Gent en zijn studenten - HABE - Hogeschool Gent

More documents

Recommendations

Info

De balans van een afgestudeerde SV-studente My name is Sinatra, Frank Sinatra Korte charlestonjurkjes, keurige maatpakken, liters champagne, gezellige lampjes en kaarsjes, een welbefaamde jazzband en een groepje beste vrienden… De ingrediënten voor een geslaagd avondje uit. Peter Delannoye is de naam … de man die dit sprookje tot realiteit omtoverde. We hebben het over een opklimmende jazzmuzikant, eentje dat vlotjes de trombone bespeelt! Ontelbare vrouwenharten gaan sneller slaan bij het zien van al dat lippenspel. Menig bekende Vlaming, zoals Daan en Lady Linn hebben hem al mogen verwelkomen op hun podium. Maar naast al die faam blijft hij een gewone vriend en een goeie ook, want hij nodigde ons uit voor een avondje decadent vertier en plezier. We trokken met ons fietske richting Zwijnaarde. Verzopen door de regen en een beetje onwetend underdressed kwamen we aan op de party van de avond, ‘Sinatra’ genaamd. Zelfzeker en voldaan stapten we richting guestlist. Move over bodyguards want binnen waren we! Voor één keer stond onze naam op dat lijstje! Ha! Vóór de klok elf uur sloeg, waren alle drankjes gratis. ‘Sinatra’ cocktails, champagne en andere bubbelende lekkernijen werden zorgvuldig opgeslagen in onze drankvoorraad. Op de achtergrond liet een fantastische vrouwelijke jazzstem de ene hit na de andere uit haar frêle keelgat schieten. Rondom ons Geflitst Glas. Eigenlijk heeft het iets magisch. Dit wonderbaarlijke mengsel van toeslagstoffen, soda en silicium (zand), is niet meer weg te denken uit onze maatschappij. Wat zijn een trein, een bril, een serre en je goudvis zonder glas? En wat zouden wij, studenten, in saaie lessen beginnen zonder ramen, de poort naar een boeiender wereld? Over ramen gesproken: op de campus kan je er alvast niet naast kijken. Wist je dat, als je voor de draaideur van het C-gebouw staat, je 242 ruiten ziet? Hoeveel campus Schoonmeersen er in totaal heeft, weet ik niet. Als je telambities hebt, mag je me altijd het exacte aantal meedelen. Maar goed, wie lapt al die vensters eigenlijk? Wel, ik vond 2 vrouwen die behoren tot het kleine poetsleger dat Hogent rijk is. Dag Marina, (11 jaar HoGent) en Belinda (werkt er 9 jaar), wat zijn jullie aan het doen? We kuisen de draaideur van het C-gebouw, een heel werk, maar met z’n tweeën gaat het vlot. Deze deur kunnen we helaas niet wekelijks schoon schrob- 10 beha-info december 2008 | nr 110 ben, je ziet er dan ook erg veel vingerafdrukken op staan. Wat doen jullie verder zoal? – Wij poetsen labo’s, toiletten en aula’s. Daarnaast vullen we materiaal aan, zetten we koffie en maken we alles klaar voor vergaderingen. Er loopt hier veel volk rond, alleen al de eerste fase van dit gebouw heeft drie vergaderzalen, we zetten dan ook per tien liter koffie. Komen jullie tijdens poetstochten soms vreemde dingen tegen? – Ja, toch wel; op de toiletten vind je rare zaken. Verloren brillen, gsm’s… Vreemd genoeg worden toiletborstels en wcpapier regelmatig gestolen. Ook de producten op onze kar zijn het doelwit van grijpgrage handjes. Ook vonden we al ettelijke keren leeggehaalde portefeuilles in waterreservoirs van toiletten. In aula’s vinden we dan weer hopen eetafval. Daarom een oproep; gooi afval in de vuilbak! Dat is ook in het belang de student. Zo zaten er eens verzamelden in gala uitgedoste medefeesters, de ene al wat minder Marlin Manson dan de andere. Een toertje door de zaal om BV’s te spotten, was natuurlijk niet uit den boze. Rond middernacht hees Daan en zijn ‘ietwat’ gedrogeerde lijf het podium op. Fris zag hij er niet meer uit en zijn Sinatracovers lieten wat aan de verbeelding over. Plots bestormden twee blondines het podium om met hun ranke lijven naast Daan een danske te placeren. Toen was het spektakel helemaal rond. Veel oog voor hun wiebelende konten en strakke jurkjes had Daan echter niet. In gedachten zat hij al verzonken bij iets anders … Maar ook dat kon de pret niet bederven want onze Peter liet zich weer van zijn beste blaaskant horen! Ons keihard gejuich moedigde hem des te meer aan om alle mogelijke lucht met forse kracht uit zijn longen te doen verdwijnen. Na een helse show kwam Peter ons, samen met een fles champagne en zijn bewegelijk lijf, vervoegen op de dansvloer. Het werd een spetterende afterparty gevuld met feilloze monsterhits, die steeds in een zwoel jazzjasje waren gestoken. Bedankt Peter, bedankt! Voor deze fijne, kosteloze avond! We hebben er kostelijk van genoten! liesbeth averhals bananenschillen en boterhammen tussen de verwarming. We hadden dit niet meteen gezien en… in dat lokaal heeft het serieus gestonken. Hebben jullie ook vrij? – Natuurlijk, een kwartier ’s ochtends en een half uur ’s middags. We werken van zeven tot drie. Maar tijdens sommige vakantieperiodes moet er ook gewerkt worden. Dan doen we een soort grote schoonmaak: tekeningen en gekrabbel van banken schuren, kauwgum afsteken,… Goed, ik zie dat jullie de handen vol hebben, hartelijk dank voor jullie tijd en dit gesprek! lies van cauter 2de bach. BPM
