WATERVAL twee

ordje van de overheid. Of zij aan de slag moet via harde repressie of via maatschappelijk werk, daarover liggen de meningen ver
uiteen. Maar het is evident dat de straat weer veilig moet zijn. Een overheid die geweld tussen haar burgers niet bestrijdt, is niet
aan het gedogen maar verwaarloost haar belangrijkste plicht. Het garanderen van de veiligheid van haar onderdanen.
Uitzetting van alle uitgeprocedeerden
Rest het probleem van de uitgeprocedeerde asielzoekers die niet terugkeren naar hun land van herkomst. Dit is behalve een
praktische, ook een moreel en politiek geladen kwestie. Niet iedere asielzoeker kan of wil Nederland verlaten. Bovendien vinden
ook nogal wat Nederlanders dat niet álle uitgeprocedeerde asielzoekers het land uit moeten. Dus krijgen veel uitgeprocedeerden
steun van particulieren, belangenorganisaties en kerkelijke instellingen, wat het er voor opsporingsinstanties bepaald niet
gemakkelijker op maakt. En wie deze steun niet krijgt, vertrekt evenmin, maar zal zich in de marge van de samenleving in leven
gaan houden.
Links- of rechtsom: het zal onmogelijk blijken om alle uitgeprocedeerden uit Nederland te verwijderen. Hier ligt, net als in de
vroegere kwesties rond euthanasie, bordelen en softdrugs, een grote kloof tussen een politieke keuze voor wet en handhaving
aan de ene, en een zeer weerbarstige praktijk aan de andere kant. In zo'n situatie zal ook voor een volgend kabinet uiteindelijk
maar één oplossing mogelijk zijn. En die heet: gedogen.
Vragen:
1. Wat is de kop van het stuk waarin de schrijver gedogen definieert?
2. Welke praktijkien werden door de christen-democraten gedoogd? Waarom?
3. Welke regering heeft voor sommige problemen effectieve oplossingen gevonden - en zo gedogen minder belangrijk gemaakt?
4. Kan een strengere handhaving volgens de schrijver alle problemen oplossen?
5. Onder welke kop concludeert de schijver dat veiligheid wél een overheidstaak is?
6. Waarom moet het verblijf van uitgeprocedeerden in Nederland ook wel gedoogd worden?
c. Drie korte artikeltjes met meerkeuzevragen
Nederlander ergert zich minder aan hondenpoep
Hondenpoep op straat blijft ergernis nummer één in Nederland, maar steeds minder mensen storen zich er aan. Dat blijkt uit de
Gemeentelijke Belevingsmonitor 2006. De onderzoekers vroegen bijna zeventienhonderd mensen naar de grootste ergernissen
in hun woonplaats.
Bijna een derde van de ondervraagden ergert zich aan hondenpoep, vorig jaar was dat nog 41 procent. Ook storen mensen zich
minder aan asociaal gedrag in het verkeer. Dat percentage daalde van 32 vorig jaar tot 27 nu. Andere ergernissen zijn de
problemen met parkeren in de woonwijk en in het centrum, en de verkeersdrukte.
7. Hoe zou je dit belangwekkend artikel kunnen samenvatten?
a. Nederlanders ergeren zich niet zo vaak, maar wel meer.
b. Nederlanders ergeren zich minder, maar nog steeds veel.
c. Nederlanders hebben belangrijke zaken aan hun hoofd.
Scheurtjes gevonden in dijk Waddinxveen
Het hoogheemraadschap van Rijnland heeft scheurtjes ontdekt in een veendijk in het Zuid-Hollandse Waddinxveen. Hoewel de
situatie niet zorgwekkend is, wordt de dijk wel verstevigd. Over een lengte van 25 meter wordt een brede kleilaag aangelegd.
Die moet de dijk meer massa geven en het talud minder steil maken. De veendijken rond sloten en kanalen, die hun stabiliteit
ontlenen aan nat veen, zijn door de hitte uitgedroogd. Hier en daar eten schapen het weinige gras op dat er nog staat en trappen
de grond kapot. In Overijssel mogen schapen daarom sinds deze week niet meer op de dijken grazen.
106