Brandbrief 'Ouderen worden uitgekleed' - Anbo
Brandbrief 'Ouderen worden uitgekleed' - Anbo
Brandbrief 'Ouderen worden uitgekleed' - Anbo
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
OUDEREN WORDEN<br />
!<br />
Terwijl GRIJS in de mode is<br />
<strong>Brandbrief</strong> aan de Tweede Kamer<br />
Eerste dinsdag van september 2011<br />
Spreekbuis van 400.000 senioren
ANBO: brandbrief ouderenbeleid<br />
1. Inleiding<br />
Het regeerakkoord bevat de volgende uitspraak: “Ieder mens heeft recht op zelfbeschikking,<br />
verdient de kans het beste uit zichzelf te halen en zich te ontplooien. We schrijven niemand<br />
af, maar spreken iedereen aan”. Op grond hiervan mag je verwachten dat het kabinetsbeleid<br />
erop gericht is senioren te stimuleren volwaardig deel te nemen aan de samenleving. ANBO<br />
is van mening dat dit op dit moment onvoldoende gebeurt.<br />
Voor het huidige kabinet heeft het op orde brengen van de overheidsfinanciën absolute<br />
prioriteit. Dat is nodig om ons land voor te bereiden op de gevolgen van de vergrijzing. De<br />
keerzijde van dit beleid is dat de indruk ontstaat dat senioren een last zijn voor de<br />
samenleving. En dat terwijl de afgelopen jaren veel is gedaan om dit beeld juist weg te<br />
nemen. Een hogere levensverwachting en langer gezond blijven van ouderen zijn tenslotte<br />
grote verworvenheden en kenmerkend voor de wijze waarop wij onze maatschappij kunnen<br />
inrichten.<br />
Vergrijzing is niet alleen een financieel probleem dat om een oplossing vraagt. Het biedt ook<br />
kansen en mogelijkheden voor senioren om langer maatschappelijk actief te blijven. Daarbij<br />
gaat het niet alleen om langer doorwerken, maar ook om vrijwilligerswerk en mantelzorg.<br />
Daarmee wordt sociale uitsluiting van senioren voorkomen. Met deze brandbrief wil ANBO<br />
duidelijk maken dat het beleid van het huidige kabinet niet bevorderlijk is voor een actieve<br />
deelname van ouderen aan de samenleving.<br />
ANBO onderkent het belang van gezonde overheidsfinanciën, maar zet vraagtekens bij de<br />
wijze waarop het kabinet deze doelstelling wil realiseren. Niet omdat er van senioren geen<br />
enkele bijdrage zou mogen <strong>worden</strong> gevraagd. Integendeel. Waar het hier om gaat is de<br />
opeenstapeling van maatregelen die negatief uitwerkt voor grote groepen toch al kwetsbare<br />
senioren. ANBO is voorstander van een evenwichtige verdeling van lusten en lasten tussen<br />
en binnen de generaties. Waarbij de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen.<br />
Solidariteit tussen arm en rijk, oud en jong, tussen ziek en gezond. De inspanningen van het<br />
huidige kabinet lijken hier niet voldoende op geënt.<br />
De gevolgen van het nieuwe kabinetsbeleid waren eind vorig jaar niet onmiddellijk helder<br />
omdat de begroting voor het jaar 2011 nog is opgemaakt door het demissionaire kabinet.<br />
Pas bij de miljoenennota 2012 wordt helder wat het kabinet precies in petto heeft. Toch is<br />
ook nu al duidelijk dat senioren gevolgen ondervinden, niet alleen van de gewijzigde<br />
economische omstandigheden, maar ook van een reeks aan kabinetsmaatregelen of juist<br />
door het ontbreken daarvan. Opvallend daarbij is dat het hier niet een of enkele<br />
beleidsterreinen betreft, maar dat de gevolgen zich over de volle breedte van het<br />
ouderenbeleid voltrekken. Zowel de koopkracht, het zelfstandig wonen, de zorg als de<br />
mobiliteit van senioren staan onder druk.<br />
ANBO vindt het belangrijk dat senioren volwaardig deel kunnen uitmaken van de<br />
samenleving en dus geen belemmeringen ondervinden. Met het oog hierop roepen wij de<br />
woordvoerders ouderenbeleid van de Tweede Kamer op om tot meer evenwichtige politieke<br />
besluitvorming te komen. ANBO zal de beleidsvoornemens die het kabinet op Prinsjesdag<br />
bekend maakt, zorgvuldig onderzoeken en zonodig opnieuw aan de bel trekken.<br />
ANBO, <strong>Brandbrief</strong> Ouderenbeleid, 6 september 2011, pagina 1
2. Participatie van senioren<br />
Senioren willen volwaardig kunnen deelnemen aan de samenleving. Hierbij gaat het niet<br />
uitsluitend om deelname aan het betaalde arbeidsproces, maar ook om allerlei andere<br />
vormen van participatie. Vrijwilligerswerk en mantelzorg door en voor senioren zijn<br />
belangrijke onderdelen van de wijze waarop de solidariteit in onze maatschappij gestalte<br />
krijgt. ANBO acht het van groot belang dat het overheidsbeleid de participatie van senioren<br />
stimuleert en zeker niet belemmert.<br />
Onder senioren bestaan grote verschillen als het gaat om actief deelnemen aan de<br />
samenleving. Voor een deel wordt dit bepaald door gezondheidsfactoren, waarbij het zowel<br />
gaat om lichamelijke als psychische beperkingen dan wel een combinatie daarvan. Voor een<br />
ander deel gaat het om financiële mogelijkheden, die afhankelijk zijn van de omvang van<br />
iemands inkomen en vermogen. Over het algemeen verbetert de inkomenspositie van<br />
senioren. Bij mensen met een onvolledige AOW- en pensioenopbouw is het beeld echter een<br />
stuk minder rooskleurig. In feite is er sprake van een tweedeling in de inkomensontwikkeling<br />
van senioren. Steeds vaker zijn de mogelijkheden die iemand heeft afhankelijk van<br />
ondersteuning vanuit de omgeving en het hebben van sociale netwerken. Contacten tussen<br />
mensen zijn belangrijk om elkaar van dienst te kunnen zijn. Welzijn is gebaat bij het<br />
tegengaan van eenzaamheid. Alleenstaande senioren zonder familie en kennissen, met een<br />
kleine beurs en gezondheidsbeperkingen, zijn extra kwetsbaar.<br />
Volwaardige deelname van senioren aan de samenleving is niet alleen in het belang van<br />
senioren zelf, maar ook goed om de gevolgen van de vergrijzing het hoofd te bieden. De<br />
groei van het aantal mensen met een AOW-uitkering is op grond van demografische<br />
ontwikkelingen een voldongen feit. De groei van de vraag naar zorg en daarmee de groei<br />
van de zorgkosten houdt niet alleen verband met de vergrijzing, maar ook met de mate<br />
waarin senioren in de gelegenheid zijn en in staat zijn zelfstandig te wonen. Met name vanuit<br />
de Wmo wordt ondersteuning verleend waardoor de overgang naar verzorgingstehuizen de<br />
afgelopen jaren fors is afgeremd.<br />
gewraakte en/of ontbrekende kabinetsmaatregelen:<br />
- Stopzetten van subsidies aan patiënten-, gehandicapten- en ouderenorganisaties.<br />
- Ontbreken van beleid om vrijwilligerswerk te ondersteunen.<br />
- Het beroep op mantelzorgers neemt toe, terwijl al sprake is van aanzienlijke<br />
overbelasting.<br />
- Bezuinigingen op re-integratie van oudere werknemers<br />
- Verhoging griffiekosten hindert de rechtsgang van individuele burgers.<br />
2.1 Projecten voor senioren.<br />
Een groot deel van de bevolking leeft steeds langer. Daarmee stijgt het aantal chronische<br />
aandoeningen en nemen de zorgkosten onvermijdelijk toe. Belangrijk is dat de uitgaven voor<br />
zorg efficiënt en doelmatig zijn. En dat senioren langer zelfstandig kunnen functioneren. Met<br />
dit laatste is in het verleden al veel winst geboekt. Projecten van seniorenorganisaties zijn<br />
hierbij van grote betekenis. Hierop bezuinigen is niet in het belang van senioren, maar ook<br />
niet de aangewezen weg om de overheidsfinanciën op orde te krijgen. Integendeel.<br />
Op talloze terreinen leidt het werk van ANBO tot een actieve deelname van senioren aan de<br />
samenleving. Dit gebeurt via onze eigen vereniging waarbinnen grote aantallen vrijwilligers<br />
actief zijn. Voor een belangrijk deel loopt dit via onze lokale belangenbehartiging. Met<br />
inbreng in de lokale politiek en deelname in Wmo-raden proberen we te voorkomen dat<br />
ANBO, <strong>Brandbrief</strong> Ouderenbeleid, 6 september 2011, pagina 2
ijvoorbeeld de overheveling van onderdelen van de AWBZ naar de gemeenten tot een<br />
verschraling leidt van voorzieningen. Ook andere activiteiten, zoals schuldhulpverlening,<br />
inkomensondersteuning, bevordering mobiliteit en hulp bij de belastingaangifte zijn het<br />
vermelden waard. Met onze ANBOacademie verbeteren we de kwaliteit van het<br />
vrijwilligerswerk.<br />
ANBO is voorstander van projecten die de positie van senioren in de maatschappij helpen<br />
versterken. Door hen in staat te stellen actief deel te nemen aan de maatschappij via werk,<br />
vrijwillig of betaald, of door informele zorg en diensten te verlenen. Op projectbasis zoeken<br />
wij partners voor een brede samenwerking. Behalve ouderenorganisaties zijn dat ook andere<br />
veldpartijen of patiëntenorganisaties. Duidelijk is dat participatie van senioren niet uitsluitend<br />
het werkterrein van het ministerie van VWS betreft. Maatschappelijke ondersteuning van<br />
senioren vraagt om een brede interdepartementale benadering.<br />
Voldoende maatschappelijke ondersteuning in de meest brede zin van het woord vergroot<br />
mogelijkheden van senioren om zelfstandig te functioneren. Daarmee zijn de oplopende<br />
kosten van met name zorg aanzienlijk af te remmen. Mits goed vormgegeven leveren<br />
