Het versierde lichaam v2 - KMKG

IV. LICHAAMSTOOI
a) Het geïdealiseerde lichaam
Kleding en sieraden benadrukken de schoonheid van het
lichaam en beklemtonen tegelijk de verschillen.
In het oude India wordt enkel het getooide lichaam als
werkelijk mooi beschouwd. Goden en godinnen pralen met
hun tooien als evenveel machtsattributen, terwijl stervelingen
ze beschouwen als symbolen van hun rang en als
vruchtbaarheidswaarborg.
De meest complexe lichaamsverfraaiingen hebben echter
betrekking op het vrouwenlichaam: met rode lak bedekte
voeten, van rinkelbelletjes voorziene enkelbanden, met
sieraden verfraaide armen en hals, met bloemenkransen
getooid hoofd, met tekeningen beschilderde borsten en
wangen, met mascara geaccentueerde ogen.
De grootste aandacht gaat echter uit naar de verfraaiing van
de voeten, aangezien liefde en erotiek hier een rol spelen.
Bij elk feest versieren de vrouwen hun voeten met in henna
getekende florale motieven en verfraaien ze hun tenen met
zilveren ringen met belletjes waarvan het gerinkel volstaat om
begeerte op te wekken in het hart van de minnaar.
Het museumexemplaar is versierd met een opengewerkte
lotusbloem en een parelmotief rondom. In het midden tekent
de bloemknop zich af in hoog reliëf. De lotus staat symbool
voor de god Visjnoe, beschermgod van de wereld, en voor
zijn echtgenote Lakshmi, godin van weelde en geluk. Deze
bloem is ook het symbool van de goddelijke zuiverheid die
verwijst naar de zon.
47