom, die vraag stel ik mezelf nog elke
dag. Ik heb daar mijn - onderbouwde -
theorieën over, maar die hou ik liever
voor mezelf om moeilijkheden te vermijden.
Wat ik wel kan zeggen, is dat we destijds
in de financiële sectie op een aantal gevoelige
en ook politieke dossiers hebben
gewerkt, waarmee we geen vrienden hebben
gemaakt. Daarom zijn ze al onze
dossiers van zoveel jaren terug alsook
ons privé-leven gaan uitpluizen. Twee
jaar lang met wie weet hoeveel onderzoekers:
dat heeft handenvol geld gekost en
niets opgeleverd, want we zijn volledig
witgewassen. Gewoon voor mensen die
hun werk wilden doen.

Hoe ziet u de zaak Dutroux aflopen?
Voor een assisenjury maakt hij natuurlijk
geen kans: de feiten zijn bewezen. Maar
het zou me niet verbazen, mochten ze
hem in Cassatie uiteindelijk vrijspreken
wegens procedurefouten. Dat zou een
kaakslag zijn voor de ouders. Trouwens,
als de lopende geruchten over onderzoeksrechter
Langlois kunnen worden
bewezen, dan moet het volledige dossier
mogelijk opnieuw behandeld worden door
een andere rechter, wat voor hen evenzeer
pijnlijk zou zijn.
Kunt u begrijpen dat sommigen niet
meer in de Belgische justitie geloven?
Absoluut, hoewel ik er zelf nog wel in
geloof. Toen we in 1997 op een zijspoor
zijn gezet, ben ik namelijk Rechten gaan
studeren; ik zit nu in de 3de licentie.
Toegegeven, er was ook een andere reden.
We hadden toen een aantal advocaten
om ons te verdedigen en dat kostte
stukken van mensen. We moeten ondertussen
al een smak geld aan verdedigingskosten
hebben uitgegeven. Gelukkig hadden
wij voor onze verdediging de steun
van onze vakbond, anders was dat een
persoonlijke financiële strop geworden.
Maar zelfs zo ver zouden sommige collega’s
voor eerherstel zijn gegaan. In elk
geval, ik dacht toen: “Als die processen
blijven lopen, moet ik misschien zelf gaan
pleiten.”
Misschien moet je bij het parket
gaan?
Dat zou inderdaad interessant zijn, maar
die mensen verzuipen in het werk: in
Brussel toch. Onderzoeksrechter, daar
zou ik onmiddellijk voor tekenen, vooral
met mijn achtergrond en ervaring. Hoewel,
de toelatingsexamens worden alsmaar
moeilijker en of ik met mijn verleden
in aanmerking zou komen? Het zou
heel wat stof doen opwaaien, ook omdat
ik dan weer zou moeten samenwerken
met oud-collega’s die ons nadien hebben
tegengewerkt.
Wat vindt iemand met uw ervaring
van misdaadreeksen op t.v.?
Ik heb er eerlijk gezegd geen tijd voor. Ik
vertrek ’s morgens voor 6 uur en kom ’s
avonds tussen 20 en 22.30 uur thuis,
afhankelijk van wanneer ik les heb, en dat
is al jaren zo. Bij de politie was het destijds
nog erger: toen kwam ik geregeld niet
naar huis. Ik klopte in het Dutrouxtijdperk
soms meer overuren dan gewone
uren: wij draaiden met periodes dagen
van 14 tot 16 uur, zeven dagen per week
en zes maanden aan een stuk. Wat ook de
frustratie verklaart, als je je met een hele
ploeg volledig hebt gegeven en je onderzoek
wordt stopgezet.
En nu studeer ik dus nog Rechten. Als ik
thuis kom, blok ik nog een paar uurtjes en
’s morgens is het weer vroeg dag. Ook in
het weekend ben ik geregeld met mijn
studie bezig. Nu, Heterdaad leek me vrij
realistisch in tegenstelling tot Miami Vicetoestanden.
Hoe kijkt u terug op onze hogeschool?
Ik ben altijd graag naar de hogeschool
gegaan: de sfeer tijdens mijn eerste jaar
daar in de prefab was uitstekend. En
figuren als Van Canegem, Geyskens,
Moortgat en Cop zijn me altijd bijgebleven.
Mijn HIKempen-diploma heeft deuren
geopend en de taallessen zijn zeer
goed van pas gekomen. Bij de BOB
Brussel waren 9 op de 10 dossiers in het
Frans. Bovendien waren er destijds nog
weinig meertaligen bij de rijkswacht, waardoor
ik ook erg veel naar het buitenland
ben geweest, tot in Argentinië zelfs. Ik wil
hier dus zeker een lans breken voor talen.
Ook studenten Rechtspraktijk moeten
goed weten dat veel bijscholingen, in
Antwerpen of Luik, in het Engels zijn. En
bij grote firma’s is de voertaal dikwijls
Engels. Bovendien zijn er de vele contacten
met de Angelsaksische landen. Bij
PricewaterhouseCoopers ben ik in die korte
tijd al aan mijn derde dossier met de VS
bezig.
Heeft u ten slotte nog goede raad
voor onze bachelors in spe?
Mik zo hoog mogelijk. Als je het meent
aan te kunnen, overweeg na je bachelordiploma
ernstig om ook een mastertitel
te halen aan de universiteit. Je bent
trouwens nooit te oud om te leren. Ik
ben nooit van de schoolbanken afgeweest:
ook voor ik Rechten ging studeren, heb ik
tussendoor allerlei cursussen gevolgd, o.a.
vijf jaar Spaans en specifieke boekhoudkundige
cursussen.
Verder, durf weg van onder die kerktoren.
Ik werk al 17 jaar in Brussel en moet
elke dag opnieuw de files trotseren, maar
ik zou er voor geen geld van de wereld
weg willen. Een nine-to-five mentaliteit
met vaste koffiepauzes en stipt om 5 uur
de deur dicht is zeker niet voor mij
weggelegd.
En ten slotte: bijt van je af, laat je nooit
doen. Hadden wij ons niet verweerd, dan
hadden ze ons levend begraven. De enige
fout die ze hebben begaan, is ons een
aantal maanden op non-actief te zetten:
schorsen konden ze niet, want ze hadden
niets tegen ons. Ze hebben ons met vier
man in een leeg lokaal geduwd met voor
elk een bureau en een stoel, en met
weinig werk om handen. We hebben
onze verdediging dus goed kunnen voorbereiden.
Hartelijk dank voor dit interview en
veel succes in je verdere carrière.
Willem Mees
Daisy Vanvelthoven
Agora HIKempen • 15

