2 - Laurentius Wonen, Breda

Jubileumuitgave | Oktober 2009
Laurentius
jaar

In In dit dit
jubileumnummer
jubileumnummer
2 | Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009
1
3
4
7
8
13
14
16
18
19
23
24
28
29
30
34
36
38
Cover: De winnaar van onze fotowedstrijd
Column: De kunst van het ouder worden
De uitslag van onze fotowedstrijd
Het verhaal achter de heilige St. Laurentius
De ontwikkeling van Laurentius
De glazen bol van de toekomst
Één van onze eerste medewerkers
Wat een negentigjarige allemaal meemaakt!
Vijf dingen die verdwenen
Laurentius: de feiten door de jaren heen
Vijf dingen die er nog steeds zijn
Vier huurders die ook 90 jaar zijn
Kleur de wereld in van Laurentius
Wie kent Laurentius het beste?
In gesprek met onze directie
Ons team in 2009
Het jubileumgeschenk aan Breda
Twee verhalen achter het huisnummer 90

Column
Walter Vermeulen-de Bie
Algemeen directeur Laurentius
De kunst van het ouder worden
Heeft u dat ook bij het vieren van uw verjaardag? Die
gemengde gevoelens? “Zo’n feestje is best gezellig, maar
eigenlijk wil ik niet ouder worden”. Of denkt u: “wat heb ik
bereikt in al die jaren?”
Wat is de kunst van het ouder worden? Gaat het om de jaren?
Of om de ervaring? Ouder worden is een feit en gaat in ieder
geval altijd samen met meer levenswijsheid en herinneringen
waarop je kunt terugkijken.
Soms hoor je mensen zeggen dat vroeger alles beter was.
Maar als 90-jarige, weet Laurentius wel beter. In 1919 hadden
weinig woningen sanitair of stromend water. In de jaren 50
was er vaak geen douche of goede verwarming. Daarmee vergeleken
zijn de huizen van nu luxe paleisjes. Die goede oude
tijd zou je niemand meer toewensen.
Is alles dan beter geworden? Nee, zeker niet. De solidariteit,
de betrokkenheid met de straat en de wijk zijn nu minder. We
zijn vrijer geworden, maar ook individueler. We leven langs
elkaar heen. Het is vaak meer ‘ik’ dan ‘wij’.
Prentbriefkaart uit 1921
Dat maakt dat we soms de dagelijkse dingen die we zo
belangrijk vinden, aan ons voorbij moeten laten gaan. Even
stilstaan bij wat echt belangrijk is. Het oude terughalen kan
niet. Dat willen we ook niet, maar ‘vroeger in een nieuw jasje’
spreekt me wel aan. Iets voor een ander betekenen, is één
van de belangrijkste zaken in je leven. Daarbij gaat het niet
alleen om je eigen partner en kinderen, maar ook om de
mensen te midden van wie je leeft.
Prettig wonen in de wijk is iets wat we samen moeten
opbouwen. Daarom trekt Laurentius jaarlijks ruim één
miljoen uit voor projecten die in het teken staan van contact,
ontmoeten en aangenaam leven.
Want wat we allen willen, is simpel: kinderen die lekker buiten
spelen, ouderen die veilig over straat gaan en mensen die
wonen in frisse en verzorgde wijken. Nu en over 90 jaar.
Walter Vermeulen-de Bie
Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009 | 3

En de winnaar is…
Mevrouw Dokter
Adriaan van Bergenstraat, Breda
Hoofdprijs: • De voorpagina van ons jubileumnummer
• Irischeque van 90 euro
‘Hierdoor voel ik me thuis, omdat mijn kat en ik dagelijks
genieten van de ruimte die het balkon ons geeft met als
extraatje het mooie uitzicht op de grote kerk!’
4 | Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009
In ons magazine van augustus,
hebben wij een fotowedstrijd
uitgeschreven voor onze
huurders. Tenslotte weet u het
beste wat ‘thuis’ echt inhoudt!
We ontvingen vele enthousiaste
reacties over hét speciale plekje
in uw woning, straat en/of wijk
dat u zo waardeert.
2
Mevrouw Dumee
Heusdenhoutsestraat, Breda
De opdracht
Wat spreekt u aan in uw huis,
uw straat, uw wijk? Vertel ons
door middel van uw foto welke
beleving, emotie of bijzonder
element uw thuis zo bijzonder
maakt.
‘Hierdoor voel ik me thuis, omdat er na een lange werkdag in
Amsterdam, niets gaat boven nog een uurtje genieten van de
heerlijke stilte op mijn balkon!’

4
Mevrouw Riemslag–Snijders
Overakkerstraat, Breda
‘Hierdoor voel ik me thuis, omdat
het een heerlijk flat is, knus, huiselijk,
mooie ligging, prima service. Gewoon
een geweldige oude dag. Dank je wel.’
Mevrouw Ermens
Weilustlaan , Breda
‘Hierdoor voel ik me thuis, omdat
wij van ons balkon kunnen kijken
over de stad, naar de toren, en
de ondergaande zon.’
3
5
Plaats 2 t/m 9 winnen
een Irischeque van
25 euro
Mevrouw Wijnandts
Nieuweweg, Breda
‘Hierdoor voel ik me thuis, omdat hier altijd
iets te zien, te horen en vooral te beleven
valt. Wie heeft er ooit een mobiele tattoostudio
voor de deur gehad? Wij dus!’
Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009 | 5

6
7
6: Mevrouw Weijers
Damiaanstraat, Breda.
‘Hierdoor voel ik me thuis, omdat ik
weliswaar geen tuin heb, maar toch
een bloemenzee op mijn balkon!’
7: Mevrouw Van den Broek
De Gouw, Ulvenhout
‘Hierdoor voel ik me thuis, omdat “home
is where the heart is … I’m home.”
6 | Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009
9
8: Familie de Kanter
Boerenerf, Bavel
‘Hierdoor voel ik me thuis, omdat we een
hele fijne tuin hebben. We kunnen er van
alles doen, zoals met de hele familie eten.
En de kleinkinderen kunnen zich ook goed
vermaken bijvoorbeeld met picknicken
en veilig fietsen in de ‘garagestraat’,
schommelen in de tuin, bellenblazen
achter het huis.’
8
9: De heer Jansen
Omegaplein, Breda
‘Hierdoor voel ik me thuis, omdat het plein
weer van de bewoners is. Dit dankzij de
inspanningen van diverse organisaties. De
subtropische palmen symboliseren voor mij
‘warmte’, of het nu zomer is of winter. Als ik
de palmen zie, weet ik: ik ben weer thuis! In
mijn eigen “warme” en knusse huis.’

