Informatie

More documents

Recommendations

Info

van Appie op zijn schouder. “Voelt goed hè? Een goede daad verricht te hebben!” Jeroen trok zijn wenkbrauwen op en aaide over zijn pijnlijke schouder. “Ik wil ook een tombe vol herinneringen,” zeurde Amber. “Nou dan bouw je die toch?” was Jeroen’s reactie. “Dan gaan wij ondertussen allemaal naar huis.” “Ha ha,” zei Amber sarcastisch. Fabian en Nienke keken elkaar na een lange zoen aan. “Ik was zo bang dat je weer in coma lag,” zei Fabian terwijl hij een pluk haar achter haar oor schoof. Nienke glimlachte. “Dat is voorbij,” zei ze opgelucht. Fabian knikte, hij kon niet beschrijven hoe ontzettend blij hij was. “Dank je wel,” zei Nienke lief. “Waarvoor?” vroeg Fabian. “Voor alles. Ik ben zo blij met jou.” Fabian begon te glimlachen. “En ik met jou. Ik ben zo trots op je.” Hij omhelsde haar weer stevig, zo kon hij wel voor eeuwig blijven staan. Ondertussen stonden Noa en Jeroen ook in een omhelzing. “Bedankt dat je voor mij hebt meegedaan aan de wedstrijd,” zei Noa. “Ach, spreekt toch voor zich,” antwoordde Jeroen simpel. “Nee helemaal niet. Jij zag het vanaf het begin af aan al niet zitten, maar toch deed je mee. En na de eerste ontmoeting met Maria had je het al helemaal gehad.” Jeroen begon te lachen. “Dat mens… Ze zat gewoon in het complot.” Noa knikte. “Maar toch ben je elke keer weer meegegaan. En het was misschien niet slim om Jochem te helpen, maar ik ben toch trots op je. Trots dat je mijn vriendje bent.” Jeroen begon helemaal te stralen. “En ik ben trots op jou!” Ze zoenden eventjes maar werden al gauw gestoord door Appie. “Kunnen we dan nu gaan? Er staat een busje klaar buiten!” Ze liepen met z’n allen de tombe uit. Fabian deed als laatste de deur op slot en schoof de sleutel onder de deur. “De tombe is en blijft van hun,” zei hij glimlachend. De hele terugreis was iedereen opgewekt. Met Amber en Nienke ging het weer goed. Ze waren ontzettend geschrokken maar na de goede afloop waren ze het ergste alweer vergeten. Patricia lag de hele weg in Robbie’s armen. Robbie voelde zich schuldig dat hij Patricia niet eerder heeft beschermt, maar Patricia maakte hem duidelijk dat dat absoluut niet hoefde. Zij wilde hem juist beschermen door niks tegen hem te zeggen. Ze was blij dat alles nu weer goed is en dat ze niet meer bang hoeft te zijn voor Robert. Hij zat namelijk vast, samen met Jochem, Raven en Vera. Mick en Joyce waren ook nog steeds gelukkig samen. Zij hadden dan wel niks meegekregen van het hele mysterie tot het laatste deel, maar ze namen het niemand kwalijk. Het was namelijk te gevaarlijk als iedereen er vanaf wist. Het was een goede zet geweest van de club om de kroon te pakken, anders hadden zij nooit de locatie geweten en hadden ze Nienke en Amber nooit kunnen redden. Daar wilden ze liever niet aan denken. Jeroen had zijn excuses aangeboden. Iedereen wist wel dat Jeroen heel ver zou gaan voor geld, maar niemand geloofde dat hij Jochem zou helpen als hij het echte verhaal wist. Fabian bood ook zijn excuses aan. Hij had namelijk erg boos gedaan tegen Jeroen. Jeroen zelf zei dat hij het begreep, als het om Noa ging zou hij precies hetzelfde reageren. Amber was blij met al haar vrienden. Ze had zo zitten zeuren over haar prins op het witte paard, maar eigenlijk was de vriendschap tussen al deze mensen om haar heen veel belangrijker. Natuurlijk zou ze graag een vriendje willen, maar dat komt wanneer de tijd er rijp voor is. Appie dacht er ongeveer ook zo over. Alleen hoopte hij stiekem dat Amber hem nog eens ziet staan als ‘haar’ vriendje. Hij weet eigenlijk wel dat dat nooit zou gaan gebeuren. Fabian