projecten van seniorenorganisaties hieraan een substantiële bijdrage. Daarom is ANBO van<br />
mening dat de overheid er verstandig aan doet voldoende budget beschikbaar te houden<br />
voor projectsubsidies.<br />
2.2 Mantelzorgers en vrijwilligers<br />
Mantelzorgers en vrijwilligers zijn van onschatbare waarde voor de samenleving. Het<br />
economisch belang van vrijwilligerswerk is fors. Bij vrijwillige participatie blijkt Nederland<br />
internationaal voorop te lopen. Veel verpleeghuizen en verenigingen zijn afhankelijk van de<br />
inzet van vrijwilligers. Vooral senioren zijn actief in het vrijwilligerswerk en leeftijd van<br />
vrijwilligers mag daarbij geen issue zijn. Er wordt veel hulp geboden aan ouderen,<br />
gehandicapten en buren.<br />
In het licht van de toenemende vergrijzing en de hoge kosten voor de gezondheidszorg<br />
<strong>worden</strong> vrijwilligers van steeds groter belang c.q. zal het beroep op vrijwilligers alleen maar<br />
toenemen. De praktijk laat echter zien dat de tijd voor media, hobby‟s, sociale contacten en<br />
andere bezigheden toeneemt en dat het aantal uren vrijwilligerswerk daalt. Daarom moeten<br />
waardering, specifieke wensen, ambities, werkervaring, vaardigheden, beschikbare tijd en<br />
mogelijkheden van de vrijwilliger meer aandacht krijgen dan momenteel het geval is. Dat<br />
vraagt om een uitgekiend vrijwilligersbeleid.<br />
Met de huidige bezuinigingen in de zorg zullen mantelzorgers, waarvan er nu al 450.000<br />
overbelast zijn, het alleen maar zwaarder krijgen. Veel mantelzorgers herkennen zichzelf<br />
namelijk niet als zodanig, omdat zij het als vanzelfsprekend beschouwen deze activiteiten te<br />
verrichten. ANBO vindt het essentieel dat er voor de mantelzorgers voldoende<br />
ondersteunende voorzieningen zijn en dat daarover goede informatie beschikbaar is.<br />
In de zorgketen behoort de mantelzorger een eigen positie te hebben. Hij moet goed<br />
geïnformeerd zijn over en betrokken <strong>worden</strong> bij de zorg voor zowel de patiënt als zichzelf.<br />
Verder kunnen mantelzorgmakelaars een aantal regeltaken overnemen, waardoor de<br />
belasting van mantelzorgers afneemt. Voor wat betreft de financiering van zorgmakelaars<br />
bestaat een divers beeld. Sommige gemeenten vergoeden de kosten uit de Wmo-gelden.<br />
Een aantal zorgverzekeraars vergoedt de kosten indien een aanvullende verzekering is<br />
afgesloten. In alle andere gevallen wordt een tarief van 70 euro per uur gehanteerd. Het<br />
ontbreekt op dit moment aan landelijke aansturing. ANBO pleit daarom voor opname van<br />
kosten van zorgmakelaars in het basispakket van de zorgverzekering. Een andere<br />
mogelijkheid is een deel van de Wmo-gelden te oormerken om gemeenten te stimuleren<br />
deze kosten te vergoeden.<br />
ANBO, <strong>Brandbrief</strong> Ouderenbeleid, 6 september 2011, pagina 3
2.3 Arbeidsdeelname oudere werknemers<br />
Werklozen tussen de 55 en 60 jaar hebben een kans van rond de 25% om binnen twee jaar<br />
weer aan het werk te gaan. Bij werknemers boven de 60 ligt deze kans op ongeveer 10%.<br />
Binnen de huidige verhoudingen op de arbeidsmarkt nemen hun kansen niet toe, maar<br />
eerder af. Voor een deel van hen dreigt het risico van armoede in het laatste deel van hun<br />
“werkzame” leven. Geen gunstig perspectief. Pas over enkele jaren zullen hun kansen weer<br />
toenemen als gevolg van ontgroening en vergrijzing van de beroepsbevolking.<br />
Een goed leeftijdsbewust personeelsbeleid betekent dat werknemers langer kunnen<br />
deelnemen aan het betaalde arbeidsproces. Werkgevers kunnen zo langer gebruik maken<br />
van de ervaring en deskundigheid van oudere werknemers. Het is belangrijk dat werkgevers<br />
en vakbonden daar goede afspraken over maken. In het kader van het pensioenakkoord is<br />
een eerste bescheiden stap gezet. Via fiscale prikkels kan de overheid helpen goede<br />
initiatieven te bevorderen. Van belang is ook dat een einde komt aan de negatieve<br />
beeldvorming rondom senioren en arbeid.<br />
Onderdeel van de kabinetsplannen is de afschaffing van het re-integratiebudget en forse<br />
bezuinigingen op de bemiddeling van werknemers waaronder de dienstverlening door<br />
werkcoaches. Door reorganisaties en afslanking loopt de groep werknemers vanaf 55 jaar,<br />
die veel kennis en ervaring hebben, groot risico op ontslag. Door stigmatisering en<br />
bestaande vooroordelen komen zij verhoudingsgewijs minder snel in aanmerking voor<br />
vrijkomende banen. Zij kunnen dus zeker een steun in de rug gebruiken, omdat zij niet<br />
gerekend kunnen <strong>worden</strong> tot de categorie „onbemiddelbaar‟. Tenslotte gaat de<br />
dienstverlening aan werkzoekenden omlaag, bijvoorbeeld door sluiting van een flink aantal<br />
werkpleinen, terwijl in een aantal situaties intensivering juist nodig is.<br />
Digitale dienstverlening is het toverwoord bij re-integratie door de UWV. Dat betekent meer<br />
eigen verantwoordelijkheid bij het zoeken naar werk. Digitaal zwakke werkzoekenden<br />
<strong>worden</strong> op achterstand gezet. Er is een extra drempel door het onoverzichtelijke veld van<br />
digitale werksites<br />
In het kader van de Wet werken naar Vermogen zal het aantal werknemers in de WSW flink<br />
omlaag moeten. Ouderen zijn sterk vertegenwoordigd in de WSW en hebben een geringere<br />
kans op doorstroming naar de reguliere arbeidsmarkt. ANBO vindt dat de inspanningen erop<br />
gericht moeten zijn de sociale uitsluiting van deze groepen te voorkomen.<br />
2.4 Hogere griffiekosten<br />
Een volwaardige deelname aan de samenleving heeft ook juridische aspecten. Daarom is<br />
ANBO tegen de verhoging van de griffiekosten. Zij kunnen het beroep op de rechter<br />
moeilijker maken. Immers, dit komt tezamen met de jaarlijkse verhoging van de bedragen, de<br />
inkomens- en de vermogensgrenzen voor gesubsidieerde rechtsbijstand en mediation.<br />
Specifieke regelingen ten aanzien van gefinancierde rechtsbijstand, zoals de korting van 50<br />
euro op de eigen bijdrage (wanneer iemand eerst het juridisch loket bezoekt en zij degene<br />
doorverwijzen naar een advocaat) bieden enige soulaas. Positief is dat er meer andere<br />
vormen van geschillenbeslechting zijn, zoals mediation en geschillencommissies en dat er<br />
voor minder zaken verplichte procesvertegenwoordiging is. Goede en rechtvaardige<br />
regelgeving is de aangewezen weg om de gang naar de rechter te beperken.<br />
ANBO, <strong>Brandbrief</strong> Ouderenbeleid, 6 september 2011, pagina 4
3. Inkomen<br />
Voldoende inkomen is een van de voorwaarden voor mensen om volwaardig deel te kunnen<br />
nemen aan de samenleving. Onder senioren bevinden zich aanzienlijk grote groepen met<br />
een zwakke inkomenspositie, waaronder alleenstaande vrouwen en allochtonen. De<br />
economische zelfstandigheid van vrouwen laat nog veel te wensen over. Veel allochtonen<br />
<strong>worden</strong> geconfronteerd met de gevolgen van een onvolledige AOW-opbouw. In een aantal<br />
gevallen doen zij noodgedwongen een beroep op de bijstand met alle beperkende gevolgen<br />
van dien. De mogelijkheden van senioren om via betaald werk verbetering te brengen in hun<br />
financiële situatie zijn beperkt. Daarom is het belangrijk dat de inkomensondersteuning voor<br />
deze groep goed is geregeld, zowel op landelijk als op lokaal niveau.<br />
ANBO is van mening dat senioren evenredig moeten delen in de ontwikkeling van de<br />
welvaart. Dat wil zeggen dat de koopkracht van werkenden en gepensioneerden min of meer<br />
in de pas moeten lopen. Verder beoordeelt ANBO de koopkrachtontwikkeling mede op grond<br />
van het criterium dat de sterkste schouders de zwaarste lasten behoren te dragen. Ook<br />
vinden wij dat specifieke groepen senioren, bijvoorbeeld die met zowel een laag inkomen als<br />
een hoge zorgvraag, geen disproportionele gevolgen mogen ondervinden van zowel de<br />
brede sociaal economische ontwikkeling als van het kabinetsbeleid.<br />
gewraakte en/of ontbrekende kabinetsmaatregelen:<br />
- Geen compensatie voor gevolgen oplopende inflatie.<br />
- Koopkracht senioren met extra zorgvraag fors onder druk.<br />
- Energiekosten en benzineprijzen stijgen fors, waarbij een groot deel wegvloeit in de<br />
staatskas.<br />
- Zorgpremie gaat volgend jaar opnieuw flink omhoog.<br />
- Verhoging gemeentelijke tarieven, waaronder de WOZ.<br />
- Betaling AOW-uitkering vanaf datum 65-jarige leeftijd.<br />
- Verlaging AOW-uitkering wanneer iemand met kinderen samenwoont.<br />
- Thuiscontroles/huisbezoeken AOW-ers, ook als er geen vermoeden van fraude is.<br />
- Minder vakantie voor AOW-ers met een aanvullende bijstandsuitkering.<br />
- Korting op de AOW-partnertoeslag.<br />
- Geen beleid om de kwaliteit van de schuldhulpverlening te vergroten.<br />
- Beperking gemeentelijke inkomensondersteuning.<br />
- Plannen nieuwe incassowet.<br />
3.1 Koopkrachtontwikkeling senioren<br />
Onlangs heeft het Centraal Planbureau de verwachte inflatie voor 2011 bijgesteld naar<br />
2,25%. Dit is 0,75% hoger dan vorig jaar september werd aangenomen. Dit beeld wordt<br />
