Eindwerk Femke De Souter - Vlaamse Regulator voor de Media

Via fora en de regionale verslaggeving wordt de gewone burger meer betrokken bij het nieuws en
krijgt men de kans bij te dragen tot berichtgevingen. (De Beukelaer, 2012) De onlinekranten van De
Persgroep voorzien ook de mogelijkheid tot reacties in bepaalde katernen van hun dagblad. Echter
worden deze wel voortdurend gescreend. (Vereecken, 2012)
Koen De Buck vindt de publieke opinie dan weer overschat. Als voorbeeld verwijst hij naar een
filmpje dat een moeder eind juni 2012 postte op Facebook om pestgedrag aan te klagen. Door de
massale reacties en zelfs doodsbedreigingen gericht tot de pester, werd de moeder verplicht het
filmpje van het internet te halen en deed ze een oproep om de omvangrijke respons te stoppen. Dit
gebeuren werd een hoofdpunt in het nieuws en is volgens Koen De Buck een moeilijk gegeven voor
kranten om hiermee om te gaan. Deze feiten ontstaan uit het niets en gebeuren naast de krant,
waardoor dillema’s ontstaan over de nieuwswaarde van dergelijke zaken. Hij is echter wel van
mening dat mensen als nieuwsbrengers onderschat zijn, want overal is wel iemand met een
fototoestel of gsm aanwezig. Deze beelden en verslaggevingen zijn op weinig sites terug te vinden in
Vlaanderen. Een beloning in ruil voor een foto van een bepaalde gebeurtenis wordt hier zelden
toegepast waardoor belangrijke informatie en treffende beelden vaak verloren gaan. Volgens hem
zijn kranten dan ook te intensief bezig met het verwerken van publieke opinies maar gaan er
opportuniteiten verloren langs de nieuwszijde. (De Buck, 2012)
2.3 Internetgebruik
Om de effecten van het internet en de digitale omgeving op de Vlaamse dagbladen te bestuderen, is
het belangrijk eerst het internetgebruik in Vlaanderen te analyseren. In dit onderdeel ligt de focus op
web 2.0 waar pas vanaf 2001, na het barsten van de dot.com bubbel, sprake van was (23dingen.nl,
2012). Voor meer informatie over ontwikkelingen tijdens de lancering van het web 1.0 wordt
verwezen naar de appendix. Het concept web 2.0 behelst dat er zowel informatie kan worden
opgehaald alsook informatie kan worden toegevoegd door de internetgebruiker. Op deze manier
vervaagt het onderscheid tussen content-leverancier en -consument en werd de term ‘sociale web’
ingevoerd om dit fenomeen te duiden. Deze internetvorm maakte het interessanter voor het publiek
om zich met het internet te verbinden want men kan informatie opzoeken en toevoegen, online
contacten leggen, participeren enzoverder. (Eburg, 2012) Kortom web 2.0 verenigt alle voorgaande
technologieën en hun functies in één medium zoals televisie kijken, radio luisteren, nieuws
opzoeken, telefoneren en entertainen (Musschoot, Lombaerts, 2010, blz. 113).
Het aantal internetgebruikers is bijgevolg pas sinds 2001 sterk beginnen toenemen. Figuur 29 in de
appendix toont aan dat het aantal internetgebruikers in procenten van de bevolking in België met
bijna 15% is toegenomen in 2002 ten opzichte van 2001. Bijna tien jaar later is dit percentage
gestegen tot 73,73% wat een stijging is van bijna 43%. Wanneer deze cijfers per regio worden
opgesplitst zoals in figuur 15, kan worden waargenomen dat het Vlaamse gewest een hoger
percentage internetgebruikers heeft dan de andere delen in België en de 27 landen van de EU. De
Waalse en Brusselse resultaten verlagen de algemene Belgische gemiddelden weergegeven in figuur
29. De internetconcurrentie en -opportuniteiten voor dagbladen is dus groter in Vlaanderen dan voor
andere regio’s in België. De cijfers geven ook aan dat er nog potentieel is en dat deze markt nog
verder zal blijven groeien aangezien iets meer dan 20% van de Vlamingen nog geen
internetverbinding heeft.
26