juni 2011 - Anton de Kom University of Suriname

de verschillende religieuze groepen.
“Er was dus wel degelijk ruimte om je
religieuze identiteit uit te dragen. Geleidelijk
aan veranderde deze situatie
na de liberalisatie van de media.”
In Trinidad werd er ook geliberaliseerd,
desondanks hadden de hindoes
en de moslims moeite om respectievelijk
een vergunning voor een radiostation
en televisiestation te krijgen.
Een hindoe-organisatie heeft zelfs
een rechtszaak aanhangig gemaakt
tegen de staat om een vergunning te
krijgen, die zij uiteindelijk gewonnen
heeft. Concluderend kan gesteld worden
dat de faciliteiten die ter beschikking
werden gesteld door de koloniale
overheid en de mediahuizen hebben
bijgedragen aan de institutionele ontwikkeling
van de religies in beide landen.
En deze ontwikkeling heeft voor
een deel bijgedragen aan de interreligieuze
verhoudingen. In Trinidad zijn
als gevolg van de vele restricties voor
institutionele ontwikkeling veel meer
spanningen tussen de religieuze groepen
geïdentificeerd die te merken waren
in de mediaberichten. In Suriname
hebben wij dit soort situaties echter
niet gekend.
MAATSCHAPPELIjKE
RELEVANTIE
De thesis geeft aan hoe interreligieuze
verhoudingen beïnvloed kunnen
worden door het koloniaal beleid en
de religieuze organisaties zelf. Het
onderzoek geeft inzicht in de maatschappelijke
ontwikkeling van religieuze
groepen.
De belangrijkste aanbeveling die Kirtie
doet is dat de dimensie participation
verder uitgewerkt wordt voor
follow-up-research, omdat deze onderbelicht
is in de thesis. “Bij participatie
kan gelet worden op de rol van
de verschillende religieuze instituten
in besluitvormingsprocessen in zowel
14
Jaargang 13 | Nr. 2 | juni 2011 | AdeKUS Infobulletin
Trinidad als Suriname. Ook kan de
wisselwerking tussen etniciteit en religie
in de institutionele ontwikkeling
van beide landen nader onderzocht
worden.”
De belangrijkste conclusie is dat de
drie dimensies van ontwikkeling: sustainability,
participation en converted
diversity het best tot uiting komen in
een bepaalde sfeer namelijk: religieuze
festiviteiten en praktijken. Een
andere conclusie is dat converted diversity
tot uiting kwam op zowel gemeenschapsniveau
als institutioneel
niveau. “Op gemeenschapsniveau
blijkt er veel meer harmonie te zijn
in beide landen, hetgeen blijkt uit de
participatie aan religieuze festiviteiten
van de drie religieuze groepen.
Op institutioneel niveau schijnt er iets
anders aan de hand te zijn. Hier zien
wij meer conflicten in Trinidad dan in
Suriname,” geeft Kirtie aan. “De condities
die minder bevorderlijk waren
voor de ontwikkeling, hebben dwars
door alle sferen een impact gehad op
de interreligieuze relaties die het meest
De pas afgestudeerde Kirtie Algoe geflankeerd door vrienden
AdeKUS
INFOBULLETIN
tot uiting kwamen in de media.”
LERING VOOR SURINAME
Volgens Kirtie kan Suriname uit de
studie leren hoe overheidsbeleid invloed
heeft op de verhoudingen tussen
groepen in een religieus diverse
samenleving. “Het beleid moet met
deze diversiteit rekening houden.
Hiernaast spelen de religieuze organisaties
zelf een belangrijke rol. De studie
laat zien hoe in de loop der jaren
saamhorigheid tussen religieuze groepen
onder druk kan komen te staan
als er niet zorgvuldig omgesprongen
wordt met (conflicterende) belangen.
In Suriname is deze druk minder geweest
dan in Trinidad, veelal doordat
we een historische kracht ontwikkeld
hebben vanuit de verschillende lagen
om met diversiteit en (conflicterende)
belangen om te gaan op zowel gemeenschaps-
als institutioneel niveau.
De sterkste kracht van Suriname is dat
wij weten hoe te onderhandelen op dit
gebied.”