bevestigd door het Centraal Bureau voor de Statistiek. In juni 2011 is de inflatie uitgekomen<br />
op 2,6%. Gevolg hiervan is dat de koopkrachtplaatjes verouderd zijn die vorig jaar september<br />
bij de Miljoenennota zijn gepresenteerd. Inmiddels moet de groep 65-plussers rekenen op<br />
een koopkrachtachteruitgang tussen de 1,0 en 1,5%.<br />
Naarmate het aanvullend pensioen een groter deel uitmaakt van het inkomen neemt het<br />
koopkrachtverlies van senioren toe tot wel 2,3%. Pensioenen <strong>worden</strong> immers in 2011 niet tot<br />
nauwelijks geïndexeerd. Het ligt niet voor de hand dat de overheid hier compenserende<br />
maatregelen neemt. Belangrijk is dat pensioenfondsen met nieuwe pensioencontracten beter<br />
in staat zijn hun indexatieambities waar te maken.<br />
ANBO, <strong>Brandbrief</strong> Ouderenbeleid, 6 september 2011, pagina 5
De stijging van de inflatie is voor een belangrijk deel toe te schrijven aan hogere benzine- en<br />
gasprijzen. Hierdoor staat de koopkracht van senioren, die gebruik maken van eigen vervoer,<br />
extra onder druk. Wat hierbij ook een rol speelt is dat de heffingen van lokale overheden in<br />
2011 naar verwachting met 2,8% zullen toenemen. Opvallende stijgingen zijn de onroerend<br />
zaakbelasting (3,4%), de rioolheffing (3,8%) en de waterschapsheffing (3,6%) en de<br />
watersysteemheffing (6,3%). ANBO vindt het onbegrijpelijk dat lokale overheden in 2011<br />
geen pas op de plaats maken met het verhogen van lokale heffingen.<br />
Als we de onderzoeksresultaten van het NIBUD aanpassen aan de hogere inflatie dan levert<br />
dit het volgende beeld op. Senioren met een klein aanvullend pensioen (tot €5.000) gaan er<br />
in 2011 1,0 tot 1,1% op achteruit. Eén van de oorzaken hiervan is dat de tegemoetkoming op<br />
de AOW met €14 wordt verlaagd. Wat ook meespeelt, is dat senioren met uitsluitend AOW te<br />
weinig belasting betalen om de heffingskortingen volledig te kunnen verzilveren. Om de<br />
koopkracht van senioren met de laagste inkomens te beschermen, dringt ANBO erop aan (a)<br />
de ouderenkorting te verhogen en (b) het verzilveringprobleem uit de wereld te helpen door<br />
een deel van de ouderenkorting om te zetten in een ouderentoeslag.<br />
3.2 Koopkrachtontwikkeling senioren met extra zorgvraag<br />
Het Nibud kijkt ook naar de koopkrachtontwikkeling van 65-plussers met een extra<br />
zorgvraag. Hier zien we een forse koopkrachtdaling bij alleenstaande 65-plussers met een<br />
aanvullend pensioen van €10.000. Bij deze groep senioren daalt de koopkracht met maar<br />
liefst 3,3%, terwijl voor eenzelfde 65-plusser zonder zorgkosten de koopkrachtdaling beperkt<br />
blijft tot 1,4%. De grootste koopkrachtdaling (-3,9%) vindt plaats bij alleenstaande 65plussers<br />
met een aanvullend pensioen van €15.000.<br />
ANBO vindt het onaanvaardbaar dat senioren die problemen hebben met hun gezondheid<br />
ook nog eens geconfronteerd <strong>worden</strong> met forse financiële tegenslagen.<br />
3.3 Verandering ingangsdatum AOW<br />
Minister Kamp wil de eerste AOW-uitkering pas laten ingaan op de datum dat iemand 65 jaar<br />
is. Nu gaat de eerste AOW in op de eerste dag van de maand waarin iemand 65 jaar wordt.<br />
Is iemand bijvoorbeeld op 25 april geboren, dan gaat de AOW nu nog in op 1 april. Volgens<br />
het nieuwe voorstel pas op 25 april. De nieuwe regeling die op 1 januari 2012 ingaat, levert<br />
een besparing op van € 60 miljoen.<br />
ANBO is niet te spreken over deze wetswijziging. Gemiddeld genomen zijn nieuwe AOW-ers<br />
een halve maand AOW kwijt.<br />
Verder is een besparing van € 60 miljoen euro in relatie tot de volledige kosten van de AOW<br />
eigenlijk te verwaarlozen, zeker als je in ogenschouw neemt dat allerlei administratieve<br />
systemen en procedures moeten <strong>worden</strong> aangepast.<br />
3.4 Samenwonen en de AOW<br />
ANBO is van mening dat de regels over het voeren van een gezamenlijke huishouding<br />
objectiever moeten zijn. Op dit moment is niet duidelijk wanneer je als ontvanger van een<br />
AOW-uitkering een gemeenschappelijke huishouding voert, wanneer je bijvoorbeeld een<br />
LAT-relatie hebt of geregeld bij een vriend/vriendin/buur/familielid verblijft. Een helder en<br />
eenduidig samenwoonbegrip komt de uitvoering van de AOW ten goede, zowel voor de<br />
belanghebbenden als voor de medewerkers van de SVB. De uitvoeringspraktijk heeft<br />
behoefte aan een eenduidig begrip.<br />
ANBO, <strong>Brandbrief</strong> Ouderenbeleid, 6 september 2011, pagina 6
ANBO is fel gekant tegen misbruik van gemeenschappelijke voorzieningen zoals de AOW.<br />
Mensen die uit oogpunt van geldelijk gewin een verkeerde voorstelling van zaken geven over<br />
hun samenwonen, moeten <strong>worden</strong> opgespoord en strafrechtelijk vervolgd. Maar regels om<br />
fraude en misbruik te kunnen aanpakken, mogen er niet toe leiden dat wettelijke bepalingen<br />
zodanig zijn ingericht dat mensen die geen kwade bedoelingen hebben in een situatie<br />
terecht kunnen komen, waarbij zij in de zin van de AOW –zonder dat zij dat zelf beseffen-<br />
samen blijken te wonen.<br />
ANBO stelt voor de samenwoonregels in de AOW op eenvoudige wijze te objectiveren.<br />
Uitgangspunt blijft dat het voeren van een gezamenlijke huishouding gelijkgesteld wordt met<br />
gehuwd zijn. Van een gezamenlijke huishouding kan alleen dan sprake zijn als twee of meer<br />
meerderjarige personen volgens de gegevens van de Gemeentelijke basisadministratie<br />
persoonsgegevens (GBA) op één adres staan ingeschreven. Huisbezoeken en controles van<br />
sociaal rechercheurs, die als zeer belastend <strong>worden</strong> ervaren, zijn dan in principe overbodig.<br />
ANBO is van mening dat huisbezoeken en controles alleen mogen plaatsvinden wanneer<br />
een ernstig vermoeden bestaat van misbruik. Het standpunt van de regering dat sociaal<br />
rechercheurs cliënten ook steekproefsgewijs mogen controleren wanneer er geen<br />
vermoeden van fraude bestaat, wijzen wij volstrekt af. Het is onrechtvaardig senioren<br />
volstrekt willekeurig te confronteren met de vernedering van een dergelijk huisbezoek. In dat<br />
is wat ons betreft sprake van een ernstige schending van de privacy en achten wij het middel<br />
erger dan de kwaal.<br />
Op dit moment krijgen 65-plussers die samenwonen elk een AOW van 50 procent van het<br />
minimumloon. Bij alleenstaanden ligt dit op 70 procent. Verder is het zo dat een<br />
alleenstaande ouder die met een kind samenwoont, voor de AOW niet als gehuwd wordt<br />
beschouwd. Het kabinet is voornemens hier verandering in te brengen. Ook hier vindt ANBO<br />
dat de minister de verkeerde weg bewandelt: een te verwaarlozen bezuiniging, terwijl in een<br />
aantal gevallen de ouder zal proberen zijn/haar recht op een hogere AOW te behouden door<br />
een einde te maken aan deze woonsituatie.<br />
3.5 Onvolledige AOW<br />
Mensen die een onvolledige AOW-opbouw hebben, komen in aanmerking voor aanvullende<br />
inkomensondersteuning als het totaal van hun inkomen onder de bijstandsnorm voor 65plussers<br />
komt. Met deze zogenaamde AIO mogen gepensioneerden momenteel 26 weken<br />
per jaar buiten Nederland verblijven. Het kabinet wil dit terugbrengen naar slechts 8 weken.<br />
Een onrechtvaardige maatregel, want mensen met AOW zonder aanvullende<br />
inkomensondersteuning mogen vrijwel onbeperkt buiten Nederland verblijven.<br />
Vanaf 1 juni 2011 is de AOW-tegemoetkoming vervangen door de MKOB (Mogelijkheid<br />
Koopkrachttegemoetkoming Oudere Belastingplichtigen). Daarmee heeft het kabinet de<br />
tegemoetkoming afgeschaft voor 65-plussers die een onvolledige AOW-opbouw hebben en<br />
in verband daarmee aanvullende inkomensondersteuning ontvangen.<br />
ANBO vindt deze maatregel onbegrijpelijk. Met dit voorstel geeft het kabinet een geheel<br />
nieuwe invulling aan het armoedebeleid in Nederland. Mensen die alleen van een AOWpensioen<br />
moeten rondkomen, hebben het al moeilijk genoeg. Denk daarbij bijvoorbeeld aan<br />
alleenstaande vrouwen die geen eigen pensioen hebben opgebouwd. Het kabinet laat<br />
mensen die een onvolledige AOW hebben met dit voorstel maar liefst 5% van hun inkomen<br />
inleveren. Onbegrijpelijk, omdat senioren met een volledig AOW-pensioen en een aanvullend<br />
pensioen de tegemoetkoming wel behouden. Ongelijke behandeling dus.<br />
Laatstgenoemde maatregel treft 38.000 huishoudens in Nederland en moet de komende drie<br />
jaren € 69 miljoen opleveren. Ter vergelijking: in 2010 kwamen bijna 2,9 miljoen mensen<br />
ANBO, <strong>Brandbrief</strong> Ouderenbeleid, 6 september 2011, pagina 7
voor een AOW-pensioen in aanmerking. Totale uitkeringskosten: € 28,6 miljard. De<br />
besparing is dan ook niet meer dan een druppel op een gloeiende plaat en alleen daarom al<br />
het heroverwegen waard.<br />
Voor alle duidelijkheid, het gaat hier om een zeer kwetsbare groep van voornamelijk oudere<br />
migranten die geen mogelijkheid hebben om het inkomen op een andere manier te<br />
verhogen. Juist deze mensen beschikken vrijwel niet over een aanvullend pensioen en<br />
