Bekijk het inkijkexemplaar - Cross Media Nederland

Babytaal
‘Onderschat niet wat
een baby allemaal kan’
Baby’s maken ouders al veel meer duidelijk dan vaak wordt gedacht. Als kraamverzorgende kun je ouders helpen de
taal van hun baby te verstaan. ‘Baby’s kunnen veel meer dan wij dachten. Een baby “praat” met zijn hele lichaam.’
Tekst: Joke Heikens | Foto’s: iStockphoto
‘Contact met de ouders begint in de buik van
de moeder’, zegt Nynke van der Werf (50),
pedagogisch medewerker op de kinderafdeling
van het Antoniusziekenhuis in Sneek. Van
der Werf werkt sinds 28 jaar met te vroeg
geboren baby’s en baby’s die met de keizersnede
worden geboren. ‘De baby beweegt en
ouders ontvangen die signalen door hun hand
op de buik te leggen. Baby’s antwoorden door
naar die hand toe te bewegen.’ Van der Werf
benadrukt het belang van het contact tussen
ouders en baby de eerste momenten na de
bevalling. ‘Als zorgverleners moeten we daar
niet te veel tussen schuiven, maar het iets tussen
ouders en kind laten zijn. Baby’s zoeken
direct al contact: ze kijken naar hun mama en
papa en strekken hun handje, die de ouder
dan als vanzelf vastpakt. Toen ik kinderen
kreeg was het van huppakee van de buik af,
wegen, wassen en kleren aan. Nu zou ik dat
helemaal niet meer zo gedaan hebben. Het is
niet zo dat alle kinderen uit die generatie
grote problemen hebben, maar we krijgen
steeds meer inzicht in wat een baby nodig
heeft. Je kunt veel leren door naar de
lichaamstaal van ouders en baby kijken.’
18 KRAAMSUPPORT 4 / 2012
Huid-op-huid
Ouders beschikken over ingeboren kennis,
weet Van der Werf, die zich in het ziekenhuis
bezighoudt met Video Interactie
Begeleiding, waarin de
omgang en interactie tussen
ouders en baby gefilmd
wordt. ‘Baby’s kunnen veel
meer dan wij dachten. De
baby geeft met zijn hele
lichaam signalen, hij
“praat”. Ouders verstaan
dat van nature, met hun
gevoel. Als zorgverleners
kunnen we daarop afstemmen.
Zo nemen vaders een aangeklede
of in een doek gewikkelde
baby als een soort cadeautje
aan. Als een baby daarentegen bloot
bij de vader wordt gelegd, zie je dat hij
daar als vanzelf zijn armen omheen doet
en het kind koestert. Hier in het ziekenhuis
hadden ze eerst zoiets van: “Je vraagt de
vader toch niet om zijn shirt uit te doen?”
Maar als je uitlegt hoe lekker zijn kindje
dat vindt, dat het aanraking en knuffelen