Kwaliteitszorg
Van zelfevaluatie
naar visitatie en accreditatie
Met de ondertekening van de Bolognaverklaring en de invoering van de tweeledige bachelor-masterstructuur
begon er in 1999 voor het Europese hoger onderwijs een nieuw tijdperk. En in Vlaanderen vergde dat al
meteen aanpassingen. De drieledige structuur van het Vlaamse hoger onderwijs bleek immers niet zomaar
samen te rijmen met de Bolognaverklaring.
Hogeschoolopleidingen van twee cycli, zoals industrieel ingenieur, moesten we gaan academiseren. En dat
kon alleen in samenspraak met een universiteit. Het concrete gevolg van die zeer snelle en dynamische
evolutie zijn de huidige associaties, waarover u meer las in ons vorige nummer.
Accreditatie
De bachelor-masterstructuur komt er
echter niet zomaar. De instellingen moeten
die verdienen en een accreditatie
behalen, en dat voor de verschillende
opleidingen die zij willen blijven aanbieden.
Met die accreditatie - een internationale
erkenning - verantwoorden de onderwijsinstellingen
aan de maatschappij
dat ze goed werk leveren en behouden zo
de broodnodige subsidies.
Onze opleidingen moeten dus voldoen
aan de kwaliteitscriteria van het internationale
orgaan dat de accreditaties zal
toekennen. Vlaanderen en Nederland
besloten in deze materie uit te kijken naar
eventuele samenwerkingsmogelijkheden.
Het Nederlands Accreditatieorgaan (N.A.O.)
bevindt zich op dit moment in de oprichtingsfase.
In Vlaanderen wachten wij ondertussen
op de goedkeuring van het
decreet, waarin heel het accreditatieproces
zal passen. In ieder geval worden nu
al de nodige stappen samen ondernomen.
Zelfevaluatie en visitatie
Aan een internationale erkenning gaat
een lang en grondig proces van zelfevaluatie
vooraf. Onze hogeschool is al meer
dan zes jaar bezig met zelfevaluatie en
16 • HIKempen Agora
kende samen met de Hogeschool Gent de
eerste Vlaamse proefevaluatie van de
opleiding Industrieel Ingenieur. De resultaten
van een dergelijke zelfevaluatie komen
uiteindelijk in een ZER of zelfevaluatierapport
voor een visitatiecommissie.
Dat drieletterwoord roept zonder twijfel
visioenen op van vele uren noeste arbeid.
In zo’n ZER moeten de auteurs immers
én een opleiding én de hogeschool als
organisatie kritisch naar het licht houden.
Hun beschrijving van die momentopname
moet eerlijk zijn en mag de feiten niet
bijkleuren. De visitatiecommissie zou dat
onmiddellijk doorprikken. Dit academiejaar
ontvangt onze hogeschool niet min-
der dan zes visitatiecommissies. Verschillende
medewerkers zijn dus druk bezig
met het ZER van hun opleiding.
Zelfevaluatierapporten schrijven moet
uiteraard meer zijn dan gegevens opsommen.
Daarom gebruikt de KH Kempen
voor haar ZER’s het TRIS-EFQM-model.
Dat model helpt de auteurs om de systematiek
van hun werk te beschrijven, maar
evenzeer om evaluerend en zelfverbeterend
te werk te gaan. En dat is niet altijd
even makkelijk! Sterke punten en verbeterpunten
aanbrengen kan dan verhelderend
zijn. Ook moeten de auteurs altijd
de PDCA -cyclus (Plan Do Check Act) in
het achterhoofd houden.

Komt daarbij nog dat de Vlaamse Hogescholenraad
andere eisen stelt voor de
indeling van het rapport dan ‘ons’ TRIS-
EFQM-model. De VLHORA vertrekt
namelijk van een checklist, een thematische
lijst van onderwerpen die besproken
moeten worden. Wij hoeven niet te
schrijven volgens die lijst, maar de visitatiecommissie
houdt de VLHORA-thema’s
wel in het achterhoofd bij haar bezoeken.
De leden van de commissie bevragen dan
alle betrokkenen bij de opleiding, ook
afgestudeerden en mensen uit het werkveld.
Kwaliteitszorg
Met toenemende aandacht voor kwaliteitszorg
groeit uiteraard ook de nood
aan overleg en een gestructureerde werking.
Daarom is hoofd dienst Kwaliteit nu
een voltijdse job. Een halftijdse medewerker
staat hem bij. Het hoofd dienst
Kwaliteit zit de maandelijkse kwaliteitsraad
voor, die samengesteld is uit de
departementale kwaliteitsverantwoordelijken
en vertegenwoordigers van het ATPpersoneel
en de studenten.
Naast de kwaliteitsraad concentreren
verschillende werkgroepen zich op een
aantal kwaliteitsgebonden thema’s zoals
programmaontwikkeling en indicatoren.
Ook in die werkgroepen zijn natuurlijk
weer alle departementen van de hogeschool
vertegenwoordigd. De KH Kempen
is in Vlaanderen trouwens bekend
voor haar knowhow op het vlak van de
Getuigenis van een departementshoofd bij een externe visitatie
studietijdmeting en studie- en studentenbegeleiding.
En ook voor de diverse
diensten wordt een specifieke kwaliteitswerking
nieuw leven ingeblazen. Verder
bouwen medewerkers in alle departementen
voortdurend aan het kwaliteits-
Onze eerste reactie was er een van “Laat ze maar komen, wij zijn er klaar voor.” De beoordeling van externe specialisten
zou voor sommigen een uitstekende stimulans zijn om - eindelijk - werk te maken van bepaalde verbeterpunten en wat
sneller cursussen bij te werken. Kortom, de zwakkere punten uit de analyse zouden we wel aanpakken. En tijdelijk meer
stress, dat namen we er wel bij.
Vooral voor de opleidingscoördinator, de kwaliteitsverantwoordelijke en het departementshoofd betekent zo’n visitatie
veel extra werk. De voorbereidende enquêtes, cijfers verzamelen en interpreteren, en een ZER opstellen: het vormt een
heel proces. Op sommige punten voelden we ons stuurloos. Het visitatiebezoek zelf vraagt veel plotse inspanningen:
de gevraagde documenten samenbrengen, diverse interne en externe personen bellen, de nodige logistieke ondersteuning
bieden voor de logies en accommodatie, gesprekken organiseren, …
We zijn er stellig van overtuigd dat de lat waarmee visitatiecommissies meten, nu nog niet op gelijke hoogte ligt. En we
stellen ons de vraag op welk niveau we moeten geraken om geaccrediteerd te worden.
Jan Lievens • Departement Gezondheidszorg en Chemie
Agora HIKempen • 17

handboek en is de bevraging bij studenten
over onderwijs en docenten al stevig
ingeburgerd in onze hogeschool.
Ook andere hogescholen gebruiken het
TRIS-model waarvoor wij gekozen hebben.
En de TRIS-EFQM-groep groeit nog
in Vlaanderen: ondertussen zijn al tien
hogescholen lid. Op Europees niveau
maakt onze hogeschool deel uit van twee
grote onderwijswerkgroepen waarin de
toepassingen van EFQM vergeleken worden.
Zo is TRIS een concrete toepassing
van EFQM voor het hoger onderwijs. De
TRIS-EFQM-groep onderhoudt ook een
informatieve website en organiseert tweedaagse
opleidingen die erg gegeerd zijn.
Even stilstaan Even verontwaardigd zijn?
“In onze huidige maatschappij verwacht men dat medewerkers meer leren in minder tijd. Tegelijk moet het minder kosten
en eenvoudig toegankelijk zijn!” Zo begon de mail die ik op 26 september 2002 toegestuurd kreeg. Kan het zowat?
Verwonderd dat een heilige verontwaardiging mij bekruipt?
E-learning, e-teaching, e-government, altijddurend studeren ... en ga zo maar door. Ondertussen zijn er in 2003 minstens
500 000 analfabeten in dit land. Tel er daar nog maar eens meer dan eens zoveel bij die uit de ‘e-boat’ vallen. Wie ligt daar
wakker van? Eminenties kijken ver vooruit tot meerdere eer en glorie van theorieën die om sociale correctie vragen, maar
die vaak niet krijgen.
Dan bekruipt me de vraag: “Waar is de christelijke droom nu gebleven?” Is de man uit Nazareth dan voor niets gestorven?
Voor niets uitgespuwd omdat hij het opnam voor al diegenen die vanuit het establishment in het moeras van de
ongeletterdheid waren geduwd en die vanuit hun daaruit voortvloeiende onwetendheid door datzelfde establishment geen
reddende hand toegestoken kregen, maar met de nek werden aangekeken? Dan bekruipt me heimwee naar het moment
waarop Emile Zola ten tijde van de affaire Dreyfus op 13 januari 1898 in de krant l’Aurore zijn open brief aan de president
van de Franse republiek schreef. Dan wil ik met hem zeggen: ‘j’accuse’.
Waar is de christelijke droom gebleven? Versmacht in liturgische frasen voor bijna lege kerken? En in veel gevallen dan ook
uitgesproken voor hen die zich er al lang van bewust zijn. Of alleen maar verwoord in menige encycliek en al te vaak wegens
onleesbaarheid gerecycleerd tot oud papier? Of ... geschreven voor het waaien van de wind? Wordt het misschien geen tijd
voor een nieuwe oproep in eigen gelederen? Moge het ooit worden: “Christen aller Länder, einigt euch!”
Oh ja, dit artikel blinkt niet uit in academische evenwichtigheid en dat is dan mooi meegenomen als excuus om het naast zich
neer te leggen. Maar dit artikel wil niet academisch evenwichtig zijn. Dit artikel is ontstaan uit een pijnlijk getroffen gemoed,
uit diepe verontwaardiging. Wat zijn we met de medemens, met alle medemensen, aan het aanvangen? Misschien een mooie
vraag om in 2003 even bij stil te staan ... of is deze vraag niet meer belangrijk wegens economisch oninteressant?
18 • HIKempen Agora
Voorts speelt onze hogeschool een actieve
rol in het VVKHO, het Vlaams
Verbond voor Katholieke Hogescholen en in
de VLHORA.
De kwaliteitszorg is in onze hogeschool in
een echte stroomversnelling terechtgekomen.
De druk die we ondervinden
door zelfevaluatie, visitatie en accreditatie
is daar niet vreemd aan…
De kwaliteitsmedewerkers hebben de
volle steun van het beleid, en we engageren
ons om wat we hier tot stand hebben
gebracht, in te brengen in de associatie.
Hans Baeyens
Sigrid Jaeken
Wilfried Gonthier

