EEN FAUST - Theater Schrift Lucifer

ZORGEN:
Wie ik in beslag neem,
Die ziet de wereld niet.
Altijd zit hij in het donker,
Geen zon gaat voor hem op of onder.
Geluk en ongeluk zijn voor hem een gril.
In overvloed kan hij slechts hongeren.
Eeuwig blijft hij onderweg
Naar nieuw geluk en nieuwe pijn.
Altijd leeft hij in de toekomst,
Nooit is hij hier, nooit is hij klaar.
FAUST:
Ga toch weg. Ellendig spook,
Ik weet dat demonen lastig te lozen zijn.
Niemand lukt ‘t zich los te maken van die last.
Maar jouw sluipende grote macht,
Zorgen, zal ik nooit erkennen.
ZORGEN:
Voel ze dan,
Nu ik je mijn rug toekeer,
Blind is de mens zijn leven lang,
Faust, word jij ’t nu aan ’t einde.
(Ze ademt in zijn gezicht. Af. Faust is met blindheid geslagen.)
FAUST:
Steeds dieper, dieper, schijnt de nacht te zinken,
Maar in mijn binnenste straalt een helder licht.
Wat ik bedacht heb wil ik snel volvoeren,
Alleen wie de baas is, houdt het overwicht.
Aan het werk. Iedereen present.
Zorg dat mijn plannen worden uitgevoerd.
Hierheen werkvolk, met kranen, graafmachines, boren,
Het grote werk dient nu voltooid te worden.
Eén brein biedt duizend handen werk.
MEFISTOFELES:
(als opzichter, vooraan)
Vooruit! Hierheen!
Rammelende skeletten,
Opgelapt met pees en vel,
Dood van Pierlala’s.
’t Hoeft geen hoge kunst te worden.
Gewoon je eigen maat aanhouden.
De langste gaat hier languit liggen,
Alle anderen graven eromheen.
Van paleis zo in de kist,
Zo simpel dat ’t belachelijk is.
(De Pierlala’s graven en zingen)
PIERLALA’S:
(zingen)
Iedereen danst
iedereen lacht
iedereen weet
dat het eind wacht
Elke waarheid is een leugen
want niemand in dit paradijs
is klaar aan het eind van de reis
Alles blijft achter
Heel je bezit
Leeg zijn je handen
Aan het eind van de rit
Niemand is machtig
en iedereen klein
aan het einde van de lijn. 9
FAUST:
Opzichter!
MEFISTOFELES:
Hier.
Theater Schrift Lucifer #12, najaar 2012 81