“EERlIJk? Ik waS 14 EN zIJ waS vOORBIJ DE 30 ... - Rob de Nijs

tussen pot & pint
Pieuw-wieuw-wieuw.
DE NIJS: Ik was pas 14, denk ik, en zij al ergens voorbij de dertig. Maar
kom, dat doet er niet toe.
Het werd nog enkele keren zomer daarna, tot jij een
tieneridool werd. Moet ik mijn vraag nog afmaken?
DE NIJS: Wil je het over groupies hebben? Ik had er wel, maar ik was
hooguit een sporadische fanversierder. stalksters heb ik wel gehad,
eentje bleef zelfs ’s nachts voor mijn hek slapen en schreef me heel
indringende brieven. Dat was naar, want ik had het gevoel dat die
bewondering snel kon omslaan naar iets ergers, begrijp je? Mark
Chapman, de moordenaar van John lennon, was eerst ook een
bewonderaar.
Was er nooit eentje die plots in je badkamer opdook, zoals
bij Koen Wauters?
DE NIJS: Gelukkig niet. Die Koen wist vroeger ook van wanten, hoor.
Ooit was ik samen met een heel mooi, jong meisje uit Oostende, en toen
het uitraakte, hoorde ik dat ze even later iets met Koen Wauters was
begonnen. Oh my God.
Daar is een woord voor...
DE NIJS: Ja, wij zijn kutbroeders! (hilariteit)
Je zit aan je derde huwelijk ondertussen. Ik durf te
suggereren dat monogamie jou niet echt ligt.
DE NIJS: Dat is waar. althans, 20 jaar geleden was dat het geval, maar
met Henriëtte heb ik nu echt wel de ware gevonden. Ik ben kalmer
geworden en moet mijn energie ook wat meer sparen. anderzijds ken ik
amper mensen in dit vak die er zonder kleerscheuren doorheen komen.
Er zijn overal verleidingen en daar weersta je niet altijd aan. Op een
bepaald moment besloten we bijvoorbeeld geen dameskoortjes meer te
gebruiken bij onze optredens, want er gebeurde altijd wel iets waar ik
later weer spijt van had.
Je liet ooit vallen dat je niet zo’n hoge pet op hebt van de
‘commercialisering van seks’.
DE NIJS: Ik heb heel weinig met porno. Doe mij dan liever een hele
mooie seksscène in een normale film: Don’t look Now met Julie Christie
bijvoorbeeld. In die film zit een seksscène waarin je amper wat ziet,
maar de erotische uitstraling is ongelooflijk. Je zal me ook nooit in een
hoerenbuurt aantreffen. Het onvermijdelijke gevoel dat seks niks meer
H E T H O P R A P P O R T
32 C H É D E C E M B E R 2 0 1 0
is dan een zakelijk onderonsje zie ik niet zo zitten. Eén keer, in de jaren
’70, ben ik in een seksclub beland, samen met de hele band. ‘Zullen we
eens wat stouts gaan doen’, dachten we. Maar in die club heeft enkel
mijn toenmalige manager gebruikgemaakt van de, euh, verkrijgbare
diensten. Wij hebben er eigenlijk enkel zitten lullen. Uiteindelijk ging ik
toch met een meisje mee naar boven, maar zij heeft me toen enkel een
prachtige ballade gebracht met een zelfgeschreven nummer (lacht). Tot
zover mijn seksclubavonturen.
“vaN EEN SINglE malt lOOPt hEt watER
mE NOg StEEDS IN DE mOND”
Raak je écht geen alcohol meer aan?
DE NIJS: Geen druppel meer. Twee jaar geleden ben ik er helemaal
mee opgehouden, cold turkey. als er echt iets fantastisch gebeurt, zou
ik misschien nog wel een glaasje champagne durven te drinken, maar
dat is het dan. als ik wil blijven voortwerken zoals nu, is het gewoon
beter om eraf te blijven.
Mis je de alcohol niet?
DE NIJS: Ik heb altijd enorm van de drank gehouden, van de smaak
bedoel ik dan. Een echte bierdrinker ben ik nooit geweest, maar in
België durfde ik me wel aan de trappisten te wagen; vooral Chimay
vond ik heel lekker. En verder het schotse, gedestilleerde goedje
natuurlijk. Van zo’n heerlijke single malt loopt het water me nog steeds
“Als jongen ben ik min of meer
verkracht door een oudere vrouw.
Nu ja, verkracht, ik vond het héél
leuk. Zelfs toen ze op het uur van
de waarheid zo driftig tekeerging
dat de hemdsknopen in alle
richtingen schoten”
in de mond. De bourbon van Jack Daniel’s heb ik ook lang gedronken,
maar uiteindelijk werd dat te hard voor mijn keel.
“Zonder alle alcohol en depressies zou ik niet gegroeid zijn
als artiest”, zei je ooit.
DE NIJS: Dat is ook zo. alle invloeden, ook de negatieve, moet je
gebruiken. Dat is de enige manier om te groeien, en de enige manier
waarop je – zonder dat je weet hoe dat komt – mensen kan overtuigen
en aanraken vanaf het podium. Het bestaat niet dat je dat kan zonder
zélf geleefd te hebben.
De lijdende artiest, zeg maar.
DE NIJS: Je doet het natuurlijk niet voor je plezier, maar het helpt
verdorie wel.
026POT&PINT-def.indd 32 29-11-2010 10:39:54
E i n d E l i j k V r i j I s U I T B I J E M I .
M E T D a N K a a N R E s T a U R a N T B U I T E N Z O R G ( W W W . B U I T E N Z O R G . N l )