Agora HIKempen • 19

Even stilstaan
Onderzoek
Het departement Sociaal Werk heeft in enkele jaren tijds een stevige reputatie verworven inzake toegepast
wetenschappelijk onderzoek. En de onderzoekers zitten niet stil: in september jongstleden werd alweer een
lijvig boekwerk afgeleverd, getiteld Beeldvorming over zorgberoepen. Op de kaft vinden we de namen van Guido
Cuyvers, Inge Ivens en An Pintelon. Wij hadden een gesprek met eerstgenoemde.
Zo’n onderzoek komt uiteraard niet
uit de lucht vallen. Wie wou wat
weten?
Het departement Algemeen Welzijnsbeleid
van de Vlaamse Gemeenschap ziet voor
de niet al te verre toekomst problemen
opduiken in de zorgsector. Het plaatje is
vrij simpel: we worden met z’n allen
ouder, de zorgbehoefte stijgt dus, en er
zijn steeds minder middelbare scholieren
die voor de typische zorgberoepen zoals
verpleegkunde, maatschappelijk werk of
orthopedagogie kiezen. Het schrikbeeld
van Nederland begint stilaan op te doemen.
Daar is het al zover dat instellingen
hun deuren moeten sluiten, niet bij gebrek
aan cliënten, maar bij gebrek aan
geschoolde mensen om het werk te doen.
Als we geen actie ondernemen, mogen
we geredelijk aannemen dat hier over
enkele jaren exact hetzelfde gebeurt.
Was het niet de bedoeling dat mantelzorg
het probleem ging oplossen?
Mantelzorg, waarbij de onmiddellijke
omgeving van de hulpvrager actief gaat
meewerken, is heel mooi, maar werkt
lang niet overal. Ondanks promotiecampagnes
van de overheid blijken gezinnen
het zware pakket van verzorgingstaken
vaak niet aan te kunnen, bijvoorbeeld
omdat de twee partners uit werken gaan.
Professionele verzorging zal op grote
schaal nodig blijven.
Aan welke actie denkt de overheid
concreet?
20 • HIKempen Agora
We worden oud
Wacht even. De overheid wil eerst onderzoek,
en van daaruit actie. De vrees
leeft dat zorgberoepen niet aantrekkelijk
zijn en dat daarom te weinig jongeren
ervoor kiezen. Ons onderzoek moest
nagaan wat het imago van zorgberoepen
is, om dan te kijken hoe we dat imago
kunnen verbeteren.
Wie hebt u dan eigenlijk bevraagd?
Vier groepen: leerlingen middelbaar onderwijs
(vóór de keuze), studenten hoger
onderwijs, mensen die pas in het beroep
zitten, en mensen met 20 jaar ervaring.
We wilden namelijk zien of het beeld dat
zij van het zorgberoep hebben, evolueert,
en uiteraard ook wat hen drijft.
En viel het nog wat mee met die
drijfveren?
Heel erg zelfs. Zorgverstrekkers én zorgverstrekkers
in spe zien het beroep als
uitermate zinvol, interessant en voldoende
uitdagend. Ze zijn sterk gemotiveerd,

appreciëren het menselijke contact en de
kansen tot zelfontplooiing in hun beroep.
Wie in het vak zit, heeft vaak wel bedenkingen
bij de hoge werkdruk die het
gezinsleven te zwaar belast. Verrassend
resultaat van de studie: de sector tilt
minder zwaar dan algemeen gedacht aan
de verloning. Niet dat ‘het niet wat meer
zou mogen zijn’, maar een breekpunt is
het niet. Hier zijn overduidelijk mensen
aan het werk die hun motivatie nog ergens
anders dan in het loonzakje vinden.
Toch weten we bijvoorbeeld dat de sector
de financiële discriminatie tussen verplegend
personeel in ziekenhuizen en in
verzorgingstehuizen niet te pruimen vindt.
In het onderzoek maken jullie nadrukkelijk
het onderscheid tussen identiteit
en imago. Waarom?
Identiteit is de manier waarop de zorgverstrekkers
zichzelf en hun beroep zien
en beleven. Imago slaat op het beeld dat
de maatschappij van hen heeft. Wij vermoedden
vóór het onderzoek dat er een
merkbaar verschil zou zijn tussen die
twee, en dat blijkt inderdaad ook te klop-
pen. De mensen in de zorgberoepen denken
zeer positief over hun werk, maar ze
denken tezelfdertijd dat de maatschappij
hen maar matig waardeert. Wij hebben
redenen om te denken dat zij zich daarin
vergissen, en dat het met het imago allemaal
wel meevalt. Vergelijk met het onderwijs:
leraren hebben lang gedacht dat
de maatschappij hen scheef bekeek, maar
onderzoek toont keer op keer aan dat dat
beeld niet klopt. Ze scoren heel hoog op
de schaal van het maatschappelijk vertrouwen.
Het zou zeer de moeite waard
zijn om dit ook voor het zorgberoep te
onderzoeken.
Wat moet er gebeuren om de zorgelijke
situatie te verbeteren?
De situatie is eigenlijk niet zorgelijk. Met
de beroepen en de werkers is niets
fundamenteel mis, integendeel zelfs. Toch
is er werk aan de winkel. Om te beginnen:
een betere marketing van het beroep zou
al veel oplossen. Be good and tell it, zeggen
de marketeers, en de zorgberoepen doen
alleen het eerste. Ze moeten zich positiever,
zelfbewuster en met meer zelfver-
trouwen profileren. Dat is hun eigen verantwoordelijkheid.
Maar ook de overheid
heeft hier een taak. Die moet deze
beroepen positief in beeld brengen, met
een campagne bijvoorbeeld. Als de zaak
niet gestuurd wordt, komen deze beroepen
pas in de media als het slecht gaat.
Denk aan de witte woede, de problemen
in opvangtehuizen voor criminele jongeren,
enzovoort. Die al te negatieve beeldvorming
is echt geen goede zaak.
Ten slotte moet de overheid ervoor zorgen
dat de werkomstandigheden attractief
zijn, bijvoorbeeld door onrechtvaardige
verschillen in verloning weg te werken.
Zeker weet je het als onderzoeker
natuurlijk nooit, maar we denken dat met
die stappen de attractiviteit van de zorgberoepen
al aanzienlijk zou toenemen.
Ik voel er als het ware een nieuwe
studie aankomen.
GC (handenwrijvend): Reken maar van
yes.
Ivo Verheyen
Agora HIKempen • 21

