Samenspel lente 2012 - DVC

Een grote lach
Dat was de trainingsweek in Turkije.
Menigeen zal de 'mooie' verhalen al wel hebben gehoord,
maar in vogelvlucht toch nog enkele details.
De vliegreis heen en terug verliep voorspoedig.
Alles was goed voorbereid, zelfs het parkeren van de
auto in Düsseldorf. Het hotel was uitstekend, eigenlijk
zelfs te luxe voor ons. Onbeperkt eten, drinken en
sporten. Ook van het zwembad, een sauna en de hamman
kon gebruik worden gemaakt. Elke dag werd er
getraind, soms zelfs meerdere keren per dag.
Omdat ook op een dag een safaritocht werd gemaakt,
werd er ’s avonds nog een lichtwedstrijd gespeeld.
Spelers DVC11 maken vreugdedansje na overwinning op Dames Den Haag
Dat de safaritocht door iedereen is overleefd, mag nog
een wonder worden genoemd, want het ging soms wel
erg onmundig hard. Een prachtige dag waarbij het achterland
ook nog eens werd bezichtigd.
Wat er verder allemaal in het hotel is voorgevallen, daar
wil ik me nog even niet over uitwijden. Ook de ‘oudjes’
doen dingen die niet helemaal door de beugel kunnen,
maar dat wel op een mooie manier.
Wel vermeldingswaardig is dat de security vanaf de eerste
dag al ons goed in het oog hield en wij zelfs een
persoonlijke nightmanager kregen aangesteld.
En wat werd er ingekocht voor de thuisblijvers!
Schoenen, shirts, parfum en vooral onderbroeken waren
zeer in trek. Menigeen heeft levenslang voldoende
aan merkonderbroeken.
Van de ene kant was het uitstekend van eten en drinken,
maar van de andere kant werd er ook goed getraind.
Overigens is zo’n trainingskamp van harte aan
andere ploegen aan te bevelen. Het hoeven niet altijd
betaalde clubs te zijn die op training naar het buitenland
moeten. DVC-11 is hiervan een mooi voorbeeld.
Samenspel seizoen 2011 - 2012 | nummer 3 | pagina 18
Een dikke traan
Een paar weken na terugkomst uit Turkije werd het
duidelijk dat het met ons voetbalmaatje Piet Gieling
niet meer goed zou komen. Door een slopende ziekte
die door Piet niet te winnen was, is hij op 13 februari jl.
op 66 jarige leeftijd overleden. Piet was zowel in als
buiten het veld een man waarop je kon bouwen.
Als voetballer was hij bij DVC heel lang actief
(57 jaar lid) en later bij de trainingen idem dito.
De laatste 2 jaar was hij echter alleen nog maar een
trouwe supporter bij ons elftal. Sinds een jaar of vijf
was hij ook actief bij de vrijdagmorgenploeg.
Meer dan 25 jaar hoorde hij bij ons elftal, DVC-11.
Piet, wie kende hem niet! Piet was een zeer bekend persoon
binnen Didam en in het bijzonder, behalve bij
DVC, ook in de schutters- en carnavalswereld.
Iedereen had respect en ontzag voor Piet.
Dit kwam onder andere door zijn rechtvaardigheid,
het punctueel zijn, lekker flauwekullen, de omgang met
mensen, meelevend maar ook bij tijd en wijlen emotioneel
kunnen zijn. Hij blijft in onze ogen de kleine grote
man, klein van stuk maar groot in doen en laten.
Dat deze levensgenieter een gewaardeerd persoon was,
was wel te merken aan de overweldigende belangstelling
tijdens zijn crematie. Hierbij was ook te zien wat
een saamhorigheid er bij het elfde heerst.
Wij hopen Lenie (en de kinderen) nog lang bij onze
club te mogen begroeten.
Ik wens iedereen hele fijne Paasdagen toe.
Met vriendelijke sportieve groeten,
Harry Peters