Laurentius – Martelaar
De heilige martelaar Laurentius leefde
in de derde eeuw na Christus in Rome
tijdens de christenvervolgingen. Over het
begin van zijn leven weten we weinig.
In Rome was Laurentius aartsdiaken
van de kerk. Op dat moment waren er
in Rome nog maar 46 priesters en 14
diakens. Zij zorgden voor meer dan 1.500
weduwen en noodlijdenden. Laurentius
had naast de kerkelijke administratieve
taken, ook het beheer over de giften voor
de armen.
Rijkdommen van de kerk
In het jaar 257 verbood de Romeinse keizer
Valerianus, de christenen te vergaderen en
sloot hij al hun kerken. In 258 hield paus
Sixtus II toch een mis in de catacomben.
Het verhaal achter
Het verhaal achter de heilige
St. Laurentius
De naam Laurentius betekende eerst: “iemand afkomstig
uit de stad Laurentum (een stad in Latium)”. Later werd
de naam verbonden met het Latijnse woord ‘Laurus’, bij
ons bekend als laurier en ook wel als lauwerkrans. De
naam ‘Laurentius’ kreeg hierdoor de betekenis: “Iemand
die een lauwerkrans draagt”.
Hij werd verraden en met vier diakens
gedood. Laurentius werd gevangen
genomen, maar niet onmiddellijk
gedood. Keizer Valerianus wilde van
hem alle rijkdommen van de kerk: de
kostbare gouden en zilveren vaten en
zelfs de heilige boeken. De keizer had
veel geld nodig voor de oorlog tegen de
Germanen en voor zijn dure hofhouding.
Laurentius gaf alles weg
Toen Laurentius verlof kreeg om
de schatten op te halen, gaf hij alles
weg aan de armen. Met lege handen
en met een grote groep arme mensen
keerde hij terug naar de keizer. Wijzend
op de stoet van mensen zei hij: “Zie
daar de schatten van de kerk.”
“Ik ben al gaar, keer mij om en
eet me op.”
Omdat de keizer en zijn rechters hem
niet geloofden, werd Laurentius flink
gegeseld. Maar ook dat maakte hem niet
loslippig; Laurentius had tenslotte niets
te verbergen. Dan besloten de rechters
hem op een rooster boven een vuur te
folteren. Een legende vertelt dat hij op dat
moment heeft gezegd: “Ik ben al gaar,
keer mij om en eet me op.” Waarschijnlijk
is hij uiteindelijk onthoofd.
Wijzend op de stoet van
mensen, zei hij: “Zie daar
de schatten van de kerk.”
Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009 | 7

Gemeenschappelijke
watervoorziening op
het erf in 1904.
De ontwikkeling van
Laurentius
8 | Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009
Slapende jongen op biezen bedje in 1903.
Begin 1900 woonden veel mensen uit de lagere
klasse in één-, soms tweekamerwoningen.
Gemiddeld 25 m 2 vloeroppervlakte voor
10 personen was eerder standaard dan uitzondering.
Water en gas was er niet. Dit was
‘centraal geregeld’ op het gemeenschappelijke
erf. Het sanitair bestond uit een gezamenlijk
buitenhok. De mensen waren arm en konden
slechts enkele stuivers per week aan huurpenningen
betalen.

1 2
Zorg om ziekte en criminaliteit
De arbeiderswijken werden verscholen
achter een façade van de betere straten.
Immers, je woonde naar gelang je
maatschappelijke aanzien. Maar het
wegstoppen van de sloppenwijken
voorkwam niet dat ziekte, criminaliteit en
drankmisbruik steeds dichterbij kwamen.
Oplossing woonellende
Uiteraard moest deze schrijnende woonsituatie
veranderen. De landelijke overheid
stimuleerde de oprichting van plaatselijke
woningcorporaties. En met succes. Ten
opzichte van 1904, met drie woning-
corporaties, waren er in 1919 al 917
corporaties. Allen hadden het doel het
bouwen van woningen met ‘licht, lucht en
ruimte’. Maar door de hoge woningnood
werden de binnensteden compleet
volgebouwd. Er kwam nauwelijks
iets terecht van ‘licht, lucht en ruimte’.
Aantal bewoners: 29.616
Aantal woningen: 5.602
• Huis: 2.605
• Benedenwoningen: 1.401
• Bovenwoningen: 1.591
• Zolderverdieping: 5
Breda
in
1919
Bron: www.volkstellingen.nl
De arbeiderswijken begin 1900.
Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009 | 9

De ontwikkeling van
Laurentius
3 4
R.K. Bouwvereeniging
De oprichting van de RK Bouwvereeniging
te Ginneken-Bavel op 9 oktober 1919,
opgericht door de Rooms Katholieke
Werklieden Vereeniging, was de start
van Laurentius.
10 | Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009
In 1920 leverde de RK Bouwvereeniging de eerste
woningen op met een huurprijs van 4 gulden per
week. Deze woningen lagen in het Ginneken, onder
andere aan de Ploegstraat en de Oude Bredaseweg
(inmiddels veranderd in Nieuw Wolfslaarlaan).
Deze huizen maken vandaag de dag nog steeds
deel uit van ons woningbezit.

5
6
Het einde?
In 1937 was er serieuze twijfel bij het bestuur of de
RK Bouwvereeniging nog moest blijven bestaan.
Het accent van de overheid lag niet op de bouw
van goedkope huisvesting.
De Burgemeester en Wethouders hebben het
verzoek tot opheffing afgekeurd waardoor de RK
Bouwvereeniging bleef voortbestaan. Inmiddels
zijn we 72 jaar verder en is onze organisatie uit-
gegroeid tot een sterke en gezonde woningcorporatie.
Laurentius staat open voor iedereen
In 1948 ging de RK Bouwvereeniging officieel verder
als St. Laurentius. Nog steeds vanuit een roomskatholieke
identiteit, maar het had geen invloed op
de toewijzing van woningen aan mensen met een
andere religie. En dat is nu nog steeds zo. Wij zijn
er voor alle mensen die graag in een plezierig en
fijn woonklimaat willen leven.
Aantal bewoners: 89.304
Aantal woningen: 17.655
Bron: Gemeente Breda
Breda
in
1950
7
Naoorlogse jaren
De jaren na de oorlog werden gekenmerkt door
de enorme bevolkingsgroei. En dit betekende
opnieuw een forse woningnood. Reden voor
Laurentius om de bouw van de woningen fors
op te schroeven, vooral ook buiten het
Ginneken.
De naoorlogse jaren stonden ook bekend om
de bouw van de duplexwoning, een huis met
twee voordeuren. Deze woningen zouden de
woningnood extra aanpakken.
Toch koos Laurentius er voor om meer eengezinswoningen
te bouwen met de gedachte
dat gezinnen hier beter zichzelf konden zijn.
Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009 | 11

8
De ontwikkeling van
Laurentius
De lucht in
Begin jaren 70 startte Laurentius met
hoogbouw in de wijken IJpelaar en
Heusdenhout. Dit zorgde voor een forse
toename van onze woningvoorraad. Deze
flats maken ook nog steeds deel uit van
ons woningbezit, maar zijn of worden
allemaal aangepast naar de woonwensen
van deze tijd.
Aantal bewoners: 117.259
Aantal woningen: 40.707
Bron: Gemeente Breda
Breda
in
1980
12 | Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009
Aantal bewoners: 172.085
Aantal woningen: 75.866
Breda
in
2009
Bron: Afdeling Onderzoek en
informatie Gemeente Breda
9
Van kwaliteit van wonen
naar kwaliteit van leven
De taak van de woningcorporatie is de laatste
jaren flink veranderd. Anno 2009 is onze
primaire taak nog steeds het beschikbaar
stellen van betaalbare huisvesting aan
personen die daarop zijn aangewezen.
Maar daarnaast doen we nu veel meer op
het gebied van prettig en veilig wonen.