Uitgewuifd
In 1969 studeerde Maurits Myncke af als licentiaat fysica aan de RUGent en onmiddellijk
koos hij voor het onderwijs: het St.-Jan Berchmanscollege in Westmalle en het Maris Stella
Instituut in Oostmalle. In 1971 werd hij leraar fysica voor de scholengroep rond het St.-
Aloysiuscollege in Geel.
Na enkele jaren verhuisde hij naar het hoger onderwijs, want in 1977 startte hij als leraar
fysica, wiskunde en elektriciteit bij de scheikundig en de medisch laboranten van het
HIKempen. En iets later werd hij ook titularis van het vak informatica.
De laboratoria fysica vormden zijn hoofdterritorium. Bijna heel zijn loopbaan had hij de
eindverantwoordelijkheid voor de organisatie en de didactische uitrusting van die labs.
Spaarzaam maar innovatief ontwikkelde Maurits tal van nieuwe proeven voor de studenten.
Samen met de collega’s dokterde hij experimenten uit en het liefst van al bouwde hij die opstellingen ook ‘eigenhandig’
op. Vele studenten hebben kunnen genieten van zijn snelheidsraces over glij- en roetsjbanen, van elastische botsingen en
plotse valbewegingen om zich op hun examens voor te bereiden.
Maurits was voor veel van zijn collega’s een goede vriend. Altijd stond hij klaar met goede raad en maakte hij tijd om te
helpen. Tijdens onze jaarlijkse uitstappen verzorgde hij spontaan de logistiek voor heel de groep.
Vanaf oktober maakt Maurits gebruik van de 55+-regeling om wat meer tijd aan zijn familie te besteden. Als gedreven doehet-zelver
zal hij nog heel wat klusjes opknappen. Hopelijk heeft hij nog veel vreugdevolle jaren voor de boeg om samen
met zijn vrouw intens te genieten van al de dingen die hen na aan het hart liggen.
HIK Kort
HIK Kort
22 • HIKempen Agora
Maurits Myncke
Stellenbosche kerels
Voor de traditionele studiereis in hun
afstudeerjaar hadden enkele derdejaars
ingenieursstudenten van het studiegebied
Biotechnieken hun zinnen
gezet op Zuid-Afrika. Na diverse inzamelacties
tijdens het vorige academiejaar
2001-2002 (plantjesverkoop, vestiaires,…)
waren ze erin geslaagd voldoende
geld te verzamelen om de reis
te laten plaatsvinden.
Half oktober stapten onze ondertussen laatstejaars op het vliegtuig naar Kaapstad voor een elfdaagse reis door het
prachtige Zuid-Afrika. Daar aangekomen, wachtte hen een uitgebreid en zwaar programma. De bezochte studieobjecten
waren zeer uiteenlopend: landbouwbedrijven, wijngaarden, een struisvogelboerderij, een brouwerij, de Aloë Vera Factory,
de Botanical Gardens. Naast de studiegebonden onderwerpen kwam uiteraard ook het toeristische aan bod: o.a.
Monkeyland en een beklimming van de Tafelberg.
De hele trip werd een onvergetelijke en prachtige reis. Zuid-Afrika is een mooi land, heel wat studenten hebben er hun
hart verloren en kwamen terug thuis als echte Stellenbosche kerels.

Ondernemen? Dat kun je leren!
Tentoonstelling Bob Verschueren
In de Schrijnwerkerij creëerde kunstenaar Bob Verschueren
een tentoonstelling met en rond plantaardig materiaal. Tussen
16 november en 15 december 2002 kon je er gaan kijken
naar zijn kunstwerken gemaakt met materiaal uit onze
tuinbouwafdeling. Onder andere stengels van tomatenplanten,
rode-koolplanten en pompoenen werden er omgevormd
tot kunst. Het geheel werd opgeluisterd met experimentele
muziek van Champ d’Action.
HIK Kort
HIK Kort
Sinds september 2002 biedt de voortgezette opleiding Strategisch
KMO-Management ook een Small Business Project-module aan. De
SBP-studenten schuiven boeken en pc aan de kant en richten een
eigen bedrijf op dat ze met de nodige ondernemingsgeest, durf en
creativiteit zullen leiden. Voor het docententeam staat immers
competentiegericht leren centraal: gedragscompetenties en beroepsspecifieke
competenties zijn het streefdoel. Daarom biedt het
team het onderwijs in een krachtige leeromgeving aan, gebaseerd
op realistische taakomgevingen die in de beroepspraktijk zijn terug
te vinden.
Het voorlopige resultaat is Procres of Professional Creative Solutions (www.procres.be), een jong dynamisch servicebureau uit de
Kempen, dat actief is op het vlak van consultancy, project management en extern onderzoek.
En dat zowel de bedrijfswereld als de overheid de economische toekomstwaarde van dergelijke educatief entrepreneurschap
zeer goed beginnen te beseffen, bewijzen zowel de initiatieven die de Vlaamse overheid nam met haar Bizidee-Ondernemingsplanwedstrijd,
als UNIZO met haar wedstrijd Ondernemende School 2003. Beide projecten waarin de KHK overigens actief
betrokken is.
De KHK geeft al dat ontketend ondernemersgeweld trouwens nog een ander duwtje in de rug. Het SKMO-SBP-team
organiseert op vrijdag 21 februari 2003 op de KHK-campus namelijk een uitdagend colloquium rond Ondernemerschap in bedrijf
en onderwijs. Dat gebeurt in samenwerking met de Kempense Kamer voor Handel en Nijverheid en collega’s-docenten.
Op het programma staan diverse boeiende workshops, gemodereerd door professoren en captains of industry, en een debat
met enkel getuigenissen en een discussie naar aanleiding van de workshops. Alle info bij sbp@khk.be.
Op maandag 25 november 2002 zakten ongeveer 550 studenten en 50 docenten af naar de Heizel te Brussel om er deel te
nemen aan de eerste editie van het Vlaams Congres Small Business Projects. Thema van deze eerste editie was SO =
(D+D+D)omgeving. lees: Succesvol Ondernemen is een functie van Dromen, Durven en Doen, versterkt door de omgeving.
Iedereen was het er roerend over eens: als dit de toekomst wordt van ondernemend Vlaanderen, dan zijn we op goede weg.
Het congres richtte zich tot hogeschoolstudenten met een hoog potentieel die een Small Business Project managen (SBP’s zijn
de vergrotende trap van de mini-ondernemingen in hogescholen en universiteiten) en alle docenten die interesse hebben in
innovatief, ervaringsgericht onderwijs. Het doel van het congres, om sneller een hoger leerrendement te bereiken, werd zonder
twijfel behaald.
HIK Kort
HIK Kort
Agora HIKempen • 23

Mediatheek
“Sinds jaar en dag gebeurt de eindwerkverwerking op de campus centraal via de mediatheek.” Dat is de
klassieke openingszin van de fameuze groepsinstructies voor de laatstejaars, die een groot deel van hun tijd
zullen wijden aan het schrijven van een eindwerk. Ondertussen kunnen ze voor die informatie ook terecht
op de eindwerk-website van de Katholieke Hogeschool Kempen.
Inderdaad, van oudsher zorgt de mediatheek
van het HIKempen voor het inbinden
van de eindwerken van de studenten.
En dat is - voor zover bekend - een
unicum in Vlaanderen. Studenten dienen
hun titel in, die wordt gedrukt op kaft en
titelpagina en vervolgens komen de eindwerkbundels
binnen om ingebonden te
worden. Zodra dat proces achter de rug
is, verdelen de departementen de eindwerken
onder de juryleden. Door de
lange ervaring is de procedure intussen
nauwkeurig omschreven en draait de eindwerkadministratie
als een geoliede machine.
Dit wil echter niet zeggen dat de
mediatheekmedewerkers dan op hun lauweren
kunnen rusten. De eindwerktijd is
voor nogal wat studenten een stresserende
periode. We proberen hen dan ook
zoveel mogelijk informatie en hulpmiddelen
aan te bieden bij het schrijven van het
eindwerk. En ook hier is informatisering
daarom opportuun.
Enkele jaren geleden werd duidelijk dat
het voor studenten soms erg moeilijk -
om niet te zeggen: onmogelijk - was om
tijdens de stage naar de mediatheek te
komen om de eindwerktitel in te dienen.
Daarom werd een procedure uitgewerkt
waarbij de titel van op afstand kon worden
ingediend. Het moest een toekomstgerichte
oplossing worden waarbij de
studenten zekerheid hadden over het
resultaat en die geen extra werk meebracht
voor de medewerkers. Dat leidde
tot een procedure waarbij studenten via
het Internet de titel van hun eindwerk
24 • HIKempen Agora
Eindwerken
www.hulp-via-internet.be
rechtstreeks ingeven in een database van
waaruit de drukproeven aangemaakt
worden. Dankzij een ingebouwde controle
zijn fouten bij de schrijfwijze van de
naam en de opgave van de richting uitgesloten.
Een bijkomend, maar niet onbelangrijk
detail is dat de nieuwe procedure
leidde tot een tijdbesparing. Voortaan
hoefden de mensen van de mediatheek
immers niet langer de titels zelf in te
typen, en als kers op de taart was het niet
langer nodig al de eindwerken nog eens
een voor een op te nemen in de catalogus.
Vanuit de voormelde database kunnen ze
deze gegevens immers gewoon importeren.
Maar daar bleef het niet bij. Het formulier
voor het indienen van de titel werd al via
het Internet aangeboden. Waarom zou
dan ook niet de andere informatie i.v.m.
het eindwerk via dezelfde weg beschikbaar
kunnen zijn? En zo zag de eindwerksite
het licht. Op deze site vinden studenten
niet alleen al de informatie die vroeger
op papier verspreid werd, maar nog
veel meer. Aanvankelijk werden enkel de
bekende documenten aangeboden, zoals
de richtlijnen voor het indienen van het
eindwerk en de timingtabel. Maar al snel
breidde het aanbod zich uit. Zo belandden
onder andere de Criteria voor de
vormgeving van het eindwerk integraal op

