EEN FAUST - Theater Schrift Lucifer

Toch zo in zwang gekomen?
Waar is het geld gebleven?
Overal zien we nieuwe bankiers
Vrolijk hun oude gang weer gaan.
Wij hebben ze zoveel rechten gegeven,
Dat onszelf niets meer is toegestaan.
De poorten naar het goud zitten op slot.
Iedereen woekert, schraapt en zwendelt
En onze schatkist – die blijft leeg.
HOFMAARSCHALK:
Als Hoofd van uw Hofhouding
Probeer ik te bezuinigen op ’t Keizerlijk Huis,
Maar minder uitgeven lukt niet, helaas.
We zijn tenslotte wel een hof.
Paleizen, beveiliging, vervoer,
Een zomerresidentie hier of daar,
Het wagenpark – het geld stroomt weg.
Eten en drinken doen wij uitsluitend op krediet.
KEIZER:
(denkt na, dan tegen Mefistofeles)
Hofnar, heb jij ook nog een ramp te melden?
MEFISTOFELES:
Ik? Nee! Dit luisterrijke hof!
U, die regeert met vaste hand!
Een land waar het fantastisch gaat!
Welke ramp zou ik dan moeten melden?
Ja. Iedereen komt wel eens iets tekort.
De één dit, de ander dat,
En hier aan ’t hof is het probleem dus: geld.
Kijk, van de bomen valt het niet plukken.
Maar in bergen, onder oude muren,
Ligt het in overvloed, gemunt en ongemunt.
Wie het tevoorschijn brengen kan?
Een van nature én spiritueel getalenteerde man.
MINISTER-PRESIDENT:
Natuur en spiritueel: dat klinkt mij verdacht,
Ja, modieus zelfs, in de oren.
Natuur kan men niet zomaar
Zijn gang laten gaan. Dan wordt ‘t een bende.
En spiritualiteit, daar komt vandaag de dag
Elke charlatan mee aan.
Als christen houd ik zweverig gedoe
op afstand: Kerk en staat,
Dat zijn de steunpilaren van de kroon.
Majesteit, luister niet naar narren,
Ketters, wichelroedelopers.
Met zulke onzin regeert men geen land.
MEFISTOFELES:
Hier herken ik de politicus:
Wat hij niet snapt, noemt hij onzin.
Wat niet in het nieuws is telt niet.
Wat hij niet wegen kan, is altijd te licht.
En wat hij niet zelf heeft bedacht, bestaat niet.
KEIZER:
Dat klinkt wel aardig, maar ik koop er niets voor.
Er is geen geld, zorg jij dat het er komt.
MEFISTOFELES:
Dat doe ik ook: het goud ligt klaar,
Het is alleen de kunst erbij te komen.
Bedenk hoe vroeger, in barre tijden
Hele volksstammen huis en haard ontvluchtten
En hun rijkdommen in de grond verborgen.
Zo was het al bij de Romeinen en zo is ‘t gebleven.
Tot gisteren. Ja, tot en met vandaag.
Al dat geld ligt in de grond begraven,
Die van de keizer is; dus is ’t geld van hem.
MINISTER VAN FINANCIËN:
Het is niet zo gek wat die nar daar zegt.
Dat is inderdaad een oud en keizerlijk recht.
Theater Schrift Lucifer #12, najaar 2012 49