Milieueffectrapport Windpark Bouwdokken

MER Windpark Bouwdokken
Het gezamenlijke effect van deze oorzaken is een afname van meer dan 20.000 exemplaren
tussen 1985 en 2005. Het aantal scholeksters in de Oosterschelde ligt volgens de meest
recente tellingen op 25.817 vogels [Baptist, 2010]. Het instandhoudingsdoel voor deze soort
in de Oosterschelde is gesteld op 24.000 exemplaren [Ministerie van LNV, 2009]. De
verstoring van scholeksters door Windpark Bouwdokken (14 exemplaren, zie tabel 9.6) valt
hierbij in het niet (0,06% van het instandhoudingsdoel) [Baptist, 2010]. Cumulatieve effecten
door windparken op de scholekster zijn verwaarloosbaar.
9.4.2 Onderwaterleven
Tijdens de gebruiksfase worden geen effecten van de windturbines op zeezoogdieren en
vissen verwacht.
Effecten van een 150 kV kabel door de Oosterschelde
Tijdens gebruik van een 150 kV kabel door de Oosterschelde (bij aansluiting op het
elektriciteitsnet in Goes of Zierikzee) ontstaan elektromagnetische velden rond de kabel. De
magnetische en elektrische velden kunnen effecten hebben op onderwaterleven. Met
betrekking tot effecten van elektromagnetische velden op vissen en zeezoogdieren zijn geen
normen gesteld. Hieronder wordt echter kort op elektromagnetische velden ingegaan.
Gedurende de exploitatie van het windpark inclusief de kabel, genereert de stroom die door
de kabel loopt zowel een elektrisch als een magnetisch veld dat zich voor een deel tot buiten
de kabel uitstrekt. Het door de kabel geproduceerde elektrische veld wordt in het algemeen
voldoende afgeschermd dankzij het isolatiemateriaal waarmee de eigenlijke stroom
geleidende kabel is omgeven. Het magnetisch veld wordt daarmee echter niet
tegengehouden. Rond een stroomgeleidende kabel zal dan ook een magnetisch veld
ontstaan. Als gevolg van het langs dit magnetisch veld stromen van water ontstaat een
(zwak) elektrisch veld (geïnduceerd elektrisch veld). De sterkte van dit veld hangt af van de
samenstelling en de stroomsnelheid van het water, de sterkte van het magnetische veld en
de ligging van de kabel ten opzichte van stroomrichting (van het water) en het
aardmagnetisch veld.
Volgens Eltra [2000] in Hoffmann et al. [2000] zijn magnetische velden met een veldsterkte
vergelijkbaar met het aardmagnetisch veld van 30 tot 50 μT (microTesla) alleen te
verwachten op een afstand tot één meter van de kabel. Op grotere afstand hebben de
magnetische velden een lagere veldsterkte dan het aardmagnetisch veld.
Aangezien de kabel in de bodem van de Oosterschelde op maximaal 3 meter diepte wordt
aangelegd, zijn de effecten van deze kabel op onderwaterleven naar verwachting
verwaarloosbaar. Hieronder worden de mogelijke effecten kort beschreven.
Zeezoogdieren
Strandingen van bepaalde zeezoogdieren zijn gecorreleerd met verstoringen in het
aardmagnetisch veld. Voor bruinvissen kon dit echter niet overtuigend aangetoond worden
[Kirschvink et al., 1985].
Hoewel strandingen van zeezoogdieren correleren met verstoringen in het aardmagnetisch
veld, is bij geen enkel zeezoogdier overtuigend aangetoond dat het veranderingen in het
aardmagnetische veld kan detecteren [Tougaard et al., 2006]. Dit betekent niet dat
zeezoogdieren geen magnetische prikkels kunnen waarnemen. Vermogens om magnetische
straling waar te nemen zijn namelijk zeer moeilijk aan te tonen [Wiltschko & Wiltschko, 1996
in Tougaard et al., 2006].
125