Via bodysensoren in de tandenborstel
worden hartslag, bloeddruk en lichaamstemperatuur
zichtbaar op de spiegel.
Hulp bij het koken
Voor het seniorenappartement heeft
Living Tomorrow een keuken ontwikkeld
waarbij de oven en afzuigkap zijn uitgerust
met sensoren. Deze meten continu de
temperatuur en het vochtgehalte van
de etenswaren. Bij een abnormale situatie,
bijvoorbeeld als er iets aanbrandt,
registreren deze sensoren dit onmiddellijk
en schakelen ze automatisch de
apparatuur uit.
Alarmsysteem via het tapijt
Ook is het appartement uitgerust met
een speciaal interactief tapijt. Wanneer de
bewoner valt, detecteren de sensoren van
het vloertapijt een langdurige druk.
Al eens gehoord over een digitaal prikbord
waarmee je de boodschappen direct doorstuurt
naar de winkel? Of een slimme badkamerspiegel
die je ’s ochtends vertelt wat voor weer het wordt?
Met welke snufjes en technologieën leven wij
over een aantal jaar? Living Tomorrow in België
geeft ons alvast een kijkje in de glazen bol van de
toekomst, waaronder het toekomstige senioren-
appartement. Misschien toekomstmuziek,
misschien fictie. Het blijft verbazingwekkend
wat allemaal mogelijk is.
De De glazen glazen bol bol
van van de de toekomst toekomst
Op dat moment maakt het tapijt verbinding
met een alarmcentrale voor directe hulp.
Deze snelle reactie kan een mensenleven
redden.
Telefoon met fototoetsen
Contact met de omgeving is van groot
belang voor ouderen. Zo heeft de bewoner
in het appartement een continue internetverbinding
met het huis van de kinderen.
Elke avond een verhaaltje voorlezen aan
een kleinkind, is hierdoor kinderspel.
Daarnaast is de telefoon aangepast met
cijfertoetsen en foto’s van de kinderen
waardoor ouderen niet alle nummers
hoeven te onthouden.
Zorg vanuit de luie stoel
Bij Living Tomorrow is het mogelijk om
de bewoner vanuit thuis zorg te verlenen
en meer te doen aan preventie. Via
bodysensoren in de tandenborstel
worden hartslag, bloeddruk en lichaamstemperatuur
van de bewoner gemeten en
op een beveiligde manier doorgestuurd
naar de huisarts. Bij een opvallende
meting kan de arts meteen ingrijpen.
Ook is gedacht aan het medicijngebruik.
De intelligente health-spiegel vertelt je
direct op welk tijdstip je welke medicatie
dient in te nemen.
Bron: Living Tomorrow België - seniorenflat
(www.livingtomorrow.be)
Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009 | 13

Echt amateurwerk
“In 1963 was ik de eerste opzichter bij
Laurentius”, vervolgt Frans. “Verder was
er een meisje, Rika, die in de avonduren de
contracten tikte en was er een huurinner.
Dat was alles! Het was toen nog echt
amateurwerk. Mijn loon kreeg ik contant
uitbetaald, maar ziektekosten en dergelijke
waren niet geregeld. Ook hadden we geen
kantoor. De huurders kwamen bij mij thuis
langs en legden briefjes op de trap. Ik
probeerde die dan te ontcijferen en
ging de volgende dag bij ze langs.”
14 | Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009
Één Één van van onze onze
eerste eerste medewerkers
medewerkers
Zelfstandig bedrijf
“Gedurende de jaren werd de corporatie
professioneler. Vooral toen het strakke toezicht
van het ministerie wegviel. Daardoor
werd het een zelfstandig bedrijf. Al was
het nog wel wennen om de zaken op de
juiste manier aan te pakken”, zegt Frans.
We ontmoeten Frans, 89 jaar, in zijn huis in
Bavel. “Dit huis heb ik zelf gebouwd. Ik had
al zo veel huizen voor anderen gebouwd; het
werd tijd dat ik iets voor mezelf neerzette.
Nu mijn vrouw in Breda wordt verpleegd,
is het huis wel wat te groot. Het liefst ga ik
in een aanleunwoning wonen bij haar in
de buurt maar gezien het tekort aan deze
woningen, kan dat nog wel even duren.”
Frans Op de Beek
“De huurders kwamen bij mij
thuis langs en legden briefjes
op de trap. Ik probeerde die
dan te ontcijferen en ging de
volgende dag bij ze langs.”
Hoogbouw was het spannendst
“Laurentius is altijd een prima club
geweest waar ik met plezier voor heb
gewerkt”, geeft Frans aan. “Het mooiste
vond ik dat we in de jaren 70 startten met
de nieuwbouw aan de Doenradestraat
en Zorgvlietstraat. De hoogbouw met
negen lagen was nieuw voor Breda, voor
Laurentius en voor mij. Als opzichter was
dat natuurlijk een echte uitdaging”, lacht
Frans. “Terugkijkend op de jaren, kijk ik
met veel genoegen en voldoening op mijn
twintig jaren als ‘Laurentiusman’.”

De oorlog was het ingrijpendst
“Het meest ingrijpende in mijn leven was
de oorlog”, vertelt Frans verder. “Ik was
19 jaar en alles viel weg. Het werk, uitgaan,
de studie. Ik moest voor de Duitsers
werken aan de Oostzee. Dat viel wel mee.
Alleen kregen we maar één broodje voor
de hele week. Vlees heb ik daar nooit
gezien. Het was een rare tijd, ook omdat
je geen enkel idee had hoe lang de oorlog
ging duren. Gelukkig kon ik na de oorlog
de draad weer oppakken.”
Ik laat haar nu niet alleen
“Mijn vader stierf toen ik 8 jaar was. Dat
bepaalt wel je leven. Ik ben gewend om
alles zelf te doen. Dat gaat nu niet meer.
Zonder extra zuurstoftoevoer ben ik al
snel als een vis op het droge. Ouderdom
leidt helaas tot beperkingen. Ik reed een
groot deel van mijn leven een Volvo, maar
nu ik last heb van duizelingen, rijd ik geen
auto meer. Wel heb ik een scootmobiel en
een snorfiets zodat ik mijn vrouw toch in
Breda kan opzoeken. We hebben een heel
leven samengewoond, ik laat haar nu niet
alleen.”
Correspondentie van Frans
aan één van onze huurders
in 1966.
Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009 | 15

Wat is er veel veranderd
Wat een negentigjarige allemaal meemaakt
Wasmachine en ijskast
Toen Laurentius in 1919 'geboren' werd,
mochten vrouwen nog niet stemmen.
Dat mocht pas in 1922. Vrouwen waren in
die tijd niet te benijden. Ze moesten het
huishouden draaien zonder wasmachine,
stofzuiger en ijskast. De huizen hadden
kelders om de groente koud te houden
en de talloze wekpotten met ingemaakte
groente en fruit in op te bergen.
16 | Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009
STEL, het is 1930:
Er zit een man op een bankje in het park.
Hij pakt iets uit zijn colbertje en zegt:
“Even mijn broer in Australië bellen.”
Hij zou meteen worden opgesloten.
Iedereen wist dat er veel kon, maar
dat niet!
Televisie, auto en vakantie
In de jaren na de Tweede Wereldoorlog
veranderde er veel in onze woningen en
in het leven. Er kwam centrale verwarming
en bijna iedereen keeg een telefoon.
De jaren 60 werden onder andere
getypeerd door de tv-antennes op
het dak. Ook werd de auto bereikbaar
voor de ‘gewone man’ en gingen mensen
naar het buitenland op vakantie.

