HENRI DE COCKER, biografie (*)

HENRI DE COCKER, biografie (*)
1908, 15 september Geboorte in
het Oost-Vlaamse Vurste (sinds
1978 deel van Gavere) van Henri,
zoon van Polydoor De Cocker en
Barbara Vervust. Als zevende telg
komt hij na Gustaaf, Bertha,
Camilla, Georges, Jules en Alfons.
Hij wordt nog gevolgd door Joseph
en Lea. Een groot landbouwersgezin
met nijpende zorgen.
1921 Wordt seizoenarbeider. ’s Zomers slaven in de steenbakkerij nabij
Brussel en ’s winters in de suikerfabrieken van Noord-Frankrijk.
1933 Dood van vader Polydoor op 11 mei.
1934 Wordt ingeschreven als leerling aan de Koninklijke Academie van
Schone Kunsten te Gent, waar hij toch één geweldige leraar treft: Jos
Verdegem. Om in zijn levensbehoeften te voorzien wordt hij
huisschilder.
1936 Broer Joseph trouwt, zodat Henri met zijn moeder achterblijft in het
huis op de kouter (thans Populierkensweg) te Vurste. Hier schildert hij
zijn eerste realistische landschappen.
1937 Verhuist met zijn moeder naar het huis aan de dorpskerk, waar hij voor
de rest van zijn leven zal blijven wonen. In de periode van 1937-1943
zal hij een vijftigtal etsen maken.
1942 Behaalt de “Prijs Pipijn” aan de Gentse academie en stopt zijn activiteit
als huisschilder. Waagt zijn eerste tentoonstelling in zaal “Pan” te
Gent, samen met M. Vallet, met donkere werken die sterk aanleunen
bij het expressionisme.
1946 Tentoonstelling in zaal “Vyncke-Van Eyck” te Gent
1947 Op oudejaarsavond sterft moeder Barabara en Henri is nu alleen in
het huis nabij de kerk.
1948 Einde van de eerste, erg sombere “expressionistische periode”. Na
een reis per fiets naar Parijs klaart zijn palet op in een zgn. “lichtere
periode”, welke tot 1952 zal duren. Vriend en klasgenoot Jan
Verheyden nodigt hem regelmatig uit naar de streek van Klein-
Brabant. Bij Odilon en Josée Van Goethem te Puurs zal hij een
tweede thuis vinden.
1949 Volgt de lessen aan het Hoger Instituut te Antwerpen.
1950 Nieuw verblijf in Parijs.
1952 Stelt een tweede maal tentoon in zaal “Vyncke-Van Eyck” te Gent
1953 Reist fietsend door Spanje, waar allerlei invloeden en ervaringen
hem overrompelden. Hieruit volgt een “surrealistische periode” in
zijn œuvre.
1956 Koopt het huis waar hij woont en zal later de schuur ombouwen tot
atelier.
1958 Verlaat het surrealisme en ruilt de figuratie voor de in die jaren
onweerstaanbare abstractie. Hieruit groeit de korte maar belangrijke
periode van het “tachisme”, die zich uit in poëtische vlekkenkunst,
collages en andere experimenten. Tentoonstellingen in zaal “Elmar”
te Gent en “Celbeton” te Dendermonde.
1960 Stelt tentoon in “Le Zodiaque” te Brussel en behaalt met deze
tentoonstelling de “Prijs van kunstkritiek”. Met datzelfde werk komt
hij naar Gent in de “V.T.B.-Studio.” Een paar Gentse kunstcritici
laten zich erg negatief uit over zijn werk. Zijn reactie: “Zij zullen
over mij niet meer moeten schrijven, ik zal nooit meer in Gent
tentoonstellen”. En Henri heeft woord gehouden.
1962 De experimenten blijven elkaar opvolgen, en resulteren in de
merkwaardige reeks vrouwenfiguren, die hij “madonna’s” doopt.

1963 De abstracte periode ligt nu definitief achter hem. Hij trekt weer het
boerenland in en keert terug naar zijn “roots”, het expressionisme. In
deze nieuwe periode vallen o.a. zijn ruiters op en zijn rudimentaire,
vaak spookachtige sneeuwlandschappen.
