Milieueffectrapport Windpark Bouwdokken

MER Windpark Bouwdokken
Dit zijn soorten die de winter overwegend in Afrika ten zuiden van de Sahara doorbrengen.
September is een overgangsmaand met de laatste lange afstandtrekkers en de eerste korte
afstandtrekkers. Laatstgenoemde groep bestaat vooral uit soorten die in West- en Zuidwest-
Europa de winter doorbrengen. De hoofdmacht van deze vogels trekt tussen eind september
en half november voorbij, met in het westen en noorden van het land een uitloop tot begin
december.
In het voorjaar verloopt dit patroon omgekeerd waarbij de korte afstandtrekkers vooral in
maart langskomen en de lange afstandtrekkers in mei. Het volume van de najaarstrek is
omvangrijker dan de voorjaarstrek. Daarnaast vindt de trek van korte afstandtrekkers
gemiddeld op lagere hoogte plaats dan die van lange afstandtrekkers [LWVT/ SOVON,
2002]. Hierdoor is de kans op grote aantallen trekkende (zang)vogels in de onderste
luchtlagen (de lagen waarin windturbines draaien) het grootst tussen eind september en half
november. Logischerwijs zijn in deze periode ook de meeste aanvaringsslachtoffers te
verwachten [Prinsen et al., 2005].
Naar verwachting zullen vooral in het najaar, wanneer de trekvogels bij de dan overwegend
zuidwestenwind naar het zuiden vliegen, relatief de meeste slachtoffers in het donker kunnen
vallen.
In het algemeen vindt seizoenstrek plaats op hoogten boven de 150 meter, maar bij
tegenwind vliegen de vogels lager. De verwachting is dat in het najaar een grotere kans op
stuwing langs de Oosterscheldekering bestaat dan in het voorjaar [Prinsen et al., 2005].
Hieronder wordt van de meest voorkomende soorten een korte analyse van de belangrijkste
vliegbewegingen van trekkende vogels overdag rondom de telpost Westenschouwen
gegeven [Prinsen et al., 2005].
Spreeuw
Wanneer spreeuwen meewind hebben in het najaar, vliegen ze vaak vanuit het noordoosten
in een breedfront over Schouwen. Bij de telpost Westenschouwen houden de vogels een
zuidwestelijke koers aan en steken in zuidwestelijke richting over naar Walcheren of de
Noordzee op. De Oosterscheldekering vormt bij deze wind geen leidraad en er is geen
sprake van duidelijke stuwing. Bij tegenwind is wel sprake van stuwing. De
Oosterscheldekering is dan een belangrijke leidraad.
Spreeuwen vliegen met name laag over het water en te verwachten is dat de trek beneden
rotorhoogte plaatsvindt [Prinsen et al., 2005]. Bij rugwinden kan de trek zich echter op grote
hoogte afspelen [LWVT/ SOVON, 2002].
In het winterhalfjaar is een grote slaapplaats voor spreeuwen op Neeltje Jans. Het gaat
hierbij om grote aantallen vogels tot wel honderdduizend exemplaren. Deze vogels trekken
twee keer per dag over de Oosterscheldekering naar zowel Schouwen als Noord-Beveland,
waarbij de Oosterscheldekering leidend is.
Koperwiek
Net als bij de spreeuw vormt de Oosterscheldekering bij rustig weer geen leidraad en is er
geen sprake van duidelijke stuwing. Bij tegenwind is niet duidelijk of de Oosterscheldekering
als leidraad werkt of dat een deel van de vogels via een breed front via de kortste weg de
Oosterscheldemonding oversteekt [Prinsen et al., 2005].
Vink en keep
In het algemeen vliegt de vink op te grote hoogte om te kunnen worden waargenomen
[LWVT/ SOVON, 2002]. Bij tegenwind verloopt de trek op lagere hoogte met een
vergelijkbaar patroon als voor de koperwiek.
106