Informatie

Mick en Joyce die nog steeds aan tafel zaten, keken verbaasd. “Wat is er nu weer allemaal
aan de hand,” zei Joyce. “Geen idee,” antwoordde Mick. “Maar het gaat in ieder geval om
Nienke en Appie heeft er iets mee te maken.” “Zo, goed opgevangen van je hoor,” plaagde
Joyce hem. Mick lachte. “Ik zie Fabian namelijk nooit zo boos. Alleen als iemand Nienke iets
aandoet, al is het maar iets heel kleins. Ik ken hem gewoon goed.” “Zo, goed van je hoor,”
plaagde Joyce hem weer. Mick begon te glimlachen en tegelijkertijd te blozen. Hij durfde
haar niet lang aan te kijken en dat vond hij zo stom van zichzelf. Hij voelde dat Joyce naar
hem keek en wist dat dit het moment was om haar te vragen of ze mee uit eten wilde. Maar
in plaats van dat te doen begon hij op te ruimen en zei: “Nou, zonder Appie kunnen we niet
meer verder spelen hè.” Joyce keek teleurgesteld maar begon toch mee te helpen.
Ondertussen kwamen Fabian, Amber en Patricia binnenlopen. Ze gingen op de bank zitten.
“Aan de andere kant is het ook wel weer een opluchting dat het briefje niet van Wolf was,”
zei Patricia zacht. “Ja,” zei Amber. “Volgens mij zijn we echt van hem af.” “Ik hoop het,” zei
Fabian zacht. Amber zette de tv aan. “Is Trudie er nog niet? Ik heb nu al honger,” zei Patricia
hard. “Trudie is wat later, ze ging aquajoggen vanmiddag, proefles ofzo,” antwoordde Joyce.
“Maar ze kwam zo snel mogelijk en ze maakt iets gemakkelijks.” Patricia zuchtte. “Heee moet
je kijken!” zei Amber enthousiast. “’The letters of love’ komt morgenavond op Tv! Die film wil
ik altijd al een keer zien!” “Ja ik ook!” antwoordde Joyce. “Die film moet echt geweldig zijn!”
“Echt een film voor meiden,” zuchtte Mick terwijl hij wegliep om het monopoly spel naar zijn
kamer te brengen. “Ik heb een super idee!” zei Patricia enthousiast. “Wij maken er morgen
gewoon een gezellige meidenavond van!” “Ja leuk! Het mag wel bij mij en Nienke op de
kamer, maar dan regelen jullie de hapjes en drankjes,” zei Amber. “Ho, wacht,” zei Fabian.
“Dat lijkt me geen goed idee, Nienke blijft in bed.” Op dat moment zagen ze Nienke door het
raam in de keuken lopen. “Nou, volgens mij kan het gewoon op onze kamer hoor.” Fabian
stond op en liep de keuken binnen. “Wat doe jij hier?” vroeg hij. “Euhm, ik woon hier? En ik
heb dorst,” antwoordde Nienke terwijl ze melk in een glas schonk. “Het lijkt me beter dat je in
bed blijft liggen.” Nienke keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. “Fabian, dat wil ik
niet, ik voel me prima.” “Ja op dit moment misschien,” antwoordde hij bezorgd. Op dat
moment kwam Amber binnen. “Nienke! Hoe gaat het?” “Het gaat goehoed,” antwoordde
Nienke een beetje geïrriteerd terwijl ze haar glas neerzette. “Mooi,” zei Amber. “Dan kan je
morgen mooi meedoen met de meidenavond!” “Meidenavond?” vroeg Nienke. “Ja, Jij,
Patricia, Joyce, Noa, maar die moeten we nog vragen, en ik! Er komt een hele mooie film op:
‘The letters of love’, weet je nog?” “Ohja,” zei Nienke. “Die hadden we lang geleden gemist
hè? Hij kwam een dag eerder op tv dan dat wij dachten.” Amber en Nienke begonnen te
lachen. “Oh, was dat die film? Toen lachten jullie anders niet zo hard hoor,” zei Fabian. “Nee
duhh,” was Amber’s reactie. “Wij zaten er helemaal klaar voor met allemaal lekkere chips en
toen kwam er zo’n stomme vechtfilm.” Fabian moest heel hard lachen. “Ik zie het weer
helemaal voor me,” zei hij schaterend. “Stop maar Fabian, zo grappig was het nou ook weer
niet,” zei Amber en liep weer terug naar de woonkamer. “Nou, dan ga ik na het eten maar
beginnen met het huiswerk voor overmorgen. Anders heb ik geen tijd meer,” zei Nienke
zuchtend. “Zal ik je helpen?” vroeg Fabian. Nienke begon te glimlachen. “Graag,” antwoordde