Profielwerkstuk - Geschiedenis van Vlaardingen

More documents

Recommendations

Info

Keulen, Luik en Utrecht. Toen zij vervolgens in opdracht van de keizer vertrokken, deed zich tijdens het vertrek een voorteken voor dat erg belangrijk is om te vertellen. Bisschop Balderik had in de stad Maastricht in het klooster van de heilige Maria een crypte aan laten leggen, waarboven al een altaar was gebouwd. Toen hij op de dag van vertrek na een gebed weggegaan was, werd heel de crypte vernield omdat het altaar instortte. Velen zagen hier een slecht voorteken in. De slechte voortekenen kwamen al snel uit, want bisschop Balderik, die zelf ook aan de strafexpeditie deelnam, werd door ziekte getroffen en bleef achter in het dorpje dat Herenwaarde heette. Hij zou later hier sterven. De anderen gingen verder en deden een aanval op Dirk III en de weinige Friezen die hij bij zich had, waarbij ze zonder enige twijfel dachten dat ze zouden winnen. Want wie zou eraan twijfelen dat zo’n groot en dapper leger het sterkste was? Vooral omdat het superieur was in krijgskunde en militaire discipline en werd gesteund door de sympathie van de keizer. Maar toen ze in de strijd verwikkeld raakten, barstte plotseling iemand, door duivelse inblazing bezield, uit in het volgende geschreeuw: ‘Vlucht! Vlucht!’ Hierdoor in paniek gebracht, sloegen de Lotharingers, we weten niet door welk geheim besluit van God, op de vlucht. Hoe groot en ellendig het bloedbad was dat onder hen werd aangericht, hoeft nu niet verteld te worden. En niet zozeer door het vijandelijk zwaard, maar door angst en paniek, kwamen ze in groten getale om terwijl ze naar de schepen vluchtten. Een duizendtal heeft zelfs tweemaal tienduizend verjaagd. Hertog Godfried was door het slechte verloop van de oorlog juist feller geworden. Hoewel hij van alle kanten omsingeld werd, ging hij, terwijl zijn makkers vluchtten, alleen de strijd aan omdat hij vluchten als een schande beschouwde. Toen hij degene op wie hij afstormde had gedood, werd hij vanuit een hinderlaag ingesloten en toch, gewond, gevangen genomen. Omdat Dirk echter bang was een zo’n groot man gevangen te houden, stond hij hem toe te vertrekken om voor Dirk bij de keizer vergiffenis af te kopen. 20
3.4 Betrouwbaarheid van de verslagen In hoeverre zijn de verslagen van Thietmar, Alpertus en de kroniek van Kamerijk betrouwbaar te noemen? Wat met zekerheid gezegd kan worden is dat deze drie bronnen de drie oudste zijn die de Slag bij Vlaardingen beschrijven. De drie bronnen komen respectievelijk uit 1018, 1021-1024 en 1024-1025. Doordat ze vlak na de Slag bij Vlaardingen zijn geschreven, is het aannemelijk dat de schrijvers er betrouwbare informatie over geven. Op dit punt is het verslag van Thietmar dus het betrouwbaarst te noemen. Geen van de drie schrijvers is zelf bij de slag aanwezig geweest. De informatie over de gebeurtenis hebben ze dus niet uit de eerste hand. Thietmar van Merseburg stierf eind 1018, dus hij heeft de informatie kort na de strijd opgeschreven. Het is aannemelijk dat hij de informatie heeft ontvangen van de strijders die zelf aanwezig waren. We weten dat Thietmar van adellijke afkomst was en hij was persoonlijk bevriend met keizer Hendrik. Het is dus niet verrassend dat Thietmar in zijn verslag sterk de kant van de keizer kiest en zijn haat tegen Dirk III uit. Dit blijkt onder andere uit de volgende citaten: “De afschuwelijke jongeling Dirk III…” ; “Het is verschrikkelijk om te zeggen: door het zwaard en het water werd het leven van de soldaten van het Duitse leger beëindigd, zonder dat de tegenstanders verliezen leden.” ; “Graaf Dirk III had geen ordentelijk leger omdat hij de zeerovers niet uit zijn gebied kon houden.” Het verslag van Alpertus van Metz is verreweg het meest gedetailleerd van de drie. Hij kiest onbeschaamd partij voor de keizer en de bisschop. Hij noemt Dirk III niet eens bij naam, maar noemt hem ‘rover’. Dit zegt al genoeg over hoe hij dacht over de graaf. Het verslag lijkt betrouwbaar te zijn, omdat Alpertus dichtbij het vuur zat. Hij heeft zijn verslag kort na de slag opgetekend toen hij zelf in het bisdom van Utrecht verbleef. Het is daarom aannemelijk dat hij overlevenden en ooggetuigen van de slag persoonlijk heeft gesproken. Ook het feit dat Alpertus de zaken niet mooier maakt dan ze daadwerkelijk waren, pleit voor zijn betrouwbaarheid. Zoals gezegd werd het verslag van de strijd bij Vlaardingen uit de bisschopskroniek van Kamerijk opgesteld in 1024 en 1025. Van de drie bronnen is deze dus de jongste. De schrijver van de kroniek lijkt minder partijdig te zijn dan Thietmar en Alpertus. Maar ook hij stond aan de kant van de Duitse keizer, want het bisdom van Kamerijk had manschappen gestuurd voor 21
Page 1: Profielwerkstuk Geschiedenis T. Sch
Page 4 and 5: Inleiding De elfde eeuw wordt ook w
Page 6 and 7: Hoofdstuk 1 Dirk III en het begin v
Page 8 and 9: gezegd, een opstand in het graafsch
Page 10 and 11: om tol te heffen alleen door de kei
Page 12 and 13: 3.1 Thietmar van Merseburg Thietmar
Page 14 and 15: De vreselijke gebeurtenissen van de
Page 16 and 17: en vestigde zich in het Merwedewoud
Page 18 and 19: verheugden over de overwinning, plo
Page 22 and 23: zijn leger. De bisschopskroniek bev
Page 24 and 25: 3.5 Dijken of sloten, Babberspolder
Page 26 and 27: Hoofdstuk 4 Opbloei, wc-moord, onde
Page 28 and 29: kasteel bij IJsselmonde in. Daarna
Page 30 and 31: Samenvatting Graaf Dirk III heeft e

Profielwerkstuk - Geschiedenis van Vlaardingen

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?