de site. Wie wil, kan de brochure nog
steeds in gedrukte vorm verkrijgen, maar
wie dit niet nodig acht of wie de brochure
even niet bij de hand heeft, kan die on line
raadplegen. Daarna volgde een lijstje met
FAQ’s. Jaarlijks krijgen de studenten immers
tips en richtlijnen die hen moeten
helpen bij het indienen van het eindwerk.
Veel van die tips vinden ze nu in de vorm
van vraag en antwoord op het Internet.
Automatisering is een mooi ding, maar
alles heeft zijn schaduwzijde. Vermits de
studenten niet langer de titel persoonlijk
hoefden af te geven in de mediatheek, viel
ook de controle op de vormgeving van
die titel weg. En het is heus niet makkelijk
om een goede titel te maken. Om de
studenten ook op dit vlak niet aan hun lot
over te laten, werd de site aangevuld met
een Handleiding voor het maken van een
goede titel. Uitgaande van de meest voorkomende
fouten en problemen vinden ze
daar ook voorbeelden die illustreren hoe
een goede titel eruit ziet. En als dat niet
volstaat, kunnen het internetadres en telefoonnummer
van de taaltelefoon hen
nog altijd voorthelpen. Wie echt niet
meer weet hoe hij samengestelde woorden
aan elkaar kan schrijven of hoe hij een
leenwoord inpast in een Nederlandse
titel, kan daar terecht.
Stilaan vielen zo alle stukjes als een mooie
puzzel in elkaar. In de nieuwe site werd
alle losse informatie i.v.m. het eindwerk
geïntegreerd, zodat de studenten
voortaan maar één adres moeten onthouden:
http://eindwerk.khk.be. Hier vinden
ze 24 uur op 24 en 7 dagen op 7 alle
informatie die ze nodig hebben. Ze hebben
wel een internetverbinding nodig
natuurlijk. Ook voor de docenten en de
begeleiders op de stageplaats kan dit een
hulp zijn. Ook zij kunnen immers in geval
van twijfel deze site raadplegen en op die
manier de student beter bijstaan.
Stilstaan is achteruitgaan. Daarom blijft
de mediatheek op zoek naar mogelijkheden
om de site te verbeteren en nieuwe
hulpmiddelen voor de studenten aan te
bieden. Jaarlijks wordt de procedure geëvalueerd,
de aangeboden informatie gecontroleerd
en verbetering nagestreefd.
De jongste spruit op de eindwerksite is
een Word-sjabloon. De meeste studenten
werken met een tekstverwerker en
dikwijls is dat Word. Zij zijn echter niet
allemaal even handig bij het gebruik van
deze tekstverwerker. Het sjabloon helpt
hen daarbij. Wie het sjabloon goed gebruikt,
heeft het niet alleen makkelijker
om bijvoorbeeld automatisch illustraties
te nummeren en de inhoudstafel aan te
maken, maar mag er meteen ook zeker
van zijn dat het eindwerk voldoet aan de
lay-outrichtlijnen van de Criteria voor de
vormgeving van het eindwerk.
Al geruime tijd leveren de studenten ook
een elektronische versie van hun eindwerk
aan. Na enkele jaren van experimenteren,
wordt die elektronische versie
nu ook via het intranet aangeboden.
De eindwerken van de studenten die in
2002 afstudeerden, zijn via de (intranet-)
catalogus full text raadpleegbaar. Sinds 1
oktober 2002 wordt met steun van IWT-
Vlaanderen ook aan een database gewerkt
waarin in een eerste fase de eindwerken
van industrieel ingenieurs full text
worden opgenomen. Verscheidene hogescholen
uit het hele Vlaamse land zijn
daarbij betrokken. Het is de bedoeling de
eindwerken niet onder het stof te laten
verdwijnen. Door ze op te nemen in een
database en full text beschikbaar te stellen
via het Internet, worden er kansen gecreëerd
die tot meer samenwerking tussen
de verschillende hogescholen en tussen
hogescholen en KMO’s kunnen leiden.
Op die manier kan de inhoud van de
eindwerken ook beter gevalideerd worden.
Het is nog te vroeg om hier al verder
in detail te treden. Dit is trouwens weer
een ander verhaal. Wordt vervolgd?
Hilde Sels
Agora HIKempen • 25

Sport Jan Laenen en Bram Vleugels:
de waterklievers
Voor we de twee sporters uit de titel
voorstellen, willen we het eerst even
over hun sport hebben: het kajakken. In
die minder bekende sport heb je drie
disciplines: de sprint, de afdaling en het
marathonvaren. Bij die laatste discipline
gaat het om wedstrijden over 35 tot 38
kilometer. Afhankelijk van de weersomstandigheden
en de stroming duurt zo
een wedstrijd maximaal drie uur. De
wedstrijden hebben tussen maart en november
op een kanaal of een rivier plaats
en verlopen over een circuit van ongeveer
9 kilometer, dat viermaal afgelegd
moet worden. Na elke ronde moeten de
deelnemers hun boot uit het water halen,
er enkele honderden meters mee lopen
en hem dan weer in het water leggen om
aan de volgende ronde te beginnen. Er zijn
wedstrijden waarbij je alleen (K1), met
twee (K2) of met vier (K4) in de boot zit.
De sprintwedstrijden gaan over 200, 500
of 1000 meter. Die zijn allicht het best
bekend omdat het de Olympische afstanden
zijn. De afdaling is het spectaculairst.
Op een wildwaterrivier moeten de deelnemers
door een aantal poortjes naar de
aankomst slalommen. Elke discipline heeft
daarbij zijn eigen type boot.
26 • HIKempen Agora
Jan Laenen
Dertien jaar geleden werd deze vierdejaarsstudent
Industrieel Ingenieur Elektromechanica
lid van de Kastelse Kajak Klub
(K.K.K.). Niet toevallig, want zijn vader
peddelt ondertussen al ruim 25 jaar over
het water. Jan koos voor het marathonvaren.
Zijn 5,2 meter lange competitieboot
met een gewicht van nauwelijks 7 kg is
pure high-tech. In het vakjargon spreken
ze van een ‘Kevlar-Carbon honingraat
vacuüm getrokken bootje’. Met wat extra
ballast en de voetpomp haalt hij net het
vereiste minimum wedstrijdgewicht van
8 kg. De voetpomp dient om het water
dat tijdens het varen in de boot komt,
weer buiten te pompen. Om de twee jaar
wordt er een nieuwe wedstrijdboot gekocht
om concurrentieel te kunnen blijven.
Jan neemt ook wel eens deel aan een
sprintwedstrijd, zodat hij ook een dergelijke
boot heeft. Samen met nog enkele
trainingsboten komt hij zo aan vijf vaartuigen.
Op sponsoring hoeft hij niet veel te
rekenen. De club komt soms tegemoet in
de verplaatsingskosten voor buitenlandse
wedstrijden, maar meestal betaalt hij alles
zelf.
Bijna drie uur wedstrijdvaren op hoog
niveau lukt natuurlijk niet zomaar. Daar
gaan heel wat trainingsuurtjes aan vooraf.
In de winterperiode gebeurt dat door
driemaal per week te gaan powertrainen,
drie keer te gaan lopen en vijf vaartrainingen
van zowat één uur af te werken.
Tijdens het seizoen vind je Jan dagelijks in
zijn kajak, met indien mogelijk zelfs twee
trainingen per dag. Aangevuld met de
powertraining en het lopen komt hij aan
zestien oefensessies per week. Vanaf eind
maart neemt hij elk weekend deel aan een
marathon of een sprint. Alleen tijdens de
examenperiode vaart hij geen wedstrijden.
De trainingen blijven natuurlijk, want
op de tweede zondag van juli staat steevast
het Belgisch Kampioenschap geprogrammeerd.
Nu Jan Laenen bijna zijn hogeschoolcarrière
heeft afgesloten, zal hij
zich na de laatste juni-examens weer volledig
kunnen toeleggen op zijn grote passie.

