Het versierde lichaam v2 - KMKG

met slijpstenen bijvijlen in een driehoekige of gekartelde
vorm. Soms brengen ze, in een hiervoor in de tand
uitgespaarde holte, een schijfje aan in jade, turkoois of pyriet.
Dit gebruik verwijst naar de zonnegod met zijn karakteristieke
gevijlde tanden en licht strabisme. Dit verklaart misschien ook
waarom de Maya’s boven de bedden van hun kinderen een
voorwerpje hangen dat hen doet loensen.
Bij bepaalde culturen staat schedelvervorming centraal, andere
verschuiven het schoonheidsideaal naar het inbinden en
atrofiëren van de voeten. Dit aan de hogere klassen
voorbehouden procédé, duikt op in het China vanaf de 10 de
eeuw na Christus en is gericht op de groeibelemmering van de
voeten van meisjes. Vanaf 4-jarige leeftijd worden de voeten
ingebonden en samengedrukt zodat de tenen gekneld worden
onder de voetzool en samen met de naar voren geplooide hiel
een gleuf vormen. Deze kloof onder de voetzool zou de
mannelijke fantasie prikkelen. De voet neemt dus eigenlijk een
omgekeerde vorm aan: hij is niet meer lang en recht, maar
kort, driehoekig en gebogen. De aldus verminkte voet
verhindert een vlotte tred die wordt beschreven als
bedachtzaam voortschrijden.
Het bereiken van dit schoonheidsideaal vergt een
buitengewone zelfbeheersing en brengt ondraaglijk lijden
teweeg.
De vrouwen dragen puntige, aan hun vervormde voeten
aangepaste schoenen van amper 14,5 cm lang. De schacht is
overtrokken met blauwe zijde en geborduurd met orchideeën
in roze en groene tinten.
Een strook zwarte zijde met een groene zoom benadrukt de
bovenste rand van de schacht. Ze loopt door tot aan de punt en
37