Profielwerkstuk - Geschiedenis van Vlaardingen
Profielwerkstuk - Geschiedenis van Vlaardingen Profielwerkstuk - Geschiedenis van Vlaardingen
3.1 Thietmar van Merseburg Thietmar van Merseburg werd geboren op 25 juli 975 als derde zoon van graaf Siegfried en Afb. 6: Bisschop Thietmar van Merseburg gravin Kunigunde van Walbeck. In 1009 werd hij bisschop van Merseburg in Duitsland. Omdat Thietmar van adel was, had hij veel contact met andere mensen uit de hogere kringen. Hij was persoonlijk bevriend met keizer Hendrik II. Zijn bekendste werk is het Chronicon, dit is een indrukwekkend verslag over de politieke en kerkelijke zaken in het Duitse rijk vanaf het eind van de negende eeuw tot 1018. Op het eind van zijn kroniek beschrijft hij de Slag bij Vlaardingen. Waarschijnlijk is hij er niet persoonlijk bij geweest, want er zijn hier geen aanwijzingen voor. Het is aannemelijk dat hij de informatie voor zijn verslag heeft gekregen van strijders die wel persoonlijk bij de slag aanwezig waren. Omdat hij eind 1018 stierf, moet hij de informatie kort na de strijd hebben opgeschreven. Hier volgt een samenvatting van deze bron over de Slag bij Vlaardingen: In 1005 was er een opstand in het graafschap van Dirk III. Dirks moeder, Liutgarde, schakelde de hulp in van Hendrik II, die toen nog geen keizer maar koning was, om de Afb.7: Kroniek van Thietmar van Merseburg 12 opstand te stoppen en de rust in het graafschap terug te brengen. Op dinsdag 29 juli 1018 viel bisschop Adelbold van Utrecht Dirk III aan. Hij werd ondersteund door hertog Godfried van Lotharingen en kreeg hulp van andere bondgenoten en vrienden. Dirk is de neef van onze keizerin en hij heeft bisschop Adelbold door het doden van zijn krijgers nogal eens schade toegebracht. Op een eiland kwam het bijeengeroepen leger tezamen. Dit leger, dat snel voor de strijd uitgerust was, onderging zelf de dood waarmee het de
vijand bedreigde. Want van alle kanten kwamen de Friezen en de mannen van Dirk III uit een hinderlaag tevoorschijn en zij omsingelden het Duitse leger. Het is verschrikkelijk om te zeggen: door het zwaard en het water werd het leven van de soldaten van het Duitse leger beëindigd, zonder dat de tegenstanders verliezen leden. Bisschop Adelbold ontkwam ternauwernood in een boot, hertog Godfried werd echter pas na de omsingeling van de vijand gered. Volgens betrouwbare getuigen zijn er in de slag meer dan drie legioenen gedood. Graaf Dirk III had geen sterk leger. Dit blijkt uit het feit dat hij de vijandige zeerovers niet uit zijn gebied kon houden. Toch heeft dit leger het keizerlijke leger verslagen. Graaf Godfried (niet hertog Godfried) en de voortreffelijke ridder Johannes behoren ook tot de omgekomenen. Het vaderland zal deze wapenbroeders nooit vergeten. Ze waren edel en beroemd en hebben gestreden voor het vaderland en zijn nu door een ongelukkig lot getroffen. Hun lichaam boet nu voor onze zonden. Maar ik hoop dat hun ziel vreugde zal hebben, door zo’n ernstig lijden gezuiverd. Om deze zaak goed te begrijpen moet u ook de oorzaken weten. De ongelukszalige graaf Dirk III was de vazal van bisschop Adelbold van Utrecht. De graaf had een groot gebied in het Merwedewoud. De bewoners van deze streek klaagden bij de keizer in Nijmegen dat hun gebied onrechtmatig van hen was afgenomen door Dirk III. Daarom gaf de keizer aan bisschop Adelbold het bevel om de gebouwen in het gebied in brand te steken en het daarna aan de klagers terug te geven. De afschuwelijke jongeling Dirk III, die zelf ook in Nijmegen aanwezig was, slaagde er niet in om de keizer op andere gedachten te brengen. Daarom vroeg hij verlof om weg te gaan en hij beloofde dat hij het plan van de keizer zou verhinderen. Niet lang daarna begon de slag. Dirk III heeft deze niet gewonnen omdat hij en zijn leger het verdienden, maar door onze misdaden en zonden. Het verlies is een toorn des hemels. Dit onoverkomelijke en vreselijke leed was al van te voren aangekondigd. Een zwerm vogels had zich hier verzameld en ze verscheurden elkaar met hun klauwen. Ze namen dezelfde plaats in als die waar de mannen later sneuvelden. De verwensing die de heilige David over de berg Gilboa had uitgesproken 3 , spreek ik ook uit over dit eiland. 