Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
horen van hem. Nienke knikte stil en liep toen weg.<br />
“Krijg je hem wel op?” vroeg Mick lachend toen hij naar Joyce keek die met moeite de laatste<br />
stukken van haar broodje gezond naar winnen werkte. “Ik kan echt niet meer,” antwoordde<br />
Joyce. Mick kon er gelukkig wel om lachen en betaalde de rekening. Verlegen pakte hij Joyce<br />
haar hand en ze liepen naar buiten. De weg naar school praatten ze over van alles en nog<br />
wat. Ze draaiden allebei om het onderwerp heen waar ze het het liefst over zouden willen<br />
hebben, maar het niet kunnen. Bij de fietsenstalling van school aangekomen stopte Joyce<br />
met lopen. “Mick, ik kan er niet langer tegen.” Mick keek haar niet-begrijpend aan. “Wat<br />
bedoel je?” “Ik bedoel dit. Tussen ons.” Het leek wel alsof Joyce al haar verlegenheid was<br />
vergeten en ineens alle moed had om haar gevoel duidelijk te maken aan Mick. “Ik.. ik vind je<br />
leuk. Meer dan leuk eigenlijk, maar ik weet niet of jij hetzelfde voelt.. en daar word ik<br />
helemaal gek van.” Mick kon zijn oren niet geloven. Dit was het. Dit was wat hij al die tijd al<br />
wilde horen. Er verscheen een glimlach op zijn gezicht wat bij Joyce een kleine opluchting<br />
veroorzaakte. “Ik.. ik euh..” stamelde Mick. Hij sprak zichzelf ondertussen moed in. “Ik voel<br />
hetzelfde voor jou. Ik ben verliefd op je..” Er verscheen nu ook een glimlach op Joyce haar<br />
gezicht. Mick boog zich wat meer naar Joyce toe. Ze voelden steeds meer vlinders in hun<br />
buik hoe dichter ze bij elkaar kwamen. Dit was waar ze allebei lang op gewacht hebben..<br />
“Sorry..” zei Fabian na een lange stilte. Hij zat nog steeds op de stoeprand naast een huilende<br />
Patricia. Hij wist ook wel dat ze gechanteerd werd. Patricia deed dit heus allemaal niet voor<br />
niets. “Waarom?” Dit wilde Fabian eindelijk wel eens weten..<br />
Hoofdstuk 12 – Waarheid?<br />
Patricia keek hem schuldig aan. Zij wist ook wel dat hij recht had op alles wat zij wist, maar of<br />
dat nou zo verstandig was? “Ik wil dat je me nu alles vertelt!” zei Fabian serieus. Patricia<br />
zuchtte. Ze had geen keuze. Ze moest het nu wel vertellen.. “Oké.. Ik vertel je alles. Maar niet<br />
hier. We gaan naar het park..” Zwijgend fietsten ze even later naar het park en gingen op een<br />
bankje zitten. Fabian zag Patricia een aantal keer diep ademhalen. “Vanaf het begin Patries.<br />
Waar is dit allemaal mee begonnen?” vroeg Fabian rustig. Patricia beet op haar lip. Ze had er<br />
moeite mee dit te vertellen en was bang dat Robert erachter zou komen, maar Fabian<br />
kennende gaf hij toch niet op. “Je moet beloven dat je hier met niemand over praat. Het is te<br />
gevaarlijk. Robert.. hij is toe alles is staat.” Fabian knikte serieus. “Het begon allemaal toen<br />
Nienke verdwenen was tijdens schoolreisje.. Jij, Amber en Appie gingen haar zoeken, maar<br />
toen ik van Swieten en de rest bezig hield kon ik op een gegeven moment ook ontsnappen.<br />
Ik ben ook bij het kasteel geweest. Maar ik kwam bij de achterdeur uit..” Ze zuchtte even en<br />
keek naar Fabian’s vragend gezicht. Natuurlijk vraagt hij zich af waarom ze dit nooit verteld<br />
heeft. “Ik wilde eigenlijk weer teruglopen, maar toen ging de deur open. Robert kwam naar
Change language