Margriet - rsd historisch archief
Margriet - rsd historisch archief Margriet - rsd historisch archief
Hannie van de Horst 50 Margriet Margriet in de oorlogsjaren Van oktober 1940 tot november 1941 verschijnt een kleine Margriet met 12 pagina’s en een grote Margriet met 32 pagina’s. Vanaf november 1941 verschijnt alleen nog de grote Margriet, later onder de titel Margriet Weekblad voor vrouwen en meisjes. De abonnementsprijs is 15 cent per week en losse nummers kosten 20 cent. De lezeressen van Margriet zijn via het hoofdblad (De Week In Beeld en de regionale nevenedities) gratis verzekerd tegen ongelukken. Door de papierschaarste in de oorlogsjaren, wordt het tijdschrift steeds kleiner van omvang. Om ruimte te winnen heeft het blad nu een kleine kop op de cover waaronder direct de tekst begint. Later in 1942 staat op de omslag (gedrukt in rood) weer het titelvignet en een zwart-wit foto, maar de papierkwaliteit wordt steeds minder. In november 1941 wordt de kleine Margriet wegens papierschaarste verboden. Omdat de Margriet-redactie weigert ook maar een zweem van Duitse propaganda te drukken, verschijnt op 23 april 1943 het laatste nummer van de grote Margriet. Toch was de redactie nog wel te bereiken. Voor 25 cent per maand was er de mogelijkheid om vragen te stellen, bemiddelingen te roepen voor correspondentie adressen en adviezen en hulp te vragen bij alle moeilijkheden die zich in de oorlogssituatie voordeden. Expansie In november1945 verschijnt opnieuw de Margriet. In eerste instantie één keer per veertien dagen, maar zij was er weer! Op de cover stond prinses Margriet, met eronder een oranje steunkleur. En toen ging het snel. Eind 1948 kwam er een fusie van Margriet met het weekblad ‘Moeder en Kind’. De totale oplage steeg naar 180.000 exemplaren. Dat was voor die tijd zeer hoog. Maar de ongekende expansie moest nog komen. Met een gemiddelde van 100.000 exemplaren per jaar ging het vooruit. 1950 was een topjaar met 180.000 nieuwe abonnees. Vrouwenbladen hadden een belangrijke plaats ingenomen in de meeste gezinnen. In1965 was de oplage van Margriet boven de 800.000 gestegen. Daarna stabiliseerde zich de situatie en moest er wat worden prijsgegeven vanwege de opkomst van andere damesbladen. “Weet je eigenlijk wel hoe we aan de naam Margriet gekomen zijn?” vroeg ze aan haar opvolgster Hanny van der Horst. “Ze wilden een vogelnaam, zoiets als merel, maar dat wilde ik niet. Ik wilde een bloem, Margriet bijvoorbeeld, dat is een nederige bloem, hoog op de stengel en met een gouden hart.” Onder de bezielende leiding van de hoofdredactrice Hanny van den Horst, die mevrouw Alma Eysden-Peeren opvolgde, is Margriet van een gratis bijlage uitgegroeid tot een zelfstandig blad voor de moderne vrouw. Het is een begrip in Nederland geworden.
Salarissen Hoe zagen de salarissen er uit van de typografen aan het eind van de jaren dertig. Bij de N.V. Nederlandsche Diepdruk Inrichting te Deventer lezen wij in de statuten van 7 december 1938: “In verband met de nieuwe statuten zijn er enkele attenties welke goedkeuring van H.H. Commissarissen behoeven. Het betreft de bezoldiging van personen die reeds langdurig in dienst der N.D.I. zijn. Dit geldt voor de volgende personen die een jaarsalaris hebben van meer dan ƒ 2000,—. P. v.d. Griendt ƒ 6000,— + ƒ 1500,— vaste vergoeding en onkosten G. Rolloos ƒ 317,— per maand + de vast te stellen jaarlijkse gratificatie + 10 % van de omzet van de cliché-fabriek P.v.d. Klis ƒ 47,— per week + de vast te stellen jaarlijkse gratificatie A.C. Kerkhoven hoofd boekhouding ƒ 260,— per maand + gratificatie per jaar v.d. Worm chef fotografie ƒ 51,06 per week H. Hoogeveen chef retouche ƒ 43,20 per week H. Brinkerink zetter ƒ 39,84 per week A. Kelderman etser ƒ 40,32 per week W. Luttmer tekenaar ƒ 47,04 per week Cr. Pauw chef drukkerij ƒ 49,50 per week H.J. v. Dijk boekhouder ƒ 40,00 per week. Margriet 51
- Page 2 and 3: 48 Elisabeth Bode Het bladenpakket
- Page 6 and 7: De N.D.I. in oorlogstijd 52 N.D.I.
