EEN FAUST - Theater Schrift Lucifer

Hij gaat liggen, rolt, gromt
En kwispelt. Alles typisch hond.
FAUST:
Kom maar mee dan.
WAGNER:
Het is een grappig beest.
Als u blijft staan, zit hij rechtop.
Als u iets zegt, dan springt hij op.
Verlies wat, gooi een stok in ’t water
Hij apporteert het even later.
FAUST:
Je hebt gelijk. Ik zie geen spoor van vuur
Of van een geest, en alles is dressuur.
(Ze lopen de stadspoort binnen.)
STUDEERKAMER
Faust komt binnen met de poedel.
FAUST:
Rustig, poedel, ren niet zo heen en weer.
Loop niet zo te snuffelen bij die drempel.
Koest, ga bij de kachel liggen
Gedraag je als een kalme gast.
(Faust gaat weer aan het werk)
Zo met de lamp aan en in alle rust
Kom ik ook weer tot mezelf.
Dan komt mijn denken weer op gang,
En kan ik hopen iets zinnigs te bereiken.
Grom niet zo, poedel. Dat mensen
Belachelijk maken wat ze niet begrijpen
En morren over al wat goed en schoon is,
Dat hoeft een hond niet na te doen.
Intussen voel ik, hoe graag ik ook anders wil,
Mijn enthousiasme alweer verdwijnen.
De stroom van mijn gedachten stokt.
Hoe vaak had ik, helaas al, die ervaring,
Terwijl ik blijf hunkeren naar openbaring
Die niemand beter en mooier kent
Dan uit het nieuwe testament.
Zinnige arbeid zou het zijn
Opnieuw ‘t origineel te gaan vertalen.
Vooruit: er staat In den beginne was het Woord.
Hier stok ik al. Hoe kom ik hier nu uit?
Zo belangrijk kan het woord niet zijn.
’t Moet anders: In den beginne was de Zin.
Maar is het zin die ’t al heeft voortgebracht?
Nee. De vertaling moet zijn:
In den beginne was de Kracht.
Nee, nu ik dat hier zo op wil schrijven,
Weet ik al dat het zo niet moet blijven.
De geest werkt! Nu weet ik raad:
In den beginne was de Daad!
Wanneer je hier wilt blijven, poedel,
Moet het uit zijn met janken en blaffen.
Dat lawaai stoort en het gaat me vervelen.
Een van ons twee moet de kamer uit.
Het spijt me. Je hebt mijn gastvrijheid verbruid.
Daar is de deur. Je gaat eruit.
Pardon? Is dit waan of waar?
Die poedel barst hier uit elkaar.
Hij lijkt in niks meer op een hond
Ik koos een spook als huisgenoot
’t Lijkt wel een nijlpaard, zo vals en groot.
Tussen de tafel en de wand
Groeit hij als een olifant.
Luister naar je baas. Af! Monster! Af!
MEFISTOFELES:
(ziet eruit als een student)
Niet nodig! Ik bied mijn diensten aan.
FAUST:
Dat was de kern van deze poedel dus.
Een intellectueel! Dat is een goeie grap.
Theater Schrift Lucifer #12, najaar 2012 11