Barometer van de Stedelijke Vernieuwing - Mitros

10
Barometer van de Stedelijke Vernieuwing
2 De succesfactoren
Er kan gerust gezegd worden dat de vernieuwing van Ondiep anno 2012 zeer succesvol is
verlopen. Grote delen van de wijk zijn ingrijpend vernieuwd en zien er zeer aantrekkelijk
uit, waarbij het historische karakter van de wijk behouden is gebleven. Wat waren hier de
succesfactoren?
Starten met onderhoud
In overleg met bewoners en gemeente is een plan
gemaakt waarin voor alle Mitros­woningen in Ondiep
was vastgelegd welke ingreep Mitros wilde uitvoeren:
sloop/nieuwbouw, renovatie of verkoop. Dit woningbouwprogramma
werd verdeeld over de periode 2004
tot en met 2015. Voor de laatste fase van 2012 tot
2015 werd sloop/nieuwbouw als voorlopige maatregel
vastgelegd. Overigens was ook in de eerdere fases
de maatregel steeds nog niet definitief; bij elk project
gold dat Mitros de alternatieven nog zou onderzoeken
en dat de sloop of renovatie alleen door zou gaan
als daarvoor draagvlak was onder een ruime meerderheid
van de huurders. Maar in ieder geval wist elke
huurder hiermee wat Mitros van plan was.
Minstens zo belangrijk was dat aan dit woningbouwprogramma
meteen een omvangrijk beheerprogramma
gekoppeld werd. Alle woningen waarvan sloop of
renovatie pas later gepland was, kregen nu eerst een
onderhoudsbeurt. In de voorgaande jaren van plannen
maken was dit onderhoud opgeschort, dus dat
was vaak ook hard nodig. Zo heeft ruim de helft van
alle Mitros­woningen in de wijk een onderhoudsbeurt
gekregen. Dat nam een flink deel van de klachten weg
en gaf vertrouwen in de aanpak: er werd tenminste
gewerkt aan de woningen.
Garantie op terugkeer in de wijk
Uit het eerste woonwensenonderzoek in de wijk was
naar voren gekomen, dat 70% van de bewoners wilde
terugkeren naar Ondiep. Per sloopproject is steeds
een bewonersonderzoek gedaan om te peilen wat de
verhuiswensen waren, wie in de wijk wilde blijven en
naar wat voor woning ze zouden willen verhuizen. Dit
werd vergeleken met het woningaanbod dat te verwachten
was in de 1 – 2 jaar urgentieperiode, zowel
in de nieuwbouw als in de bestaande bouw die niet op
de nominatie stond om snel gesloopt of gerenoveerd
te worden. Zo kon Mitros van te voren steeds aantonen
dat er voldoende woningen vrij zouden komen
voor de huurders die wilden terugkeren. Van groot
belang was daarbij dat de huurders van de sloopwoningen
een zogenaamde DUO­urgentie kregen, die in
de eigen wijk een absolute voorrang gaf. Hiermee kon