en Nienke waren de hele terugweg ook niet meer bij elkaar weg te slaan. Ze lagen rustig tegen elkaar aan. De afgelopen maanden waren zo stressvol geweest dat ze bijna helemaal geen rust meer kenden. Nu voelden ze pas dat het mysterie ‘echt’ was afgelopen. Ondanks alles waren ze nog steeds ontzettend gek op elkaar en beloofden dat ze voor altijd bij elkaar zouden blijven. Iedereen genoot nu nog heel even van de rust. De rust die niet meer voor heel lang bleef. Ze zitten namelijk nog steeds in het examenjaar en moeten hun examens halen om van school te kunnen. Behalve Robbie, die moet nog even voordat hij in het examenjaar zit. “Geluksvogel,” waren Patricia’s woorden. Toen ze weer aankwamen bij het Huis Anubis en de deur open deden stonden Victor en Trudie in de hal. “Waar zijn jullie geweest?” vroeg Victor streng. Ze konden al aan zijn stem horen dat er zware maatregelen aan vast hingen, maar dat kon hun op dit moment niet zoveel schelen. Ze waren super blij dat ze weer thuis waren, een veilig en vertrouwd gevoel. Ze stormden allemaal tegelijk op Victor en Trudie af en begonnen te juichen. “Lang leve het Huis Anubis!” riep Appie hard. “Sibuna!” riep iedereen door elkaar. En zo had de geheime club van de oude wilg, samen met nog meer vrienden dit hele mysterie met succes opgelost…! © Petra Mulder || www.hethuisanubis.tk
Page 2 and 3:
Informatie Geschreven door: Petra M
Page 4 and 5:
Inhoudsopgave Hoofdstuk 1 - Een nie
Page 6 and 7:
start en ik probeer alles achter me
Page 8 and 9:
gelijk aan Wolf. Ze zag hem voor zi
Page 10 and 11:
ze terwijl ze haar armen om zijn ne
Page 12 and 13:
“Toch?” Appie schudde zijn hoof
Page 14 and 15:
egon Amber weer. “Ik mocht nameli
Page 16 and 17:
Op school zat iedereen, behalve Joy
Page 18 and 19:
een rondleiding, Nienke heeft les.
Page 20 and 21:
meneer, maar het zag er wel cool ui
Page 22 and 23:
een beetje onnozel. “Ja,” antwo
Page 24 and 25:
jurk gevonden voor Nienke. “Kijk
Page 26 and 27:
Fabian keek weer op zijn telefoon,
Page 28 and 29:
zich wel schuldig ten opzichte van
Page 30 and 31:
Fabian ging rechtop zitten en keek
Page 32 and 33:
naar de mond. Noa telde af: “Éé
Page 34 and 35:
nou gewoon even.” Appie zuchtte n
Page 36 and 37:
tikte op haar neus en lachte. “Ji
Page 38 and 39:
de schoolkrant in het redactielokaa
Page 40 and 41:
Toen ze in de Engelse les aankwamen
Page 42 and 43:
Fabian stond gelijk op: “En? Is z
Page 44 and 45:
nooit ‘ja’ gezegd.” “Ik doe
Page 46 and 47:
tijd niet het geval was en dat spij
Page 48 and 49:
vakantie naar Spanje? Dan gaan we d
Page 50 and 51:
niet wat. Amber schreef over dat Mo
Page 52 and 53:
weer weggestuurd omdat het te druk
Page 54 and 55:
logische verklaring. Victor zuchtte
Page 56 and 57:
heb toch nog een heleboel te vertel
Page 58 and 59:
werd gebracht. “Ik ben ik slaap g
Page 60 and 61:
commanderen door jou. En dan zeg ji