Van K1, K2, K4
Als we zijn erelijst overlopen, dan merken
we dat Jan zich opperbest thuis voelt
in het kajakwereldje. In 1999 werd hij
Belgisch Kampioen bij de Junioren op de
marathon in de K1 en de K2. Op het
Europees Kampioenschap K1, in Polen,
werd hij negende; het Wereldkampioenschap
in Hongarije kon hij als vijftiende
beëindigen en hij veroverde een tweede
plaats in de Wereldcup. In enkele grote
internationale wedstrijden liet Jan zich
eveneens opmerken. De afdalingsmarathon
van de Ardèche, in Frankrijk, won hij
en in een Deense tweedaagse marathonwedstrijd
over 120 km behaalde Jan een
tweede plaats.
In 2001 nam hij samen met Bram Vleugels
deel aan het Europees Kampioenschap
K2 in Hongarije. Ze werden er dertiende.
Afgelopen zomer werd hij op het Belgisch
Kampioenschap K1 marathon bij de senioren
vierde en verdiende hij een selectie
voor het Wereldkampioenschap. Dit
WK werd gevaren op de Douro in het
Spaanse Zamora. De confrontatie met de
echte wereldtop viel best mee, met een
25e plaats in de K1 en een 20e in de K2.
In de K2 marathon werd Jan, samen met
een clubgenoot, de afgelopen drie jaar
Belgisch Kampioen. In 2002 kon hij met
drie andere Kastelse Kajakkers zelfs de
titel in de K4 veroveren.
Bram Vleugels
In het derde jaar Industrieel Ingenieur Elektromechanica
probeert Bram Vleugels zowel
op school als op het water zijn bootje
op de goede koers te houden. Bram
kajakt al elf jaar bij de Geelse Kajakvaarders.
Gedurende acht jaar kwam hij uit in
de sprintdiscipline, maar na een keer proberen
in het marathonvaren, was hij meteen
verkocht voor het langere werk. Hij
schafte zich een boot aan als die van Jan
Laenen, en hij was er klaar voor. Zijn
trainingsprogramma is identiek aan dat
van Jan. Bram probeert tweemaal per dag
te oefenen. In de winter wordt vooral de
algemene conditie op peil gehouden met
vaartraining, aangevuld met powertraining,
lopen en langlaufen. Vanaf februari
verhoogt hij de oefenuurtjes op het water
en bouwt hij de conditietraining af.
In 1999, zijn eerste jaar bij de marathonvaarders,
kon Bram zich onmiddellijk selecteren
voor de Wereldkampioenschappen
K2 bij de Junioren. In het Hongaarse
Gyor finishte hij samen met zijn ploegmaat
op de achtste plaats. Jan Laenen en
zijn teammakker waren er negende. Zoals
daarnet vermeld, nam hij in 2001
samen met Jan deel aan het Europees
Kampioenschap. Op het Wereldkampioenschap
werd hij in de K2 dan 22e.
In 2002 moest Bram verstek laten gaan
voor het WK. Tijdens de examenperiode
was er weinig in huis gekomen van zijn
gepland trainingsschema, zodat de conditie
niet op peil was voor deze grote
confrontatie. Hij nam wel nog deel aan
enkele grote internationale wedstrijden.
Hij startte in de Spaanse Ribadesella en in
de afdalingsmarathon van de Ardèche.
Voor de tweedaagse Deense marathonwedstrijd
over 120 km koppelde hij het
aangename aan het nuttige. Hij nam zijn
vriendin mee in de boot voor de gemengde
wedstrijd en zij peddelden zich samen
naar de tweede plaats.
Om Jan en Bram aan het werk te zien,
hoef je niet direct naar het buitenland te
gaan. Het weekend van 11 mei kun je ze
in Geel Ten Aard bezig zien in een internationale
wedstrijd met sprint en langebaanafstanden.
Als je volgende zomer tijd
hebt, kun je de tweede zondag van juli
naar het kanaal in Turnhout afzakken
voor het Belgisch Kampioenschap marathon.
De tweede zondag van augustus
krijg je de kans om te gaan kijken in
Kasterlee.
Paul Grauwen
Bram Vleugels zit achterin
Agora HIKempen • 27

Achter de schermen
Mannen van stand
Grote organisaties, zoals hogescholen, hebben of huren een stand als ze op een beurs gaan staan. De mensen
die die stand opzetten en afbreken, zijn bijna altijd mensen uit het onderhoud of een of andere technische
ploeg, vaak met als enige taak standen opbouwen en afbreken. Niet dat daar iets mis mee is, maar wij doen
dat even anders.
Collega’s Marc Pareijn, Jan Doucet en
Marc Thijs houden standenopbouw- en
afbraak erop na als hobby. Ze laden de
bestelwagen, kiezen panelen uit, zorgen
ervoor dat alle brochures mee zijn, en
bouwen waar ook te lande een beursstek
uit waarmee onze hogeschool op stijlvolle
manier in het oog springt, zowel op
werkdagen als in het weekend. Echte
roadies zijn het, vrijheidslievende kilometervreters,
wegrestauranteters en …
plantrekkers’, die het imago van onze
hogeschool wel heel erg concreet gestalte
geven.
Zo moeilijk
kan dat toch niet zijn …
Minder bekend is dat een beetje uitgebouwde
beursstand al gauw een halve dag
zorgvuldig werk betekent aan opbouw
alleen; voorsorteren, laden, rij- en wachttijden
zorgen ervoor dat je aan bijvoorbeeld
de opbouw van een volledige stand
voor een SID-in een (lange) werkdag
kwijt bent. Verder moet je als standenbouwer
zelf voor alle randfenomenen
zorgen, zoals aansluiting van elektriciteit,
opslag voor drukwerk, kapstokken enz.
De panelen zijn niet meteen robuust ruwbouwmateriaal
en vragen een verfijnde
hand. Daar ligt meteen ook de reden
waarom de stand van onze hogeschool
(kostprijs: € 13 000) er nog zo goed
uitziet, ondanks de voortdurende manipulatie
ervan: het materiaal gaat bijna
altijd door dezelfde vaardige handen die
28 • HIKempen Agora
goed weten waar de gevoelige punten
liggen. Eens thuis gaat de stand weer
helemaal uit zijn verpakking, en wordt
alles geduldig gesorteerd en hersteld indien
nodig.
Deze jongens rijden naar alle uithoeken
van het land, bijvoorbeeld bij de SID-in’s,
of doen hun ding in eigen huis, zoals ter
gelegenheid van onze opendeurdag op 1
mei, de infodagen voor laatstejaarsleer-

