Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
EUFORION:<br />
Ik moet!<br />
I will light up the world.<br />
This is the moment!<br />
This is it! 8<br />
(Hij werpt zich de lucht in. We horen nog steeds zijn gezang. ‘This is<br />
it!’ Er blijft een lichtspoor achter.)<br />
<strong>FAUST</strong>:<br />
O nee!<br />
Icarus!<br />
Icarus!<br />
Treurig lot!<br />
(Euforion stort neer voor de voeten van zijn ouders. Zijn kleren en<br />
schoenen blijven liggen, maar zijn lichaam stijgt als een komeet<br />
omhoog naar de hemel. Helena pakt zijn witte handschoen en doet<br />
hem aan. De muziek stopt.)<br />
STEM VAN EUFORION:<br />
Moeder! Moeder!<br />
Het is hier donker.<br />
Moeder, laat mij niet alleen!<br />
DE MEISJES:<br />
(snikkend)<br />
Wij vergeten je nooit.<br />
Voor altijd in ons hart,<br />
Waar je ook zult zijn!<br />
(pauze)<br />
HELENA:<br />
Schoonheid en geluk gaan niet duurzaam samen.<br />
Helaas, dat wist ik al – en wéér is de band<br />
Van leven en liefde verscheurd.<br />
Ik treur om beide en zeg jou vaarwel.<br />
Nog één maal wil ik jouw armen om mij voelen.<br />
De onderwereld neemt ons jongetje op -<br />
En ook mij.<br />
(Zij omhelst Faust, haar lichaam verdwijnt, haar kleren blijven in zijn<br />
armen achter.)<br />
MEISJES:<br />
Koningin!<br />
Euforion!<br />
Wij gaan mee!<br />
(Zij verdwijnen. Het Gedrocht verschijnt.)<br />
GEDROCHT:<br />
(laat haar ware gezicht zien: zij is Mefistofeles)<br />
Houd vast wat je nog van haar over hebt.<br />
Laat dat gewaad niet los. Het is van een godin,<br />
Dus wij gebruiken het goddelijke om hier weg te komen.<br />
Schoonheid, Poëzie – ze zijn voorbij.<br />
Wie heb je over? Mij.<br />
We vertrekken!<br />
(Faust en Mefistofeles worden door Helena’s gewaad omhoog<br />
getrokken. Wolken omhullen hen als ze wegvliegen.)<br />
VIERDE BEDRIJF<br />
Hoog in de bergen. Uit een overtrekkende wolk komt Faust<br />
tevoorschijn.<br />
<strong>FAUST</strong>:<br />
Weloverwogen, mijn oog gericht<br />
Op de diepste eenzaamheid onder mij,<br />
Zet ik mijn voet op deze bergkam.<br />
De wolk heeft mij zacht over land en zee gebracht<br />
En trekt nu verder naar het Oosten.<br />
Vol bewondering en ontzag kijk ik hem na.<br />
Hij deelt zich, steeds veranderend, als golven,<br />
Toch neemt hij nu een vorm aan. Ja:<br />
Reusachtig, een godin gelijk,<br />
<strong>Theater</strong> <strong>Schrift</strong> <strong>Lucifer</strong> #12, najaar 2012 73