You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
HET EERSTE DEEL VAN DE TRAGEDIE<br />
Nacht. In een kleine, benauwde studeerkamer<br />
<strong>FAUST</strong>:<br />
Nu heb ik toch uitputtend<br />
Dag en nacht, filosofie, rechten,<br />
Medicijnen en ook nog, helaas,<br />
Theologie gestudeerd,<br />
En daar sta ik dan, zot die ik ben,<br />
Ik heb er niets van opgestoken.<br />
Ik ben master, ben gepromoveerd,<br />
Ik leid mijn studenten<br />
Al tien jaar lang<br />
Links, rechts, krom, recht<br />
Om de tuin en ik besef:<br />
Niets kunnen wij weten.<br />
En dat vreet aan mij.<br />
Ik heb wel meer hersens<br />
Dan de zogenaamde wijzen,<br />
Dan de bigotten en de laffen,<br />
Ik ben niet bang voor twijfel,<br />
Niet voor de hel en voor de duivel-<br />
Maar ik heb nergens meer plezier in;<br />
Ik weet dat ik niks weet.<br />
Ik weet dat ik niemand iets kan leren,<br />
De wereld niet kan verbeteren.<br />
Ik bezit niks, ik heb geen geld,<br />
Niemand kent me, ik krijg geen prijzen.<br />
Zo’n soort leven wil een hond nog niet!<br />
Dus nu ga ik het zoeken in de magie.<br />
Wie weet kom ik wel achter geheimen<br />
Als ik een geestenfluisteraar word.<br />
Dat ik nooit meer, in ’t klamme zweet<br />
Hoef te verkondigen wat ik niet weet.<br />
Dat ik inzicht krijg hoe de krachten<br />
Deze wereld bij elkaar houden,<br />
Dat ik de kiem ervan zie en hoe die zich ontwikkelt<br />
En eindelijk al dat onnozele geklets voorbij kan zijn.<br />
O volle maan, zag jij me hier maar<br />
Voor ’t laatst achter mijn bureau,<br />
Waar ik vaak om middernacht<br />
Met pijn in mijn hart op je wachtte,<br />
Tot jij, bleke vriendin, hier,<br />
Boven boeken en papier verscheen.<br />
Dwaalde ik maar over bergen,<br />
Om in jouw zachte schijnsel,<br />
Ontlast van weten, tobben, raden,<br />
In jouw gezonde dauw te baden!<br />
God weet hoe lang ik mij al kwel<br />
In dit muffe donkere hol,<br />
Bedolven onder een stoffige<br />
Aangevreten boekenberg,<br />
Met stapels papier tot het plafond.<br />
Overal glazen, retorten, dozen,<br />
Achterhaalde instrumenten,<br />
Alles volgestouwd met ouwe zooi –<br />
Dat is mijn wereld.<br />
Dat heet dan: een wereld!<br />
Vlucht! Vooruit! Naar buiten!<br />
Het wijde land in!<br />
Wijst dit diepe boek<br />
van Nostradamus niet de weg?<br />
Geesten, als jullie om mij zweven<br />
En mij horen: geef dan antwoord!<br />
(Hij slaat het boek open en ziet het teken van de macrokosmos.)<br />
Dit teken warmt mijn hart.<br />
Ik voel mijn zinnen tintelen<br />
Met de gloed van nieuw geluk.<br />
Ik zie de gouden krachten<br />
Die mij hier op aarde<br />
Met het hemelse verbinden.<br />
Ben ik ook God?<br />
Nu begrijp ik pas het woord der wijzen:<br />
‘Het geestenrijk zit niet op slot,<br />
<strong>Theater</strong> <strong>Schrift</strong> <strong>Lucifer</strong> #12, najaar 2012 5
Change language