lingen op onze campussen, de jobbeurs,
studiedagen en congressen. Hun werk is
van een hoog kaboutertjes-gehalte, want
ze doen hun ding voor en na de show.
SID-in’s: de hoogmis
onder de studie-markten
Het belangrijkste moment der waarheid
voor deze standenbouwers zijn de jaarlijkse
SID-in’s (Studie-informatiedagen).
Deze beurzen zijn grote markten waarop
universiteiten en hogescholen hun waar
aan de laatstejaarsleerlingen proberen te
slijten. Elke provincie heeft er een, en de
organisatie ervan ligt in de handen van het
Departement Onderwijs, al dan niet uitbesteed
aan lokale CLB-centra.
De KH Kempen trekt alle registers open
met zijn stand op de beurzen van de
provincies Antwerpen, Limburg en
Vlaams-Brabant. Voor die beurzen kiest
de hogeschool, wegens evidente geografische
redenen, voor de grootst mogelijke
fysieke aanwezigheid, zowel in oppervlakte
beursstand als in bemanning. Voor
de SID-in’s van Oost- en West-Vlaanderen
heeft de hogeschool een veel kleinere
stand van slechts enkele vierkante meters.
Hier pakken we in de eerste plaats
uit met (bijna) unieke opleidingen voor
Vlaanderen: Orthopedie, Logistieke Technologie
en de Bio-opleidingen. Goed om
weten hierbij is dat het aantal vierkante
meters dat een hogeschool of universiteit
krijgt, uiteindelijk een beslissing is van het
Departement Onderwijs, en niet van de
standhouder. Onderhandelen of betalen
helpen niks, want deelname aan de SIDin-beurzen
is gratis voor alle partijen, dus
ook de standhouders… Bij de hele organisatie
van de vijf provinciale SID-in’s
betrekt onze hogeschool zo’n 130 personeelsleden,
van informanten over standenbouwers
tot administratief personeel.
Stand in opstand
De werkgroep pr KH Kempen trekt zich
het lot van onze hogeschoolstand aan en
oordeelde vorig academiejaar dat verandering
nodig was. Nieuwe affiches deden
hun intrede, met minder detailinformatie
en meer en grotere trefwoorden. Nieuwe
tafels en stoelen op stahoogte gaven
de stand een sterk informeel cachet en
helemaal een trendbreuk op de SID-in’s
waren de vooraf opgeleide jobstudenten
met t-shirts met wel erg sprekende opschriften
(“Spreek mij aan!”, “Vraag maar
op!”). De concurrentie keek ernaar, en
… was onder de indruk, afgaande op de
vele commentaren die deze stunt kreeg.
De fel toegenomen drukte op de stand
was opvallend voor wie de edities in de
voorgaande jaren had meegemaakt. Kwade
tongen beweerden dat de levensgrote
foto’s met Ann Van Elsen erop (ex-Miss
België) hiervoor minstens voor een stuk
verantwoordelijk waren…
Voor dit jaar kondigen de vernieuwingen
zich in de meer logistieke sfeer aan, met
een nieuw voorraadsysteem (verrijdbare
stapelboxen) voor het sterk gegroeide
aantal folders en brochures in de opslagruimte
van de stand.
De sleutel
In het kader van het associatieverhaal
zetten de K.U.Leuven en onze hogeschool
dit academiejaar vier informatie-avonden
Marc Pareijn en Jan Doucet
op het getouw voor secundaire-scholengemeenschappen
uit de buurt. Onder de
naam Sleutel aan je toekomst krijgen laatstejaarsleerlingen
en hun ouders een rijk
info-pakket over de structuren van het
hoger onderwijs, het keuzeproces van
een studie, studeren aan een universiteit
of hogeschool, enkele mini-lessen van
universiteitsproffen en hogeschooldocenten,
en op het einde van de avond een
informatiestand met brochures en informanten
van de twee instellingen. Ook
hier speelt onze stand in vol ornaat telkens
mee, en voor volgende jaren zit er
haast zeker een stijging van dit soort
initiatieven aan te komen. Daarom oordeelde
het directiecomité dat de explosief
toegenomen werkdruk te groot werd
voor die drie idealisten, en vaardigde elk
departement een assistent af die oproepbaar
is bij komende standprestaties. En
ver-stand-ige keuze.
Bert Van Hirtum
Agora HIKempen • 29

Prijzen
Datum Voorstelling
KHK-
Tarief
Los
ticket
vr 10 jan 2003 De Frivole Framboos : Pomposo 7,50 12,25
wo 15 jan 2003 Theater Zuidpool: Colete (Mouchette) 3,75 8,75
do 16 jan 2003 Theater Zuidpool: Colette (Mouchette) 3,75 8,75
wo 22 jan 2003 Echt Antwaarps Theater: Onkruid vergaat wel 8,75 12,5
do 23 jan 2003 Elvis Peeters : La maison bleue 3,75 8,75
za 25 jan 2003 Bl !ndman Kwartet: Multiple Voice 5 11,25
! wo 29 jan 2003 Vlaams Radio Koor: Concert abdij Postel 7,50 12,5
wo 29 jan 2003 De Schedelgeboorten & Showband: Bukken! 5 10
vr 31 jan 2003 Riguelle & Hautekiet: Red Harmony 2002 5 10
wo 05 feb 2003 Geert Hoste: Puur en onversneden 13,75 17,5
vr 07 feb 2003 Tres Tristes Tigres 3,75 8,75
za 08 feb 2003 Reggae 2003 : Bob Marley Birthday Bash 6,25 12,5
do 13 feb 2003 Hush Hush Hush: Bobo in Paradise 5 11,25
do 20 feb 2003 KVS/De Bottelarij: Aangesproken, de as en de boter 3,75
wo 19 feb 2003 Behoud de Begeerte: Saint-Amour 10 15
za 22 feb 2003 Rowwen Hèze: D.A.D.P.G.S. 10 16,25
wo 26 feb 2003 De Tijd/KVS/De Bottelarij: Moeders gaan dood 3,75 10
vr 28 feb 2003 Els De Schepper: Puur 12,50 16,25
! za 01 maa 2003 Van Dyk/Deweze/Pawlowski: Shadowgraphic City 7,50
Voorstellingen in CC De Werft
Datum Voorstelling
* ma 03 maa 2003 C. Neefs: Lentefeest voor senioren 3,75 3,75
* di 04 maa 2003 C. Neefs: Lentefeest voor senioren 3,75 3,75
wo 12 maa 2003 Maria Amelia Proenéa: Projecto Fado 5 10
di 18 maa 2003 Lucas Vandervost: Die andere thuismatch 3,75 8,75
wo 19 maa 2003 Lucas Vandervost: Die andere thuismatch 3,75 8,75
do 20 maa 2003 Lucas Vandervost: Die andere thuismatch 3,75 8,75
vr 21 maa 2003 Lucas Vandervost: Die andere thuismatch 3,75 8,75
za 22 maa 2003 Lucas Vandervost: Die andere thuismatch 3,75 8,75
wo 26 maa 2003 Mélodie Théâtre: Concert d’eau pour un jardin d’hiver 6,25 12,5
do 27 maa 2003 Mélodie Théâtre: Concert d’eau pour un jardin d’hiver 6,25 12,5
do 03 apr 2003 Dirk Van Esbroeck & Juan Masondo: Patacon 3,75 10
do 24 apr 2003 Cie. De Koe: De miserie van de jonge Werthers 3,75 8,75
za 26 apr 2003 Brussels Jazz Orchestra: Featuring Paul Michiels 8,75 12,5
! zo 04 mei 2003 Vlaams Radio Koor: Concert abdijkerk Tongerlo 7,50 12,5
vr 09 mei 2003 HetPaleis/Das Theater: Martino 5 11,25
za 10 mei 2003 HetPaleis/Das Theater: Martino 5 11,25
do 15 mei 2003 Hans Hof Ensemble: Bureau 5 11,25
vr 16 mei 2003 Hans Hof Ensemble : Bureau 5 11,25
Het beginuur is altijd 20.15 uur behalve: * om 14.30 uur en ! om 20 uur
Door een samenwerking tussen CC De Werft en SoVo vzw van het HIKempen genieten studenten een extra korting voor de optredens.
www.dewerft.be
CC De Werft, Werft 32, 2440 Geel
Telefonisch reserveren: 014 57 08 66; fax 014 59 29 66
New Holland-tractoren
Sinds het begin van dit academiejaar heeft de afdeling
Land- en Tuinbouw twee splinternieuwe trekkers. In het
kader van hun speciaal trainingsprogramma EDUCA-
TION + stelde New Holland namelijk via hun plaatselijke
vertegenwoordiger NV Maes en zonen uit Kasterlee en
Meer die trekkers ter beschikking. Het is de bedoeling
om de studenten zo kennis te laten maken met de
geavanceerde technologie op gebied van tractoren.
Tegen zeer interessante voorwaarden kunnen ingenieurs-
en graduaatsstudenten via KILTO elk jaar over
twee nieuwe trekkers beschikken en dat gedurende de
volgende vijf jaar. Het grote voordeel van de overeenkomst
is bovendien dat we de landbouw- en de speciale
tuinbouwtrekker ook voor het echte veldwerk mogen
gebruiken.
30 • HIKempen Agora
HIK Kort
HIK Kort
Prijzen
KHK-
Tarief
Los
ticket

