Milieueffectrapport Windpark Bouwdokken

MER Windpark Bouwdokken
Tellingen van kleine mantelmeeuwen en zilvermeeuwen voor, tijdens en na de bouw van
Windpark Roggenplaat in 1993 (12 windturbines van 400 kW) laten zien dat de aantallen in
het jaar van de bouw lager waren, maar dat de aantallen een jaar later weer gestegen waren
tot boven het oude niveau (MWTL-tellingen) [Baptist, 2010]. Analoog aan Windpark
Roggeplaat is de verwachting dat de aantallen broedvogels zich ook op en rond de
Bouwdokken na de aanlegfase zullen herstellen.
Door de aanleg van de toegangsweg tot De Haak bij de voorkeursvariant Max en alternatief
9x3,6 MW hebben zowel mensen als dieren (met name bruine ratten) gemakkelijker toegang
tot dit eiland. Hierdoor wordt dit eiland minder geschikt als broedplaats voor de visdief. Een
alternatieve broedplaats voor de visdief wordt beschreven in paragraaf 9.5 Mitigerende
maatregelen. Daarnaast kan De Haak voor recreanten worden afgesloten door middel van
een hek.
Trekvogels
Op trekvogels worden tijdens de aanleg geen effecten verwacht.
Overige vogels
Tijdens de aanleg worden de Bouwdokken minder aantrekkelijk voor overige vogels om
bijvoorbeeld te rusten. Ook kan verstoring optreden van steltlopers die foerageren ten oosten
van de Bouwdokken. Deze effecten zijn echter tijdelijk.
9.3.2 Onderwaterleven
Zeezoogdieren
Voor de aanleg van de fundering van de windturbines wordt geheid. Dit kan effect hebben op
zeezoogdieren die zich in de omgeving van de Bouwdokken bevinden.
De effecten van onderwatergeluid kunnen naar gelang het geluidsdrukniveau en de
frequentie in verschillende invloedszones worden ingedeeld (naar Richardson et al., 1995;
Kastelein et al., 2008):
• Hoorbaarheidszone – alle geluiden die hoorbaar zijn voor organismen. Hierbij spelen
de gevoeligheid van het gehoor en achtergrondgeluiden een rol. Tot de
hoorbaarheidszone behoren ook geluiden die de dieren wel kunnen horen, maar waar
ze verder niet op reageren.
• Reactiezone – tot deze zone behoren de geluiden waarop dieren een reactie vertonen
in gedrag of fysiologie. Deze zone is variabel, omdat de akoestische eigenschappen
van het milieu ter plaatse en het al dan niet aanwezig zijn van achtergrondgeluid een
grote rol spelen. Op een plek waar veel achtergrondgeluid is door scheepvaart of
andere bronnen kan de reactie van dieren heel anders zijn dan op een locatie waar
alleen natuurlijke geluidsbronnen aanwezig zijn. Reacties kunnen heel gering zijn en
bestaan uit een kleine afwijking van het natuurlijke gedrag (distraction) of
(nieuwsgierige) dieren kunnen juist worden aangetrokken door het geluid. De sterkste
reactie is het mijden van de bron door weg te zwemmen.
• Maskeringszone – dit is het gebied waar geluiden interfereren met de geluiden die
dieren produceren of die hun prooi produceert. Als het niet-natuurlijke geluid een
vergelijkbaar frequentiebereik en een vergelijkbare geluidssterkte heeft als de door de
dieren of hun prooien geproduceerde echolocatiegeluiden, is er sprake van maskering.
Dit hindert dieren die hun prooi opsporen met echolocatie.
• Zone van gehoorschade – dit zijn de geluiden waarvan de sterkte zo groot is dat er
tijdelijke (‘temporary threshold shift’) of permanente (‘permanent threshold shift’)
schade aan de gehoor- of andere organen van zeezoogdieren optreedt. Voor
gehoorschade is vooral het ‘breedband’ geluidsniveau van belang.
110