STEL, het is 1950:
Ooit gehoord van pizza, pasta of rijst? De
Hollandse keuken met vlees, aardappels
en groente is zó heilig, dat niemand er één
seconde over nadenkt dat we 60 jaar later
meer buitenlands eten klaarmaken dan de
Hollandse pot.
Computer en mobiele telefoon
In de jaren 80 kwam de computer, later
het internet en vervolgens de mobiele
telefoon. Tegenwoordig kunnen we overal,
altijd en met iedereen communiceren.
Ook de afhankelijkheid van de apparaten
wordt groter. De rekenmachine heeft
het hoofdrekenen bijna tot het verleden
verdrongen en ook e-mail en de sociale
netwerksites, zoals Hyves, zorgen ervoor
dat de handgeschreven brief naar het
archief verhuist.
Het is nu 2009:
Je denkt toch snel “er komen nu geen
grote uitvindingen meer”. En dan lijken
interactieve tapijten realiteit te worden
(zie pagina 6) en raadplegen we de
dokter via het internet. Wat staat ons
nog te wachten in de toekomst?
Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009 | 17

1. De kolenkit
In de schuur stond de kolenkit. Met dure eierkolen
voor de rijkeren en steenkolen voor wie minder geld
had. Zo hielden we het huis warm. De kolenkachel
werd al snel vervangen door de gaskachel, als
voorloper op de centrale verwarming.
18 | Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009
jaar
2. De melkman
De melkflessen voor de deur waren het
symbool voor de melkman. Dagelijks werden
melk, boter, kaas en eieren aan huis afgeleverd.
Met de komst van de koelkast en uiteindelijk de
supermarkt, is dit beroep praktisch uitgestorven.
3. De tv-antenne
Op elk dak stond er wel eentje: de televisieantenne.
Zo keken we naar Nederland 1 en 2 en
soms zelfs naar “de Belg” of “de Duitser”. Met de
komst van digitale televisie, is het aantal zenders
van de oude tv-antenne inmiddels een
lachertje geworden.
Laurentius weet inmiddels veel van
bouwen, maar onze passie ligt vooral
bij onze bewoners. Samen met hen
werken we aan leefbare straten en
wijken. Zorgen dat iedereen de ruimte
krijgt die nodig is om gelukkig te zijn.
Klap de pagina’s open en beleef de
afgelopen 90 jaar van Laurentius
in een vogelvlucht.
Vijf Vijf dingen dingen
die verdwenen
4. Paard en wagen
Er waren verschillende beroepsgroepen die nog
lange tijd (ongeveer tot 1970) met paard en wagen
de straat op gingen. Zo kwam de boer, melkboer,
groenteboer en de bakker langs onze deuren om
hun waren te bezorgen. Tegenwoordig wordt het
paard en wagen alleen nog van stal gehaald voor
recreatief gebruik.
5. Bejaarden op kamers
Oudere mensen hoeven zich nergens zorgen over
te maken, was het idee. Tot we erachter kwamen
dat ouderen helemaal niet alleen op een kamertje
willen zitten. Ze willen juist in hun eigen omgeving
zo lang mogelijk zelfstandig blijven wonen. De
tegenwoordig gebouwde aanleunwoningen en
zorgappartementen voldoen beter in de behoeften
van oudere mensen.

1919
Doelstelling woningcorporatie:
Vanuit de statuten, artikel 2, overgenomen:
“Zij tracht dat doel te bereiken door het bouwen en verhuren
van hygiënische ingerichte woningen, welke voldoen aan de
behoeften van de arbeidende klasse of daarmede gelijk te
stellen personen alsmede door andere handelingen te verrichten
ter bevordering van het bij uitsluitend gestelde doel.”
1919
1900 1910
1920
Huurcontract:
Het huurcontract beslaat slechts
enkele zinnen. De huurprijs van
4,20 gulden per week is een
gemiddelde huurprijs in 1922.
Werkgebied:
De woningcorporatie is actief in
de gemeente Ginneken en Bavel.
Kantoor:
Er is geen kantoor; al het werk
wordt vanuit thuis geregeld.
2009
19 | Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009
Huisstijl:
Een eenvoudig stempel met
onze naam en het werkgebied
is in deze tijd al voldoende.
Woningzoekenden:
Woningzoekenden schrijven het
bestuur persoonlijk aan voor de
vraag naar een woning
Aantal vrijwilligers: 3
De organisatie bestaat alleen uit het bestuur, 3 man sterk. Om
nieuwbouw te begeleiden, worden tijdelijke opzichters ingehuurd.
Al het andere werk wordt uitbesteed aan vrijwilligers.
Een deel van het huurcontract uit 1922.
Een deel van een originele brief
uit 1923, waarbij men vraagt om
een woning in Breda.
In 1920 wordt de eerste grond
aangekocht; 21 aren en 15
centiaren voor 634,50 gulden.
Dat is 0,30 cent per m2 Aantal woningen: 0
!
Eind 1920 worden de eerste
woningen opgeleverd.
Wijze van huurbetaling:
De bestuurders gaan persoonlijk
bij alle huurders langs om de
huur te incasseren.

1919
Doelstelling woningcorporatie:
Vanuit de statuten, artikel 2, overgenomen:
“Zij tracht dit doel te bereiken door het bouwen en exploiteren van
woningen en door andere handelingen te verrichten die bevorderlijk
kunnen zijn aan het gestelde doel. Zij houdt daarbij in het bijzonder
rekening met de belangen van grote gezinnen.”
Ons logo vanaf 1948.
1950
1930 1940 1950
Huurcontract:
De huurprijs stijgt gedurende de
jaren en ligt in 1950 tussen de vijf
en tien gulden per week. Vanaf de
jaren 50 worden huurcontracten
ook geregistreerd. De kosten
worden betaald via zegels.
Werkgebied: Huisstijl:
Laurentius heeft het werkgebied
uitgebreid naar het toenmalige
Nieuw-Ginneken en Breda.
2009
20 | Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009
Waardezegels voor registratie.
In 1948 verandert onze naam naar
RK Woningbouwvereniging
St. Laurentius. Daarbij wordt ook
de huisstijl aangepast.
Aantal vrijwilligers: 3
De eerste arbeidsovereenkomst wordt gesloten in 1954; een
adjunct-opzichter. Hij ontvangt 68 gulden per week. Pas in
de jaren 60 volgen er meer medewerkers.
Aantal woningen: 112
Het woningbezit in 1950 is gestegen
naar 112 woningen. Door de oorlog
en de beperkte aandacht van de
overheid om goedkope huisvesting
te bouwen, heeft Laurentius tussen
1922 en 1947 geen huizen gebouwd.
Kantoor:
Alle activiteiten worden nog steeds
vanuit thuis geregeld.
Woningzoekenden:
Het inschrijven voor een woning,
gebeurt alleen schriftelijk. Ook
komen er aanvragen binnen via
werkgevers.
Wijze van huurbetaling:
De huur wordt persoonlijk opgehaald,
alleen niet meer door de
bestuurders. Speciale ‘huur-inners’
halen de huur op.

1919
Doelstelling woningcorporatie:
Vanuit de statuten, artikel 2, overgenomen:
“Zij beoogt daartoe aan de eisen des tijds beantwoordende woningen
te stichten en andere handelingen te verrichten die bevorderlijk zijn voor
het bij uitsluiting gestelde doel. Zij houdt daarbij in het bijzonder
rekening met de belangen van minder daadkrachtigen.”
Voor de gemiddelde huurprijs
ligt tussen de 250 en 350 gulden
per maand. De huurprijs voor de
duplexwoningen uit de jaren 40
zijn het laagst; 50 tot 100 gulden
per maand.
2009
De ontwikkeling van onze huisstijl.
1980
1960 1970 1980
Huurcontract: Werkgebied:
Laurentius werkt nog steeds in de
gemeenten Breda en Nieuw-Ginneken.
1 2
Aantal medewerkers: 23
Woningzoekenden:
Woningzoekenden komen naar
kantoor om zich in te schrijven.
In 1980 staan er 2837 personen
ingeschreven. Slechts 15% is
langer ingeschreven dan 3 jaar.
Kantoor:
Laurentius betrekt diverse locaties:
3
Huisstijl:
De huisstijl is uitgebreid met een
logo. Dit logo wordt later in de
1. Dillenburgstraat
2. Rijnauwenstraat
jaren 80 verfijnd.
3. Aardenhoek
4. Konijnenberg
4
De organisatie is uitgebreid met verschillende afdelingen
zoals bewonerszaken, huuradministratie, technische dienst, opzichters
en huismeesters. Daarmee is de professionalisering in gang gezet.
Mede door de ontwikkeling van
hoogbouw en de overname van
woningen, groeit ons woningbezit
in 1980 uit tot meer dan 3.650
woningen. In 1989 wordt de 5.000e Aantal woningen: 3.650
woning opgeleverd.
Wijze van huurbetaling:
Het betalen van de huur vindt vooral
plaats op kantoor en via acceptgiro.
Later wordt automatische incasso
steeds gangbaarder.
Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009 | 21