<strong>worden</strong> bovendien getroffen door de plannen van het kabinet om de verblijfsduur buiten<br />
Nederland terug te brengen van 26 naar 8 weken. De introductie van de MKOB werkt door in<br />
verschillende andere regelingen, waar vooral de mensen in deze groep van afhankelijk zijn:<br />
toeslagen, bijzondere bijstand e.d. Kortom, de overheid zet met dit voornemen een deel van<br />
de senioren in Nederland zowel in financieel als in sociaal opzicht buitenspel.<br />
3.6 Partnertoeslag AOW<br />
AOW-gerechtigden met een partner jonger dan 65 jaar komen in aanmerking voor een<br />
partnertoeslag AOW. Deze toeslag wordt alleen uitgekeerd wanneer de partner geen eigen<br />
inkomen heeft uit arbeid, sociale uitkering of VUT en stopt zodra de partner op 65 jarige<br />
leeftijd een eigen AOW ontvangt.<br />
In 2015 vervalt de partnertoeslag AOW. Dit heeft alleen gevolgen voor diegenen die na 1<br />
januari 2015 geboren zijn. Het idee hierachter is dat de economische zelfstandigheid van<br />
mannen en vrouwen in 2015 zodanig is toegenomen dat de maatregel in feite overbodig is.<br />
Dat is een aanname. ANBO vindt dat het afschaffen van de partnertoeslag moet <strong>worden</strong><br />
uitgesteld wanneer dit niet zo blijkt te zijn.<br />
Per 1 augustus 2011 is de AOW-partnertoeslag met 10% verlaagd voor huishoudens met<br />
een gezamenlijk inkomen van minimaal € 30.000 bruto per jaar. ANBO heeft al eerder<br />
aangegeven het niet met dit kabinetsbesluit eens te zijn. De maatregel is in strijd met het feit<br />
dat de AOW een basis uitkering is, c.q. onafhankelijk is van de hoogte van het inkomen.<br />
3.7 Schuldhulpverlening en inkomensondersteuning<br />
Het kabinet heeft de grenzen van de categoriale bijzondere bijstand verlaagd naar 110% van<br />
het minimumloon. Dit heeft gevolgen voor senioren, chronisch zieken en gehandicapten die<br />
het vanwege hun leeftijd of gezondheid toch al niet makkelijk hebben. De kwijtschelding van<br />
lokale lasten valt overigens niet onder deze begrenzing. Hetzelfde geldt voor individuele<br />
bijzondere bijstand. ANBO vindt het onbegrijpelijk dat het kabinet de koopkracht aantast van<br />
groepen die weinig tot geen mogelijkheden hebben om zelf hun inkomen te verbeteren.<br />
Inkomensondersteuning op gemeentelijk niveau is het sluitstuk van landelijke<br />
inkomenspolitiek. Het is belangrijk dat gemeenten maatwerk kunnen bieden, waarmee<br />
specifieke groepen kunnen <strong>worden</strong> bereikt. Een groot deel van de verschillen tussen<br />
gemeenten is echter niet terug te voeren op maatwerk, maar op politieke keuzes van<br />
gemeenten. ANBO is van mening dat de inkomensondersteuning zo haar rol als “sluitstuk”<br />
verliest en pleit daarom voor meer centrale aansturing.<br />
Het kabinet heeft besloten de inkomensgrens voor gezinsbijstand aan te scherpen. In de<br />
toekomst wordt niet alleen gekeken naar de inkomsten van de ouders, maar ook naar die<br />
van de kinderen. ANBO vindt dit onbegrijpelijk. Voor een deel gaat het hier om kinderen die<br />
voor hun ouders zorgen en in plaats van hen daarvoor te belonen <strong>worden</strong> zij ertoe aangezet<br />
zich minder behulpzaam op te stellen. Ook hier constateren we dat het kabinetsbeleid niet<br />
gericht is op zo lang mogelijk zelfstandig wonen.<br />
ANBO, <strong>Brandbrief</strong> Ouderenbeleid, 6 september 2011, pagina 8
De Tweede Kamer heeft onlangs een wetsvoorstel gemeentelijke schuldhulpverlening<br />
aangenomen. Gemeenten moeten een beleidsplan schrijven, waarin onder meer wordt<br />
ingegaan op de beoogde resultaten en kwaliteitsborging van de schuldhulp. ANBO betreurt<br />
het dat de kwaliteit van de schuldhulpverlening niet landelijk wordt vastgesteld. Verder is het<br />
onbegrijpelijk dat het kabinet op de schuldhulpverlening bezuinigt, terwijl er steeds meer<br />
mensen, ook senioren, in financiële problemen komen. ANBO pleit voor meer faciliteren op<br />
advies en preventieve ondersteuning zoals thuisadministratie, budgetbegeleiding en<br />
belastinginvullers. Burgers actief (laten) wijzen op de diverse mogelijkheden van<br />
inkomensondersteuning en voorlichting over (financiële) rechten en plichten zou door de<br />
overheid moeten <strong>worden</strong> gestimuleerd.<br />
Als de kabinetsplannen doorgaan, mogen bedrijven al na een betalingsachterstand van twee<br />
weken en een sommatie de volledige incassokosten in rekening brengen. Dit kan behoorlijk<br />
oplopen. Bij een onbetaalde factuur van 120 euro gaat het om 40 euro. Bij een nota van 900<br />
euro is dat maar liefst 135 euro. Nu <strong>worden</strong> in eerste instantie enkel herinnerings- of<br />
administratiekosten in rekening gebracht, die beduidend lager zijn.<br />
ANBO vindt – en staat daarin niet alleen - dat er pas incassokosten in rekening mogen<br />
<strong>worden</strong> gebracht op het moment dat de vordering ter incasso in handen is gegeven van<br />
bijvoorbeeld een incassobureau. Als de trend zich voortzet dat organisaties/ bedrijven zelf<br />
incassoafdelingen opzetten, die vervolgens de maximale incassokosten snel in rekening<br />
brengen, zal dit zeker ten koste gaan van de consument. Consumenten die incidenteel een<br />
vordering te laat betalen <strong>worden</strong> onevenredig hard getroffen.<br />
ANBO, <strong>Brandbrief</strong> Ouderenbeleid, 6 september 2011, pagina 9
4. Gezondheid en Zorg<br />
Een van de gevolgen van de vergrijzing van de bevolking is dat de vraag naar<br />
zorgvoorzieningen stijgt. Hetzelfde geldt voor de personeelsbehoefte in de zorg. Daarbij gaat<br />
het enerzijds om intensieve zorg, waaronder de zorg aan dementerenden en ouderen met<br />
verschillende en complexe problemen. Anderzijds gaat het om een toename van de vraag<br />
naar thuiszorg. De gezondheid van senioren zal door betere behandelingsmethoden en<br />
preventie verbeteren. Zo kan de vraag naar duurdere zorgvormen <strong>worden</strong> afgeremd. Ook<br />
welzijn heeft een gunstige invloed.<br />
Goede en toegankelijke gezondheidszorg is een voorwaarde om ons goed voor te bereiden<br />
op de gevolgen van de vergrijzing. Bij de verdere politieke besluitvorming is het belangrijk<br />
dat het geld terecht komt bij mensen die het nodig hebben. Is dit niet het geval dan erodeert<br />
het maatschappelijk draagvlak c.q. komt de solidariteit tussen generaties onder druk te<br />
staan. Daarom dient het kabinet de topbeloningen in de zorg aan banden te leggen en een<br />
einde te maken aan overbodige bureaucratie en regelgeving. Het is belangrijk de zorg terug<br />
te geven aan de professionals die het werk doen.<br />
Op dit moment zet ANBO grote vraagtekens bij de kwaliteit van AWBZ-zorg en bij het niveau<br />
en de toegankelijkheid van Wmo-voorzieningen.<br />
gewraakte en/of ontbrekende kabinetsmaatregelen:<br />
- Zorgen over voortgang 12.000 extra handen aan het bed.<br />
- Verhoging eigen risico Zorgverzekeringswet.<br />
- 1 miljard bezuiniging op Zorgverzekeringswet.<br />
- Kwaliteit en staat ouderenzorg nog steeds onder de maat.<br />
- Ernstig risico op ondervoeding.<br />
- Veel verpleegtehuizen niet brandveilig.<br />
- Te weinig inspanning om de woonfunctie van verzorgingstehuizen te verbeteren.<br />
- Toepassing ICT in de zorg onvoldoende gestimuleerd.<br />
- Bevorderen van gezonde leefstijl heeft niet voldoende prioriteit.<br />
- Preventieve ouderengezondheidszorg op gemeentelijk niveau niet gefaciliteerd.<br />
- Onduidelijkheid over aanbesteding thuiszorg.<br />
- Overheveling dagbesteding en begeleiding naar Wmo, waardoor rechten vervallen.<br />
- Bezuinigingen op het Wmo-budget: minder ondersteuning voor kwetsbare senioren.<br />
- Bezuinigingen op het PGB: verdwijnen van eigen regie van de cliënt.<br />
- Te weinig aandacht voor klimaatbeheersing zorginstellingen.<br />
- Geen beleid om het gebruik van de zorgtoeslag te bevorderen.<br />
4.1 Bezuinigingen op de zorg.<br />
ANBO maakt zich grote zorgen over de bezuinigingen op de zorg. Deze gaan heel ver en<br />
raken alle terreinen: basiszorg, langdurige zorg, eerstelijnszorg en specialistische zorg. De<br />
kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid staan onder druk.<br />
Wij vinden dat de uitgaven voor zorg efficiënt en doelmatig moeten zijn. Maar in een<br />
samenleving waarin een groot deel van de bevolking een chronische aandoening heeft en<br />
ook ouder wordt, is het een illusie te denken dat zorgkosten kunnen afnemen. Volgens<br />
berekeningen van het CPB stijgt het aandeel van de collectieve zorguitgaven van 6,3% in<br />
2000 naar 10,2% in 2012. Telkens blijken de uitgaven aan ziekenhuiszorg en ouderenzorg<br />
hoger uit te vallen dan geraamd.<br />
ANBO, <strong>Brandbrief</strong> Ouderenbeleid, 6 september 2011, pagina 10
Een van de gevolgen van de toename van de collectieve zorgkosten is dat de zorgpremie<br />
snel stijgt. Alleen dit jaar al met zo‟n 100 euro. Om de kosten verder te beheersen voert het<br />
kabinet bezuinigingen door die op termijn naar verwachting aanzienlijke kostenstijgingen met<br />
zich mee brengen. Bijvoorbeeld doordat mantelzorgers door het wegvallen van de<br />
