Bulletin 22 - Vereniging voor Klinische Psychotherapie

- De eerder genoemde plenaire lezing van professor
Radermacher ,die het ook als enige lukte een verbinding met
onze dagelijkse praktijk te maken.
- Een drie uur durende workshop onder leiding van Fern
Cramer, de Canadese president van twee periodes geleden
over interactionele psychodynamische groepspsychotherapie.
Bewonderenswaardig hoe zij, door een begin opdracht namelijk
de groepsleden te vragen zich aan elkaar voor te stellen door
de eigen geboorteplaats en die van de grootmoeder te
noemen, razendsnel associaties naar voren kreeg en die tot
interacties in de groep liet leiden. En hoe zij een zuigend
groepslid dat met haar verhaal de spelregels uitdaagde op
respectvolle en elegante wijze binnen de structuur hield.
Leerzaam om haar bezig te zien, ook leerzaam om te ervaren
hoe snel een begin vraag tot associaties kan leiden. Dit maken
immers onze groepsleden ook mee als andere groepsleden
thema’s inbrengen die verband houden met hun eigen
geschiedenis.
- De doorlopende workshop over consultatie in organisaties,
waarvoor de IAGP een specifieke sectie heeft. Aangezien in
Nederland veel psychotherapeuten coaching aan hun activiteit
hebben toegevoegd, bleek het onderwerp voor velen van ons
interessant. Thema’s waren “Coaching managers", van
therapie tot coaching, de groep als coach en het trainen van
managers in roltheorieën en actiemethoden. Drie workshops
die als interessant en zeer leerzaam ervaren werden en waar
de Zweedse Marianne Wiktorin indruk maakte als professional
en als rol model.
- De workshop Focussed Group Therapy for burnout patients.
Inspirerend voor mensen als ik die met tijdgelimiteerde focale
groepen werken. De groep maakt ook deel uit van een
onderzoeksprogramma.
- En dan natuurlijk de Nederlandse bijdrage. Stevig en goed
gefundeerd gingen vier van de zes presentaties over klinische
en semi-klinische psychotherapie. Ze werden allen goed
ontvangen. Elke dag was weer Hollanddag.
Maandagochtend half 8: de paper van Cor de Haan over de
borderline personality disorders. Hij staat voor een bijna lege
zaal te wachten op zijn twee andere Griekse
medepresentatoren. Als die na een kwartier nog niet gekomen
zijn en de zaal zich gevuld heeft, geeft hij een buitengemeen
heldere presentatie over de drie niveaus in de behandeling van
borderlinestoornissen; te weten holding, expressie en cognitie.
Genoeg ruimte voor een discussie die na een aarzeling op gang
komt. Ik hoop dat deze presentatie nog verder in Nederland te
horen zal zijn.
Dinsdag de workshop van Julian Arendsen Hein en Esther
Wermers onder de titel ‘’Like a stuck needle: Detecting the
hidden ‘’ gaven zij aan de hand van casuïstiek en een degelijk
stuk theorie inzicht in de patronen waardoor een groep vast
komt te zitten. Via rollenspelen konden de deelnemers deze
destructieve processen aan den lijve ervaren. Ook een
workshop waarvan ik hoop dat hij vaker in Nederland te volgen
is.
Van de paper van Engel Nieborg over een specifiek op
depressie gerichte behandeling in de dagbehandeling en van
René Ouddijk met een psychodrama workshop onder de titel
“De stad van interactie” hoorde ik goede berichten.