1919
Doelstelling woningcorporatie:
Vanuit de statuten, artikel 2, overgenomen:
“Zij tracht dit doel onder meer te bereiken door daartoe aan de eisen
van de tijd beantwoordende woningen te stichten en te exploiteren,
een goed woon- en leefklimaat te bevorderen en verder alle handelingen
te verrichten die bevorderlijk zijn voor dit doel. Zij verhuurt haar woningen
mede aan personen die daarvoor volgens het Besluit beheer socialehuursector
en/of nader door de overheid uit te vaardigen wetten en
besluiten in aanmerking komen.”
Huurcontract:
De gemiddelde huurprijs ligt op
446,90 euro per maand. Met 88,5%
aan bereikbare woningen, maken
we ons nog steeds hard voor
mensen met een laag inkomen.
Werkgebied:
Omdat onze ambitie groter
is dan Breda aankan, bouwen
we ook woningen in de rest
van het land. In totaal hebben
we tot 2013 3.000 woningen
in voorbereiding of aanbouw.
Hiervan staat meer dan de helft
in Breda.
2009
Onze huisstijl in 2009.
2009
1990 2000 2010
Huisstijl:
Begin 21ste eeuw verkorten we
onze naam naar Laurentius.
Met onze paarse kleur, later
aangevuld door de kleurenbalk,
is onze huisstijl verweven in alle
vormen van communicatie.
Kantoor:
In 1990 zijn we verhuisd naar de
Doenradestraat 50, ons huidige
kantoor.
Aantal medewerkers: 75
Na de reorganisatie in 2008, is Laurentius fors gegroeid.
In 2009 staat de teller op 75 personen, waarvan 52% langer
dan 5 jaar in dienst is bij Laurentius.
Woningzoekenden:
Het inschrijven voor een woning
is in Breda geautomatiseerd
via het Woonloket Breda. Eind
2008 staan meer dan 27.000
personen ingeschreven, waarvan
30% actief. De gemiddelde
wachttijd is 4 jaar en 2 maanden,
mede door het tekort aan
seniorenwoningen.
Aantal woningen: 7.200
Ons woningbezit telt meer dan
7.200 woningen. Eind 2008
hadden we meer dan 800
woningen in aanbouw waarvan
het resultaat al goed zichtbaar is
in 2009. Ook maken we ons hard
voor het onderhoud van onze onze
huidige woningen.
Wijze van huurbetaling:
De meeste betalingen gaan via
automatische incasso of via internetbankieren.
Slecht vijf procent betaalt
de huur nog op kantoor.
Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009 | 22

Vijf Vijf dingen dingen die die
er er nog nog steeds steeds zijn zijn
1. Oma weet raad
Hoe hard de fabrikanten ook proberen nieuwe
producten voor het huishouden te ontwikkelen,
“je oma” weet het altijd beter. Een aardbeienvlek?
Scheerschuim doet wonderen. En last van wespen?
Gebruik kruidnagel! Op www.omaweetraad.com
staan nog veel meer tips uit de oude tijd.
2. Koffiemolen
Met de komst van de Senseo en Nespresso leek
de koffieboon te verdwijnen. En zo ook de koffiemolen.
Maar niets is minder waar. De nieuwste
hype is een luxe koffiemachine die zelf de ‘oude’
vertrouwde koffieboon maalt; de ouderwetse
koffiemolen is terug, alleen in een modern jasje.
3. De kachel
Met de komst van de centrale verwarming, is de
kachel uit veel woningen gesloopt. Toch komt de
kachel weer terug. De (gas)openhaard, de
houtkachel en de allesbrander brengen de kachel
weer terug in ons huis.
4. Wonen in de ‘jaren 30’
Ondanks innovatieve nieuwbouwconcepten,
blijven oudere woningen nog steeds in trek.
Blijkbaar hebben glas-in-lood ramen,
paneeldeuren, de granietenvloer en de
kamer-en-suite hun charmes nog niet
verloren.
5. Tweedehands spullen
U zult verbaasd zijn hoeveel handel er gedreven
wordt in tweedehands spullen. De meest bekende
‘plek’ is natuurlijk www.marktplaats.nl. Maar ook
de braderie, antiek- en brocantemarkt worden
druk bezocht. Denk dus goed na voordat u iets
van vroeger weggooit; het kan in deze tijd nog een
behoorlijke waarde hebben.
Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009 | 23

1919
Ze woonde 30 jaar in Den Haag, 30 jaar
in Rotterdam en nu sinds 30 jaar in de wijk
Heusdenhout, Breda. Met 90 jaar nog
altijd een vrolijke, energieke verschijning.
Wat is uw mooiste
herinnering?
“Iedereen antwoordt deze vraag natuurlijk
Het jaar dat Duitsland het vredesverdrag van Versailles ondertekende,
waarmee officieel een einde kwam aan de Eerste Wereldoorlog; de eerste
radio-uitzending in Nederland, de oprichting van Fokker en natuurlijk de
start van Laurentius.
Maar er gebeurde nog meer in 1919, zoals de geboorte van de volgende
vier huurders. We gingen bij ze langs en vroegen hen hoe zij de afgelopen
90 jaar beleefden.
4 huurders die ook 90 jaar zijn
Mevrouw Barentz
24 | Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009
met de geboorte van de kinderen en dat
geldt ook voor mij. Een andere bijzondere
gebeurtenis in mijn leven was de tijd dat
ik de Bijbel beter leerde begrijpen en me
liet dopen tot Jehovagetuige. Dat gaf mij
nieuwe inzichten in de wereld en grote
hoop voor de toekomst.”
Welke uitvinding heeft voor u
de meeste waarde?
“Ik heb altijd erg genoten van de ritjes
die ik maakte met mijn man in onze
auto. Mijn man reed graag en met onze
kinderen achterin, reisden we door heel
Europa. Zelf haalde ik nooit een rijbewijs.
Na enkele rijlessen vroeg ik mijn rij-
instructeur wat hij ervan dacht. Echt
talent had ik niet, zei hij, dus ben ik er
maar mee gestopt. Anders zou mijn man
de rest van zijn leven in de zenuwen
zitten”, lacht ze.
Waar geniet u volop van?
“Van mijn gezin en de warme band die we
samen hebben. Nog altijd gaan we ieder
jaar samen op vakantie. Tegenwoordig
met een heel gezelschap: kinderen,
kleinkinderen en achterkleinkinderen.
Dan huren we een grote villa met zwembad
en dan is het drie weken lang gezelligheid!
Daar kijk ik het hele jaar naar uit.”
“Echt talent voor autorijden
had ik niet, dus
toen ben ik er maar
mee gestopt. Anders
zou mijn man de rest
van zijn leven in de
zenuwen zitten.”

