Editie 16 van 2012 - t Periodiekske

England ánders (92) - Wandeling door
Spitalfields
“London 2012”, buiten maanmannetjes of hun collega’s van Mars
zal iedereen wel geweten hebben (en meestal genoten) dat er in
de Britse hoofdstad deze zomer de Olympische spelen hebben
plaatsgehad.
Vele evenementen
vonden plaats in het
oosten van Londen.
Ook oostelijk, maar
dichter naar het
centrum, vinden we
de wijk Spitalfields.
Een wijk die door de
geschiedenis heen een
gebied is geweest van constante verandering. De naam zelf komt
van een hospitaal-klooster uit de 12de eeuw. Het overgrote deel
van de wijk werd gebouwd na de grote brand van Londen, na
1680. Het trok altijd veel bezoekers aan, waarvan er velen zich
permanent vestigden. De Hugenoten, die Frankrijk ontvluchtten,
waren de eersten. Zij brachten hun kennis van het zijdeweven en
bouwden ook vele huizen. Na 1820 viel de buurt in verval en het
werd een magneet voor arme migranten, zo waren er de Ieren, die
in groten getale kwamen, na de (aardappel)hongersnood in hun
land, later kwamen Joodse families uit heel Europa en recenter na
wereldoorlog twee waren het vooral de mensen uit Bangladesh. Zij
zijn degenen die de meeste restaurants begonnen rond Brick Lane,
het centrum van de wijk.Om deze smeltkroes van geschiedenis
op te snuiven, verken je de wijk het beste te voet. Wij maakten
een wandeling van een uurtje. De wandeling stelden we samen
door verschillende brochures van de wijk te raadplegen en er een
eigen, nederige creatie van te maken. Een goede startplaats is het
grote Liverpool Street station, waar trouwens ook veel metrolijnen
aankomen. Neem de noordelijke kant van Bishopsgate tot bij de
verkeerslichten met Middlesex Street. Steek hier de straat over en ga
voorbij Dirty Dick’s pub - vroeger een bezoek waard; in de periode
jaren ’60 met Paddy, de Ierse barman en de karkassen van dode
katten beneden. Dit is allemaal geschiedenis nu. Neem de tweede
straat rechts en ga verder in Artillery Lane. Hier kom je de speciale
verkeerspaaltjes tegen die de grens markeren tussen de districten
van “The City of London”
en “Tower Hamlets”. Rechts
gaan we in Sandy’s Row. Dit
gedeelte van straten volgt nog
het originele stratenplan van
juist na de brand van Londen
in 1666. Links in Sandy’s Row
54
een synagoge, bekend als “The Dutch Synagogue” wegens het
grote aantal Joodse immigranten uit de Nederlanden tijdens de
18de eeuw. We komen nu in Artillery Passage, zo gebouwd dat ze
juist de breedte had om een paard en kar door te laten. Let vooral
op de huizen nr. 56 &58. Dit zijn mooie voorbeelden van huizen
door de welstellende zijdehandelaars gebouwd. Aan de overzijde
een gebouw met alleen het woord “Men” erop. In 1860 was dit
een toevluchtsoord voor de nacht, uitgebaat door de “Sisters of
Mercy”. Nu rechts in Bell Lane en direct links in White Row. Hier
de eerste rechts in Tenter Ground, genoemd naar de spanramen
die hier vroeger stonden voor het drogen van de wol. We gaan nu
links in Brune Street. Links een groot gebouw: “The soup kitchen
for the jewish poor”. Aan het einde van Brune Street even links
in Toynbee Street en bij de verkeerslichten steken we de drukke
Commercial Street over recht in Fashion Street. Fashion Street
wordt gedomineerd door de in 1905 gebouwde Moorish Market,
gebouwd om de straathandelaars te lokken naar een droge plaats,
maar de meeste East-End-handelaars hadden geen probleem met
de regen en zo sloot het gebouw reeds in 1909. Ga nu links in Brick
Lane. Deze straat werd gebruikt door de wagens die de stenen
vanuit de steenovens brachten om de City weer op te bouwen na
de brand van Londen. Vandaar ook de naam. Nu is Brick Lane het
mekka van de Bangladesh-keuken, met een massa restaurants, die
alle hun heerlijke curry aanprijzen. Al ziet het er soms groezelig
uit, ga er gerust binnen.
Keuze genoeg en de
prijzen vallen naar
Londense normen echt
mee. Sommige koks
werken zelfs in twee
restaurants en wippen
van de ene plaats naar
de andere. Ga Fournier
Street in. Hier vele mooie huizen met een F rans en Nederlands
tintje. Bekijk vooral huis nummer 4: in 1726 gemaakt door een
lokale timmerman. Op het einde van Fournier Street bij Commercial
Street vinden we Christ Church, gebouwd door een assistent van
Sir Christopher Wren, de man van St Paul’s. Deze mooie barokkerk
werd in 1957 voor dertig jaar gesloten voor uitgebreide restauratie.
We steken Commercial Street opnieuw over ter hoogte van de
“Ten Bells pub” en komen zo bij Spitalfields Market. Deze markt
was oorspronkelijk voor fruit, groenten en vee. Nu vind je er een
mengeling van ambachten, kleine kraampjes met “street food” en
memorabilia. Het einde van de markt brengt ons via Brushfield
Street terug naar onze vertrekplaats bij Liverpool Street Station.
Niet zo spectaculair als “The Tower, The London Dungeon of
Tussaud’s”, maar hier kan je heel wat ontdekken volgens je eigen
ritme en genieten van jaren cultuur, … Ook voor de smaakpapillen.
A. Charrin