begeleiding en de dagbesteding overbelast raken en daardoor vaker uitvallen. Indicaties<br />
gaan omhoog waarna de benodigde (duurdere) zorg vergoed wordt omdat enkel de<br />
zwaardere ziektelasten deel uitmaken van het basispakket. Het uitkleden van het<br />
basispakket dwingt mensen een aanvullende verzekering te nemen. Mensen die dit niet<br />
kunnen betalen, stellen hun zorgvraag uit en trekken pas later aan de bel. Dit verhoogt<br />
doorgaans de kosten. Bovendien is zorg in natura, die velen nu moeten gaan afnemen,<br />
veelal duurder dan de zorg die zij nu met hun PGB inkopen.<br />
Naar verwachting zullen de eigen bijdragen voor zorg de komende jaren enorm stijgen. De<br />
zorgverzekering wordt duurder voor iedereen. Mensen die zorg nodig hebben zullen steeds<br />
uitgebreidere aanvullende pakketten moeten afnemen. De eigen bijdragen voor zorg in<br />
instellingen gaan omhoog. Hetzelfde geldt voor het verplicht eigen risico. En dat allemaal<br />
terwijl de kwaliteit van zorg nog veel te wensen over laat. Ook is de organisatie van zorg heel<br />
ingewikkeld en vaak omslachtig.. Mensen betalen steeds meer voor minder. Dit ondermijnt<br />
de solidariteit in ons zorgstelsel en ANBO vindt dat het kabinet zich meer moet inspannen<br />
om dit proces tegen te gaan.<br />
Het kabinet is aan de slag gegaan met positieve zaken uit het regeerakkoord, zoals de<br />
bestrijding van ouderenmishandeling, betere en toegankelijke zorg dichtbij de cliënt in de<br />
buurt en in de wijk, preventie en zelfmanagement. Ook is het goed dat er sancties <strong>worden</strong><br />
geheven als zorginstellingen cliënten onterecht laten bijbetalen voor zaken die gewoon bij de<br />
geleverde zorg horen, zoals schoonmaken en toiletpapier. Maatregelen als bijvoorbeeld<br />
dieetadvies uit het basispakket vindt ANBO echter onbegrijpelijk.<br />
4.2 Kwaliteit van de AWBZ-zorg<br />
De kwaliteit van de zorg is nauw verbonden met de persoon die de zorg levert.<br />
Personeelstekorten hebben tot gevolg dat zorgmedewerkers hun werk in een zeer hoog<br />
tempo moeten verrichten, waardoor zij te weinig aandacht kunnen geven aan de bewoners.<br />
Er is sprake van verschraling van de zorg. Het ziekteverzuim in de zorg is hoog, mede omdat<br />
zorgmedewerkers door zware en snel wisselende roosters geen normaal privéleven kunnen<br />
leiden. Hierdoor verergeren de personeelsproblemen in de zorg.<br />
Het zogenaamde zorgzwaartepakket beschrijft welke ondersteuning een cliënt nodig heeft,<br />
c.q. op hoeveel uren zorg deze bewoner recht heeft. Op basis hiervan wordt vastgesteld<br />
hoeveel geld een instelling krijgt (zorgzwaartebekostiging). Wanneer de gezondheidssituatie<br />
van de bewoner verslechtert, krijgt hij of zij een zwaarder pakket en de instelling extra geld.<br />
In de praktijk is dat meestal niet voldoende om extra personeel aan te trekken, met als<br />
gevolg dat medewerkers meer zorg moeten bieden, waardoor de werkdruk verder toeneemt.<br />
Veel zorgmedewerkers voelen zich bovendien ingeklemd tussen protocollen en<br />
productiecijfers. Hiermee komt hun professionele autonomie onder druk te staan hetgeen<br />
niet ten goede komt aan de arbeidstevredenheid. Ook daardoor neemt de kans op<br />
chronische overbelasting en ziekteverzuim verder toe. ANBO is enthousiast over het<br />
experiment regelarme instellingen van de staatssecretaris en kijkt uit naar de resultaten<br />
hiervan. Een andere oorzaak van de oplopende werkdruk is dat instellingen bezuinigen op<br />
ondersteunende diensten.<br />
In de praktijk bezuinigen veel zorginstellingen op de kosten van het personeel. Lager<br />
opgeleid personeel is een stuk goedkoper, maar is niet opgeleid voor alle vormen van zorg<br />
zoals het verstrekken van medicijnen en de verzorging van wonden. In extreme gevallen<br />
ANBO, <strong>Brandbrief</strong> Ouderenbeleid, 6 september 2011, pagina 11
<strong>worden</strong> deze handelingen overgelaten aan leerlingen, waardoor cliënten extra risico lopen.<br />
Veel zorgmedewerkers vinden dat het gebrek aan goed opgeleide collega‟s leidt tot<br />
onverantwoorde zorg.<br />
Wanneer zij echter misstanden aan de orde willen stellen, krijgen zij in een aantal gevallen te<br />
maken met intimiderend gedrag van de werkgever, die dergelijke informatie geheim wil<br />
houden. Dit is onaanvaardbaar. ANBO ondersteunt daarom het voorstel van AbvaKabo FNV<br />
om een onafhankelijk meldpunt in te stellen bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg.<br />
ANBO staat achter het plan dat cliënten een wettelijk recht krijgen op goede zorg. Daarin is<br />
onder meer opgenomen dat bewoners van zorginstellingen recht hebben op een dagelijkse<br />
douche en een wandeling buiten de instelling. Het is echter de vraag of het recht op goede<br />
zorg met het huidige personeelsbestand uitvoerbaar is. De praktijk laat namelijk zien dat als<br />
bewoners van verpleeghuizen niet gewassen en gekleed <strong>worden</strong>, dit niet komt door slecht<br />
functionerend personeel, maar omdat de medewerkers te weinig tijd hebben<br />
Uit onderzoek blijkt dat 25% van de ouderen in verpleegtehuizen ondervoed is en dat<br />
ongeveer de helft in dit opzicht ernstig risico loopt. Op dit moment lopen een aantal projecten<br />
om hier verbetering in te brengen. Zo is het kabinet van plan de best practices te gebruiken<br />
als aanbevelingen voor de instellingen. ANBO is van mening dat ervaringen met de<br />
bestrijding van ondervoeding goed geëvalueerd moeten <strong>worden</strong>. En dat op basis daarvan<br />
het kabinet richtlijnen moet ontwikkelen waaraan instellingen zich moeten houden. Punt van<br />
aandacht hierbij is ook dat de brandveiligheid van veel verpleeghuizen te wensen overlaat.<br />
Er dienen voldoende financiële middelen te <strong>worden</strong> vrijgemaakt om de naleving van deze<br />
richtlijnen veilig te stellen.<br />
Ook daarom is het belangrijk dat het kabinet 860 miljoen euro extra uittrekt voor de zorg en<br />
dat er 12.000 extra mensen gaan werken in de zorg. Ook goede opleidingen zijn van belang.<br />
Na het zomerreces zal staatssecretaris Veldhuijzen van Zanten met een plan van aanpak<br />
komen. Centraal hierbij staan opleidingen, regionale aspecten, inzetbaarheid en meer ruimte<br />
voor professionals. Mits goed vormgegeven verwacht de staatssecretaris geen problemen bij<br />
het werven van het extra personeel.<br />
4.3 ICT in de zorg<br />
Voor een deel kunnen de stijgende kosten en het personeelsgebrek in de zorg <strong>worden</strong><br />
opgevangen door het toepassen van ICT. Hierbij gaat het niet uitsluitend om<br />
woonhuisautomatisering, maar ook om de integratie van technologie en zorgverlening. Ook<br />
binnen zorginstellingen kan ICT medewerkers direct in hun werk ondersteunen, zodat zij met<br />
minder tijd toch de noodzakelijke kwaliteit kunnen bieden.<br />
Er is veel mogelijk. Er bestaan inmiddels systemen die het welzijn van de cliënt in de gaten<br />
houden, die vaststellen wanneer een cliënt uit bed valt of wanneer dementerende cliënten<br />
verdwalen. Een ander voorbeeld is een touchscreen, waarop altijd de meest actuele<br />
informatie is op te roepen. Alarmerings- en informatiesystemen dienen de privacy van<br />
cliënten te borgen. Het is belangrijk dat de toepassing van ICT goed aansluit, niet alleen bij<br />
het zorgproces, maar ook bij de wensen van de cliënten/ gebruikers. Met behulp van<br />
projecten rond ICT en zorg kan ANBO een bijdrage leveren aan een succesvolle toepassing<br />
van domotica binnen zorginstellingen.<br />
4.4 Scheiden wonen en zorg<br />
De kwaliteit van het verzorgingstehuis als woonomgeving laat te wensen over. Het risico is<br />
aanwezig dat het verzorgingstehuis zich op termijn ontwikkelt tot een armenhuis, waar<br />
uitsluitend mensen wonen die een duurdere wijze voor wonen niet kunnen betalen. Om dit<br />
ANBO, <strong>Brandbrief</strong> Ouderenbeleid, 6 september 2011, pagina 12
tegen te gaan dient helder te zijn aan welke criteria een verzorgingstehuis minstens moet<br />
voldoen. De kwaliteit van de zorg valt of staat met het recht op privacy en dus op<br />
zelfstandige woonruimte. Hiervoor is de overheid verantwoordelijk.<br />
Het kan niet zo zijn dat de geleverde zorg afhankelijk is van de inkomenssituatie van iemand.<br />
ANBO vindt dat elke burger recht heeft op kwalitatief goede en toegankelijke zorg. Voor wat<br />
betreft de woonfunctie van verzorgingscentra ligt dit anders. Hier zijn verschillen wel te<br />
rechtvaardigen. ANBO is voorstander van het scheiden van wonen en zorg, omdat daarmee<br />
beter kan <strong>worden</strong> tegemoetgekomen aan de woonbehoeften van verschillende groepen<br />
senioren.<br />
4.5 Verkeerd medicijngebruik<br />
Het aantal senioren dat vanwege verkeerd medicijngebruik in het ziekenhuis terechtkomt, is<br />
nog steeds schrikbarend hoog. Ondersteuning bij en monitoring van medicijngebruik moeten<br />
meer aandacht krijgen dan momenteel het geval is en moeten vooral beter geregeld <strong>worden</strong>.<br />