De heer en
mevrouw Lolkema
Hij wordt 90, zij 91. Ze ontmoetten elkaar
toen ze werkten bij de politieke recherche
in Amsterdam. Ze zijn al 59 jaar samen en
wonen in de wijk IJpelaar.
Wat is het geheim
van zo’n lang
huwelijk?
“Geheim? Een echt
geheim hebben we niet.
Gewoon doorleven en
niet te snel heibel maken.
Dan word je vanzelf
ouder. Aan de ene kant
is het wel fijn dat je
samen zo oud wordt.
De keerzijde is dat
ouderdom, hoe dan
ook, met gebreken komt.
Soms is het lastig dat
je elkaar dan zo weinig
kunt helpen”, vertelt
mevrouw Lolkema.
De heer Lolkema
corrigeert haar: “Nou,
ik kan anders nog best
veel zelf.” “Ja, knoeien
vooral!”, reageert
mevrouw Lolkema
lachend.
Welke uitvinding heeft voor
u de meeste waarde?
“De televisie. Daardoor kregen we meer
contact met de rest van de wereld. Je
blijft gemakkelijk op de hoogte van wat
er elders in de wereld gebeurt”,
90 jaar
zegt de heer Lolkema. “Toen de kinderen
klein waren, wilden we nog wel eens een
spelletje doen, maar nu is het ook wel
eens leuk om ’s avonds wat televisie te
kijken.”
Waar bent u trots op?
“Onze kinderen zijn onze grote trots”, gaat
mevrouw Lolkema verder. “We hebben
drie jongens. Dat op zich is al een wonder,
omdat we eigenlijk geen kinderen konden
krijgen. Toen het toch lukte, waren we
dolgelukkig.” De heer Lolkema: “We
hebben nooit grote reizen gemaakt zoals
veel mensen deden. Belangrijk vonden we
dat onze kinderen konden doorleren. En
dat is gelukt. Daar zijn we erg trots op.”
“De televisie. Daardoor
kregen we meer
contact met de
rest van de wereld.”
Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009 | 25

Mevrouw Hendrikx
Vaak is ze te vinden bij haar buren in
Prinsenbeek. Lekker buiten in het zonnetje.
Met drie 90‘ers op een rij, is het altijd een
gezellige boel.
26 | Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009
Wat is uw mooiste
herinnering?
“Mijn vader werkte
vroeger bij het spoor.
Dat betekende dat wij
vrij mochten reizen.
Elke zomervakantie
treinden we naar het
noorden. Lekker naar
het strand van Hoek
van Holland of met
slecht weer naar
Amsterdam. Als ik
dan weer terug was
op school, was ik
hartstikke bruin van
alle zon. Eén keer
stuurden ze me zelfs
naar huis met de
mededeling dat ik
me moest wassen!
Mijn bruine kleur
ging er natuurlijk
niet van af, maar
ik was hartstikke blij
met de vrije dag.”
Welke uitvinding heeft voor u
de meeste waarde?
“Verwarming, want ik ben een echte
koukleum. In het begin had ik nog een
kolenhaard. Die waaide vaak overdag uit
en als ik dan thuiskwam van mijn werk,
was het huis ijskoud.
Ongeveer 40 jaar geleden kreeg ik een
gashaard. Dat was een waar genot!”
“Warm water is ook zo’n geweldige
uitvinding. Toen ik hier kwam wonen,
52 jaar geleden, was dit nieuwbouw. En
het waren ook één van de weinige huizen
met warm stromend water. Ik kreeg als
eerste de sleutel omdat ik erg blij was met
het warme water. De rest van mijn buren
wilde daar eigenlijk niet aan.”
Waar geniet u volop van?
“Ik ga er nog iedere dag op uit met de fiets,
lekker het buitengebied in. En als het slecht
weer is, heb ik een hometrainer.
Al dat fietsen houdt me jong!”
“Toen ik hier kwam wonen,
was dit nieuwbouw. Eén
van de weinige huizen in
die tijd met warm water.
Ik was daar erg blij mee,
maar de rest van mijn
buren wilde daar eigenlijk
niet aan.”
90 jaar

De heer Cantrijn
Hij zat 43 jaar in het onderwijs en werd
geridderd in de orde van Oranje Nassau én
in de Orde van Sint Sylvester. Geboren en
getogen in Breda, en nu wonend in de wijk
Overakker.
Wat is u heel
dierbaar?
“De Zusters van
Franciscanessen van
de heilige Elizabeth.
Zij zorgen al 120
jaar voor de wijkverpleging.
Ik ben
nu al 75 jaar organist
bij de zusters.”
“Vorig jaar had ik
afscheid genomen
van de zusters. Ik
was te ziek, hield
het niet meer vol.
Maar ik kwam er
bovenop en nu
neem ik weer elke
zondag plaats
achter mijn geliefde
orgel. De zusters
noemen mij onverslaanbaar
en dat
is ook wel een
beetje zo. Ik had al
heel vaak kunnen
sterven.”
Welke uitvinding heeft voor u
de meeste waarde?
“De radio. Dat was in mijn kinderogen het
begin van moderne communicatie. In 1928
kregen wij thuis een radio, als één van de
eerste gezinnen in Breda. Daarvoor fietsten
we altijd op zondag naar de drukkerij voor
90 jaar
de voetbaluitslagen. Die werden toen nog
op grote vellen tegen de ramen geplakt.
Tegenwoordig belt mijn kleindochter
vanuit Azië om te vragen hoe NAC
het heeft gedaan.”
Hoe ziet u de wereld over
90 jaar?
“Ik zou het eerlijk gezegd niet weten, de
wereld verandert razendsnel. Wel hoop
ik dat jonge mensen zich blijven inzetten
voor de hulpbehoevenden. Dat zie ik nu
elke dag en vind het schitterend om te
zien hoeveel jonge mensen zich inzetten
om het ons oudjes naar de zin te maken.
Daar heb ik grote bewondering voor. Ook
hoop ik dat Laurentius blijft zorgen voor
prachtige huisvesting en goede verzorging
voor de bewoners. Ik wens Laurentius de
komende 90 jaar en nog veel langer alle
goeds toe”.
“Vroeger fietsten we op
zondag naar de drukkerij
voor de voetbaluitslagen.
Tegenwoordig belt mijn
kleindochter me vanuit
Azië om te vragen hoe
NAC het heeft gedaan.”
Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009 | 27

Kleur de wereld in van Laurentius
28 | Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009

Wie Wie kent kent
Laurentius Laurentius het het beste? beste?
1 In welk land leefde de heilige
Laurentius?
a Spanje
b Italie
c Nederland
d Vlaanderen
2 Hoeveel medewerkers werken er in
2009 voor Laurentius?
a 25
b 55
c 75
d 85
3 Hoeveel investeert Laurentius jaarlijks
in leefbaarheidsprojecten.
a 10.000 euro
b 50.000 euro
c 250.000 euro
d 1.000.000 euro
Antwoorden
Vraag 7: Laurentius heeft op dit moment meer dan
7.200 woningen.
Vraag 8: In de jaren vijftig was naast verwarming, een
douche nog niet standaard in een woning.
Vraag 9: Ter ere van onze verjaardag, steunen wij een
speciaal project van het Stichting Maatschappelijk
Opvang Breda e.o. voor de opvang en
huisvesting van daklozen.
Een reis door 90 jaar; er is ook zoveel gebeurd,
ontwikkeld en veranderd. Test uw geheugen en
kennis met deze leuke quiz.
4 Hoe werd in 1920 de huur betaald?
a Via ‘huurzakjes’ die gepost werden.
b Via een geldbox die in de kerk stond.
c De werkgever schoot de huur voor.
d De bestuurders haalden persoonlijk
de huur op.
5 In welke wijk bouwde Laurentius voor
het eerst flats?
a In de IJpelaar.
b In de Haagse Beemden.
c In het Ginneken.
d In de Heuvel.
8. 6 Laurentius bouwt ook elk jaar enkele
tientallen huizen in een derdewereldland.
Welk land is dat:
a Guatemala
b Bhutan
c Peru
d Mali
Vraag 4: De huur werd elke week door de bestuurders
persoonlijk opgehaald.
Vraag 5: De eerste hoogbouwflats zijn gebouwd in de
wijk IJpelaar.
Vraag 6: De laatste jaren heeft Laurentius al 200
woningen gebouwd in Guatemala.
7 Hoeveel woningen beheert Laurentius
in 2009?
a Meer dan 6.750 woningen.
b Meer dan 7.000 woningen.
c Meer dan 7.200 woningen.
d Meer dan 8.000 woningen.
8 Wat was in veel huizen in de jaren vijftig
nog niet aanwezig?
a Een douche
b Elektriciteit
c Een wc
d Warm water
9 Welk speciaal project steunt Laurentius
ter ere van haar 90-jarige jubileum?
a Artsen zonder grenzen
b Guatemala
c Project voor opvang en huisvesting van
daklozen in Breda
c De Dierenbescherming
Vraag 1: De heilige Laurentius leefde in Rome, Italië.
Vraag 2: Op dit moment werken 75 mensen bij Laurentius.
Vraag 3: Laurentius investeert jaarlijks één miljoen euro in
projecten die de leefbaarheid verbeteren en
onderhouden.
Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009 | 29