1964 Tentoonstelling met dit “neo-expressionistisch” werk in
“Zwalmlandia” in Sint-Maria-Latem, dit vier jaar na zijn ervaren in
Gent. Stelt ook tentoon in Sint-Amands aan de Schelde, in het
“Veerhuis-Verhaerenmuseum”. De buitengewone belangstelling hier
vormt de aanloop naar een reeks succesvolle tentoonstellingen in de
streek van Klein-Brabant.
1965 Hij wordt nu aangezocht en de tentoonstellingen volgen elkaar snel
op : zaal “Nova” in Mechelen, “Rik Wouters-studio” in Brussel, “BP
Galerij”, “Galerij Toebosch” en deelname aan het VTB-Kunstsalon in
Antwerpen.
1966 Tentoonstellingen in “Belfortzaal” te Aalst, zaal “Helikon” te Hasselt
en de “De Eik” te Antwerpen.
1967 Stelt tentoon in “De Zoutkeet” in Hingene. Neemt deel aan de
collectieve “Vlaamse Kunstenaars Nu” in Merelbeke en
“Waardevolle kunstwerken ook in uw bereik” in “Galerij De Vuyst”
in Lokeren.
1968 Tentoonstellingen in “De Braekeleer Studio-VTB” in Antwerpen,
“Het Landhuis” in Bronem en inde Lokerse “Galerij De Vuyst” met
“Vroeger tachisme en expressionisme van Nu”. Deelname aan de
collectieve “Het Zelfportret Nu” in Merelbeke.
1969 Stelt tentoon in “Aymon” in Dendermonde en neemt deel aan de
collectieve “Van Figuratie tot Defiguratie” in “Galerij De Vuyst” te
Lokeren. In eigen dorp wordt een groepstentoonstelling
georganiseerd: “Kunstbezit in Vurste”, ingericht door Kultuurkring
“Erkenbold” in de gemeenteschool.
Maakt de eerste studies voor wat zijn laatste, verbazend rijke
“fauvistische periode zal worden, uiting van een onbedwingbare
kleurenhonger, vrijwel de antipode van zijn vroegere aardgebonden
palet. Maar ook nu blijft een kosmische geaardheid alles overheersen.
1970 Krijgt een retrospectieve in “Galerij De Vuyst” in Lokeren en stelt
tentoon in “Atelier Padeco” in Zwijnaarde. Deelname aan een
collectieve in “Het Landhuis” te Bornem.
1971 Tentoonstelling in zaal “Nova” te Mechelen.
1972 Stelt tentoon in “De Braekeleer Studio-VTB” in Antwerpen.
Groepstentoonstelling in zaal “Melac” in Zwijnaarde, samen met René
Delannoy, Romain De Saegher en Marcel Van Driessche.
1973 Collectieve “Religieuze Themathiek” in het gemeentehuis van De
Panne.
1974 Tentoonstelling in de “Latemse Galerij” te Sint-Martens-Latem
1975 Overzichtstentoonstelling 1965-1975 in “Die Garve” in Baaigem.
Deelname aan de collectieve, “Het Landschap” in “Galerij Pee” in
Eksaarde.
Henri, die altijd aandacht gehad heeft voor de creatieve uitingen van
kinderen en van anderen, ontmoet verschillende amateurs die hij met
succes inwijdt in een paar geheimen van de kunst.
1977 Tentoonstelling in de galerij “New Selections” te Mechelen en
deelname aan de collectieve “Het Dorp” te Beauvoorde.
1978 Tentoonstelling in “Die Garve” in Baaigem.
Wordt in de namiddag van 2 november op de Sint-Lievensbrug te
Gent aangereden door een vrachtwagen. Overlijdt enkele uren later in
het AZ te Gent en wordt op 11 november te Vurste begraven.
(*) Hier lees je enkel iets over de buitenkant – voor Henri van niet zoveel tel! – van
zijn sobere maar intense en rijke leven. Zijn confrontaties met de grote
kunststromingen van zijn tijd, en hoe hij om den brode exposeert. Deze gegevens
werden hoofdzakelijk ontleend aan de fraaie herinneringsbrochure van 1983,
uitgegeven door François en Odette De Smet-De Bruycker, en Alfons en Ludie De
Vroe-De Smet, met actieve hulp van Paul De Cocker, neef van de kunstenaar.
Ook Boudewijn Van de Steene tekende in de zomer van 1978, uit gesprekken met Rie,
een levensverhaal van zijn vriend op.
Uit de brochure “Hulde aan Henri De Cocker” 1998