Agenda
Januari
06 Nieuwjaarsreceptie. Vanaf 17.00 uur
in de agora.
09 Cursus Het kweken van eigen groenten
door Jan Pauwels. Negen donderdagen
van 19.30 tot 21.30 uur in lokaal
D211. Organisatie GION.
15 Cursus Inleiding PC-gebruik. Vier
woensdagen van 08.30 tot 12.30 uur
in lokaal D012. Organisatie Het grote
plein vzw.
16 Onderwijsbeurs Leren van elkaar. Van
13.00 tot 17.00 uur kennismaking met
alle mogelijke vormen van onderwijsvernieuwing
uit de verschillende departementen
via posterstand, presentaties
en workshops. Organisatie
werkgroep Onderwijsinnovatie KHK.
18 Kalligrafie: Kalligrafietoepassingen voor
beginners door Linda Truyers. Vier
zaterdagen van 10.00 tot 12.30 uur.
Organisatie GION.
23 Cursus Decoratief verven door Christel
Bauwens. Vier donderdagen van
19.00 tot 22.00 uur. Organisatie
GION.
25 Cursus Kalligrafie: Variaties op humanistisch
perspectief door Linda Truyers.
Zes zaterdagen van 10.00 tot 12.30
uur. Organisatie GION.
28 Training in assertiviteit door Jef Verrydt.
Zes dinsdagen van 19.00 tot
22.00 uur. Organisatie GION.
30 Cursus Lassen voor beginners door
Jan Aerts. Tien donderdagen van 19.00
tot 22.00 uur. Organisatie GION.
Februari
05 Cursus Aquarelleren door Ghislaine
Vermeulen. Zes woensdagen van 19.00
tot 22.00 uur. Organisatie GION.
Kook- en bakideeën 2003: Javanais,
misérable, bavarois,… door Chris
Dockx. Organisatie GION.
11 Cursus Gezond koken: Minder zout -
meer kruiden door Karin Van Ael,
Hilde Beckx en Veerle Huysmans.
Twee dinsdagen van 19.00 tot 22.00
uur in lokaal O106. Organisatie GION.
Deze rubriek biedt een overzicht van allerlei activiteiten die op de Campus door de school zelf of door
buitenstaanders georganiseerd worden. Voor meer informatie kunt u terecht bij Hermine Op de Beeck (tel.
369). Voor inlichtingen over de vormingscursussen georganiseerd door GION, neemt u rechtstreeks
contact op met GION (tel. 309 of 014 56 23 09).
Op het intranet (cwis.khk.be) of het Internet (www.khk.be) kunt u terecht voor recente aanpassingen of
wijzigingen onder de knop Agenda en dan de link Agenda Campus Geel.
Wijncursus Basis door Bert Gilles. Vijf dinsdagen
van 19.00 tot 22.00 uur. Organisatie
GION.
12 Kruiden en hun geneeskracht door Christine
Van den Bossche. Vijf woensdagen van 19.00
tot 22.00 uur. Organisatie GION.
15 Cursus Tuinieren 1e jaar door Jan Pauwels.
Drie zaterdagen van 09.00 tot11.30 uur.
Organisatie GION.
17 Startcursus Inleiding tot PC’s en Windows.
Vijftien maandagen van 9.00 tot 12.00 uur. In
lokalen D003 en D012. Organisatie centrum
Basiseducatie.
20 Studiedag voor de diensten met als onderwerpen:
Associatie en Bamastructuur, het kwaliteitshandboek
en de gezondheid op het werk.
Sprekers: Maurice Vaes, Koen Geenen en
Sigrid Jaeken. Organisatie KHK.
21 Ontmoetingsdag voor de studentenvertegenwoordigers.
Provinciaal Vormingscentrum
Malle.
Studiedag: Competentiegericht ondernemen in
KMO-perspectief met o.a. minister Jaak Gabriëls
en enkele bedrijfsleiders. Heel de dag
in Aud. 1 en agora . Organisatie HWBK
i.s.m.de Kempense Kamer van Handel en
Nijverheid.
27 Infoavond - Campus HIKempen -Geel. Vanaf
19.00 uur.
Maart
11 Demonstratie bloemschikken: Paas- en lentedecoratie
door Koen Coppens. Van 19.00 tot
22.00 uur in Aud. 1. Organisatie GION.
15 Infodag - Alle departementen in Geel, Lier,
Turnhout en Vorselaar. Van 10.00 tot 15.00
uur.
18 Cursus Gezond koken: Voeding voor een
gezond hart door Karin Van Ael, Hilde Beckx
en Veerle Huysmans. Twee dinsdagen van
19.00 tot 22.00 uur in lokaal O106. Organisatie
GION.
19 Jobbeurs HIKempen. Van 9.00 tot 16.00 uur
in de agora, het middagverblijf en diverse
lokalen.
Kook- en bakideeën 2003: Koken met exotisch
fruit door Chris Dockx. Organisatie
GION.
20 Decoratief verven van hout en meubelen door
Christel Bauwens. Vier donderdagen van
19.00 tot 22.00 uur. Organisatie GION.
22 Studiedag met als thema: Het rouwproces.
Van 9.00 tot 17.00 uur in Aud. 1 en agora.
Organisatie Palliatief netwerkTurnhout
(PANT).
27 Studiedag voor de diensten met als onderwerpen:
Associatie en Bamastructuur,
het kwaliteitshandboek en de gezondheid
op het werk. Sprekers: Maurice Vaes,
Koen Geenen en Sigrid Jaeken. Organisatie
KHK.
29 Benefietconcert ten voordele van de kinderen
van de derde wereld. Vanaf 12.00
uur in Aud. 1, agora en middagverblijf
met o.a. Tars Lootens en Sabine De Vos.
Organisatie CUNINA.
April
02 Praesesverkiezing. Heel de dag in de
agora en de cafetaria. Organisatie ATO-
MOS.
22 Wijncursus Verdieping door Bert Gilles.
Vijf dinsdagen woensdagen van 19.00 tot
22.00 uur. Organisatie GION.
26 Congres orthopedie met als thema: Oedeembestrijding
in het onderste en bovenste
lidmaat met o.a. technieken voor compressietherapie
en lymfedrainage. Heel de dag
in Aud. 1, Aud. 2, agora en middagverblijf.
Organisatie G&C.
29 Lezing: Onderhoud in de voedingsindustrie -
Normeringen en uitvoering. Van 19.00 tot
22.30 uur in lokaal D106. Organisatie
VIK - TW.
Mei
01 Opendeurdag - Van 10.00 tot 17.00 in de
Campus Geel. Organisatie KH Kempen.
07 Kook- en bakideeën 2003: Slaatje, lekker
licht door Chris Dockx. Organisatie
GION.
Agora HIKempen • 31

Agora,
U aangeboden met de steun van
Informatie:
www.kbc.be
N.V. PHILIPS LIGHTING
info.turnhout@philips.com
BP Chembel N.V. • Amocolaan 2 • 2440 Geel