Informatie

gelijk aan Wolf. Ze zag hem voor zich en voelde zich duizelig. Het werd zwart voor haar ogen
en ze viel op de grond….
Hoofdstuk 2 – Appie zijn fout
“Nienke!” riepen Fabian en Amber. Ondertussen kwam Patricia aangerend. “Wat is er
gebeurd?” vroeg ze geschokt. Fabian liet haar het briefje lezen. “Dit lag op Nienke haar
zadel.” “Oh nee,” was Patricia’s reactie. “Hoe kan dit? Wie kan dit hebben gedaan?” “Ja die
Wolf natuurlijk! Hij gaat wraak nemen!” riep Amber bang. “Nienke?” zei Fabian. “Ze komt bij!”
Nienke opende haar ogen en Fabian zette haar rechtop. “Gaat het?” vroeg hij. “Ik voel me
niet zo lekker,” antwoordde ze. “Kom, je gaat bij mij achterop naar huis. We laten je fiets hier
wel staan tot morgen.” Fabian hielp haar overeind, pakte zijn fiets en samen fietsten ze naar
huis.
Toen ze thuiskwamen bracht Fabian Nienke naar haar kamer. Amber en Patricia liepen de
woonkamer in. Mick, Joyce en Appie waren monopoly aan het spelen. “Woehoee, Ap is de
rijkste!” riep Appie enthousiast. “Ap!” zei Amber. “Kunnen wij je even spreken?” “Ap is een
spelletje aan het doen,” antwoordde Appie. “Nu!” zeiden Amber en Patricia tegelijk met een
boze blik waardoor Appie geen ‘nee’ meer durfde te zeggen. Amber liet het briefje aan Appie
zien waardoor Appie heel hard begon te lachen. “Goeie grap hè?!” zei Appie lachend. Toen
was het even stil. Appie had ineens door dat ze nog niet wisten dat hij het briefje had
geschreven. Hij wilde wegrennen, maar Patricia had hem al bij zijn capuchon vast. “Pardon?”
zei ze. “Heb jij dat briefje geschreven?” Appie kreeg niet eens de kans om antwoord te geven,
ze wisten het toch al zeker. “Jij stomme gemene Ap!” schreeuwde Amber. “Weet je wel niet
allemaal wat je gedaan hebt! Nienke is er nu weer veel slechter aan toe door jou!” Appie
schrok. “Nienke?” vroeg hij. “Wat is er met Nienke.” “Nienke werd ineens niet goed en viel
flauw nadat ze dat briefje had gelezen.,” antwoordde Patricia boos. “Oh, dat was niet Ap zijn
bedoeling,” zei hij. “Zeg dat maar tegen Nienke!” zei Amber.
“Gaat het alweer een beetje?” vroeg Fabian die aan de rand van Nienke’s bed zat. Nienke
knikte. “Dank je wel,” zei ze lief. Fabian glimlachte. Hij boog zich wat meer naar haar toe en
op het moment dat hij haar wilde zoenen, stormde Amber heel hard binnen. Fabian zag dat
Nienke erg schrok en sloeg een arm om haar heen. “Wat is er?” vroeg hij geïrriteerd. “Het was
Appie,” zei Amber uitgeput. Nienke en Fabian keken haar niet begrijpend aan. “Appie heeft
dat briefje geschreven, als grap.” “Wat?” vroeg Fabian boos. Hij keek naar Nienke die
verbijsterd voor zich uit zat te kijken. Hij stond boos op en rende naar Appie, die zich had
verscholen in zijn kamer. “Wat zijn dit voor stomme grappen!?” schreeuwde Fabian naar
Appie. “Sorry, sorry, sorry,” riep Appie. “Weet je wel wat je Nienke hebt aangedaan! Jij weet
dat het nog niet goed met haar gaat en dan doe je dit?” “Sorry, ik dacht een grapje op zijn
tijd is wel leuk!” zei Appie. “Hier maak je geen grapjes over! Je speelt gewoon met haar
gezondheid!” riep Fabian boos. Hij liep weg, gooide Appie’s deur dicht en liep terug naar
boven.