Moge de beste overtuigen, een onderzoek naar de klassieke ...

Dat is waar het in deze verkiezing om gaat. Dat is waarom deze avond aan jullie toebehoort.
Het behoort tot de organisatoren en de vrijwilligers en de staf die geloofden in onze
onwaarschijnlijke reis en die zo vele anderen hebben verzameld om te participeren.
We weten dat de toekomstige strijd lang zal zijn, maar onthoud altijd dat – ongeacht welke
obstakels er op onze weg staan- niets weerstand kan bieden aan de kracht van miljoenen
stemmen die om verandering roepen.
Ons is verteld dat we dit niet kunnen doen door een koor van cynici, dat alleen maar luider en
onsamenhangender zal klinken in de aankomende weken en maanden. Ons is gevraagd om
even stil te staan bij de realiteit. Wij zijn gewaarschuwd om het volk van dit land geen valse
hoop te geven.
Maar in dat onwaarschijnlijke verhaal dat Amerika is, is er nooit iets vals geweest aan hoop.
Want toen we de onmogelijke dingen mogelijk maakten; toen ons gezegd werd dat we er niet
klaar voor zouden zijn, of dat we het niet zouden moeten proberen, of dat we het niet kunnen,
toen hebben generaties Amerikanen gereageerd met een simpele overtuiging die de geest van
een volk vat.
Yes we can.
Het was een overtuiging, vastgelegd in de stichtingswetten die het lot van een natie uitriep.
Yes we can.
Het werd gefluisterd door slaven en abolitionisten toen zij een pad naar de vrijheid hadden
gebaand door de donkerste nachten.
Yes we can.
Het werd gezongen door immigranten toen zij van verre kusten waren vertrokken en door
pioniers die in westelijke richting bleven trekken door een onvergevende wildernis.
Yes we can.
Het was de roep van de arbeiders die zich organiseerden, van vrouwen die naar het stembiljet
reikten, van een president die de maan als onze nieuwe frontier koos en een Koning die ons
meenam naar de top van de berg en ons de weg naar het Beloofde Land toonde.
‘Yes we can’ tegen recht en gelijkheid. ‘Yes we can’ tegen kansen en vooruitzicht. Ja, wij
kunnen deze natie genezen. Ja, wij kunnen deze wereld herstellen. Yes we can.
En dus, morgen, als wij met deze campagne naar het zuiden en het westen gaan; als wij leren
dat de worstelingen van de textielarbeider in Spartanburg niet zo veel verschillen van de
situatie van de afwasser in Las Vegas; dat de dromen van het kleine meisje dat naar een
afbrokkelende school in Dillon gaat, dezelfde zijn als die van het jongetje dat leert in de
straten van Los Angelos. Wij zullen onthouden dat er iets gebeurt in Amerika; dat wij niet zo
verdeeld zijn als onze politici suggereren; dat wij één volk zijn. Wij zijn één natie en samen
zullen wij het volgende grote hoofdstuk in het verhaal van Amerika beginnen met drie
woorden die zullen klinken van kust tot kust; van zee tot stralende zee: Yes. We. Can.
29