17.09.2013 Views

Bulletin 22 - Vereniging voor Klinische Psychotherapie

Bulletin 22 - Vereniging voor Klinische Psychotherapie

Bulletin 22 - Vereniging voor Klinische Psychotherapie

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

men het functioneren van bepaalde hersengebieden in beeld<br />

kan brengen. Met de functionele beeldvorming kan men de<br />

werking van regionale hersenfuncties estimeren aan de hand<br />

van het correlaat tussen elektrische cellulaire activiteit in de<br />

hersenen en regionale bloedperfusie.<br />

Bij<strong>voor</strong>beeld kan men aan iemand vijftien eenvoudige<br />

woorden opnoemen en deze laten nazeggen. En dit vijf maal.<br />

Dan moeten bijna alle woorden opgenoemd kunnen worden.<br />

Een patiënt die een slechte aandacht en geheugen heeft boekt<br />

een veel slechter resultaat. Brengt men bij beiden de frontale<br />

kwab in beeld dan ziet men een duidelijk verschil.<br />

Zo kan men met functioneel beeldvormend onderzoek<br />

regionale neuronale activiteit in beeld brengen. Men gebruikt<br />

hier<strong>voor</strong> verschillende soorten scans:<br />

De CT scan; de MRI scan, de FMRI scan, de PET scan en de<br />

SPECT scan.<br />

[ Een korte uitleg van de genoemde scans: CT scan,<br />

computertomografie scan. Hierbij worden röntgenstralen<br />

gebruikt; met behulp van een computer worden behalve de<br />

botten ook de weke delen zichtbaar gemaakt. Men kan een<br />

aantal zeer dunne 'plakjes' van schedel en hersenen zichtbaar<br />

maken.<br />

MRI scan; magnetic resonance imaging scan. Het lichaam,<br />

ook de hersenen,<br />

bevat veel water, H2O. De waterstofatomen kunnen zich als<br />

miniatuur- magneetjes gedragen. De patiënt ligt in een tunnel<br />

die een sterke magneet bevat, die radiogolven kan uitzenden<br />

waardoor de 'watermagneetjes' meetrillen, resoneren. Dit kan<br />

zichtbaar gemaakt worden. Ook hier ziet men dan een 'plakje'<br />

van de hersenen. Men ziet dan alleen het waterhoudende<br />

weefsel, dus geen bot en geen lucht. Men kan zo ook de<br />

functie van bepaalde gebieden nagaan door tijdens het<br />

onderzoek de patiënt opdrachten (bijv. lezen) te geven.<br />

PET scan; positron emissie tomografie scan. Hierbij wordt een<br />

radioactieve stof intraveneus toegediend. Als die radioactieve<br />

stof gekoppeld is aan een stof die via de bloedcirculatie door<br />

bepaalde cellen wordt opgenomen dan kan men die cellen<br />

zichtbaar maken. De radioactieve stof vervalt snel onder het<br />

uitzenden van een positron, vandaar de naam. De zo<br />

uitgezonden gammastralen worden gedetecteerd door<br />

gammacamera's, die langzaam om de patiënt heen draaien. De<br />

computer maakt er een drie-dimensionaal beeld van in kleur.<br />

SPECT scan; single photon emission computed tomography. De<br />

gang van zaken is ongeveer hetzelfde als bij de PET, maar er<br />

wordt een andere radioactieve stof ingespoten, de W.].<br />

De frontale en prefrontale cortex spelen bij deze onderzoeken<br />

een belangrijke rol. De prefrontale cortex is op achttienjarige<br />

leeftijd volgroeid.<br />

De uitvoerende functies van volwassen gedrag kan men met<br />

de SPECT onderzoeken. Geeft men een proefpersoon een<br />

opdracht dan zal hij eerst kijken, dan denken en dan doen. De<br />

depressieve patiënt voert de opdracht uit met 'try and error'.<br />

De kleuren in het SPECT-beeld hebben dan een andere<br />

volgorde.<br />

Ook met de MRI kan men verschil zien tussen normale en<br />

depressieve personen. Door een opdracht (lezen) wordt bij<br />

normale proefpersonen de dorsolaterale prefrontale cortex<br />

geactiveerd. Bij depressieve patiënten gebeurt dat niet. Zo kan

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!