Page 62 and 63:
waar aan de linkerkant van de deur
Page 64 and 65:
de kant van het veld hing Noa om de
Page 66 and 67:
gemist.” Fabian begon te lachen.
Page 68 and 69:
nou op doelde. Ineens dacht hij wee
Page 70 and 71:
“Nienke wat doe je toch met hem,
Page 72 and 73:
egon te lachen. “Maar het is wel
Page 74 and 75:
sleutel kunnen ontcijferen dat je b
Page 76 and 77:
steeds vragend aan. “Ik ga de les
Page 78 and 79:
leraar knikte blij. “En heb je we
Page 80 and 81:
met open mond voor zich uit. Daarna
Page 82 and 83:
keer dat Fabian zich raar gedroeg.
Page 84 and 85:
grond viel. Fabian zag dat ze huild
Page 86 and 87:
alsjeblieft?” “Oké,” was Nie
Page 88 and 89:
een glimlach op zijn gezicht. Daarn
Page 90 and 91:
hier toch zoveel verstand van? Ontc
Page 92 and 93:
uiten..” Ze slikte even. “.. me
Page 94 and 95:
kant van de lijn bleef Amber ineens
Page 96 and 97:
aan?” Noa fronste haar wenkbrauwe
Page 98 and 99:
super super super Appie!” Appie k
Page 100 and 101:
Al snel stopte Amber met lopen en k
Page 102 and 103:
antwoord had gegeven. “Had je gis
Page 104 and 105:
het weer goed komt tussen hen. Ze k
Page 106 and 107:
je liegen, maar ik kon niet anders.
Page 108 and 109:
Nienke zat op haar bed dicht tegen
Page 110 and 111:
niet,” zei Fabian. “En je denkt
Page 112 and 113:
mysterie zitten heb ik toch mijn tw
Page 114 and 115:
zijn? Ze keek of ze Amber’s fiets
Page 116 and 117:
voordat Victor me ziet.” Ze rende
Page 118 and 119:
hadden we toch afgesproken?” vroe
Page 120 and 121:
zei Nienke fel terwijl ze opstond.
Page 122 and 123:
toen ze naar Amber toeliep. Maar Am
Page 124 and 125:
te verzinnen, maar kon het niet. Ge
Page 126 and 127:
“Best wel erg volgens mij,” ant
Page 128 and 129:
Daarna keek hij geïrriteerd naar F
Page 130 and 131:
huilend. “Ik weet het echt nog st
Page 132 and 133:
goed doen, dan vormt Jochem geen ge
Page 134 and 135: Want wat moest ze nu? Waarom zou ze
Page 136 and 137: “Amber is er ook nog niet, dus di
Page 138 and 139: gewoon vannacht hier. Dan hebben ze
Page 140 and 141: vroeg ze nieuwsgierig. Fabian knikt
Page 142 and 143: stil om te kijken of de rest hem no
Page 144 and 145: verbaasder toen ze zag dat Joyce tr
Page 146 and 147: kunnen je niks aandoen. Ik blijf al
Page 148 and 149: adkamer en zag een hysterische Ambe
Page 150 and 151: Noa, hij wist niet waarom. Wel was
Page 152 and 153: vroeg Amber. Appie haalde zijn scho
Page 154 and 155: de weg wel terug kon vinden). Fabia
Page 156: Toen ze thuiskwam rende ze naar de
Page 159 and 160: onze enige kans om die kroon te kri
Page 161 and 162: werd ze al meegesleurd door Amber.
Page 163 and 164: golven waren. Zij waren weer dikke
Page 165 and 166: net de graal gevonden en voelde ze
Page 167 and 168: tussen de menigte naar binnen geslo
Page 169 and 170: Appie zijn deur dicht gooide. “St
Page 171 and 172: mee te maken hebben? Dat kan niet,
Page 173 and 174: “Ik heb het koud, ik wil naar bin
Page 175 and 176: Zou hij hen er dan mee helpen? “I
Page 177 and 178: sloeg een slag over en besefte wat
Page 179 and 180: lond haar,” zei Fabian die de twe
Page 181 and 182: die hen kon horen. Ze had het ontze
Page 183: “Bedankt,” zei Fabian oprecht.
show all

Informatie

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?