Het versierde lichaam v2 - KMKG
Het versierde lichaam v2 - KMKG Het versierde lichaam v2 - KMKG
Houten Kariatidestoel Luba, DR Congo 19 de eeuw H: 52 cm; d: 26,6 cm Tervuren, Koninklijk Museum van Midden-Afrika Inv. 23478 MRAC Tervuren ©, J.-M. Vandyck Deze lichaamsversiering vergroot niet enkel de aantrekkingskracht maar is ook gericht op het afsmeken van vruchtbaarheid. In talrijke Afrikaanse etnieën worden buik, onderbuik en borst ritueel ingekerfd met uiteenlopende motieven om het voortplantingsvermogen te bevorderen. Op de Markiezeneilanden versieren vrouwen van hoge rang hun onderbuik met voorstellingen van beschermende voorouders en met discrete symbolen van vrouwelijkheid. Tatoeages en scarificaties getuigen ook over de identiteit van een persoon als lid van een gemeenschap en van een sociaal systeem. In bepaalde gevallen informeren deze tekens ook over de positie van een individu in een groep, over zijn rang en zijn leeftijdsklasse. Deze lichaamsversieringen laten eveneens toe de mens van het dier te onderscheiden. Zo geloven de oude Bafia uit Kameroen dat ze zonder hun scarificaties niet te differentiëren zijn van de chimpansees en 21
van andere dieren. De afwezigheid van merktekens staat dus gelijk aan het ontbreken van status en identiteit. Hierover schrijft een geneesheer van de zeemacht in de eerste helft van de 19 de eeuw: In plaats van zijn stamboom te bewaren op een stuk perkament, draagt de “Marquisien” hem op de huid zodat iedereen overal en onmiddellijk geïnformeerd wordt over zijn afkomst en aanzien. De Maori-chefs onderscheiden zich van de rest van de gemeenschap door hun volledig met getatoeëerde spiralen bedekte gelaat. Het spiraalmotief of moko verschijnt ook in de bouwkunst en op voorwerpen, zoals de houten dozen of waka huia. Deze in de woningen opgehangen recipiënten bevatten eertijds kostbare voorwerpen zoals tooien van pluimen of jade. De insnijdingen in reliëf vormen een dynamisch spel van spiralen en visgraatmotieven. Aan de uiteinden en bovenop het recipiënt beschermen grijnzende gezichten de inhoud ervan. Doos met deksel waka huia Hout Maori, Nieuw-Zeeland 1900 H: 18,9 cm; l: 47,7 cm Inv. ET 49.71 22
- Page 2 and 3: INHOUDSTAFEL I. Het lichaam als can
- Page 4 and 5: Overal waar de mens wil bekendmaken
- Page 6 and 7: Pintadera Aardewerk Azteeks, Mexico
- Page 8 and 9: De Kayapo beschilderen hun lichaam
- Page 10 and 11: Henna wordt sinds mensenheugenis al
- Page 12 and 13: In heel Noord-Afrika en in het Nabi
- Page 14 and 15: Eeuwenlang stond een blanke teint s
- Page 16 and 17: ) De tatoeage Mannen en vrouwen ond
- Page 18 and 19: In het Indonesische Kalimantan bren
- Page 20 and 21: De bewoners van de Markiezen putten
- Page 24 and 25: Bij de Maori’s is gelaatstatoeage
- Page 26 and 27: van contestatie nemen kunsthandwerk
- Page 28 and 29: Bedoeïenenvrouw Tunesië Briefkaar
- Page 30 and 31: moeder en dus zijn zelfstandigheid
- Page 32 and 33: De Chinese adellijke dames dragen h
- Page 34 and 35: van de pluimen van de ijsvogel, in
- Page 36 and 37: Houten Mangbetu-beeldje DR Congo Te
- Page 38 and 39: met slijpstenen bijvijlen in een dr
- Page 40 and 41: ) Het doorboorde lichaam Nagelbesch
- Page 42 and 43: In talrijke gevallen ligt een mythe
- Page 44 and 45: Een vrouwelijke figuur in terracott
- Page 46 and 47: uitermate gevarieerd. De meest voor
- Page 48 and 49: IV. LICHAAMSTOOI a) Het geïdealise
- Page 50 and 51: Verenbanden Ara-donsveren en katoen
- Page 52 and 53: ) Symbool van macht en identiteit H
- Page 54 and 55: Deze uitwisselingen zijn zowel een
- Page 56 and 57: De Maya’s verbinden jade met de h
- Page 58 and 59: Toch overstijgt de betekenis van ja
- Page 60 and 61: c) Rituele en beschermende functie
- Page 62 and 63: De turkoois speelt sinds mensenheug
- Page 64 and 65: Halssnoer Kruidnagel, kopal, zilver
- Page 66 and 67: om de hals, rechtstreeks op de huid
- Page 68 and 69: Het eerste exemplaar bestaat uit tw
- Page 70 and 71: Tijdens het gevecht bijt de krijger
Houten Kariatidestoel<br />
Luba, DR Congo<br />
19 de eeuw<br />
H: 52 cm; d: 26,6 cm<br />
Tervuren, Koninklijk Museum<br />
van Midden-Afrika<br />
Inv. 23478<br />
MRAC Tervuren ©, J.-M.<br />
Vandyck<br />
Deze <strong>lichaam</strong>sversiering vergroot niet enkel de<br />
aantrekkingskracht maar is ook gericht op het afsmeken van<br />
vruchtbaarheid. In talrijke Afrikaanse etnieën worden buik,<br />
onderbuik en borst ritueel ingekerfd met uiteenlopende<br />
motieven om het voortplantingsvermogen te bevorderen. Op<br />
de Markiezeneilanden versieren vrouwen van hoge rang hun<br />
onderbuik met voorstellingen van beschermende voorouders<br />
en met discrete symbolen van vrouwelijkheid.<br />
Tatoeages en scarificaties getuigen ook over de identiteit van<br />
een persoon als lid van een gemeenschap en van een sociaal<br />
systeem. In bepaalde gevallen informeren deze tekens ook<br />
over de positie van een individu in een groep, over zijn rang<br />
en zijn leeftijdsklasse. Deze <strong>lichaam</strong>sversieringen laten<br />
eveneens toe de mens van het dier te onderscheiden. Zo<br />
geloven de oude Bafia uit Kameroen dat ze zonder hun<br />
scarificaties niet te differentiëren zijn van de chimpansees en<br />
21
Change language