Het versierde lichaam v2 - KMKG

Bij de Berbers doen sieraden soms tegelijk dienst als talisman
en als geldreserve.
Omdat ze makkelijk verkoopbaar zijn, vormen ze een ideaal
fonds waaruit het gezinshoofd kan putten wanneer de nood
zich laat voelen. Ze zijn ook een afspiegeling van de welstand
van een familie.
Tijdens de aan het huwelijk voorafgaande onderhandelingen
bespreekt de toekomstige echtgenoot de bruidsschat met de
vader van zijn toekomstige echtgenote. De huwelijksgift
bestaat uit vee, een som geld en sieraden: diademen,
oorbellen, kledingspelden, halssnoeren, armbanden,
enkelbanden, ringen en amuletten. De jonge vrouw zal haar
volledige uitzet slechts etaleren bij bijzondere gelegenheden
(geboorte, huwelijk, gemeenschapsfeest,…). In het dagelijkse
leven draagt ze uitsluitend eenvoudige en lichte sieraden.
De juwelen uit de bruidsschat blijven eigendom van de vrouw
en verschaffen haar materiële zekerheid, zelfs in het geval van
een echtscheiding.
De zilveren fibula bekleedt een unieke plaats tussen deze
sieraden. De Atlas-bevolking waardeert deze kledingspeld in
het bijzonder omdat ze naast haar rol als sieraad ook verwijst
naar de identiteit van de drager. Bovendien vervult ze een
praktische functie: het vastpinnen van de gedrapeerde doeken,
zonder naden en knopen, waarin de vrouwen zich hullen.
Deze doekspeld heeft ook een talismanfunctie: zilver is een
symbool van geluk en zuiverheid, en de stervorm verwijst naar
het magische cijfer vijf dat een hoge beschermingsfactor heeft.
De driehoekige basisvorm staat in verband met de vrouw en
haar vruchtbaarheid.
Vorm en versiering van de fibula varieert van streek tot streek.
66