Jezus de Vriend - Bazuin te Sion

zegt: “De smaadwoorden van wie u
smaden, kwamen op Mij neer.”
Psalm 69: 10.
Op dezelfde manier zullen ze neerkomen
op Zijn discipelen.
Nooit werd iemand onder de mensen
wreder belasterd dan de Zoon
des mensen. Hij werd uitgelachen
en bespot om Zijn onwankelbare
gehoorzaamheid aan de beginselen
van Gods heilige wet. Zij haatten
Hem zonder oorzaak. Nochtans
stond Hij rustig voor Zijn vijanden
en verklaarde dat smaad een deel is
van het Christelijke erfdeel, en Hij
gaf Zijn volgelingen raad, hoe zij
de pijlen der haat moesten opvangen.
Hij vermaande hen niet zwak
te worden tijdens vervolging.
Hoewel laster iemands goede naam
kan bezoedelen, kan het karakter
er niet door worden besmet. Dat
wordt door God bewaard. Zolang
wij niet toestemmen in de zonde,
is er geen macht, duivels of menselijk,
die een smet op de ziel kan
werpen. Een man wiens hart verankerd
is in God is dezelfde in het uur
waarin hij het meest beproefd en
het meest ontmoedigd wordt als in
de tijd waarin hij voorspoedig
was, toen het
licht en de gunst van
God op hem schenen te
rusten. Zijn woorden,
zijn motieven, zijn daden
worden misschien
verkeerd verklaard en
vervalst, maar het raakt
hem niet, omdat er voor
hem grotere belangen
in het spel zijn. Evenals
Mozes verdraagt hij
het “als ziende de Onzienlijke;”
Hebreeën 11: 27;
niet ziende “op het
zichtbare, maar op het
onzichtbare.”
2 Korintiërs 4: 18.
Christus weet alles wat verkeerd
begrepen en verkeerd verklaard
wordt door mensen. Zijn kinderen
kunnen het zich veroorloven
met rustig geduld en vertrouwen te
wachten, hoezeer ze ook gehaat en
veracht worden; want niets is verborgen,
dat niet openbaar gemaakt
zal worden, en zij die God eren zullen
door Hem geëerd worden in de
tegenwoordigheid van mensen en
engelen.
“Wanneer men u smaadt en vervolgt,”
zei Jezus, “verblijdt u en
verheugt u.” en Hij wees Zijn toehoorders
op de profeten, die gesproken
hadden in de naam des Heren
als “een voorbeeld van gelatenheid
en geduld.” Jakobus 5: 10. Abel, de
allereerste Christen onder de kinderen
van Adam, stierf als martelaar.
Henoch wandelde met God, en
de wereld kende hem niet. Noach
werd bespot als een fanaticus en
een onruststoker. “Anderen weer
hebben hoon en geselslagen verduurd,
daarenboven nog boeien en
gevangenschap.” “Anderen hebben
zich laten folteren en van geen bevrijding
willen weten, opdat zij aan
een betere opstanding deel mochten
hebben.” Hebreeën 11: 36, 35.
Door alle eeuwen heen zijn Gods
uitverkoren boodschappers gesmaad
en vervolgd; nochtans is
Jezus de Vriend van Jong en Oud 9
door hun moeite de kennis van God
wijd verbreid. Iedere discipel van
Christus moet zich bij de gelederen
aansluiten, en hetzelfde werk voorwaarts
dragen, wetende dat de vijanden
daarvan niets kunnen doen
tegen de waarheid, slechts vóór de
waarheid. Het is de bedoeling van
God, dat de waarheid naar voren
gebracht zal worden, en het onderwerp
zal worden van onderzoek en
bespreking, juist ook door de verachting
die de mensen ervoor koesteren.
De gedachten van de mensen
moeten wakker geschud worden;
iedere strijd, ieder smaadwoord,
iedere poging om gewetensvrijheid
te beknotten is een middel van God
om mensen wakker te maken die
anders zouden kunnen insluimeren.
Hoe dikwijls is dit resultaat gezien
in de geschiedenis van de boodschappers
van God? Toen de edele,
welsprekende Stephanus door steniging
werd gedood op aanstoken
van het Sanhedrin, leed de zaak van
het evangelie geen verlies. Het licht
des hemels, dat zijn gelaat verheerlijkte,
de goddelijke ontferming
die sprak uit het gebed dat hij stervende
uitte, waren als een scherpe
pijl der overtuiging
voor het fanatieke lid
van het Sanhedrin dat
daarbij aanwezig was,
en Saulus, de vervolgende
Farizeeër,
werd een uitverkoren
vat, om de naam van
Christus uit te dragen
onder heidenen en koningen
en de kinderen
Israëls. En lang daarna
schreef de bejaarde
Paulus vanuit het huis
waarin hij te Rome
gevangen gehouden
werd: “Sommigen
prediken de Christus
wel uit nijd en twist… genen… met
de onzuivere bedoeling, mij de gevangenschap
zwaar te maken … In