Informatie

net de graal gevonden en voelde ze een soort van opluchting. Maar nu voelt het alsof ze de
graal weer opnieuw moeten vinden, met alle spanningen die erbij komen kijken. Maar Nienke
is bang dat het volgende week een stuk spannender en een stuk gevaarlijker gaat worden. Ze
wilde er nu eigenlijk helemaal niet aan denken, want ze wilde genieten van dit moment. Het
moment waarop ze met haar vriendje aan het dansen is.
“Op Noa!” schreeuwde Jeroen boven de muziek uit terwijl hij zijn glas omhoog hief. “Op
Noa!” riep de rest en lachend en dansend kwamen ze de avond en nacht door.
De volgende ochtend hadden de Anubis bewoners besloten om een rustdag te houden.
Niemand van hen was voor twaalf uur zijn bed uit en de hele dag was er bij niemand
beweging in de krijgen. Dat was ook niet zo gek, want ze lagen allemaal laat in bed en de
volgende dag moesten ze alweer naar school. Ze beseften allemaal dat ze goed hun best
moesten doen, aangezien ze in het examenjaar zitten. Voor Mick en Joyce was het makkelijk
om zich tot en met vrijdag helemaal te concentreren op school. Voor de rest was het die
week niet zo makkelijk. Fabian sliep de hele week (zonder dat Victor het door had) bij Nienke,
hij liet haar geen seconde uit het oog. Geen van hen was ontspannen en hadden hun hoofd
alleen maar bij één ding: De danswedstrijd. Appie had zich bijna versproken toen hij met
Jeroen aan het praten was, daarom was hij ook blij dat die opdracht bijna voorbij was. Hij had
eigenlijk wel zin in vanavond. De show stelen met Amber vond hij altijd al geweldig om te
doen. Amber had er wat minder zin in, aangezien ze best bang is voor Jochem. Nienke had
dit door en vroeg, in het bijzijn van Fabian en Patricia: “Amber? Als je het niet wilt doen, moet
je het eerlijk zeggen hè, dan doe ik het.” Ze zag Fabian’s hoofd al betrekken, maar hij hield
wijs zijn mond. “Nee, ik ga dit doen. Ik heb het al helemaal in mijn hoofd en het gaat goed
komen.” Nienke was blij dit te horen, maar ze zag de spanning in Amber’s gezicht. “Natuurlijk
ben ik wel bang,” ging ze verder. “Maar dat is maar even. Ik weet zeker dat Ap en ik het weer
goed gaan doen.” “Daar ben ik ook zeker van,” zei Fabian. “Sibuna?” “Sibuna!” zei de rest.
Aan het eind van de middag zat de club bij elkaar op Nienke en Amber’s kamer. Robbie, die
er nu ook bij hoorde, had via de winkel van zijn oom pruiken en danskleding geregeld. Appie
had tijdens zijn achtervolgingsavontuur niet gezien wat voor kleding de dansparen zouden
dragen, dus had Robbie zelf iets Egyptisch uitgezocht. Amber kreeg een zwarte pruik op en
Nienke was haar aan het opmaken zodat ze onherkenbaar was. Voor Appie was het moeilijker
om zichzelf onherkenbaar te maken. Hij had namelijk gewoon een pak en ondanks dat hij een
pruik op krijgt, is hij nog wel te herkennen. Daarom moesten ze hem ook opmaken, tegen
zijn zin in. Ondertussen waren ze het plan nog een keer aan het bespreken. “Oké, Amber en
Appie lopen onopvallend met de menigte naar binnen met pruik maar zonder de kleding,
jullie hebben dus je gewone kleding aan,” maakte Fabian nog een keer duidelijk. “Daarna
zoeken jullie een onopvallende plek waar jullie je kunnen omkleden. Zorg ervoor dat
niemand jullie ziet.” Amber en Appie praatten mee met Fabian, maar dan zonder geluid. Hij
had dit namelijk al zo vaak herhaald. “Als het einde van het nummer nadert, dan komen jullie