ANBO is voorstander van een jaarlijkse medicatiecheck in het basispakket van de<br />
zorgverzekering. Ook dringt ANBO aan op betere informatie voor de cliënt over het<br />
preferentiebeleid met betrekking tot medicijnen.<br />
4.6 Leefstijl van senioren<br />
Regelmatig ontstaat discussie over de vraag of mensen zelf financieel verantwoordelijk<br />
kunnen <strong>worden</strong> gesteld voor de gevolgen van een ongezonde leefstijl. De leefstijl van<br />
mensen is echter niet enkel het gevolg van individuele keuzes maar wordt voor een groot<br />
deel door inkomen en sociale factoren bepaald.<br />
Steeds meer mensen leven langer maar wel met een aandoening waarvoor medische<br />
behandeling noodzakelijk is, zoals diabetes type 2, COPD en hart- en vaatziekten. Deze<br />
aandoeningen zijn in een aantal gevallen te voorkomen wanneer mensen tijdig hun leefstijl<br />
aanpassen. Mensen hebben baat bij ondersteuning en voorlichting over een gezonde<br />
leefstijl. Het kabinet laat preventie nu over aan de individuele burger maar zou volgens<br />
ANBO actief moeten faciliteren en stimuleren opdat Nederlanders gezonder gaan leven.<br />
ANBO is van mening dat consultatiebureaus voor ouderen een belangrijke rol kunnen spelen<br />
bij het bevorderen van een gezonde leefstijl. Van belang daarbij is dat de advisering<br />
laagdrempelig en op maat plaatsvindt. Om gezondheidswinst te kunnen boeken is een<br />
goede samenwerking vereist met huisartsen, zorg- en welzijnsinstellingen op lokaal niveau.<br />
Bevorderen van een gezonde leefstijl is noodzakelijk en het is onbegrijpelijk dat dit van<br />
overheidswege zo weinig wordt gefaciliteerd. Preventie van chronische aandoeningen krijgt<br />
bij het huidige kabinet niet de aandacht die het verdient.<br />
Ingevolge de Wet publieke gezondheid heeft elke gemeente een taak op het gebied van de<br />
preventieve gezondheidszorg voor ouderen. De minister vindt dat de bestaande middelen<br />
creatiever moeten <strong>worden</strong> ingezet en dat er prioriteiten moeten <strong>worden</strong> gesteld. ANBO vindt<br />
het onbegrijpelijk dat de overheid voor deze extra taak geen extra financiële middelen<br />
beschikbaar stelt.<br />
Bijzonder aandachtspunt hierbij is dat huisartsen goed zijn opgeleid om geriatrische<br />
problemen in een vroegtijdig stadium te signaleren. De huisarts is namelijk in veel gevallen<br />
de eerste met wie contact wordt opgenomen als zich problemen lijken voor te doen. Voor<br />
een deel is dit op te vangen met nascholing van huisartsen. Voor een ander deel gaat het om<br />
prioritering in de huisartsenopleiding zelf. ANBO dringt er bij de minister van VWS op aan<br />
voor wat betreft dit laatste meer sturend op te treden.<br />
ANBO, <strong>Brandbrief</strong> Ouderenbeleid, 6 september 2011, pagina 13
4.7 Ontwikkeling Wmo voorzieningen<br />
ANBO maakt zich dan ook zorgen of cliënten met beperkingen in de toekomst voldoende<br />
gecompenseerd zullen <strong>worden</strong> met individuele voorzieningen. Ook vreest ANBO dat<br />
verschillen tussen voorzieningen groter zullen <strong>worden</strong>. Gemeenten hebben immers een<br />
grote beleidsvrijheid in de uitvoering van de Wmo.<br />
Vanaf 2013 gaan de functies dagbesteding en begeleiding van de AWBZ over naar de Wmo.<br />
Ervaringen met de overheveling naar de Wmo van huishoudelijke hulp in 2007 en<br />
ondersteunende begeleiding in 2009 geven ANBO geen vertrouwen in de uitwerking van<br />
deze kabinetsmaatregel. Onze ongerustheid neemt toe vanwege de bezuinigingen op het<br />
gemeentelijk budget en de diverse extra taken (preventie, jeugdzorg) die de gemeenten<br />
krijgen toebedeeld. ANBO vindt dat de landelijke overheid de overheveling van onderdelen<br />
van de AWBZ naar de Wmo niet alleen goed moet voorbereiden, maar ook intensief moet<br />
monitoren en zonodig aanvullende maatregelen moet nemen om negatieve effecten voor de<br />
betrokkenen te voorkomen. Als de dagbesteding en de begeleiding in de praktijk grotendeels<br />
wegvallen, dan zal naar verwachting op termijn de vraag naar duurdere zorg toenemen.<br />
Een tweede punt van aandacht betreft de gemeentelijke aanbesteding van huishoudelijke<br />
zorg. Op dit moment bestaat veel juridische onduidelijkheid. Enerzijds wil een meerderheid<br />
van het Nederlandse parlement vanwege misstanden dat gemeenten niet langer verplicht<br />
zijn huishoudelijke zorg aan te besteden. Anderzijds zou huishoudelijke verzorging op basis<br />
van Europese regelgeving hetzelfde zijn als schoonmaakwerk en op grond hiervan verplicht<br />
moeten <strong>worden</strong> uitbesteed. Gevolg hiervan is dat gemeenten verschillende trajecten<br />
bewandelen. ANBO acht het van groot belang dat er snel duidelijkheid komt. Verder zijn wij<br />
van mening dat er bij een aanbestedingsprocedure gegarandeerd moet zijn dat niet enkel op<br />
prijs wordt geconcurreerd. Via landelijke wetgeving dienen kwaliteitscriteria te <strong>worden</strong><br />
vastgesteld.<br />
4.8 Persoonsgebonden budget<br />
Als gevolg van bezuinigingen staat de keuzevrijheid tussen een persoonsgebonden budget<br />
en zorg in natura onder druk. ANBO vindt dat een ongewenste ontwikkeling.<br />
Uit onderzoek van het Nationaal Mantelzorgpanel blijkt dat bijna de helft van de<br />
mantelzorgers denkt hun werk niet te kunnen volhouden als de bezuinigingen op het<br />
persoonsgebonden budget doorgaan. Maar liefst 80% van de mantelzorgers verwacht dat er<br />
zonder PGB geen goede zorg kan <strong>worden</strong> geleverd. Bovendien verwachten veel<br />
mantelzorgers dat een groot aantal senioren vanwege een opeenstapeling aan problemen<br />
versneld zullen verhuizen naar zorginstellingen. ANBO is van mening dat deze<br />
kabinetsmaatregel in strijd is met het streven om senioren zo lang mogelijk zelfstandig te<br />
laten functioneren.<br />
De bezuiniging op het persoonsgebonden budget is een zeer vreemde beslissing omdat<br />
aangetoond is dat budgethouders voordelig en minder zorg inkopen. ANBO pleit voor een<br />
brede PGB regeling waarbij de controle achteraf bepalend is voor behoud van het budget:<br />
fraude moet uiteraard tegengegaan <strong>worden</strong>.<br />
Onder bepaalde voorwaarden ondersteunt ANBO de mogelijke inzet van kleine<br />
zorgondernemers en zzp‟ers in de zorg. Maatwerk blijft mogelijk als ook kleine ondernemers<br />
en zzp‟ers in de toekomst AWBZ-zorg kunnen verstrekken, omdat de cliënt daarmee de<br />
regie in handen kan houden. Het kan echter niet de bedoeling zijn er qua<br />
arbeidsvoorwaarden, sociale zekerheid en pensioenen geconcurreerd gaat <strong>worden</strong> met<br />
instellingen die zorg in natura leveren.<br />
ANBO, <strong>Brandbrief</strong> Ouderenbeleid, 6 september 2011, pagina 14
4.9 Klimaatbeheersing in zorginstellingen<br />
Het in 2007 gepresenteerde Nationaal Hitteplan is een stap vooruit, maar voorziet niet in de<br />
verplichting en facilitering van klimaatbeheersing in verouderde verzorgings- en<br />
verpleeghuizen. Bij nieuwbouw is goede klimaatbeheersing wel verplicht. Uit onderzoek blijkt<br />
dat 50% van de zorginstellingen geen hittebeleid heeft ontwikkeld, terwijl 40% een<br />
aangepast beleid heeft wanneer de temperatuur stijgt.<br />
In 2010 zijn als gevolg van een hitteperiode tussen 23 juni en 21 juli circa 500 personen<br />
meer overleden dan normaal. Vooral kwetsbare ouderen en mensen in verpleeg- en<br />
verzorgingshuizen hebben last van de hitte. In 2003 stierven 3.000 Nederlanders als gevolg<br />
van een lange hitteperiode en in 2008 1000 personen extra.<br />
ANBO wil dat het kabinet goede klimaatbeheersing ook in bestaande verzorging- en<br />
verpleeghuizen verplicht stelt. Vooruitlopend daarop heeft ANBO de minister van<br />
Volksgezondheid in de zomer van 2010 al gevraagd, onderzoek te doen naar het verband<br />
tussen het ontbreken van klimaatbeheersing in verpleeg- en verzorgingshuizen en de hogere<br />
sterftecijfers door de hitte. De minister zegde toe daar “serieus naar te kijken”.<br />
4.10 Zorgtoeslag<br />
Het kabinet zet de bezuinigingen op zorgtoeslag verder door. Al eerder is opgemerkt dat<br />
toeslagen zijn bedoeld als compensatie voor kosten die mensen met een laag inkomen niet<br />
(goed) kunnen dragen. En dat alleen al vanuit die gedachte bezuinigingen op dat vlak<br />
eigenlijk niet aan de orde behoren te zijn.<br />
Een kwalitatieve hervorming van het toeslagenstelsel zou veel meer geld voor de overheid<br />
kunnen opleveren. ANBO is voorstander van een andersoortige heffing van premie voor de<br />
Zorgverzekeringswet. Bijvoorbeeld door de nominale premie Zvw zodanig te verlagen dat de<br />
zorgtoeslag niet meer nodig is. Daarbij kan de inkomensafhankelijke Zvw zodanig <strong>worden</strong><br />
hervormd dat een evenwichtig koopkrachtbeeld ontstaat.<br />
Anderzijds moet het kabinet streven om het gepast gebruik van toeslagen te bevorderen.<br />
Ook hier zou de dienst Toeslagen op basis van de bij de Belastingdienst bekende gegevens<br />
een toeslag ambtshalve kunnen verlenen.<br />
ANBO, <strong>Brandbrief</strong> Ouderenbeleid, 6 september 2011, pagina 15
