Profielwerkstuk - Geschiedenis van Vlaardingen

3.4 Betrouwbaarheid van de verslagen
In hoeverre zijn de verslagen van Thietmar, Alpertus en de kroniek van Kamerijk
betrouwbaar te noemen?
Wat met zekerheid gezegd kan worden is dat deze drie bronnen de drie oudste zijn die de Slag
bij Vlaardingen beschrijven. De drie bronnen komen respectievelijk uit 1018, 1021-1024 en
1024-1025. Doordat ze vlak na de Slag bij Vlaardingen zijn geschreven, is het aannemelijk
dat de schrijvers er betrouwbare informatie over geven. Op dit punt is het verslag van
Thietmar dus het betrouwbaarst te noemen.
Geen van de drie schrijvers is zelf bij de slag aanwezig geweest. De informatie over de
gebeurtenis hebben ze dus niet uit de eerste hand.
Thietmar van Merseburg stierf eind 1018, dus hij heeft de informatie kort na de strijd
opgeschreven. Het is aannemelijk dat hij de informatie heeft ontvangen van de strijders die
zelf aanwezig waren. We weten dat Thietmar van adellijke afkomst was en hij was
persoonlijk bevriend met keizer Hendrik. Het is dus niet verrassend dat Thietmar in zijn
verslag sterk de kant van de keizer kiest en zijn haat tegen Dirk III uit. Dit blijkt onder andere
uit de volgende citaten: “De afschuwelijke jongeling Dirk III…” ; “Het is verschrikkelijk om
te zeggen: door het zwaard en het water werd het leven van de soldaten van het Duitse leger
beëindigd, zonder dat de tegenstanders verliezen leden.” ; “Graaf Dirk III had geen
ordentelijk leger omdat hij de zeerovers niet uit zijn gebied kon houden.”
Het verslag van Alpertus van Metz is verreweg het meest gedetailleerd van de drie.
Hij kiest onbeschaamd partij voor de keizer en de bisschop. Hij noemt Dirk III niet eens bij
naam, maar noemt hem ‘rover’. Dit zegt al genoeg over hoe hij dacht over de graaf.
Het verslag lijkt betrouwbaar te zijn, omdat Alpertus dichtbij het vuur zat. Hij heeft zijn
verslag kort na de slag opgetekend toen hij zelf in het bisdom van Utrecht verbleef. Het is
daarom aannemelijk dat hij overlevenden en ooggetuigen van de slag persoonlijk heeft
gesproken. Ook het feit dat Alpertus de zaken niet mooier maakt dan ze daadwerkelijk waren,
pleit voor zijn betrouwbaarheid.
Zoals gezegd werd het verslag van de strijd bij Vlaardingen uit de bisschopskroniek van
Kamerijk opgesteld in 1024 en 1025. Van de drie bronnen is deze dus de jongste. De schrijver
van de kroniek lijkt minder partijdig te zijn dan Thietmar en Alpertus. Maar ook hij stond aan
de kant van de Duitse keizer, want het bisdom van Kamerijk had manschappen gestuurd voor
21