1
Hoe staat Laurentius er nu voor?
Walter Vermeulen-de Bie trapt enthousiast af: “Ik vind Laurentius
veerkrachtig, vitaal en frivool. Hoewel er overal crisis is, liggen
wij goed op koers. De nieuwe organisatie staat en we zijn met
heel veel projecten bezig. In het verleden bouwden we 100 tot
200 huizen per jaar. De komende jaren zijn dat er 1.200 tot
1.500. Dat betekent natuurlijk niet dat we jarenlang niets hebben
gedaan. Je moet eerst grond verwerven, aansluiten bij de
bestemmingsplannen en goedkeuring krijgen van allerlei
commissies. Nu kunnen we na jaren van zaaien, ook oogsten.”
2
“Laurentius
staat als
een huis”
N E G E N v r a G E N a a N d E d i r E c t i E
Laurentius als een persoon, wie is dat
voor iemand?
“Onze oorsprong ligt in het Ginneken en hoewel we in de stad
werken, zijn we altijd een dorpse corporatie gebleven, in de goede
zin van het woord”, stelt Joop Peijen tevreden. “Degelijk, zonder
fratsen en met beide benen op de grond. Laurentius is zakelijk,
resultaatgericht, sociaal, maar geen geitenwollensokkentype.”
André Heintjes vult aan: “We pakken soms met een naïef
opportunisme dingen op waarvan het lijkt alsof het niet
mogelijk is. Die uitdaging spreekt ons juist aan. Durven
doen wat je denkt.”
30 | Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009
3
Wat zijn de gevolgen van de crisis
bij Laurentius?
Walter Vermeulen-de Bie legt uit: “Het is voor ons nu moeilijker
om projecten gefinancierd te krijgen. Onze projecten bestaan
uit koop- én huurhuizen. De winst die we op de koopwoningen
behalen, moet de huurwoningen betaalbaar houden. Nu
de koopsector stilvalt, is dat lastig. Maar zelfs bij het meest
negatieve scenario, hoge rente, geen verkoop en andere
tegenslagen, blijven we overeind. Laurentius staat als een
huis en heeft geen lekkend dak. Wij zijn altijd verantwoord
met onze financiën omgegaan en daar hebben we nu veel
voordeel van.”
4
Wat moet er zeker veranderen
in de maatschappij?
Alle drie zijn ze het erover eens: afgunst. André Heintjes geeft
aan: “Ik vind het jammer dat mensen soms zo jaloers zijn. Als
iemand iets meer heeft, een nieuw huis krijgt of een nieuwe
keuken, dan zijn er vaak meer negatieve reacties dan dat men
blij is voor de ander.”
5
Waar staat Laurentius
bij het 100-jarig jubileum?
“Over 10 jaar zijn we gegroeid van 7.000 naar 12.000 woningen”,
geeft André Heintjes trots aan. “Dat betekent dat we dan ook
meer medewerkers hebben. Door onze automatisering winnen
we aan efficiëntie, maar leefbaarheid en het werk in de wijken
vragen meer energie van ons. Ik verwacht ook dat we tegen
die tijd verhuisd zijn. Ons huidige kantoor is nu al te klein.
Waarschijnlijk zitten we dan in de nieuwe locatie, zo’n 300
meter van waar we nu zitten.”

“Hoewel er overal crisis is,
liggen wij goed op koers”
Laurentius on the road: André Heintjes, Walter Vermeulen-de Bie en Joop Peijen.
Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009 | 31

“Laurentius staat als een huis”
Wat kunnen de huurders de
6 komende jaren verwachten? 8
“De energielasten worden in vergelijking met de woonlasten
voor onze huurders steeds hoger”, legt Joop Peijen uit. “De
woonlasten stegen de laatste jaren met ongeveer 2 procent.
De energieprijzen stegen met wel 20 procent. We gaan dus
veel investeren om onze bestaande woningen energiezuiniger
te maken. Want we willen niet dat de woonlasten voor onze
huurders de pan uit rijzen. Betaalbaar wonen, betekent ook een
betaalbare energierekening.” André Heintjes vult aan: “Verder
blijven we fors investeren in leefbaarheid. Zodat onze huurders
aangenaam en veilig wonen in de eigen straat en wijk.”
Waar zal de nadruk op liggen bij de
7 bouwproductie?
9
“De vraag naar seniorenwoningen blijft bestaan en zal nog
verder toenemen,” schetst Walter Vermeulen-de Bie. “Dat
betekent dat we moeten zorgen voor meer appartementen met
een ruim, fraai balkon zodat senioren de kans krijgen zelfstandig
te blijven wonen met eventueel directe toegang tot de zorg die
zij nodig hebben. Zo horen bij een seniorencomplex ook een
Grand Café en de faciliteiten voor zorgorganisaties. We gaan
dus meer denken in concepten en niet zozeer in losse units”.
32 | Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009
Welk project gaat Laurentius nu
extra steunen?
André Heintjes: “Vanwege ons negentigjarig bestaan, stellen
we 90.000 euro beschikbaar aan de Stichting Maatschappelijke
Opvang (SMO) voor de opvang en huisvesting van daklozen.
Tenslotte is naast het zorgen voor betaalbare huizen, de zorg,
leefbaarheid en het maatschappelijk welzijn een belangrijke taak
voor Laurentius.”
Op pagina 36 vertelt Lieke Jansen, directeur van het SMO, meer
over het speciale woonbegeleidingsproject dat Laurentius mede
helpt uit te voeren.”
Vertel iets over Laurentius wat bijna
niemand weet.
“We zijn niet zo bijzonder”, zeggen de drie heren lachend.
“Maar dat we de laatste jaren 200 huizen in Guatemala hebben
gebouwd, is toch wel speciaal. Eigenlijk is het delen van wat je
hebt, niet iets nobels. Het is gewoon doen wat je moet doen.”

