Informatie

Nienke werd wakker in de armen van Fabian. Ze zag Amber al rechtop zitten. “Ik haat
kamperen,” zei ze met een pruillip. Nienke begon te lachen, waardoor Fabian haar aankeek.
“Hee, ben je eindelijk wakker?” “Nee, dat lijkt maar zo,” grapte ze. Fabian begon haar te
kietelen, maar Nienke sloeg haar armen om zijn nek en drukte hem zo dicht tegen haar aan,
dat hij niet eens meer ruimte had om te kietelen. “Nou, moet ik jullie even alleen laten?”
vroeg Amber half serieus. “Ja doe dat,” grapte Fabian. Nienke begon nu te lachen. Daarna
zoenden ze elkaar lang en deden net alsof Amber er niet was. “Doe dit even ergens anders,”
zei Amber geïrriteerd. “Oh, we dachten dat je al weg was,” grapte Nienke weer. “Ha ha,” zei
Amber sarcastisch. “Ik wil naar huis. Ik houd het hiet niet meer vol.” “Nou, dan gaan we zo
meteen koningin,” zei Fabian. “De andere tent ook wakker?” schreeuwde hij. “Jo!” hoorden ze
Appie’s stem schreeuwen. Amber maakte zich zo snel mogelijk klaar, geen seconde wilde ze
meer in deze vieze tent zitten. “Wanneer gaan we dan naar Egypte?” vroeg Amber
nieuwsgierig. “Zo snel mogelijk,” antwoordde Fabian. “We moeten thuis maar even kijken
wanneer we kunnen vertrekken,” was Nienke’s voorstel. Fabian en Amber knikten, dat gingen
ze doen.
Toen ze thuis aankwamen durfden ze Noa en Jeroen bijna niet aan te kijken. Ze waren zo
bang dat zij iets doorhadden. Maar dat bleek helemaal niet het geval te zijn. Iedereen vroeg
juist hoe hun kampeertripje was. Ze hadden verzonnen dat ze eerder naar huis waren gegaan,
aangezien Amber het niet meer trok, (waar eigenlijk niet veel aan gelogen was). Ze gingen
kijken wanneer ze konden vertrekken: over twee dagen. Amber vond dit al heel snel en
begon vol paniek haar koffer in te pakken. Nienke wilde dit ook wel doen, maar ze bleef
liever met Fabian op de bank hangen. Robbie was de laatste tijd niet meer bij Patricia weg te
slaan. Hij wilde haar koste wat het kost beschermen en Patricia was hem daar erg dankbaar
voor.
Een paar uur later had Jeroen voor iedereen een verassing in de tuin. Hij wilde een spel doen
met iedereen, omdat Noa en Jeroen weer helemaal hersteld zijn. Een betere smoes had hij
ook niet kunnen verzinnen, maar ze vonden het allemaal wel gezellig. Ondertussen had hij
een sms van Jochem dat hij binnen aan het zoeken was, dus het was heel belangrijk dat er
niemand naar binnen ging. Hij had heel erg mazzel dat zowel Victor als Trudie niet thuis
waren, maar om de rest allemaal buiten te houden was toch wel moeilijk. Hij had geen idee
hoe makkelijk hij het Jochem (en Robert) maakte. Ook had hij totaal het verkeerde idee
waarom hij dit allemaal doet. Hij was met succes in het verhaal van Jochem getrapt en
niemand wist dat er nu gevaar liep. Maar Jeroen voelde juist dat hij het beste deed, dat hij
Jochem hier heel erg mee hielp. Natuurlijk hielp hij Jochem hiermee, maar wel op de
verkeerde manier. Niet één seconde heeft hij erbij stilgestaan waarom Fabian en de rest de
sleutel en de kroon in huis verstopten. Kwam dit doordat hij alleen maar geld voor ogen
heeft? Hij dacht er op dit moment niet over na. Hij was alleen maar bezig met dat niemand
wegliep bij het spel ‘trefbal’.