Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
logische verklaring. Victor zuchtte: “En waar is Patricia?” Hij zag ook wel dat Fabian er niet<br />
was, maar zelfs voor Victor was het duidelijk waar Fabian was. “Patricia is ziek, ze ligt te<br />
slapen.” “Och dat arme schaap. We moeten wel wat voor haar over houden want ze moet wel<br />
wat eten,” zei Trudie. Victor reageerde er niet en liep weer terug naar zijn kelder. “En hoe was<br />
het nablijven?” lachte Jeroen naar Appie. “Erg leuk,” antwoordde Appie sarcastisch. “Eigen<br />
schuld, dikke bult,” lachte Noa. “Onterecht, het was compleet onschuldig!” De anderen<br />
gingen er niet op in. Ze vonden het wel een typische Appie grap om een brugpieper op te<br />
sluiten in de Wc’s, maar ze vonden het ook zielig.<br />
“En wat staat er vanavond op het menu?” vroeg Fabian aan Nienke. Trots liep hij met haar<br />
aan de arm naar de kantine. “Geen idee,” antwoordde Nienke. “Ik hoop dat er veel keus is,<br />
want heel veel is hier niet lekker.” “Je moet ook niet zo kieskeurig zijn,” lachte Fabian en gaf<br />
haar een tikje op haar neus. “Wacht jij maar af,” zei Nienke lachend. Fabian keek haar aan. Hij<br />
was blij dat hij haar eindelijk weer een keer echt zag lachen. Nienke heeft al zoveel<br />
meegemaakt in haar leven, daarom zou hij vanaf nu nog meer zijn best doen om haar<br />
gelukkig te maken. Hand in hand liepen ze de kantine binnen. Ze konden hun eten zelf<br />
opscheppen en Fabian schepte van alles en nog wat op zijn bord. Nienke zat allang aan een<br />
tafeltje en zuchtte toen Fabian aan kwam lopen. “Ik weet dat jij heel veel eten lust en dat je<br />
ook veel op kan, maar in dit geval denk ik toch dat het anders is hoor,” zei Nienke. Fabian<br />
schudde zijn hoofd. “Welnee, dat komt gewoon omdat jij niet veel lust, maar dat is bij mij…”<br />
Hij stopte even met praten toen hij een stukje varkensvlees in zijn mond deed en er een heel<br />
vies gezicht bij trok. Nienke kon haar lachen niet inhouden. Fabian probeerde wat ander eten.<br />
“Bah, wat is dit voor iets vies,” klaagde hij. “En dit moet jij elke dag opeten?” Nienke vertelde<br />
wat er wel lekker was en raadde hem aan dat op te eten. “Ik sta niet toe dat mijn vriendin dat<br />
elke dag opgediend krijgt,” zei Fabian stoer. “Volgende keer neem ik wel wat mee van de Mc<br />
Donalds.” Nienke keek blij en pakte Fabian’s hand. “Je bent lief,” zei ze. “Jij nog liever,” zei hij<br />
terug en aaide even over haar wang. “Oké, nu moeten we ons hier even doorheen slaan. Als<br />
je hier weg mag neem ik je mee naar het beste restaurant ooit!” Nienke lachte: “Daar houd ik<br />
je aan!” Fabian moest toch echt Nienke gelijk geven, want hij kon zijn bord niet leegeten.<br />
Toen er wat medewerkers niet keken zijn ze snel weggelopen en hebben halfvolle borden<br />
laten staan. Fabian zag dat Nienke moe was en zorgde ervoor dat ze weer zo snel mogelijk in<br />
haar bed lag. Hij was zelf eigenlijk ook best moe en begon te gapen. Nienke zag dit door de<br />
spleetjes van haar ogen. “Jij moet ook snel gaan slapen,” zei Nienke. “Ja, ik ga zo meteen als<br />
jij slaapt.” “Kom hier dan even liggen.” Nienke schoof wat op, sloeg de dekens om en klopte<br />
naast zich.” Fabian kon dit aanbod niet afslaan en ging naast haar liggen waarna Nienke<br />
helemaal dicht tegen hem aankroop. Hij aaide haar over haar arm en gaf haar een kus op<br />
haar hoofd. Hij was zo blij dat het weer wat beter met haar ging. Nienke sliep al snel, maar<br />
even later viel Fabian zelf ook in slaap. De zuster kwam nog even kijken en zag Fabian liggen.<br />
Ze besloot dit zo maar te laten, dus deed ze het licht uit en sloot de deur.<br />
In het Huis Anubis waren de bewoners laat op de avond nog een film aan het kijken. Joyce<br />
had Patricia weer wat op kunnen vrolijken en zaten dicht tegen elkaar aan op de bank.