Ecce Homo (deel 1) Over kwaliteit Paul Klee en ... - de Aardespiegel

• het vormen van de Steen der Wijzen,
• het inzicht in de overeenkomst tussen macro- en microkosmos,
• de eenheid met de macrokosmos en
• godzaligheid.
Omdat ik eerst zorgvuldig de aanwijzingen van Rudolf Steiner bestudeer voordat ik de meditaties van de christe-
lijke scholingsweg doe, doe ik eigenlijk een combinatie van beide scholingswegen. De rosenkruiserweg begint
immers met de studie van esoterisch werk en ik begin ook met die studie. Het werk van Rudolf Steiner mag im-
mers als esoterisch werk worden beschouwd en de studie ervan dus als de eerste stap op de rosenkruiserweg.
In dit kader, zou ik kort de eerste stap van de christelijke scholingsweg willen behandelen, de voetwassing.
de voetwassing
Ooit kregen leerlingen die deze scholingsweg gingen (ik stel me voor dat dat vooral monniken waren in bepaalde
kloosters in de loop van de negende tot en met de vijftiende eeuw) van hun leraar de opdracht om zich een plant
voor te stellen die uit de bodem voortkwam. Deze plant “is hoger dan de minerale aarde waar ze op groeit, maar
ze heeft die nodig. Zij, de plant, het hogere zou niet kunnen bestaan zonder het lagere. Als de plant zou kunnen
denken, zou het tegen de aarde moeten zeggen: ‘weliswaar ben ik hoger dan jij, maar zonder jou zou ik niet kun-
nen bestaan’ - en vervolgens zou ze vol dankbaarheid moeten buigen voor de aarde. En dat zou het dier ook ten
opzichte van de plant moeten doen, want zonder de plant kan ook het dier niet bestaan, en evenzo de mens ten
opzichte van het dier. En als de mens hoger zal zijn gestegen, dan zou hij tegen zichzelf moeten zeggen: ‘nooit
zou ik deze trap hebben kunnen bereiken zonder het lagere’. Dankbaar zou hij moeten buigen voor het lagere,
want dat heeft het hem mogelijk gemaakt, dat hij kan bestaan. Geen enkel wezen in de wereld zou kunnen be-
staan zonder het lagere, voor wie hij dankbaar zou moeten zijn. Zo ook kon Christus, het hoogste, niet bestaan
zonder de twaalf, en geweldig is het gevoel van het dankbare buigen zoals beschreven in het dertiende hoofdstuk
van het Johannes-evangelie: Hij, de hoogste, wast de voeten van zijn discipelen.”
Ik heb deze meditatie gedaan en gezocht naar een manier om de oude scholingsweg te vertalen naar en toe
te passen in de 21ste eeuw. Graag zou ik ter afronding van dit artikel een onderzoeksresultaat van die 21ste
eeuwse vorm van ‘de voetwassing’ kort willen schetsen.
Nadat ik gedurende een langere periode ‘de voetwassing’-meditatie had gedaan, en inderdaad gevoelens van gro-
te dankbaarheid had ontwikkeld, gebeurde er op een ochtend tijdens het ontbijt iets wonderlijks. Niet alleen be-
sefte ik dat dat wat ik at en dronk ook in de werkelijkheid het lichaam en het bloed van Christus is - sinds Chris-
tus Jezus stierf aan het kruis heeft hij zich belichaamd in de aarde* - ook zag ik alle mensen die een bijdrage
hadden geleverd aan de totstandkoming van het eten en het drinken dat ik tot mij nam in de landschappen waar-
in zij werkten.
www.aardespiegel.nu - donderdag 5 april 2012 - tweede jaargang Nr. 17
De gevoelens bij de beelden waren overweldigend. Behalve dankbaarheid in overtreffende trap - theoretisch
wist ik dat alles wat ik bezat, gemaakt was door anderen, niets van wat ik bezit of gebruik, heb ik zelf geprodu-
ceerd, maar nu voelde ik het ook, ik schouwde het - voelde ik ook een enorm lijden. Ik voelde het lijden van de
mensen, de dieren, de planten en de landschappen op aarde, die weliswaar een bijdrage leveren aan de totstand-
koming van de producten die ik tot mij neem, waarvan ik leef, maar die op hun beurt niet of niet voldoende in
* vergelijk dit ook met de voordracht
van 26 mei 1908: GA 103
Das Johannes - Evangelium
13 terug naar boven