EEN FAUST - Theater Schrift Lucifer

Ik zou echt graag willen weten
Wie die mooie man daarstraks wel was.
Echt chique was hij, al deed hij bijdehand,
Ik zou zijn naam wel willen weten.
Ik voel me raar. Ik wou dat Moeder thuis kwam.
Waarom ben ik altijd bang?
(Ze begint te zingen terwijl ze zich uitkleedt)
Er was een koning in Thule
Tot in ’t graf was hij trouw
Stervend gaf hem zijn liefste
Een beker van zuiver goud.
Niets was de koning liever
Steeds weer dronk hij eruit
Dan stonden zijn ogen vol tranen
En dacht hij aan zijn bruid.
En toen hij zelf ging sterven
Hij telde zijn steden in ’t land
Gunde alles aan zijn erven,
Maar hield de beker in zijn hand.
Hij zat aan zijn koningsmaal
En zijn ridders aten mee
Daarginds in de grote zaal
In zijn slot hoog boven zee.
Daar stond hij en dronk onzeker
De laatste levensgloed.
En wierp zijn heilige beker
Naar beneden in de vloed.
Hij zag hem vallen, drinken
En verzinken in de zee
En ook zijn ogen zonken
Nooit dronk hij een dronk meer mee.
(Zij doet de kast open om haar kleren op te bergen en ziet het
juwelenkistje.)
Hè? Wat is dat?
Zoiets heb ik nog nooit gezien!
Lieve hemel! Van wie is dit allemaal?
Kijken hoe mij zo’n ketting staat.
En die hangers in mijn oren.
Ja, dat is echt wel iets heel anders.
Jong en mooi, daarvoor valt niemand
’t Stelt niks voor.’t Gaat om goud.
Alles, alles gaat om goud.
Wij zijn niet te benijden.
WANDELING
FAUST:
Wat is er aan de hand?
Waarom loop je zo te balen?
MEFISTOFELES:
De duivel zou me mogen halen,
Als ik niet zelf de duivel was.
FAUST:
Man, je loopt te malen.
MEFISTOFELES:
Gretchens juwelenkistje!
Haar moeder vertrouwde ’t voor geen cent,
Haalt een paap en die stomme vent
Slaat een kruis, roept:
‘Gestolen goed! Pas op!
Dat mag hier niet gedijen.
Ik zal het aan Maria wijden.’
Kort en goed: hij neemt alles: ketting,
oorbel, ring, alsof ’t om louter namaak ging,
Belooft haar hemelse beloning, neemt alles mee
Theater Schrift Lucifer #12, najaar 2012 25