Moge de beste overtuigen, een onderzoek naar de klassieke ...

die tijd heeft hij de moeilijkste en donkerste jaren van Rome meegemaakt. In 63 v.C. wordt
hij uiteindelijk consul, maar de situatie is dan nog steeds dezelfde.
Obama
Cicero kwam in een lastig parket terecht als senator, maar ook als consul. Ook Obama leeft in
een tijd waarin er onrust en angst onder het volk leeft. Er zijn nu gelukkig geen politici meer
die hun tegenstanders laten vermoorden om ze monddood te maken, maar de 21 e eeuw heeft
zo zijn eigen problemen. Ik benoem nu de grote issues die speelden toen Obama nog
campagne aan het voeren was tijdens de voorverkiezingen, eind 2007, begin 2008.
De vorige president van Amerika, George W. Bush, heeft na de aanslagen op de Twin towers
en het Pentagon in 2001 Afghanistan aangevallen, omdat daar de ‘as van het kwaad’ zou zijn.
Daar zouden de terroristen worden getraind om aanslagen te plegen. In zijn volgende
regeringsperiode viel hij ook Irak binnen. Bush dacht de klus ‘wel even te klaren’, maar dat
viel behoorlijk tegen. De Amerikanen vechten nog steeds in beide landen en het ziet er niet
naar uit dat ze winnen. De houding van het volk tegenover de oorlog is door de grote
verliezen en de kosten niet meer zoals in het begin. Men is het zat dat er steeds meer
militairen naar het Midden-Oosten worden gestuurd en daar ook omkomen.
Om die oorlogen te kunnen financieren heeft de Amerikaanse overheid astronomische
bedragen moeten lenen. Het begrotingstekort was tot een recordhoogte gestegen. De absolute
staatsschuld van de Verenigde Staten is de grootste staatsschuld ter wereld. Toen kwam ook
de kredietcrisis om de hoek kijken. Terwijl Obama nog campagne aan het voeren was,
kwamen er al Amerikanen in de problemen bij de aflossing van hun hypotheekrente. Toen
bleek dat een groot aantal Amerikanen hun lening niet meer konden terugbetalen, kwamen de
banken in de problemen, omdat zij de hypotheken hadden doorgeleend aan andere banken. Er
ontstond groot wantrouwen tussen de financiële instellingen. Zij durfden elkaar ook geen geld
meer uit te lenen. Hierdoor daalde ook het vertrouwen van beleggers en uiteindelijk kwam een
aantal banken in serieuze financiële problemen. Dat is natuurlijk geen ideaal voor een land dat
al zo’n grote staatsschuld heeft.
Daarnaast is er in de Verenigde Staten behoorlijk wat te doen om de kwaliteit van onderwijs
en gezondheidszorg. Het onderwijs dat door de staat werd aangeboden was kwalitatief veel
minder goed dan het onderwijs op privé-scholen. Het schoolgeld voor zo’n privé-school is
voor veel ouders echter onbetaalbaar. Ook in de gezondheidszorg zijn er problemen. De
meeste ziekenhuizen behoren tot de private sector en de kosten voor een ziekenhuisopname
zijn dan ook erg hoog –vaak onbetaalbaar voor de gemiddelde niet- of onderverzekerde
Amerikaan.
Dit waren de grote problemen in de tijd dat Obama streed om het presidentskandidaatschap.
Daar moest hij op inspelen en dat zouden ook de problemen zijn die hij zou moeten
aanpakken als hij president zou worden. Het is misschien niet zo spectaculair als wat Cicero
allemaal mee moest maken, maar toch kun je zeggen dat zij zich allebei in een crisissituatie
hebben bevonden en dat zij zich daarbij als ‘redder’ van het land opwerpen. Cicero doet mee
aan de consulverkiezingen en Obama is in de race voor het presidentschap. In dat opzicht
verschillen hun posities niet zoveel van elkaar. Ook in een ander opzicht hebben deze twee
rhetores een overeenkomst: Cicero was de eerste homo novus die consul werd en Obama
werd uiteindelijk de eerste Afro-Amerikaanse president van de Verenigde Staten. Eeuwen zijn
ze van elkaar verwijderd, maar toch hebben ze zulke bijzondere overeenkomsten.
8