5. Wonen en mobiliteit<br />
Senioren willen zo lang mogelijk zelfstandig blijven wonen. ANBO vindt dat het<br />
overheidsbeleid erop gericht moet zijn dit mogelijk te maken. Er dienen voldoende geschikte,<br />
kwalitatief hoogwaardige en betaalbare woningen aanwezig te zijn. Hierbij moet goed<br />
rekening <strong>worden</strong> gehouden met de woonwensen van senioren, met respect voor de leefwijze<br />
van iedereen. De beschikbaarheid van goede voorzieningen en onderlinge contacten is van<br />
groot belang voor de leefbaarheid van wijken.<br />
Alhoewel de woonwensen onder senioren uiteenlopen, hechten zij in veel gevallen grote<br />
waarde aan kleinschaligheid. Hiermee rekening houden is niet alleen in het belang van<br />
senioren. Als woningen onvoldoende <strong>worden</strong> aangepast, lopen senioren meer risico,<br />
waardoor de druk toeneemt om naar zorginstellingen te verhuizen hetgeen tot<br />
kostenstijgingenkan leiden.<br />
Om zelfstandig deel te kunnen nemen aan het maatschappelijk verkeer is niet alleen een<br />
geschikte woning, maar ook mobiliteit een randvoorwaarde. Het openbaar vervoer en het<br />
contractvervoer dienen niet alleen van goede kwaliteit maar ook toegankelijk en betaalbaar<br />
te zijn.<br />
gewraakte en/of ontbrekende kabinetsmaatregelen:<br />
- Tekort aan geschikte, toegankelijke en betaalbare seniorenwoningen.<br />
- Zorg over veiligheid; waaronder toename woningovervallen op senioren<br />
- Extra huurverhogingen van 120 euro in bepaalde regio’s (nieuwe gevallen)<br />
- Geen inzet om het gepast gebruik van de huurtoeslag te verhogen.<br />
- Tegengaan van scheefwonen: 5% extra huur bij inkomen hoger dan 43.000 euro<br />
- Geen beleid om de doorstroming op de woningmarkt te bevorderen.<br />
- Beperking sociale huurwoningen voor ouderen met inkomen hoger dan 33.600 euro<br />
- Bezuinigen op het openbaar vervoer.<br />
- Budgetten van het contractvervoer verder onder druk door het schrappen van bijzondere<br />
regelingen in de autobelastingen.<br />
- Geen maatregelen om leeftijdsdiscriminatie te verminderen.<br />
5.1 Woningaanpassing en seniorenwoningen.<br />
Door het tekort aan goede en (ook financieel) toegankelijke seniorenwoningen is er weinig<br />
keuze en verhuizen senioren nauwelijks. De keuze valt al snel op aanpassing om een<br />
geschikte woning en woonomgeving te realiseren. Indien de overheid het aanpassen van<br />
bestaande bouw en het gebruiken van domotica (ook financieel) stimuleert, zal dit het tekort<br />
aan goede en betaalbare seniorenwoningen aanzienlijk terugdringen. Dit geldt zowel voor<br />
huur- als koopwoningen.<br />
Samenwerking tussen overheid (landelijk, regionaal, lokaal), verhuurders/wooncorporaties<br />
en eigenaars/huurders is nodig, zowel voor wat betreft de aanpassing aan de woning zelf als<br />
een eventueel eigen bijdrage. ANBO is van mening dat elke senior zelf moet kunnen<br />
uitmaken hoe hij of zij wil wonen.<br />
Een van de vragen hierbij is waar de overheid aan zet is en waar de eigen<br />
verantwoordelijkheid van de individuele burger begint. Wat mag je als overheid van een<br />
burger (ook financieel) aan inspanning vragen en vice versa. Duidelijk is dat het achterwege<br />
blijven van overheidsvoorzieningen financieel voordeel voor de overheid oplevert. Anderzijds<br />
leiden slechte woonvoorzieningen voor senioren tot bijvoorbeeld meer valpartijen,<br />
ANBO, <strong>Brandbrief</strong> Ouderenbeleid, 6 september 2011, pagina 16
ehandeling in ziekenhuis of blijvend letsel. Dit is niet alleen vervelend voor de persoon zelf,<br />
maar kost ook veel.<br />
Overvallen en inbraken hebben grote emotionele impact op de burger. Maar er zijn ook hoge<br />
(overheids)kosten mee gemoeid. Veel leed en kosten kunnen <strong>worden</strong> voorkomen door het<br />
juiste evenwicht te bepalen tussen bewustwording van de gevaren enerzijds en<br />
woningaanpassingen anderzijds.<br />
Op dit moment is het overgrote deel van de woningen, waaronder die van chronisch zieken<br />
en ouderen, niet of onvoldoende aangepast. Zowel woningcorporaties als zorgorganisaties<br />
verwachten problemen bij de huisvesting van senioren. ANBO is verbaasd over de stelling<br />
van minister Donner dat ouderenhuisvesting niet duurder is dan een reguliere huurwoning<br />
omdat het huis voor ouderen over het algemeen kleiner zou zijn dan dat van jongeren. Op<br />
grond hiervan is de minister van mening dat het niet nodig is particuliere investeerders in<br />
financieel opzicht te stimuleren zich meer op ouderenhuisvesting te richten. ANBO is van<br />
mening dat hier een verkeerd signaal wordt afgegeven. De toenemende vergrijzing van onze<br />
bevolking vraagt om vergaande aanpassingen van ons woningbestand. Als op dit<br />
beleidsterrein onvoldoende inspanning wordt geleverd, zullen de gevolgen op termijn<br />
zichtbaar <strong>worden</strong>. Senioren zullen minder lang in hun eigen woning kunnen blijven wonen en<br />
sneller een beroep moeten doen op zorgvoorzieningen, dan nu het geval is. Dit staat haaks<br />
op het kabinetsvoornemen de zelfstandigheid van senioren te bevorderen.<br />
5.2 Huurwoningen.<br />
ANBO is voorstander van een integraal woonbeleid om een einde te maken aan de stagnatie<br />
en de schreefgroei op de woningmarkt. Waar het dit kabinet aan ontbreekt is een<br />
samenhangende visie, waarbij rekening wordt gehouden met de belangen van diverse<br />
groepen bewoners. Op zich zelfstaande en ad-hoc maatregelen roepen veel weerstand op<br />
en zijn bovendien weinig effectief.<br />
ANBO heeft afwijzend gereageerd op het plan van het kabinet een extra huurverhoging van<br />
123 euro voor nieuwe huurders in zogenaamde schaarstegebieden mogelijk te maken. Het<br />
besluit is niet ingegeven door een hogere kwaliteit van de woning. In bepaalde regio‟s<br />
<strong>worden</strong> afhankelijk van de WOZ-waarde simpelweg 15 tot 25 extra<br />
woningwaarderingspunten toegekend. De kabinetsmaatregel leidt tot onacceptabel hoge<br />
huren en blokkeert de doorstroming op de woningmarkt. Inmiddels zijn in de Tweede Kamer<br />
vragen gesteld, waaruit blijkt dat er waarschijnlijk geen meerderheid te vinden is voor deze<br />
kabinetsmaatregel. Minister Donner heeft daarom besloten zijn voorstel te wijzigen.<br />
Een andere maatregel is de huren van mensen met een inkomen hoger dan 43.000 euro per<br />
jaar met ingang van 2012 met 5% extra te verhogen. Ook op dit voorstel bestaat veel kritiek.<br />
Er zal een inkomenstoets voor 2,4 miljoen huishoudens moeten <strong>worden</strong> ontwikkeld, hetgeen<br />
een enorme opgave is, mede gezien de controlemogelijkheden en privacy-aspecten.<br />
Duidelijk is dat eigenlijk alleen de belastingdienst deze toets kan uitvoeren. Daarom is het<br />
opvallend dat de extra kosten voor de Belastingdienst nergens zijn begroot. Tot slot kan<br />
<strong>worden</strong> gewezen op het gevaar dat mensen doelbewust hun inkomen gaan verlagen, door<br />
bijvoorbeeld minder te gaan werken. ANBO vindt een inkomenstoets bij het vaststellen van<br />
de huur een onbegaanbare weg.<br />
Het kabinet zet de bezuinigingen op de huurtoeslag verder door. De toeslag bedraagt 18<br />
euro minder nu, en bedraagt 33 euro minder per maand in 2015. Voor senioren met<br />
uitsluitend een AOW-inkomen dreigt als gevolg hiervan een extra koopkrachtverlies van 1 tot<br />
1,5 procent. Toeslagen zijn bedoeld als compensatie voor kosten die mensen met een laag<br />
inkomen niet (goed) kunnen dragen. Alleen al vanuit die gedachte behoren bezuinigingen op<br />
de huurtoeslag niet aan de orde te zijn. Het kabinet zou er juist naar moeten streven het<br />
ANBO, <strong>Brandbrief</strong> Ouderenbeleid, 6 september 2011, pagina 17
gepast gebruik van huurtoeslag te bevorderen. De dienst Toeslagen zou bijvoorbeeld op<br />
basis van de bij de Belastingdienst bekende gegevens een toeslag ambtshalve kunnen<br />
verlenen.<br />
Sinds 1 januari 2011 gelden er nieuw toewijzingsregels voor staatssteun aan<br />
woningcorporaties. Als gevolg van een beschikking van de Europese Commissie moeten<br />
woningcorporaties 90% van alle vrijkomende sociale huurwoningen toewijzen aan<br />
huishoudens met een belastbaar inkomen tot 33.614 euro. ANBO heeft hierbij<br />
kanttekeningen geplaatst. Intussen heeft de Tweede Kamer onlangs een motie aangenomen<br />
die de positie van senioren in de woningtoewijzingregels verbetert. De regering wordt<br />
gevraagd de inkomensgrens voor corporatiewoningen voor ouderen en voor mensen met<br />
een zorgindicatie of beperking te verhogen naar € 38.000. Deze motie biedt een oplossing<br />
omdat de markt immers niet voorziet in voldoende, betaalbare en geschikte huisvesting voor<br />
ouderen en gehandicapten. De Kamer wil dat het kabinet daarover afspraken gaat maken<br />
met de Europese Commissie. Ook ANBO wil voorkomen dat als gevolg van Europese<br />
maatregelen negatieve effecten op de woningmarkt ontstaan.<br />
Een grote groep middeninkomens valt nu tussen wal en schip. Het inkomen van deze groep<br />