- Page 8 and 9: 54 N.D.I. in oorlogstijd Censuur Ge
- Page 10 and 11: 56 N.D.I. in oorlogstijd Alleen nog
- Page 12 and 13: Inventarisatie van de tijdschriften
- Page 14 and 15: De officiële schadevaststelling 60
Hannie van de Horst<br />
50 <strong>Margriet</strong><br />
<strong>Margriet</strong> in de oorlogsjaren<br />
Van oktober 1940 tot november 1941 verschijnt een kleine <strong>Margriet</strong> met 12 pagina’s en<br />
een grote <strong>Margriet</strong> met 32 pagina’s. Vanaf november 1941 verschijnt alleen nog de grote<br />
<strong>Margriet</strong>, later onder de titel <strong>Margriet</strong> Weekblad voor vrouwen en meisjes. De abonnementsprijs<br />
is 15 cent per week en losse nummers kosten 20 cent. De lezeressen van<br />
<strong>Margriet</strong> zijn via het hoofdblad (De Week In Beeld en de regionale nevenedities) gratis<br />
verzekerd tegen ongelukken. Door de papierschaarste in de oorlogsjaren, wordt het tijdschrift<br />
steeds kleiner van omvang. Om ruimte te winnen heeft het blad nu een kleine kop<br />
op de cover waaronder direct de tekst begint. Later in 1942 staat op de omslag (gedrukt<br />
in rood) weer het titelvignet en een zwart-wit foto, maar de papierkwaliteit wordt steeds<br />
minder.<br />
In november 1941 wordt de kleine <strong>Margriet</strong> wegens papierschaarste verboden. Omdat de<br />
<strong>Margriet</strong>-redactie weigert ook maar een zweem van Duitse propaganda te drukken, verschijnt<br />
op 23 april 1943 het laatste nummer van de grote <strong>Margriet</strong>. Toch was de redactie<br />
nog wel te bereiken. Voor 25 cent per maand was er de mogelijkheid om vragen te stellen,<br />
bemiddelingen te roepen voor correspondentie adressen en adviezen en hulp te vragen bij<br />
alle moeilijkheden die zich in de oorlogssituatie voordeden.<br />
Expansie<br />
In november1945 verschijnt opnieuw de <strong>Margriet</strong>. In eerste instantie één keer per veertien<br />
dagen, maar zij was er weer! Op de cover stond prinses <strong>Margriet</strong>, met eronder een oranje<br />
steunkleur. En toen ging het snel. Eind 1948 kwam er een fusie van <strong>Margriet</strong> met het<br />
weekblad ‘Moeder en Kind’. De totale oplage steeg naar 180.000 exemplaren. Dat was<br />
voor die tijd zeer hoog. Maar de ongekende expansie moest nog komen. Met een gemiddelde<br />
van 100.000 exemplaren per jaar ging het vooruit. 1950 was een topjaar met 180.000<br />
nieuwe abonnees.<br />
Vrouwenbladen hadden een belangrijke plaats ingenomen in de meeste gezinnen. In1965<br />
was de oplage van <strong>Margriet</strong> boven de 800.000 gestegen. Daarna stabiliseerde zich de situatie<br />
en moest er wat worden prijsgegeven vanwege de opkomst van andere damesbladen.<br />
“Weet je eigenlijk wel hoe we aan de naam <strong>Margriet</strong> gekomen zijn?” vroeg ze aan haar<br />
opvolgster Hanny van der Horst. “Ze wilden een vogelnaam, zoiets als merel, maar dat<br />
wilde ik niet. Ik wilde een bloem, <strong>Margriet</strong> bijvoorbeeld, dat is een nederige bloem, hoog<br />
op de stengel en met een gouden hart.”<br />
Onder de bezielende leiding van de hoofdredactrice Hanny van den Horst, die mevrouw<br />
Alma Eysden-Peeren opvolgde, is <strong>Margriet</strong> van een gratis bijlage uitgegroeid<br />
tot een zelfstandig blad voor de moderne vrouw.<br />
Het is een begrip in Nederland geworden.
Change language