Teamwork Jos ontmoet Jet Inspiratie en passie Buurtzorg vijf jaar

ter sprake: we hebben wijkverpleegkundigenzelfbestuur bij
Buurtzorg, dat zal jullie toch heel erg aanspreken. Ze kon erom
lachen, maar het is wel waar.”
JET: “JOS, GA JIJ ER MAAR
EENS vOOR zORGEN DAT
ER MEER STUDENTEN vOOR
EEN OpLEIDING
vERpLEEGKUNDE AAN MIJN
HOGESCHOOL KIEzEN!”
MULTINATIONAL
Terwijl fotograaf René steeds weer nieuwe poses bedenkt die Jet en
Jos voor de camera kunnen aannemen (‘Nog iets dichter bij elkaar
als dat kan’), vertelt de laatste over de aandacht die Buurtzorg
inmiddels in binnen- en buitenland oproept. Veel organisaties
denken het nodige te kunnen opsteken van de kleinschalige opzet
en de betrokken werkwijze van Buurtzorg.
Jos geeft doorlopend workshops, houdt lezingen en adviseert
uiteenlopende clubs van leidinggevenden. Hij komt regelmatig
over de vloer bij het bedrijfsleven, diverse maatschappelijke
organisaties zoals ziekenhuizen en instellingen als de gehandicaptenzorg.
Ook binnen die instellingen wordt onderzocht of de
ideeën van Jos in praktijk kunnen worden gebracht. “Je wordt nog
een multinationale onderneming als je niet uitkijkt”, zegt Jet er
met een knipoogje over.
Tussen alle bedrijven door sloegen Jos en negen vertegenwoordigers
van andere zorgorganisaties de handen dan ook nog ineen om de
soapserie Malaika van de grond te tillen. Die speelt zich vanaf september
2012 op RTL5 af in een fictief gezondheidscentrum (Malaika) en
een verpleegstersflat. Bedoeling van de gesponsorde, drie miljoen
kostende soap is dat de serie meer jongeren aanspoort om te kiezen
voor een baan in de zorg. Een missie waar Jos volop in gelooft: “Als je
kijkt hoeveel stagiairs nu al bij Buurtzorg blijven hangen omdat ze het
werk zo leuk en bevredigend vinden, ja dan ben ik heel optimistisch
over het effect dat de soapserie kan hebben.”
Jet: “Heel goed, dat idee. Want het vooroordeel bestaat nog
steeds dat werken in de zorg gelijkstaat aan billen afvegen en
huizen schoonhouden, terwijl het echt een prachtig beroep met
veel kanten is. Ik kan me ook voorstellen dat het jongeren
aantrekt door de flexibele arbeidsuren en de zelfstandigheid van
JOSSY! • 27
het werk. Ja Jos, ga jij er maar eens voor
zorgen dat er meer studenten in het hoger
beroepsonderwijs voor een opleiding
verpleegkunde aan mijn Hogeschool van
Amsterdam kiezen!”
Op zIJN KOp
Het gesprek komt daarna als vanzelf op de
kwestie of het grote succes van Buurtzorg
het persoonlijk leven van Jos niet volledig
op zijn kop heeft gezet. Hij ziet er nog best
relaxed uit, zo in zijn informele zwarte
T-shirt en die beminnelijke twinkeling in
zijn ogen. Maar eh, komt hij met al zijn idealen
en zijn overvolle agenda nog wel
enigszins aan zichzelf toe? Nadat hij zijn
gehoor eerst lekker heeft gemaakt met de
vakantie op Bali die er voor hem binnenkort
in het vat zit en de kookcursus
Marokkaans eten die hij speciaal voor de
uitgave van dit blad mocht doorlopen, komt
Jos toch snel weer op het onderwerp
Buurtzorg terecht.
Jos: “Ja hoor, ook in mijn werk voor
Buurtzorg ben ik altijd relaxed. Dat komt
doordat ik aan iets positiefs kan bouwen.
Een organisatie waarin mensen niet
gevangen zitten in regeltjes, procedures en
systemen, maar waarin ze hun eigen
besluiten en verantwoordelijkheid kunnen
nemen. Dat leidt tot prettige relaties tussen
collega’s, én tussen zorgverleners en hun
cliënten. Je schept er verbondenheid mee
op de werkvloer. Mensen scharen zich
achter een idee en een gezamenlijk doel.”