is te laag voor een koopwoning en de commerciële huursector biedt hen geen betaalbaar<br />
alternatief. Daarom stelt ANBO voor de inkomensgrens voor corporatiewoningen voor<br />
ouderen en mensen met een zorgindicatie of beperking verder te verhogen naar € 43.000.<br />
Daarbij is het wel verstandig een ingroeimodel te hanteren met als basis de huidige<br />
toewijzingsnorm van 65% die dan geleidelijk wordt verhoogd naar 90%. Niet elke corporatie<br />
heeft immers hetzelfde huurdersbestand. Zo krijgt de markt de tijd zich aan te passen en<br />
kunnen woningcorporaties alternatieve keuzemogelijkheden aan middeninkomensgroepen<br />
voorleggen.<br />
5.3 Eigen woningbezit<br />
Met ingang van 1 augustus 2011 kunnen geen geheel aflossingsvrije hypotheken meer<br />
<strong>worden</strong> afgesloten. ANBO is van mening dat deze maatregel mensen behoedt voor het<br />
afnemen van te risicovolle financiële producten. De keerzijde van deze maatregel is echter<br />
dat het voor starters, maar ook voor ouderen met een smalle beurs, moeilijker wordt een<br />
eigen woning te kopen. De tijdelijke verlaging van de overdrachtsbelasting is een impuls voor<br />
de stagnerende woningmarkt. Deze maatregel is echter slechts het halve werk. Een<br />
fundamentele bezinning op de hypotheekrenteaftrek in relatie tot huurwaardeforfait en<br />
onroerend goedbelasting is dringend noodzakelijk om doorstroming op de woningmarkt te<br />
bevorderen. Alleen al door de voortdurende discussie over de toekomst van de<br />
hypotheekrenteaftrek, wachten veel mensen met de koop en verkoop van huizen. Met een<br />
grotere doorstroming op de arbeidsmarkt kan het gebrek aan seniorenwoningen voor een<br />
belangrijk deel <strong>worden</strong> opgelost. ANBO acht een fundamentele discussie over de toekomst<br />
van de volkshuisvesting noodzakelijk.<br />
5.4 Mobiliteit<br />
De verlaging van de Brede Doeluitkering Vervoer in 2011 zal uitstraling krijgen richting<br />
decentrale opdrachtgevers. Daarnaast nemen op termijn de budgetten van de drie grote<br />
steden af in het kader van de verplichte aanbesteding. Voor ANBO is deze bezuiniging op<br />
vervoer onaanvaardbaar. In combinatie met vermindering van de budgetten van provincies<br />
zal de kwaliteit van het regionaal openbaar vervoer onder druk komen te staan. Alarmerende<br />
berichten uit de grote steden wijzen op kaalslag. Een aanzienlijk aantal lijnen dreigt te<br />
verdwijnen, de frequentie van het vervoer zal afnemen en de tarieven dreigen verder<br />
omhoog te gaan. Dat betekent dat de bereikbaarheid van publieke voorzieningen onder druk<br />
komt te staan en dat het sociale leven van senioren die afhankelijk zijn van openbaar vervoer<br />
moeilijker wordt. Een deel van de senioren heeft geen alternatief voor het openbaar vervoer<br />
ANBO, <strong>Brandbrief</strong> Ouderenbeleid, 6 september 2011, pagina 18
omdat ze fysieke beperkingen hebben of zich dit financieel niet kunnen veroorloven. Deze<br />
groep dreigt daardoor tot een sociaal isolement te <strong>worden</strong> veroordeeld. De overheid voert<br />
tegenstrijdig beleid. Enerzijds investeert het kabinet vele miljoenen in de verbetering van de<br />
toegankelijkheid van het openbaar vervoer. Anderzijds dreigt een deel van dit vervoer te<br />
verdwijnen. De voorgestelde maatregelen staan haaks op het beleid om het beroep op<br />
regiotaxi / WMO-vervoer te verminderen door de genoemde groep meer gebruik te laten<br />
maken van het reguliere openbaar vervoer .<br />
Voorts zullen de hogere concessieafdracht van de NS in combinatie met de invoering van<br />
een Dalurenkaart het reizen voor senioren duurder maken en niet toegankelijker .<br />
Een ander punt van aandacht betreft de informatieverstrekking aan ouderen over de<br />
overgang naar de OV-chipkaart. ANBO acht het essentieel dat die overgang soepel verloopt<br />
en dat er geen extra barrières ontstaan voor ouderen die mobiel zijn en willen blijven.<br />
ANBO is zeer te spreken over het kabinetsplan om de standaardleeftijd voor de eerste<br />
keuring van automobilisten te verhogen van 70 naar 75 jaar. Mensen blijven immers langer<br />
gezond.<br />
Voorts vraagt ANBO aandacht voor de heroverweging van bijzondere regelingen in de<br />
autobelastingen. In de autobrief van de staatssecretaris van financiën uit juni 2011 blijkt dat<br />
de staatsecretaris vanwege bezuiniging op de personele inzet bij de belastingdienst<br />
overweegt om regelingen te schrappen. Voor het contractvervoer, waar senioren gebruik van<br />
kunnen maken, kan deze herziening van de belastingen tot kostenstijgingen leiden. Omdat<br />
de budgetten voor het contractvervoer al onder druk staan zullen kostenstijgingen op de<br />
gebruikers <strong>worden</strong> afgewenteld.<br />
ANBO maakt zich grote zorgen over de toekomst van het contractvervoer. De bezuinigingen<br />
op de WMO zullen tot kwalitatief minder contractvervoer leiden. De regiotaxi als vorm van<br />
openbaar vervoer staat onder druk. De Valys wordt heroverwogen. Het resultaat daarvan zal<br />
zeker geen verbetering zijn ten opzichte van de huidige situatie.<br />
5.5 Leeftijdsdiscriminatie<br />
De Europese ontwerp-richtlijn gelijke behandeling goederen en diensten staat in de ijskast.<br />
Daardoor blijft leeftijdsdiscriminatie bij onder andere verzekeringen en financiële<br />
dienstverlening mogelijk. Door afwijzing van de aanvraag, door extra beperkende<br />
maatregelen of door hoge tarieven in rekening te brengen, <strong>worden</strong> grote groepen senioren<br />
ernstig beperkt in hun keuzemogelijkheden. ANBO acht dit volstrekt onaanvaardbaar en<br />
roept het kabinet op maatregelen te nemen om de totstandkoming van de ontwerp-richtlijn te<br />
bevorderen.<br />
ANBO, <strong>Brandbrief</strong> Ouderenbeleid, 6 september 2011, pagina 19
6. De gewraakte en/of ontbrekende kabinetsmaatregelen op een rij<br />
Participatie<br />
- Stopzetten van subsidies aan patiënten-, gehandicapten- en ouderenorganisaties.<br />
- Ontbreken van beleid om vrijwilligerswerk te ondersteunen.<br />
- Het beroep op mantelzorgers neemt toe, terwijl al sprake is van aanzienlijke<br />
overbelasting.<br />
- Bezuinigingen op re-integratie van oudere werknemers.<br />
- Verhoging griffiekosten hindert de rechtsgang van individuele burgers.<br />
Koopkracht<br />
- Geen compensatie voor gevolgen oplopende inflatie.<br />
- Koopkracht senioren met extra zorgvraag fors onder druk.<br />
- Energiekosten en benzineprijzen stijgen fors, waarbij een groot deel wegvloeit in de<br />
staatskas.<br />
- Zorgpremie gaat volgend jaar opnieuw flink omhoog.<br />
- Verhoging gemeentelijke tarieven, waaronder de WOZ.<br />
- Betaling AOW-uitkering vanaf datum 65-jarige leeftijd.<br />
- Verlaging AOW-uitkering wanneer iemand met kinderen samenwoont.<br />
- Thuiscontroles/huisbezoeken AOW-ers, ook als er geen vermoeden van fraude is.<br />
- Minder vakantie voor AOW-ers met een aanvullende bijstandsuitkering.<br />
- Korting op de AOW-partnertoeslag.<br />
- Geen beleid om de kwaliteit van de schuldhulpverlening te vergroten.<br />
- Beperking gemeentelijke inkomensondersteuning.<br />
- Plannen nieuwe incassowet<br />
Zorg en Welzijn<br />
- Zorgen over voortgang 12.000 extra handen aan het bed.<br />
- Verhoging eigen risico Zorgverzekeringswet.<br />
- 1 miljard bezuiniging op Zorgverzekeringswet<br />
- Kwaliteit en staat ouderenzorg nog steeds onder de maat.<br />
- Ernstig risico op ondervoeding.<br />
- Veel verpleegtehuizen niet brandveilig.<br />
- Te weinig inspanning om de woonfunctie van verzorgingstehuizen te verbeteren.<br />
- Toepassing ICT in de zorg onvoldoende gestimuleerd.<br />
- Bevorderen van gezonde leefstijl heeft niet voldoende prioriteit.<br />
- Preventieve ouderengezondheidszorg op gemeentelijk niveau niet gefaciliteerd.<br />
- Onduidelijkheid over aanbesteding thuiszorg.<br />
- Overheveling dagbesteding en begeleiding naar Wmo, waardoor rechten vervallen.<br />
- Bezuinigingen op het Wmo-budget: minder ondersteuning voor kwetsbare senioren.<br />
- Bezuinigingen op het PGB: verdwijnen van eigen regie van de cliënt.<br />
- Te weinig aandacht voor klimaatbeheersing zorginstellingen<br />
- Geen beleid om het niet gebruik van de zorgtoeslag te verminderen.<br />
Wonen en Mobiliteit<br />
- Tekort aan geschikte, toegankelijke en betaalbare seniorenwoningen.<br />
- Zorg over veiligheid; waaronder toename woningovervallen op senioren.<br />
- Extra huurverhogingen van 120 euro in bepaalde regio’s (nieuwe gevallen).<br />
- Geen inzet om het gepast gebruik van de huurtoeslag te bevorderen.<br />
- Tegengaan van scheefwonen: 5% extra huur bij inkomen hoger dan 43.000 euro.<br />
- Geen beleid om de doorstroming op de woningmarkt te bevorderen.<br />
- Beperking sociale huurwoningen voor ouderen met inkomen hoger dan 33.600 euro.<br />
- Bezuinigen op het openbaar vervoer.<br />
- Budgetten van het contractvervoer verder onder druk door het schrappen van bijzondere<br />
regelingen in de autobelastingen.<br />
- Geen maatregelen om leeftijdsdiscriminatie te verminderen.<br />
ANBO, <strong>Brandbrief</strong> Ouderenbeleid, 6 september 2011, pagina 20