Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
een beetje want ze had niet door dat hij haar achterna was gelopen. “Hee,” zei ze lachend.<br />
Eventjes was het stil. Joyce zag hoe Mick zijn gezicht betrok. Hij begon stotterend te praten.<br />
“Zou je het leuk vinden om met mij,” hij stopte even met zijn zin en keek een beetje angstig.<br />
Joyce trok haar wenkbrauwen en zag dat Mick een beetje trilde. “Hee gaat het wel?” ze liep<br />
naar hem toe en pakte, zonder dat ze erover nadacht, zijn handen. Mick wilde gewoon zijn<br />
stoere gedrag terug en probeerde er alles aan te doen. Hij keek in Joyce haar ogen en<br />
verzamelde nog meer moed bij elkaar. “Zou je het leuk vinden om met mij uiteten te gaan?”<br />
Joyce kreeg een glimlach op haar gezicht. “Ja, heel graag,” zei ze verlegen. Mick voelde een<br />
enorme opluchting en tegelijkertijd bonkte zijn hart nog sneller. Op één of andere manier<br />
kon hij niet nadenken en boog zich iets meer naar Joyce. Zijn lippen raakten die van haar en<br />
zij zoende hem terug. Ze voelden vlinders in hun buik en leken van de wereld, totdat de deur<br />
werd opengedaan. “Hier is mijn was!” klonk Patricia’s stem. Mick en Joyce schrokken en<br />
keken naar de deuropening waar een geschokte Patricia met open mond stond te kijken.<br />
Daarna keek ze verward en lachte tegelijkertijd. Mick en Joyce wisten niks uit te brengen en<br />
hun hoofden kleurden. Mick wist niet hoe snel hij weg moest komen. Patricia wilde<br />
voorkomen dat Joyce ook wegliep en hoorde haar helemaal uit. Patricia was erg blij voor<br />
Joyce en omhelsde haar.<br />
Fabian schrok wakker en had ineens door dat hij in slaap was gevallen. Hij keek op zijn klok:<br />
‘Al 18 uur,’ dacht hij en hij stond op en trok zijn jas aan. Hij liep zijn kamer uit op weg naar de<br />
deur. “Waar ga jij zo snel heen?” klonk een stem achter hem. Hij draaide zich om en keek<br />
recht in de ogen van Trudie. “Ik ga naar Nienke.” “Het bezoekuur is allang afgelopen, en jij<br />
moet nu gaan eten.” Ze trok Fabian mee naar de eettafel waar de rest al aan tafel zat. Fabian<br />
kon niks tegen Trudie inbrengen en besloot gelijk na het eten te gaan. Hij ving niks op van de<br />
gesprekken die werden gevoerd onder het eten. Niet dat het zo belangrijk was, want Amber<br />
was natuurlijk weer vol lof aan het vertellen over ‘haar’ Jochem. Ze vertelde niet dat ze<br />
binnenkort een date met hem heeft, maar wel dat ze zeker wist dat hij haar ook leuk vindt en<br />
dat ze het perfecte koppel zijn. Iedereen had eigenlijk allang genoeg van haar verhalen, maar<br />
toen Appie vieze verhalen begon te vertellen verlangden ze eigenlijk wel weer terug naar het<br />
verhaal van Amber. Fabian had zijn eten op en vroeg Trudie of hij mocht gaan. Trudie wilde<br />
Fabian niet tegenhouden en liet hem gaan, wat had ze een medelijden met hem.<br />
Toen Fabian in de kamer van Nienke was gekomen was hij een beetje teleurgesteld omdat ze<br />
er nog net zo bij lag. Hij hoopte toch altijd stiekem dat ze wakker was wanneer hij binnen zou<br />
komen. Hij werd nog steeds een beetje bang van alle apparaten om haar heen. Ze lag nog<br />
steeds aan de beademing en vooral daardoor wist Fabian dat het nog steeds erg slecht met<br />
haar ging. De dokter had gezegd dat ze heel zwak ademhaalde, waardoor ze niet genoeg<br />
zuurstof binnen zou krijgen. Hij liep naar het bed en ging op de rand zitten. Met zijn<br />
linkerhand pakte hij haar hand en met zijn rechterhand aaide hij over haar hoofd. “Het komt<br />
goed,” zei hij zacht. De dokter zei dat ze hem waarschijnlijk wel zou horen en daarom praatte<br />
Fabian vaak tegen haar. “Jij bent straks gewoon weer beter en dan gaan we alle leuke dingen<br />
doen die jij graag wilt doen!” Het was even stil. “Je wilde toch nog zo graag samen op