Editie 16 van 2012 - t Periodiekske

colofon
‘t Periodiekske wordt om de 14 dagen
APART en GRATIS verdeeld in Mortsel,
Edegem, Hove, Boechout, Vremde,
Kontich en Lint.
41.280 ex.
(-bussen met sticker)
Lees ‘t Periodiekske
✓ waar je ook bent
✓ reeds 5 dagen
voor het wordt verdeeld
op www.periodiekske.be
Wij zijn ook te v(r)i(e)nden op
en te volgen op
• KANTOOR:
‘T PERIODIEKSKE bvba
St.-Benedictusstraat 104, 2640 Mortsel
☎ 03 448 16 63
03 440 77 67
www.periodiekske.be
e-mail drukwerk: marc@periodiekske.be
e-mail advertenties: fik@periodiekske.be
• Commercieel verantwoordelijke:
Miel Van Bavel ☎ 0491 11 71 49
miel@periodiekske.be
• Opmerking i.v.m. verdeling?
Bel Walter 0487 42 32 07
• Volgend ‘t Periodiekske verschijnt op
dinsdag 9 oktober e.k.
Het materiaal moet uiterlijk
2 oktober 2012
in ons bezit zijn.
• Plaatsen van artikels
in Mik-Mak: vraag naar
onze speciale
voorwaarden
voor
verenigingen!
Samenhorigheid verdient vaak een upgrade …
Wie deze column regelmatig leest, weet dat geluk en samenhorigheid de centrale
thema’s vormen. Samenhorigheid en individueel geluk hangen in vele gevallen sterk
samen. Men kan zich zelfs de vraag stellen of geluk wel te realiseren is zonder een
gevoel van samenhorigheid met andere mensen. Heel wat mensen zoeken hun heil in
een of andere vereniging, een groep mensen waarbij ze zich ‘thuis’ voelen.
Mensen verenigen zich vaak met de bedoeling hun vereniging of organisatie uit te
bouwen en zo veel mogelijk ‘gelijkgestemde zielen’ onder eenzelfde vlag te scharen.
Toch zien we regelmatig dat mensen binnen eenzelfde vereniging nog sterk van mening
kunnen verschillen. Met het ene lid klikt het al wat beter als met het andere en af en
toe moeten de gemoederen zelfs een beetje worden bedaard. Daarom is het belangrijk
om de bijdrage van verenigingen tot de versterking van het sociale weefsel binnen
een gemeenschap, niet te overschatten. Hiermee wil ik geen afbreuk doen aan het
belang van het verenigingsleven als platform voor ontmoetingen. Heel wat mensen
hebben op regelmatige basis contact met anderen omdat ze aangesloten zijn bij een
of meerdere verenigingen. Hun lidmaatschap schept een bepaalde band, die contact
met anderen mogelijk maakt of vergemakkelijkt; en dat is voor heel wat mensen een
zegen. Toch verdient de samenhorigheid binnen veel verenigingen en organisaties een
fikse ‘upgrade’. Vaak horen mensen alleen maar samen omdat ze lid zijn van eenzelfde
vereniging. Het blijft inderdaad bij ‘samen horen’: “Wij horen af en toe samen te komen
omdat we lid zijn van dezelfde vereniging.”
Wanneer we het woord ‘vereniging’ gebruiken, dan leggen we automatisch de nadruk
op het woord ‘één’. Welnu, om ‘één’ te worden, volstaat het niet dat men ‘samen
hoort’, maar moet men verder willen en durven te gaan. Het zou de uitdaging van
iedere vereniging en organisatie moeten zijn, om niet alleen samen te horen, maar
ook samen te luisteren. De geboorte of creatie van een nieuw woord dringt zich op:
‘samenluisterigheid’. Luisteren gaat namelijk veel verdere dan horen. Horen houdt het
vermogen in om bepaalde geluiden op te vangen. Luisteren is erop gericht om uit die
geluiden te ontrafelen wat er in een ander mens werkelijk omgaat.
Pas wanneer mensen hiertoe bereid zijn en zich hierin willen verdiepen, is er sprake
van ware ‘vereniging’ en krijgt ieder lid de ruimte waarop hij of zij werkelijk recht heeft.
Dit is bovendien meteen de ruimte waarin ieder individu ten volle tot ontwikkeling kan
komen en bijgevolg optimaal kan bijdragen tot de doelstellingen die een vereniging
of organisatie wil bereiken. Uiteraard is het klaar en duidelijk communiceren van deze
doelstellingen van essentieel belang.
Om te besluiten, doe ik graag een warme oproep aan de bestuursleden van verenigingen
of organisaties om eerst en vooral regelmatig de doelstelling(en) van de vereniging
opnieuw te bevragen en te communiceren naar de leden en naar de buitenwereld toe.
Nog belangrijker is echter om ervoor te zorgen dat ieder lid binnen de vereniging niet
alleen gehoord wordt, maar dat er ook actief naar geluisterd wordt. Alleen op deze
manier kan ieder individu binnen de vereniging of organisatie zijn capaciteiten optimaal
ontplooien. Hierdoor is de kans zeer groot dat het geheel veel meer wordt dan de som
van de delen, wat ervoor zorgt dat de continuïteit van de vereniging of organisatie
gegarandeerd blijft.
Besluiten doe ik deze keer met een slogan die iedereen kent, omdat hij onder het
wapenschild van onze natie prijkt. Hieruit blijkt meteen dat een spreuk of slogan
lanceren veel gemakkelijker is dan hem te realiseren. Niettegenstaande de realisatie
ervan, wat ons dierbaar land betreft, nog veraf is, houdt de spreuk een nobel streven in
dat iedere vereniging of organisatie in staat stelt om een effectieve bijdrage te leveren
aan verbondenheid en geluk.
“Eendracht maakt macht” of “ l’Union fait la force”.
De brievenbussticker van ’t Periodiekske … kleef hem!
GEEN ongeadresseerde reclame als het kan,
maar ik ben WÉL een -fan!
Gratis af te halen bij ‘t Periodiekske Lang (k)leve ‘t Periodiekske
4
fik.verbiest@periodiekske.be