Onder de hoed van Uncle Sam Historical! In november werd geschiedenis geschreven in de Verenigde Staten. Op 4 november 2008 werd Barack Obama verkozen tot 44ste president van de United States, en dat mag een mijlpaal genoemd worden. Twee pas afgestuurde studenten Bestuurskunde maakten het van dichtbij mee. Het novemberverslag van onze belevenissen in de ‘US of A’ mag dus over niets anders gaan dan de presidentsverkiezingen! Once in a lifetime Amerikaanse presidentsverkiezingen van dichtbij meemaken is uniek. Bovendien beloofden het historische verkiezingen te worden. De dagen ervoor werd Barack Obama onklopbaar geacht in de media en John McCain leek geen schijn van kans meer te maken. Obama had inderdaad een voorsprong uitgebouwd in de peilingen, maar dat het slechts peilingen zijn en ook omdat er wat vrees was voor een Bradley-effect, moest er toch en wat voorzichtigheid ingebouwd worden in het kamp van Obama. Twee bestuurskundigen mochten de historische dag in geen geval missen. Een les met verplichte aanwezigheid. Zelfs mijn been in het gips kon ons niet op andere gedachten brengen. Election Day! Verwacht niet dat we een verhaal uit de doeken doen over onze belevenissen tussen honderdduizend Obamafans in Chicago. We zochten het iets dichter bij huis en konden Election Night meevolgen in Montgomery, de hoofdplaats van Alabama. Het hoofdkwartier van de Democratische partij verzamelde in het baseball stadion en volgde het binnenlopen van de resultaten op de voet. De spanning was uiteraard te snijden. Toch lieten de eerste uitslagen het beste vermoeden. Toen Obama in een aantal zogenaamde swing states de strijd won van McCain, kregen we steeds meer zekerheid. Veel vroeger dan verwacht, om 11 pm om iets preciezer te zijn, verscheen op televisie het verlossende bericht: “Obama elected 44th president of the United States”. Een zucht van opluchting ging door de zaal en een feest wist je dat… Benjamin Bastiaensen het over een convex, een concaaf of toch een convex had en zich daarbij afvroeg of het nu hol of bol of toch hol was? Bertel De Groote zich na een hallucinante uitleg over afstamming (les Fiscale Planning, 4 HW) afvroeg hoe hij in godsnaam aan kinderen geraakt is? barstte los. Vermoedelijk teveel onder de indruk van het historisch moment, bleef het bij een bescheiden viering. De vreugde in het Democratische kamp was er natuurlijk niet minder door… The aftermath We studeren in de staat Alabama. Vroeger Democratisch, maar sinds een aantal decennia keihard Republikeins. John McCain won dan ook in Alabama. We kennen hier toch wel een aantal mensen die Republikein zijn tot in hun kleine teen. Uiteraard waren we heel benieuwd naar hun reactie. Onze klasgenoot Alfredo kon het verlies relativeren; hij gaf toe dat Obama het helemaal verdiend had. Onze roommate Robert daarentegen, was minder opgezet. Hij kwam heel racistisch uit de hoek en zijn woorden verdienen het niet om hier herhaald te worden. Terecht, de reactie van Robert is slechts de opinie van één persoon. Maar geloof ons vrij, velen denken hier zoals hem. Na het enthousiasme van Election Night stonden we dus al snel met onze voeten terug op de grond. wist je dat… High expectations Obama legde de lat hoog in de verkiezingscampagne. De verwachtingen omtrent zijn realisaties zijn identiek. De hoop op een nieuw tijdperk, een frisse wind in de mon- (Rechts) afgeslankte Korneel, gegipste Piet daarnaast and friends diale dialoog, Amerika’s reputatie in de wereld herstellen,... Barack Obama symboliseert het allemaal. Nochtans ziet de huidige financieeleconomische situatie er niet rooskleurig uitziet. Enerzijds beweert men dat hij niet anders kan dan slagen, aangezien president Bush er een zootje van gemaakt heeft. Anderzijds hoor je stemmen die zeggen dat alleen maar kan falen omdat hij de verwachtingen zelf zo hoog heeft gesteld. De tijd zal het uitwijzen. In ieder geval heeft hij de overwinning allerminst gestolen en verdient hij de kans om zich te bewijzen! Wil je meer weten over onze avonturen in de Verenigde Staten? Neem dan geregeld eens een kijkje op onze blogs: http://pietcoopman.wordpress.com en http:// www.korneelwarlop.be dezelfde Bertel De Groote in dezelfde les -na een alweer een ingewikkelde en chaotische oefening over erfenissen- zich vervolgens afvroeg wie is er nu eigenlijk dood was? de grote Jos Meir fanclub reeds 150 officiële leden telt? piet cooman december 2008 | nr 110 beha-info 11
Page 1 and 2: eha-info Gent en zijn studenten: we
Page 3 and 4: Roxane Deneubourg: de jongste HABE-
Page 5 and 6: Hoe zou het nog zijn met Kurt Welle
Page 7 and 8: HABE beweegt Start to run Daags na
Page 9: Educatieve spreuk ’t Is weer tijd

Gent en zijn studenten - HABE - Hogeschool Gent

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?