Walter Vermeulen-de Bie
Functie: algemeen directeur
Bij Laurentius sinds: 2001
Hobby’s: wonen, dansen, zingen, auto’s.
Trots op Laurentius omdat:
“In de laatste jaren hebben we honderden
woningen gebouwd voor mensen met een
verstandelijke of lichamelijke beperking.
Dat is echt waardevol.”
Joop Peijen
Functie: directeur Financiën en
Vastgoedprojecten
Bij Laurentius sinds: 1981
Hobby’s: motorrijden, golfen en fotograferen.
Trots op Laurentius omdat:
“Bij Laurentius werk je in een team en het
werk doet er echt toe. Je zorgt dat mensen
de ruimte krijgen om té leven zoals zij willen.
Dat maatschappelijke maakt voor mij het
verschil.”
Nieuw kantoor Laurentius
Op de kruising van de Mathenessetraat, Loevesteinstraat en
de Valkenierslaan start eind 2009 de bouw van het project
Stack. Dit project omvat een aantal mooie stadsvilla’s en
luxueuze appartementen die gekenmerkt worden door
mooie en grote balkons. Onderin het wooncomplex willen
we ons nieuwe kantoor vestigen.
Stack zal in 2012 worden opgeleverd.
André Heintjes
Functie: directeur Klant en markt
Bij Laurentius sinds: 1986
Hobby’s: mijn 7 poolhonden en lezen
(science fiction).
Trots op Laurentius omdat:
“Van een oubollig clubje zijn we nu
een moderne, professionele organisatie
geworden. En dat zonder té zakelijk te
zijn. Vroeger dachten we in stenen, nu
in mensen. Dat spreekt me aan.”
Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009 | 33

Ons Ons team team
in 2009
34 | Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009
in 2009

Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009 | 35

Jubileumgeschenk
Laurentius
Laurentius bestaat 90 jaar. We gaan geen groot feest organiseren. Maar we willen
wel iets speciaals doen. Daarom geven we de Stichting Maatschappelijke Opvang
Breda e.o. (SMO) een financiële steun van 90.000 euro. Hierdoor kunnen we hen
helpen om de plannen te realiseren voor mensen die uit een crisisopvang komen.
Recht op zorg en welzijn
“Door allerlei oorzaken kan iemand in een crisis
belanden. Men is dan vaak (tijdelijk) niet in staat
zijn zich staande te houden. Het vinden van een
oplossing is dan erg moeilijk. Vanuit SMO geven
wij deze mensen het recht op zorg en welzijn
terug. Daarvoor bieden wij hen een plek, waar zij
zichzelf kunnen zijn en samen met onze betrokken
medewerkers, werken aan een beter bestaan.”
Aan het woord is Lieke Jansen, directeur van SMO.
“Voor de directe crisisopvang gaan we uit van zes
tot twaalf weken,” vertelt Lieke verder. “Daarna
moet er doorstroming zijn zodat er weer plaats is
voor mensen die dan directe hulp nodig hebben.”
Leren op jezelf te vertrouwen
“Maar niet iedereen is na deze periode klaar om
zelfstandig te gaan wonen. Daarom gaan we een
speciaal project starten waarbij mensen, die uit
de crisisopvang komen, gedurende zes tot acht
maanden begeleid kunnen wonen. Op deze manier
kunnen zij leren opnieuw zelfstandig op zichzelf
te vertrouwen. De financiële steun van Laurentius
gebruiken we om de beschikbare huizen voor dit
project in te richten tot een vertrouwd huiselijk
thuis.”
36 | Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009
“De kracht en de kwaliteit van een
samenleving kun je bepalen door
te kijken naar hoe ze met de
zwakkeren omgaat.”
Als de stap net te groot is, moet je helpen
Walter Vermeulen-de Bie, directeur van Laurentius,
is erg enthousiast over het nieuwe project. “Iedereen
kan ooit in een crisis komen. Dan is het goed dat er
professionals zijn die je kunnen helpen. Maar voor
sommigen is de stap van acute crisisopvang naar
zelfstandig wonen, net te groot. Daarom geven we
SMO met deze gift van 90.000 euro, extra steunt
om deze kwetsbare groep te begeleiden. Ook kijken
we samen met SMO naar een geschikte woonruimte
voor deze opvang op te zetten.”
“Als corporatie ben je er niet alleen voor de ‘gewone’
huurders, maar ook voor mensen die (even) buiten
de boot vallen. De kracht en de kwaliteit van een
samenleving kun je bepalen door te kijken naar hoe
ze met de zwakkeren omgaat. Laurentius heeft het
vermogen om daar iets aan te doen en dat doet we
dan ook van harte.”

Lieke Jansen en Walter Vermeulen-de Bie
Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009 | 37

“Nr. 90 was een
geschenk uit de hemel.” Twee
Ad en Ricky Voesenek wonen in de wijk
Brabantpark, zes hoog op nr. 90. Samen
met hun twee katten Donny en Buffy.
Vanuit hun raam kijken ze uit op hun
oude woning. Daar konden ze niet
blijven omdat Ricky moeite kreeg
met traplopen.
“Op dat moment konden we nergens
anders heen, dus huurden we tijdelijk een
gelijkvloerse woning in de buurt”, vertelt
Ad. “Dat was geen fijne tijd. We hadden
dubbele woonlasten en gezondheidsproblemen.
Het was een groot geluk toen
we deze woning kregen. Nr. 90 was voor
ons een geschenk uit de hemel.”
Leven vol plezier
Ondanks dat Ad en Ricky niet meer
werken, blijven ze altijd lekker actief. Ad
schildert en restaureert oude schilderijen.
Ricky is dol op countrymuziek. Ze vertelt
lachend: “Ik reisde ooit mee met een
linedance-club uit België door Amerika;
tenslotte is dat het ‘thuis’ van het linedancen.
Onderweg stopten ze geregeld
in Westernwinkels om helemaal in stijl de
bars te betreden. Zo ook in Texas. Maar
toen ze begonnen met linedancen,
38 | Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009
Twee verhale verhale
huisnummer
huisnummer
stopte de band met spelen. Of ze wilden
vertrekken. Linedancing is absoluut ‘not
done’ in Texas!”

n achter achter het het
90
In de wijk Wisselaar op nr. 90 wonen
Piet en Ely Remeijsen. Piet is bestuurslid
en actief vrijwilliger in het gemeenschaps-
huis ‘de Wegwijzer’. Daarnaast is hij
heerlijk druk met zijn kleinkinderen.
“Nooit meer weg van
nr. 90.”
Piet en Ely woonden voorheen in het
Ginneken en later boven de oma van Ely in
Tuinzigt. “Maar met onze twee kinderen in
een kleine bovenwoning, ging dat op een
gegeven moment niet meer”, legt Ely uit.
“Toen kregen we deze woning aangeboden
via Piets werkgever. Eigenlijk wilde we niet
naar de Wisselaar. Die wijk stond slecht
bekend. Daar zijn we inmiddels wel op
teruggekomen! We hebben hier zo veel
leuke contacten, dat we er niet over
piekeren om nog weg te gaan.”
Groot feest in de wijk
“Met onze buren hebben we ook echt
geluk gehad”, vertelt Piet. “Toch verandert
de omgeving wel snel. Er komen veel
nieuwe mensen van buitenaf bij. Dat is
wel even wennen. Vroeger kenden we
iedereen. We richtten zelfs onze eigen
veteranenvoetbalclub op ‘VOP’ (Voor
Ons Plezier). Eén keer werden we zelfs
kampioen! En dat hebben we uitgebreid
gevierd. Een gekkenhuis van jewelste
was het!”
Laurentius > Jubileumuitgave oktober 2009 | 39

In oktober 2009 bestaan wij 90 jaar. Een moment om bij stil te staan. Toen wij in 1919 startten,
was de volkshuisvesting erbarmelijk. Mensen woonden in kleine, vaak vochtige huizen met
amper sanitair.
Terugkijkend op al die jaren is er veel bereikt, maar ook veel veranderd. Centraal staat nu
onder meer het woonplezier en de leefbaarheid in de wijk. Een lekker huis, in een vertrouwde
straat, in een buurt waar je je veilig voelt.
Wij zijn en blijven een maatschappelijke ondernemer die midden in de samenleving staat.
Met onze huurders en anderen werken we samen aan leefbare wijken waarin onze huurders
graag leven. Nu en in de toekomst.
Doenradestraat 50
4834 GH Breda
Telefoon: 076 – 5 644 644
Fax: 076 – 5 644 645
info@laurentiuswonen.nl
www.laurentiuswonen.nl