3 Deze tekst komt uit 2 Samuel 1:21.”Bergen van Gilboa, draag geen dauw meer, duld geen regen op je hooggelegen velden: daar ligt het heldenschild, vertrapt, het schild van Saul, vergeten en verwaarloosd.” 13
- Page 1: Profielwerkstuk Geschiedenis T. Sch
- Page 4 and 5: Inleiding De elfde eeuw wordt ook w
- Page 6 and 7: Hoofdstuk 1 Dirk III en het begin v
- Page 8 and 9: gezegd, een opstand in het graafsch
- Page 10 and 11: om tol te heffen alleen door de kei
- Page 14 and 15: De vreselijke gebeurtenissen van de
- Page 16 and 17: en vestigde zich in het Merwedewoud
- Page 18 and 19: verheugden over de overwinning, plo
- Page 20 and 21: Keulen, Luik en Utrecht. Toen zij v
- Page 22 and 23: zijn leger. De bisschopskroniek bev
- Page 24 and 25: 3.5 Dijken of sloten, Babberspolder
- Page 26 and 27: Hoofdstuk 4 Opbloei, wc-moord, onde
- Page 28 and 29: kasteel bij IJsselmonde in. Daarna
- Page 30 and 31: Samenvatting Graaf Dirk III heeft e
3.1 Thietmar <strong>van</strong> Merseburg<br />
Thietmar <strong>van</strong> Merseburg werd geboren op 25 juli 975 als derde zoon <strong>van</strong> graaf Siegfried en<br />
Afb. 6: Bisschop Thietmar <strong>van</strong> Merseburg<br />
gravin Kunigunde <strong>van</strong> Walbeck. In 1009 werd hij<br />
bisschop <strong>van</strong> Merseburg in Duitsland.<br />
Omdat Thietmar <strong>van</strong> adel was, had hij veel contact<br />
met andere mensen uit de hogere kringen. Hij was<br />
persoonlijk bevriend met keizer Hendrik II.<br />
Zijn bekendste werk is het Chronicon, dit is een<br />
indrukwekkend verslag over de politieke en<br />
kerkelijke zaken in het Duitse rijk <strong>van</strong>af het eind <strong>van</strong> de negende eeuw tot 1018. Op<br />
het eind <strong>van</strong> zijn kroniek beschrijft hij de Slag bij <strong>Vlaardingen</strong>. Waarschijnlijk is hij er niet<br />
persoonlijk bij geweest, want er zijn hier geen aanwijzingen voor. Het is aannemelijk dat hij<br />
de informatie voor zijn verslag heeft gekregen <strong>van</strong> strijders die wel persoonlijk bij de slag<br />
aanwezig waren. Omdat hij eind 1018 stierf, moet hij de informatie kort na de strijd hebben<br />
opgeschreven.<br />
Hier volgt een samenvatting <strong>van</strong> deze bron over de Slag bij <strong>Vlaardingen</strong>:<br />
In 1005 was er een opstand in het graafschap <strong>van</strong> Dirk III. Dirks moeder, Liutgarde,<br />
schakelde de hulp in <strong>van</strong> Hendrik II, die toen nog geen keizer maar koning was, om de<br />
Afb.7: Kroniek <strong>van</strong> Thietmar <strong>van</strong> Merseburg<br />
12<br />
opstand te stoppen en de rust in het<br />
graafschap terug te brengen.<br />
Op dinsdag 29 juli 1018 viel bisschop<br />
Adelbold <strong>van</strong> Utrecht Dirk III aan. Hij<br />
werd ondersteund door hertog Godfried <strong>van</strong><br />
Lotharingen en kreeg hulp <strong>van</strong> andere<br />
bondgenoten en vrienden.<br />
Dirk is de neef <strong>van</strong> onze keizerin en hij<br />
heeft bisschop Adelbold door het doden<br />
<strong>van</strong> zijn krijgers nogal eens schade<br />
toegebracht. Op een eiland kwam het<br />
bijeengeroepen leger tezamen. Dit leger,<br />
dat snel voor de strijd uitgerust was,<br />
onderging zelf de dood waarmee het de
Change language